Een gezond en fraai streekgewas uit het Spaanse Baskenland! De compacte planten tonen eerst de groene peulen, die jong zeer goed eetbaar zijn als sperzieboon en uiteindelijk oogst je de pikzwarte zaden!

Deze pikzwarte bonen zijn zowel vers (er komen groene, gespikkelde en paarse peulen voor) als doorgerijpt als zwarte (droog)bonen te eten. De verse peulen zijn opmerkelijk mals met een te verwaarlozen draad. De Cherokee Indianen namen deze boon mee op hun zware mars naar Oklahoma, de zgn. Trail of Tears, een verplichte verhuizing, die duizenden mensenlevens heeft geëist. In 1977 is deze boon door (wijlen) Dr. John Wyche aan Seeds Savers Exchange gegeven. Zijn voorouders namen als Cherokee Indianen deel aan die dodenmars. Deze bonen klimmen (vaak halfhoog) en zijn dus een prachtig symbool bij het zaaien van de “3 zussen”: maïs, pompoenen en bonen. Zie bijvoorbeeld: www.reneesgarden.com class="desc-group">Droogbonen worden op verschillende manieren geoogst. Sommige rassen zijn met gehele peul ook eetbaar, anderen kunnen alleen vers of (gerijpt) droog gegeten worden. Tip voor het opslaan van droge bonen: om uitkomen van eventuele eitjes van de bonenvlieg te voorkomen plaatst u de goed gedroogde bonen 24 uur in de vriezer.

Beeldschoon, gespikkeld droogboontje uit Polen, gekocht in een plaatsje aan de rivier de Dunajec. Dit Poolse boontje wordt al minstens decennia geteeld in de streek rond het Pieniny-gebergte. Het is een klimmer, die 180-200 cm hoog wordt, krijgt groene peulvruchten en is witbloeiend. De boon is deels donkerpurper, deels wit met donkerpurperen spikkels.
De bevindingen van een klant:
Ik heb de droogwinner Dunajec gekweekt en op het zakje staat: “de smaak horen wij graag van u”... nou die is geweldig! Wij hebben er soep van gekookt met een heerlijke zachte smaak.

De bonen worden groen als doperwten gedopt, of later als droge boon geoogst. Aromatische Franse lekkernij. Lage plant.

Een zeer oud, historisch, Nederlands, Gronings ras, geliefd vanwege de fijne witte boontjes. Het zijn klimmende bonen (stokbonen), dat betekent: niet bukken met plukken en een grote oogst. We kunnen jaarlijks maar weinig kopen, dus wees er vroeg bij!
Onze kweker vertelde het volgende mooie verhaal: de bonen heb ik ongeveer in 1970 gekocht op een landbouwbeurs in Warffum. Een oude man maakte me er op attent, hij vertelde me over deze ‘Oldambster Witte’ (spreek uit: ol-dambster). De groene peulen laat je drogen aan de plant tot ze wit zijn. Vervolgens kunnen ze gedopt worden, goed drogen, een weekje in de vriezer (tegen het uitkomen van de eitjes van de bonenkever) en vervolgens koel bewaren. Het is in Groningen een delicatesse en met Nieuwjaarsdag worden ze uit traditie gegeten, verder de hele winter door. (commentaar: Grappig, deze traditie komen we ook tegen in de VS met de Cow Peas, ook een soort droogboon). Deze “Grunninger Dreuge Boon” maken we als volgt klaar: oudejaarsdag in de week zetten, ‘s morgens even afspoelen, tegen 11.00u op een zacht vuur zetten met een stuk spek, verse worst en een droge bink (gepekeld bovenbeen van het varken). Zonder de droge bink moet er wel wat zout bij, samen met een meelderige (=bloemige) aardappel is het een koningsmaal!

Deze zonminner bij uitstek geeft prachtige witte bloemen met een zwart hart en oranje met bruine omranding. Met een diameter van 10 cm, de uitnodigende open bloemvorm doet de bloem sterk denken aan een kleine, witte zonnebloem. Het gelobde, zilvergroene blad vormt de basis voor deze sterke tuin- of potplant. Hoogte 60 cm.

Deze zonminner bij uitstek geeft prachtige oranje en witte bloemen. Met een diameter van 10 cm, de uitnodigende open bloemvorm en het prachtig donkerpurperen hart doet de bloem sterk denken aan een kleine zonnebloem. Het gelobde, zilvergroene blad vormt de basis voor deze sterke tuin- of potplant. Hoogte 60 cm.

Het elegante, luchtige, grijszilvere tot groene blad (afhankelijk van de hoeveelheid licht) heeft de uitstraling van een klein varentje. Verrassend verschijnen daar de stengeltjes (25 cm hoog) met ivoorwitte tot citroengele bloemetjes uit. Elk bloemetje heeft een wijnrood lipje. Aan de stand van de bloemetjes dankt het plantje één van de Nederlandse namen: net vogeltjes op een krukje! De soortnaam “ophiocarpa” betekent “slangenvrucht” en duidt op de vruchtjes die na de bloei ontstaan en op kleine slangetjes lijken. Dit schaduwminnertje verwildert gemakkelijk en de oorsprong (Oost Himalaya) garandeert een goede vorstbestendigheid.

De meeste winters blijft het glanzende, donkergroene, lancetvormige (smalle) blad in een compacte rozet boven de grond (wintergroen). Een echte zonminner met een losse bloeiwijze van oranje met roze bloemetjes (aan de uiteinden fijn behaard). Hoogte 50cm.

VOORJAARSBLOEIEND. Het diepgroene, klimopachtige blad met zilverkleurige spikkels vormt de basis voor deze diep purperroze soort. Schaduwminner.

VOORJAARSBLOEIEND. Het diepgroene, klimopachtige blad met zilverkleurige spikkels vormt de basis voor deze helderwitte soort. Schaduwminner.

VOORJAARSBLOEIEND. Het diepgroene, klimopachtige blad met zilverkleurige spikkels vormt de basis voor deze diep purperroze soort. Schaduwminner.

VOORJAARSBLOEIEND. Het diepgroene, klimopachtige blad met zilverkleurige spikkels vormt de basis voor deze helderwitte soort. Schaduwminner.

Deze folietunnel heb je snel opgezet en bestaat uit:

• 7 groene tunnelbogen, die elk weer uit 2 delen bestaan met een verbindingsstuk.
  
• een stuk transparant folie van 2x5 m en 50 micron dik.
  
• 2 u-vormige grondpinnetjes.
  Hier maak je een tunneltje mee van 350x100 cm. Ideaal voor het vroeg of laat zaaien in de tuin, afharden van binnen gezaaide plantjes en in de zomer telen van warmteminners zoals postelein en meloenen. Naast de grondpinnen zijn enkele stenen of een aarden walletje wel aan te bevelen om wegwaaien te voorkomen.