De zaden van 'Loran' kiemen gelijkmatig en in de opkweek ontwikkelt 'Loran' een compacte plant met opvallend donkergroene bladeren. De eerste bloei van dit doordragende ras is duidelijk vroeger en meer gelijkmatig dan van de andere gezaaide rassen. Nadat de planten in de tuin uitgeplant zijn, blijven de planten ook mooi compact. De vruchten zijn groot en mooi conisch gevormd. De vruchtkleur is mooi donkerrood en ook het vruchtvlees heeft een mooie rode kleur. De smaak en het aroma van 'Loran' komen vrij goed overeen met het ras 'Elan' en is derhalve te omschrijven als zeer goed.

Deze klimplant uit de tropen geeft middenlange, lichtgroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 30-35 x 6-5 cm. De huidstructuur is glooiend gebobbeld. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken.
Deze verbeterde hybride kopen we in China, we horen graag jullie bevindingen.

Klimplant uit de tropen, geeft korte, sierlijke donkergroene, zachtbittere vruchten met een lengte van ongeveer 7-10cm.
Een bekende in de Surinaamse- en
Indische keuken.

Klimplant uit de tropen, geeft halflange, lichtgroene, zachtbittere vruchten met een lengte van ongeveer 25-30 cm. Een bekende in de Surinaamse- en Indische keuken.

Deze klimplant uit de tropen geeft middenlange, donkergroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 25-30 x 5-6 cm. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken. Dit rijkdragende ras heeft het uiterlijk van de Keniase Kreilie, met scherp afgetekende bobbels.

Deze klimplant uit de tropen geeft halflange, donkergroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 20 x 5cm. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken. Dit rijkdragende ras heeft een glooiend gebobbelde huid.

Deze klimplant uit de tropen geeft middenlange, donkergroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 30 x 5cm. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken. Dit rijkdragende ras heeft een glooiend gebobbelde huid.

Deze klimplant uit de tropen geeft lange, lichtgroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 35-37 x 5-7 cm. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken. Dit rijkdragende ras heeft een glooiend gebobbelde huid.

Deze klimplant uit de tropen geeft middenlange, lichtgroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 25-30 x 5-10 cm. De huidstruktuur is glooiend gebobbeld. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken.

Hoe veelzijdig kan een plant zijn: in de tropen een populaire “spinazie” en “graan”soort! Het grote blad is heerlijk zacht na roerbakken of koken, de Surinamer noemt het “Klaroen”, maar de groente is ook bekend als Calalu, Bayam, Bitekuteku of Hing Choi. De hangende, groene bloemtrossen (80 cm hoog) zijn zeer decoratief in boeketten en na rijping komen de zeer fijne zaden beschikbaar, die gekookt worden tot een gezonde couscous! Omdat meestal een deel van de zaden heel wordt ingeslikt is er een gunstig effect op de darmfunctie.

Zeer geliefde Aziatische, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse (Surinaamse) bladgroente. Het grote, groene blad wordt gebruikt in roerbakgerechten en salades.

Zeer geliefde Chinese en Surinaamse bladgroente. Het grote, frisse, lichtgroene blad wordt gebruikt in roerbakgerechten en salades. Oogsten op een lengte van 15-20cm.

Chinese als rauwkost gebruikte bladgroente. Het blad is geheel rood. Zachter van smaak, dan de groene soort.

Deze zeer productieve Amarant, die grote hangende rozerode trossen vormt wordt ruim 1 m hoog en is ook sierlijk voor de tuin of sterk als snijbloem. Het groene blad heeft min of meer (maar zeker sierlijke) rode vlekken.
Het te oogsten zaad is rozerood, de zaadoogst is tamelijk goed: gemiddeld 1,2 kg per 10 m² .

ECO GETEELDE ZADEN! Donkergroene kroppen (bij andijvie ook wel "stoelen" genoemd), zeer fijn gekarteld en ingesneden, geel tot crèmewit van binnen. In de laatste weken van de groei kunnen de kroppen samengebonden worden met een raphiastrengetje om het hart extra te bleken. Hoe bleker, hoe zachter de smaak! Teel deze soort op verhoogde bedden, krulandijvie heeft een hekel aan te nat.

Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

ECO GETEELDE ZADEN! Deze mooie, purpergroene variëteit is zacht van textuur met een zoete smaak. Een goede selectie door jarenlange veredeling ontstaan uit oude rassen, bijna zonder stekels met een bloembasis (uitgegroeid) van ongeveer 10 cm in diameter.

Een betrouwbaar oud ras met groene bloemschubben. Met winterbescherming meerjarig.

Een betrouwbaar oud ras met wijnrode tot purperen gloed over de groene bloemschubben. Meestal het eerste jaar oogstbaar, met winterbescherming (bij strenge vorst) zijn de planten meerjarig.

GROTE OPBRENGST, PROFESSIONEEL RAS!
Dit is een nieuwe artisjokhybride en zeer interessant vanwege zijn vroegheid en productiviteit.
De middelgrote plant produceren 10-20 zachtgroene, bolvormige bloembodems, zeer elegante planten! De “vruchten” hebben zeer kleine stekels in het bovenste deel van de schutbladen, dat is dus erg prettig met eten en geeft minder snijverlies...! De bloemen verschijnen 3-5 maanden na het uitplanten.

Asperges waren zeer populair bij de Romeinen, die de soort in cultuur brachten. Dit oude ras uit Frankrijk benadert goed de rassen uit de Romeinse tijd, ze geven groene of gebleekte asperges (naargelang de teeltmethode) met een paarse gloed. Laat de dubbele hoeveelheid planten opgroeien dan die u nodigt heeft, na enkele jaren verwijdert u de vrouwelijke planten (stamper en besjes). De overgebleven mannelijke planten geven 20 jaar oogst! Vrouwelijke planten geven overigens de dunnere asperges, die tegenwoordig als "wilde asperge" culinair hoog gewaardeerd worden.
Tip: bij de teelt van gebleekte (witte) asperge is aspergefolie heel handig! Zie 845005

Dit moderne ras geeft een hoge opbrengst met een goede smaak. Bloeit mannelijk, daardoor geen groeiremming. Geschikt voor witte en groene teelt.
Tip: bij de teelt van gebleekte (witte) asperge is aspergefolie heel handig! Zie 845005

Dit ras wordt het meest gebruikt voor de “groene” teelt, dus groene asperges, die zonder aanaarden worden geteeld. Uiteraard kunnen ze ook aangeaard worden, om witte asperges te telen.
Tip: bij de teelt van gebleekte (witte) asperge is aspergefolie heel handig! Zie 845005

Een semi-professionele zaaiasperge, ontwikkeld uit de Mary Washington, speciaal voor de groene teelt dus. In de Universiteit van California-Davis is dit ras “gemaakt” en kan tegen grote hitte en droogte. Voor ons klimaat is dit ras ook zeer geschikt, mits op niet te natte grond geteeld.
Tip: bij de teelt van gebleekte (witte) asperge is aspergefolie heel handig! Zie 845005

Een fraaie distelplant met verrassende toepassingen: eetbaar en genezend. Dat laatste zit al in de (Oudgriekse) naam verstopt, Eryngium betekent: genezing van indigestie en winderigheid!
Allereerst kan je in het voorjaar een donkere emmer boven de plant plaatsen, de jonge scheuten, die gaan groeien zijn heerlijk mals en eetbaar als asperge!
De bleekgroene plant wordt 15-60 cm hoog en vormt diepgaande en eetbare (!) wortelstokken. Ze worden gekookt of gekonfijt. De plant bloeit in juli en augustus met witte of lichtblauwe bloemen in tien tot twintig hoofdjes. Deze hoofdjes zijn ook eetbaar, 1-1,5 cm groot en omgeven door stekelige schutbladen (omwindselbladen).
Binnen de traditionele kruidengeneeskunde is een medicinale werking bekend tegen galstenen, infecties van de urinewegen, huidaandoeningen, hoesten en verstopping.
Deze meerjarige plant groeit het beste op kalkhoudende grond, in de zon.

Leuk verhaal, dat ik las op de website van onze collega Cruydt Hoeck: Op Voorne en Beierland heeft deze plant een bijzondere naam: Onrust. De naam is ontstaan uit een oud gebruik om de plant met een draadje aan de zolder te hangen. Door de opstijgende (warme) lucht gaat de plant draaien of bewegen. Zo lang de plant blijft draaien is er niets aan de hand. Houd de plant echter op met draaien of ging deze stil hangen dan was er een heks in huis. Nee dan liever een beetje Onrust in het huis.

Prachtige geribde, middenkleine vruchten (60-70 g) zoals deze in Afrika bekend en zeer populair zijn. Dit ras is rijp in een glanzende lichtgroene kleur. De bittere aroma’s passen goed in de hete keuken en versterken de smaak van het hele gerecht. Deze professionele variëteit vormt vroeg en veel vruchtjes. De groeikracht van de smalle planten is groter dan traditionele rassen en de planten kunnen in de kas tamelijk dicht bij elkaar geplant worden.

Iets geribde, kleine ronde vruchten (30 g) zoals deze in Afrika bekend en zeer populair zijn. Dit ras is rijp in een glanzende lichtgroene kleur. Het milde aroma (iets bitter) past goed in hete en mildere gerechten. Deze professionele variëteit vormt vroeg en zeer veel vruchtjes. De groeikracht van de smalle planten is groter dan traditionele rassen en de planten kunnen in de kas tamelijk dicht bij elkaar geplant worden.

Ovaalronde, iets geribde, kleine vruchten (40 g) zoals deze in Afrika bekend en zeer populair zijn. Dit ras is rijp in een glanzende lichtgroene kleur. Het zeer milde aroma (bijna zoet te noemen) past goed in Mediterrane, Europese gerechten. Deze professionele variëteit vormt middenvroeg en zeer veel vruchtjes. De groeikracht van de smalle planten is groter dan traditionele rassen en de planten kunnen in de kas tamelijk dicht bij elkaar geplant worden.

Dit mooie, oude ras (sinds 1964) heeft in de hobbywereld zijn sporen al ruim verdiend! De buitenteelt lukt bijzonder goed en de vrij compacte planten geven een opvallend goede oogst van ovaalronde, lichtgroene vruchten. Deze wegen gemiddeld 300 g en hebben een zeer goede smaak. Laat ze niet te rijp worden, de unieke smaak gaat dan achteruit... De planten zijn opvallend ziektebestendig. Het ras is ontwikkeld door Prof. Elwyn Meader van de universiteit van New Hampshire.

Een typisch tropisch ras met lange, slanke, groene vruchten, dit type wordt in Suriname
“Boulanger” genoemd en is zeer gewild in de Indische of Surinaamse keuken.

U raadt het al: zo groot als een pingpongballetje, in zeer lichtgroene kleur. Hele vruchtbare planten geven lange tijd veel vruchtjes! Lijkt uiterlijk op Antroewa, minder bitter.

Deze kleine aubergine trekt uiteraard enorm de aandacht. De maat, kleur en smaak zijn buitengewoon! Laten we maar eens opsommen: lang ovalen vorm (8x3cm). De kleur: van 2 tinten groen, via warmgeel met groene strepen vanuit de steelaanzetting (het mooiste stadium) tot uiteindelijke rijping: 2 tinten oranjegeel. En de smaak: tamelijk sterk met een duidelijk bittertje. De vruchten rijpen tamelijk vroeg, 70-85 dagen na uitplanten. Na oogsten zijn de vruchtjes lang houdbaar.

Van oorsprong Oost-Afrikaanse soort met latere bron in Turkije. De oranjerode vruchtjes zijn 4-5 cm doorsnee en zijn vrij rond met lichte, groene ribben. De 150 cm hoge planten (kas) dragen zeer rijk! In de Thaise keuken eet men vooral de onrijpe vruchten. Het blad wordt als groente gegeten.

Een historisch rasje, vanaf 1880 in Frankrijk geteeld uit de West Indian Gherkin (zie 132200), die daarvoor de enige kleine inmaakkomkommer was. Vroeg oogsten, geeft een lekker knapperig vruchtje.

Deze bijzondere, medicinale boom heeft in de hindoe-religie een speciale betekenis tijdens Dasherafeest (Dussehra). De plant vormt (in de pot geteeld) een struikje, dat in de zomer buiten kan staan en bij ons in de winter naar binnen moet, maar een nachtvorstje doorstaan ze wel. De grappige blaadjes worden door een spleet verdeeld in 2 ronde bolletjes. De spierwitte bloemetjes komen in trosjes en zijn wonderschoon! Na de bloei vormen langwerpige grijsgroene peultjes.
De bladeren, bloemen, jonge peultjes en zaden zijn eetbaar en worden in de traditionele geneeskunst toegepast.

De Golden Detroit is een betrouwbare, aromatische gouden biet met fraai en smakelijk blad. Gele bieten winnen terrein bij tuinders en culinaire genieters vanwege de zoete en mildere smaak. De levendige oranjegele kleur van Golden Detroit is een prachtige aanvulling op salades en maaltijden. Gekookt wordt dit krootje boterbloemgeel en smelt het in je mond. De lichtgroene, goudgeel geaderde bladeren zij jong geoogst goed te combineren in salades en kort gekookt een heerlijke snijbiet.

Oud ras uit 1905 (of eerder) met lange wortels met uitstekende smaak en unieke textuur. Nog steeds is dit “oudje” qua smaak sterk concurrerend met moderne rassen. Intern is de kleur dieprood. De wortels zijn stevig en taps van vorm en het blad zit stevig verankerd, waardoor ze vrij gemakkelijk geoogst kunnen worden. Het groene blad kan na de oogst lekker als spinazie gegeten worden.

Een oud Europees ras met veel mogelijkheden! Het frisgroene blad kan worden geplukt in de salade, de ronde tot iets lange knollen kunnen enorm groot worden zonder aan smaak in te boeten. In vochtig zand is deze kroot de beste (na Red Crapadine) om te bewaren.

Envi is een van de beste klimmende Kousenband-selecties voor professioneel gebruik! De donkergroene, lange bonen meten 60-70 cm lengte zijn zeer ziekteresistent! Een extra belangrijke eigenschap van dit ras is, dat deze vroeg vruchten maakt omdat deze daglengteneutraal is.
Kousenband is bijzonder populair in tropische landen! Niet in het minst omdat de plant tegen veel warmte kan. Bij ons lukt de teelt redelijk buiten, maar je hebt een zonnige zomer nodig, in de kas gaat het beter. Kousenband is heerlijk in allerlei wok-gerechten, ze worden in stukjes van ongeveer 5 cm gesneden. De zaden zijn bruinrood met een wit naveltje.

Deze groene, lange Kousenband (60-70 cm) is bijzonder populair in tropische landen! Niet in het minst omdat de plant tegen veel warmte kan. Bij ons lukt de teelt redelijk buiten, maar je hebt een zonnige zomer nodig, in de kas gaat het beter. De peulzetting is vrij laat omdat het een korte-dag-plant is. Kousenband is heerlijk in allerlei wok-gerechten, ze worden in stukjes van ongeveer 5 cm gesneden. We verkopen een bruin-rood-zadig en zwartzadig ras, de voorkeur is per klant verschillend. Dit is de bruin-rood-zadige, een klimmende plant!

Deze groene, lange Kousenband (60-70 cm) is bijzonder populair in tropische landen! Niet in het minst omdat de plant tegen veel warmte kan. Bij ons lukt de teelt redelijk buiten, maar je hebt een zonnige zomer nodig, in de kas gaat het beter. De peulzetting is vrij laat omdat het een korte-dag-plant is. Kousenband is heerlijk in allerlei wok-gerechten, ze worden in stukjes van ongeveer 5 cm gesneden. We verkopen een bruin-rood-zadig en zwartzadig ras, de voorkeur is per klant verschillend. Dit is de zwartzadige, een klimmende plant!

Onbekende bonengroep in ons land, de naaste familie is kousenband. In de loop van de jaren zal zeker meer aandacht komen omdat de smaak uitgesproken aromatisch en het mondgevoel heerlijk krokant is. Eet ze heel jong (purper met groene peultjes), in een later stadium onrijp gedopt (als erwten), tenslotte kan het roze, ronde boontje droog worden geoogst, houdt wel rekening met tamelijk lange kooktijden…

Ras uit Frankrijk, dat waarschijnlijk in 1892 is ontstaan. Een prachtige oogst van fijne, groene bonen, die zich goed lenen voor extra vroege oogst (naaldbonen) maar ook bij later plukken goed mals blijven. Houd dan wel rekening met draad, even iets meer werk om schoon te maken dus. Overigens klinkt vaak de (nostalgische) verzuchting, dat de ouderwetse bonen met draad de lekkerste waren! De bruine zaden zijn opmerkelijk en typerend voor naaldboonrassen. De peulen zijn vrij lang.

Sierlijk, klimmend peulgewas voor een zonnig plekje buiten of in de kas. Deze vlinderbloemige bloeit in het mooiste helderwit in lange bloemtrossen met heldergroen blad en wordt als sierplant (eenjarig) enorm gewaardeerd, niet in de minste plaats omdat nog niet veel mensen dit gewasje kennen. Voor de moestuinier: na de bloei groeien korte, frisgroene peultjes met een aangename zachtzoete smaak, populair in Azië! Jong plukken, kort koken of smoren in bijv. Tarkari (Surinaams gerecht). De droge boontjes kunnen uiteraard ook worden gekookt, maar het water moet 2x worden ververst vanwege licht toxische eigenschappen. In de tropen wordt het jonge blad door salade en het oudere blad als spinazie gebruikt. De stevige wortels kunnen worden gekookt of gebakken. Multifunctioneel eetbaar!

Een gezond en fraai streekgewas uit het Spaanse Baskenland! De compacte planten tonen eerst de groene peulen, die jong zeer goed eetbaar zijn als sperzieboon en uiteindelijk oogst je de pikzwarte zaden!

Deze pikzwarte bonen zijn zowel vers (er komen groene, gespikkelde en paarse peulen voor) als doorgerijpt als zwarte (droog)bonen te eten. De verse peulen zijn opmerkelijk mals met een te verwaarlozen draad. De Cherokee Indianen namen deze boon mee op hun zware mars naar Oklahoma, de zgn. Trail of Tears, een verplichte verhuizing, die duizenden mensenlevens heeft geëist. In 1977 is deze boon door (wijlen) Dr. John Wyche aan Seeds Savers Exchange gegeven. Zijn voorouders namen als Cherokee Indianen deel aan die dodenmars. Deze bonen klimmen (vaak halfhoog) en zijn dus een prachtig symbool bij het zaaien van de “3 zussen”: maïs, pompoenen en bonen. Zie bijvoorbeeld: www.reneesgarden.com class="desc-group">Droogbonen worden op verschillende manieren geoogst. Sommige rassen zijn met gehele peul ook eetbaar, anderen kunnen alleen vers of (gerijpt) droog gegeten worden. Tip voor het opslaan van droge bonen: om uitkomen van eventuele eitjes van de bonenvlieg te voorkomen plaatst u de goed gedroogde bonen 24 uur in de vriezer.

Beeldschoon, gespikkeld droogboontje uit Polen, gekocht in een plaatsje aan de rivier de Dunajec. Dit Poolse boontje wordt al minstens decennia geteeld in de streek rond het Pieniny-gebergte. Het is een klimmer, die 180-200 cm hoog wordt, krijgt groene peulvruchten en is witbloeiend. De boon is deels donkerpurper, deels wit met donkerpurperen spikkels.
De bevindingen van een klant:
Ik heb de droogwinner Dunajec gekweekt en op het zakje staat: “de smaak horen wij graag van u”... nou die is geweldig! Wij hebben er soep van gekookt met een heerlijke zachte smaak.

De bonen worden groen als doperwten gedopt, of later als droge boon geoogst. Aromatische Franse lekkernij. Lage plant.

Een zeer oud, historisch, Nederlands, Gronings ras, geliefd vanwege de fijne witte boontjes. Het zijn klimmende bonen (stokbonen), dat betekent: niet bukken met plukken en een grote oogst. We kunnen jaarlijks maar weinig kopen, dus wees er vroeg bij!
Onze kweker vertelde het volgende mooie verhaal: de bonen heb ik ongeveer in 1970 gekocht op een landbouwbeurs in Warffum. Een oude man maakte me er op attent, hij vertelde me over deze ‘Oldambster Witte’ (spreek uit: ol-dambster). De groene peulen laat je drogen aan de plant tot ze wit zijn. Vervolgens kunnen ze gedopt worden, goed drogen, een weekje in de vriezer (tegen het uitkomen van de eitjes van de bonenkever) en vervolgens koel bewaren. Het is in Groningen een delicatesse en met Nieuwjaarsdag worden ze uit traditie gegeten, verder de hele winter door. (commentaar: Grappig, deze traditie komen we ook tegen in de VS met de Cow Peas, ook een soort droogboon). Deze “Grunninger Dreuge Boon” maken we als volgt klaar: oudejaarsdag in de week zetten, ‘s morgens even afspoelen, tegen 11.00u op een zacht vuur zetten met een stuk spek, verse worst en een droge bink (gepekeld bovenbeen van het varken). Zonder de droge bink moet er wel wat zout bij, samen met een meelderige (=bloemige) aardappel is het een koningsmaal!

Duivenbonen zijn oeroude bonen, die al in 6000 v. Chr. werden gegeten (wie weet voor hoelang al). We zouden ze dus gerust Adamsbonen kunnen noemen...! De groente kwam in ons land door de Romeinen en heeft de hele Middeleeuwen op zowel mensen- als dierenmenulijst gestaan. Het Cruydt-Boek van Dodoens (1644) noemt de “Kleyne Boonkens” of “Zeeuwsche Boonkens”. Dit kleinste familielid van de tuinboon is zo groot als bruine bonen en vrij rond van vorm. Deze variëteit is lichtbruin van kleur, er bestaan ook witte, donkerrode, groene en zwarte rassen. De smaak is die van een verfijnde tuinboon, maar door de kleine afmeting is het mondgevoel uniek. Menig moderne tuinboon is jaloers op het aroma! Zaai ze flink vroeg: februari-maart, ze kunnen enkele graden vorst verdragen en kunnen i.v.m. vogelvraat (duiven zijn er gek op) het beste voorgezaaid worden of anders 5 cm diep zaaien. De oogst kan vers (veel werk maar erg lekker) of gedroogd plaatsvinden. In Groningen werd vroeger van deze bonen de originele "Mollebonen" klaargemaakt, tegenwoordig gebruikt men daar de grotere paardebonen of tuinbonen voor.

Duivenbonen zijn oeroude bonen, die al in 6000 v. Chr. werden gegeten (wie weet voor hoelang al). We zouden ze dus gerust Adamsbonen kunnen noemen...! De groente kwam in ons land door de Romeinen en heeft de hele Middeleeuwen op zowel mensen- als dierenmenulijst gestaan. Het Cruydt-Boek van Dodoens (1644) noemt de “Kleyne Boonkens” of “Zeeuwsche Boonkens”. Dit kleinste familielid van de tuinboon is zo groot als bruine bonen en vrij rond van vorm. Deze variëteit is violet tot donkerrood van kleur en is een oud Pools ras, dat vanaf 1967 in het westen bekend is. Er bestaan ook lichtbruine, witte, groene en zwarte rassen. De smaak is die van een verfijnde tuinboon, maar door de kleine afmeting is het mondgevoel uniek. Menig moderne tuinboon is jaloers op het aroma! Zaai ze flink vroeg: februari-maart, ze kunnen enkele graden vorst verdragen en kunnen i.v.m. vogelvraat (duiven zijn er gek op) het beste voorgezaaid worden of anders 5 cm diep zaaien. De oogst kan vers (veel werk maar erg lekker) of gedroogd plaatsvinden. In Groningen werd vroeger van deze bonen de originele "Mollebonen" klaargemaakt, tegenwoordig gebruikt men daar de grotere paardebonen of tuinbonen voor.

Duivenbonen zijn oeroude bonen, die al in 6000 v. Chr. werden gegeten (wie weet voor hoelang al). We zouden ze dus gerust Adamsbonen kunnen noemen...! De groente kwam in ons land door de Romeinen en heeft de hele Middeleeuwen op zowel mensen- als dierenmenulijst gestaan. Het Cruydt-Boek van Dodoens (1644) noemt de “Kleyne Boonkens” of “Zeeuwsche Boonkens”. Dit kleinste familielid van de tuinboon is zo groot als bruine bonen en vrij rond van vorm. Deze variëteit is violet tot donkerrood van kleur en is een oud Fins ras, waarvan de oorsprong ons niet bekend is. Er bestaan ook lichtbruine, witte, groene en zwarte rassen. De smaak is die van een verfijnde tuinboon, maar door de kleine afmeting is het mondgevoel uniek. Menig moderne tuinboon is jaloers op het aroma! Zaai ze flink vroeg: februari-maart, ze kunnen enkele graden vorst verdragen en kunnen i.v.m. vogelvraat (duiven zijn er gek op) het beste voorgezaaid worden of anders 5 cm diep zaaien. De oogst kan vers (veel werk maar erg lekker) of gedroogd plaatsvinden. In Groningen werd vroeger van deze bonen de originele "Mollebonen" klaargemaakt, tegenwoordig gebruikt men daar de grotere paardebonen of tuinbonen voor.

Een vrij zeldzaam Italiaans ras met een rijke historie! De fijne smaak combineert deze boon met prachtige, groen met paars gestreepte, draadloze peulen. Na de kook verkleuren ze weer tot effengroene bonen… Opvallend zijn de (voor een sperzieboon) zeer brede peulen: 13mm. De zaaiboontjes zijn ook decoratief gekleurd: beige met zwarte streepjes.

Sinds 1889 in de handel en nog steeds een sterke Oost-Friese en Groningse variëteit. Tamelijk vroeg oogstbaar met een lang oogsttraject. De vrij korte, brede peulen (13 cm lang, 11 mm breed) zijn vlezig en erg lekker. We krijgen allerlei superlatieven door van klanten... Te gebruiken als vers boontje, maar ook als spek- en snijboon. De lichtgroene peulen hebben rode strepen, die na het koken verdwijnen, ze zijn draadloos en witzadig. Vroeger werden de peulen aan een draad geregen en gedroogd voor de winter (zgn. Knipselbonen): Om te drogen de bonen plukken als ze geel beginnen te verkleuren. Vervolgens ontdraden en aan een snoer rijgen en drogen (bijvoorbeeld op zolder, vroeger langs de schoorsteen). Voor het koken de droge hulzen eerst een nacht voorweken. Zo kwam ook een arm gezin gezond de winter door! Een typisch Oost-Friese en Groningse variëteit! Verwant aan dit ras is de ‘Groninger Weekschil’, meer info zie www.knipselbonen.nl

ECO GETEELDE ZADEN! Oud en beproefd ras, dat opvalt door de vroege oogstbaarheid. De groene peulen zijn van gemiddelde lengte (12-13 cm), goed vlezig en gevuld en uiteraard draadloos. De smaak is sappig en smakelijk. Geschikt voor warme en koude klimaten.

ECO GETEELDE ZADEN! Middelfijn boontje met een grote oogst van donkergroene, glanzende, vrij lange boontjes. De smaak is voortreffelijk en blijft goed behouden na diepvriezen.

Een van de sierlijkste snijbonen in ons sortiment! Het frisse lichtgroene blad valt als eerste op. Na de vruchtzetting zullen de malse, 17 mm brede peulen zeker verbazen: geelgroen met purperen strepen en vlekken. Vers geoogst een heerlijk malse 18 cm lange boon, die meestal gesneden wordt. De peul is draadloos. Uitrijpen kan ook, de peulkleur wordt nog feller en tenslotte worden de beige-paarsgevlekte zaden zichtbaar.

Klimmende spekboon. Een heel rijkdragend ras met lange, ronde, diepblauwe peulen, die na het koken groen worden. Paarsblauwe bonen zijn extra smakelijk en hebben vaak meer aroma dan groene soorten. Alleen natte zomers geven een teleurstellende oogst.

Heerlijk mals en van onderaf aan al boontjes te oogsten! Een van onze Belgische kwekers mengt en kruist de nieuwere types groene, paarse, rode en gele (boter) slaboontjes met als doel: malsheid en hoge productie! Wel regelmatig oogsten om de planten aan de bloei te houden…

Een moderne topper: de boon met de volmaakte vorm! Middenlange, goed gevulde en zeer vlezige boon: 9-11 mm dik en 18-20 cm lang. Oogsten wordt vergemakkelijkt door de opvallend grote trossen, ze dragen lang door. De sterke groeikracht zorgt voor een vitaal gewas, ook als het weer even tegen zit. Deze absoluut draadloze boon is resistent tegen virus 1 en kan ook goed in de kas geteeld worden. Opvallend is de zwarte zaadkleur, de mooie lila bloei en vrij donkergroene peulen en de zeer goede smaak!

ECO GETEELDE ZADEN! Een moderne topper: de boon met de volmaakte vorm! Middenlange, goed gevulde en zeer vlezige boon: 9-11 mm dik en 18-20 cm lang. Oogsten wordt vergemakkelijkt door de opvallend grote trossen, ze dragen lang door. De sterke groeikracht zorgt voor een vitaal gewas, ook als het weer even tegen zit. Deze absoluut draadloze boon is resistent tegen virus 1 en kan ook goed in de kas geteeld worden. Opvallend is de zwarte zaadkleur, de mooie lila bloei en vrij donkergroene peulen en de zeer goede smaak!

Deze zeldzame, klimmende bonenvariëteit geeft malse, lichtgroene slabonen. Iets breed van vorm, sommigen zien er een kleine snijboon in. De zaden, die ook heerlijk zijn als droogbonen, zijn bijna zwart met bruine en crèmewitte spikkels.

Populaire klimmende spekboon. Geeft volle, vlezige, slanke bonen van wel 25 cm. Weelderig groeiend en veel gevend. Heet ook Duitse of Rinse prinses. Dit zijn de bonen, die rond Aalsmeer bekend staan als "Piet Visser Bonen".

ECO GETEELDE ZADEN! Populaire klimmende spekboon. Geeft volle, vlezige, slanke bonen van wel 25 cm. Weelderig groeiend en veel gevend. Heet ook Duitse of Rinse prinses.

Dit is een moderne verbetering van de historische Neckarkönigin, ontwikkeld door Nunhems. Je kan een zeer grote oogst verwachten, ‘Terli’ geeft peulen van 25 cm lang, ze zijn resistent tegen rolmozaïekvirus en vlekkenziekte. Verder valt op, dat de planten een sterk wortelgestel ontwikkelen, waardoor periodes van droogte goed worden doorstaan.
Spekbonen staan als bonentype tussen de sperziebonen en snijbonen, ze worden volgens oude gewoonte in delen gesneden, gekookt of gewokt en samen met gebakken stukjes spek gegeten.

Een snijboon met interessante kleur en goede smaak, heerlijk zachte textuur. De groene brede peulen hebben sierlijke, rode vlekken, die (zoals bij alle bonen) na het koken verdwijnen tot een diepgroene kleur. De bonen zijn 18 cm lang en ruim 2 cm breed. Deze historische boon is populair in veel Spaanstalige landen. Biologische telers opgelet: helaas konden we deze zaden alleen ontsmet inkopen.

Oud en populaire Nederlandse ras voor verse eet en inmaak. De zaden houden bij het koken hun frisse, lichtgroene kleur. De smaak is licht en toegankelijk voor kinderen. Tip: tuinbonen zijn jong oogstbaar als sperziebonen, de jonge boontjes zijn ook rauw lekker door de salade!

Een overheerlijke tuinboon, die de tand des tijds (terecht!) heeft doorstaan: vanaf ongeveer 1830 wordt dit ras al in Engeland gekweekt! Het is een verbetering van de ‘True Windsor’, die maar 2 bonen per peul geeft. De (typerende) iets kromme peulen geven 4-6 zeer grote, groene bonen. Ze kunnen al vroeg worden gezaaid, ondanks kou blijft de groei er in. De smaak en kleur blijven na invriezen zeer goed behouden. In the old days... maakten de Engelsen soep van deze tuinbonen!

In Engeland een topper, vanwege de lange peulen met 6 of 7 groene, grote, sappige tuinbonen. Zeer geschikt om in te vriezen!

Een echte vroege- of wintertuinboon. Wintertuinbonen zaai je dan in oktober-november en ze geven zeer vroeg in de zomer oogst, voordat de luizen ze in de gaten hebben! Normaal in het vroege voorjaar zaaien kan uiteraard ook, de oogst valt dan iets later. Ze geven een grote oogst van lange peulen met lichtgroene bonen.

De grote broer van andere groenten binnen de ganzevoetfamilie: brave hendrik, aardbeispinazie en quinoa. Het malse, jonge blad van deze flinke plant (1-1,5m!) heeft een decoratieve, rozerode bladaanhechting, die uitwaaiert tot een poederig zweem over het hele blad. Ook de roodgroene stengels en de rozerode bloei doen mee aan de sierwaarde. Het jonge blad is in salades mals en... prachtig! Kort gekookt ontstaat een ouderwetse spinazie.

Voor liefhebbers van Melde of Quinoa is dit een welkome aanvulling. Dit gewas is al eeuwenlang in cultuur, ook al bij oude volkeren van geheel Amerika, maar van oorsprong in de Eastern Woodlands van Noord-Amerika. Het is een prachtig zomeralternatief voor spinazie, hoe warmer hoe liever zelfs! Kort roerbakken is aan te bevelen, na 30-50 seconden zijn de toxische stoffen verdwenen (net als met bijvoorbeeld sperziebonen). Onrijpe, groene bloemknoppen zijn als broccoli te eten, roerbakken of frituren met beslag. De zaden (glutenvrij!) worden gekookt of gestampt tot meel. Jong blad (groen met rode tinten) of net gekiemde zaden zijn heerlijk mals en kunnen (mits niet te overdadig) heerlijk door de salade worden gemengd. Het hoge Calcium en vitamine A-gehalte maken deze oude groente zeer gezond!

Dit lage kruipplantje is kalkminnend en doet het zelfs bij snijdende, zoute zeewind. De roze lipbloempjes steken eigenwijs uit de bruine bloemhoofdjes en zijn ook bij vlinders en bijen zeer in trek. De bijna ronde tot langwerpige blaadjes zijn heerlijk in de sla of in de soep en al sinds de oudheid in trek! Alle delen van de plant zijn overigens eetbaar, de bladeren goed wassen helpt de iets bittere tannine te verwijderen. Van de bloemen en stengels wordt een olifgroene kleurstof gewonnen. Tenslotte de medicinale toepassingen: die zijn zo talrijk, dat je er (op eigen risico) mee kan experimenteren, kijk maar eens op internet of in geneeskruidenboeken…

Deze onbekende vruchtboom verdient veel meer aandacht! De plant groeit bij ons in een grote pot, tijdens vorst moet deze op minimum 4̊C gezet worden, in de zomer het liefst naar buiten, lekker in de zon.
Het doel is de oogst van de heerlijke vruchten, deze zijn 10 cm in doorsnee en het vruchtvlees is donkerbruin tot bijna zwart van kleur. De groene vruchten rijpen in de herfst naar donkergeel tot bruin, zet de plant daarvoor in je kasje, serre of bouw er een tentje omheen.
Het zachte vruchtvlees smaakt iets zoet met een nootachtige nasmaak, heerlijk in desserts of om lekker uit te lepelen! Extra toegift: de vruchten bevatten minimaal de dubbele hoeveelheid vitamine C ten opzichte van sinaasappels. De plant is wintergroen, de bladeren zijn lancetvormig.

Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De blondgroene losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

De gladde, donkergroene rozetjes hebben een pikant smaakje met het bekende bittertje van roodlof en witlof en de malsheid van andijvie.
Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De diepgroene, losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

Italië staat bekend om de vele Cichorei-soorten die er gecultiveerd zijn. Wij kennen hier deze lichtgroene versie van de Radicchio (Roodlof) nauwelijks, maar rond de Middellandse Zee wordt er in herfst en winter van gesmuld: ronde, malse kroppen (tot 800g!) met een beetje zoet en een beetje bitter, heerlijk in de sla, vergelijkbaar met ijssla, maar veel meer aroma! Onder een tunneltje (maar door de bestendigheid tegen flink wat kou ook buiten) heb je de hele winter oogst. Inwendig zijn de nerven spierwit.

Eindelijk een kwaliteits-roodlof voor het Nederlandse klimaat! De pittige smaak is uniek voor Italiaanse salade's. De groei is te vergelijken met ijssla, in het centrum van het roodgroene blad ontstaat een purperrode rondgevormde krop, die bij open pellen witte strepen toont. Zaaien van mei tot juli, oogstbaar van augustus tot november.

Een oud ras voor de liefhebber van (bijna) witte vruchten. Langwerpig type, aan één zijde wat dikker, met vage lichtgroene nerven. Het vruchtvlees is heel lichtgroen. Jong geoogst een lekkernij!

Een mooi historisch ras uit Frankrijk. Middengroen, langwerpig type met lichtgroene streepjes en stippels. Het soort kan groot worden, voor de typische courgette-toepassing zijn alleen jonge vruchten (vroeg oogsten!) geschikt. Oudere vruchten behandel je als een pompoen.

Een prachtige courgette die al zeer aantrekkelijk en volgroeid lijkt als deze jong geoogst wordt. Oogst ze vanaf een lengte van 10-15 cm, dan zijn ze al groen met lichtgroene, opliggende ribben. De plant is tamelijk open van groei, waardoor oogsten makkelijk is.

Een grote (vroeg startende) oogst van donkergroene, rechte courgettes... dat is de belofte van dit professionele topras. De plant heeft een open groeivorm, waardoor oogsten gemakkelijk is. Resistent tegen meeldauw en diverse virussen.

Een donkergroene, bolronde courgette. Vaak extra jong geoogst en als mini-courgette aangeboden. Zeer goede smaak!

Speels mengsel van vele groene tinten, van zeer lichtgroen tot bijna zwart... De smaak van elke vrucht varieert en is altijd fris en sappig! De planten ranken niet en laten zich ook gemakkelijk opbinden tot een “courgette-op-stam”: je zet een stevige stok naast de plant, bindt deze op en snijdt met een scherp mes steeds het onderste blad eraf.

Een van de weinige klimmende courgettes. Laat ze klimmen of kruipen, de vruchten van dit historische ras zijn donkergroen met lichtgroene strepen.
DE PARTIJ KAN 10% AFWIJKERS BEVATTEN: KLEURVERSCHIL OF NIET KLIMMEND.

Deze (bescheiden) klimmende courgette is speciaal ontwikkeld voor de professionele kasteelt. De teelt vindt plaats als komkommers met een hogere opbrengst per m² dan niet-rankende soorten. Door de snelle groei kan al vanaf 45 dagen na uitplanten worden geoogst. De cylindrische, donkergroene vruchten zijn goed houdbaar, ook bij zeer onrijpe (=jonge) pluk. Teelt buiten de kas kan uiteraard ook! Plantafstand 200x20 cm.

ECO GETEELDE ZADEN! Deze vrij donkergroene courgette id middenvroeg oogstbaar. De plant heeft een open groeivorm, zodat oogsten gemakkelijk is.

Deze soort heeft de unieke eigenschap, die veel komkommers ook hebben: vruchtzetting zonder bevruchting (parthenocarpie). Het voordeel is dat bij alle weertypes en zonder insectenbestuiving (kas) er toch vroeg en voortdurend vruchten zijn. Donkergroene, langwerpige vorm.

Een van de meest donkergroen (tot bijna zwarte) vruchten! Donkergroene courgettes bevatten 4x zoveel luteïne, een effectieve afbraakstof van gif- of niet lichaamsvriendelijke stoffen: gezond makend dus!

Een vroeg soort uit Italiaanse traditie, die (uiteraard jong geoogst) heerlijk mals is. Laten doorgroeien kan ook: dit soort heeft prachtige gele strepen op de donkergroene vruchten, die alleen maar fraaier gaan aftekenen. Als grote uitgegroeide vrucht is een courgette enkele maanden (voor de sier) houdbaar.

Middelkleine ronde courgette (diameter 15-20 cm) met iets aan de oppervlakte liggende donkergroene ribben. Tussen de ribben is de vrucht groen-geel gestippeld. Het vruchtvlees is bijzonder lekker, o.a. zeer populair in Frankrijk en Italië.