Een echte eye-catcher door de sensationeel robijnrode bloemkleur! De compacte planten pronken de hele zomer met trossen van deze sierlijke bloemen, gevolgd door heerlijk zoete vruchten. De vruchten zijn middelgroot en hebben een conische vorm.

De hobbytuinder heeft met dit ras een doordragend aardbeiras in handen, die een hoge opbrengst combineert met een heerlijke zoete smaak. Ze produceren vrij grote vruchten gedurende de gehele zomer. De plant heeft bovendien opvallend glanzend en donkergroen blad: werkelijk een aanwinst voor uw siertuin.

Vanaf 2018 zag de eerste telg van deze veelbelovende serie het licht: het teeltdoel was om erg sierlijk met heel lekker te combineren! De dubbelbloemige, diep rozerode bloemetjes zijn de voorbode voor heerlijke, vrij grote en zoete aardbeivruchten. De planten bloeien lang en zijn dus doordragend (een lang oogsttraject).

Bijna lichtgevende telg van deze veelbelovende serie: het teeltdoel was om erg sierlijk met heel lekker te combineren! De dubbelbloemige, sneeuwwitte bloemetjes zijn de voorbode voor heerlijke, vrij grote en zoete aardbeivruchten. De planten bloeien lang en zijn dus doordragend (een lang oogsttraject).

Een van de lekkerste, meest gezonde, maar ook meest onbekende telg van de Physalis-familie. De planten worden maar 40-60 cm hoog, na de bloei ontstaan de lampionnetjes met de zeer aromatische en zoete, oranjegele besjes. De smaak heeft een mix van kaki, meloen en tomaat met een klein bittertje. De Azteken gebruikten deze soort als medicijn, het is opvallend dat dit een van de weinige Pysalissen is waar het geneeskrachtige Labdane diterpenes in wordt aangetroffen. De vruchtjes vallen vanzelf als ze rijp zijn. Onrijp kunnen de vruchtjes worden geroerbakt.

Een bijzonder eetbaar familielid van de bekende oranje lampionplant. De plant wordt ruim 1m hoog, na de bloei ontstaan de lampionnetjes met de aromatische zoete, oranjegele besjes. De smaak heeft een mix van ananas, aardbei en tomaat met een klein bittertje. Oogstbaar als de omhulsels vergelen, daarna vrij lang houdbaar.

Een bijzonder eetbaar familielid van de bekende oranje lampionplant. De plant wordt 50-75cm, na de bloei ontstaan de lampionnetjes met de aromatische zoete, oranjegele besjes. De smaak heeft een mix van ananas, aardbei en tomaat met een klein bittertje. Oogstbaar als de omhulsels vergelen, daarna vrij lang houdbaar. Iets vroeger oogstbaar (eerder rijp) en compacter van vorm dan Physalis peruviana.

Nog nooit geëvenaard! Dit is een zeer fijne, oude, Franse andijvie-variëteit die een losser, golvend binnengebladerte produceert dat uitgroeit ineen typerende hoornvorm. De dikke, boterachtige gele bladeren zijn zeer sappig en lekker, ze hebben die speciale dikke crunch van Italiaanse andijvie, maar met een zoeter smaakje.
Ze zijn, net als alle cichorei-achtigen sterker dan slasoorten. Dit cut-and-come-again type voor de winter doet het goed in koude tunnel of frame. Goed voor een slamix wanneer deze jong wordt geoogst of in de roerbak of stamppot wanneer volwassen geoogst.

Een tropische plant uit droge gebieden, de plant kan ‘s zomers heel goed buiten staan, maar zorg wel voor goede drainage bij veel regen...
Het blad is klein en de onopvallende, groengele bloemen geuren heerlijk. Na de bloei ontstaan vruchtjes, die eruitzien als pinda’s en rozerood kleuren bij rijping.
De zaaddozen bevatten een zoete (tikje zure) witte pulp die rauw wordt gegeten in Mexico, de Filipijnen, Pakistan, Qatar en India als bijgerecht bij verschillende vleesgerechten en als basis voor dranken met suiker en water ('agua de guamúchil'). De zaden zijn trouwens pikzwart.
Alle delen van de planten worden in de traditionele geneeskunst toegepast.

ECO GETEELDE ZADEN! Deze mooie, purpergroene variëteit is zacht van textuur met een zoete smaak. Een goede selectie door jarenlange veredeling ontstaan uit oude rassen, bijna zonder stekels met een bloembasis (uitgegroeid) van ongeveer 10 cm in diameter.

Je ziet ze niet veel, maar voor de hobbyist is deze purperen asperge (intern creme-groen) een smaaktopper! 20% Zoeter en zeker aromatischer dan menig ander ras geeft deze flink groeiende (tetraploïde) sierlijke variëteit vanaf het 3e jaar de eerste oogst. Rauw (in salades) op zijn mooist en kort gekookt of gestoofd blijven ze vlammend purper, langer gekookt worden ze donkergroen.
Tip: bij de teelt van gebleekte (witte) asperge is aspergefolie heel handig! Zie 845005

Dit is net als de aardpeer, de zonnewortel en de Yakon een familielid van de zonnebloem. De plant is winterhard, meerjarig en is zeer bekend bij de Native Americans om zijn voedende en geneeskrachtige eigenschappen. Alle delen van de plant zijn eetbaar, een kleine opsomming:

• de wortels zijn rauw, gekookt of gebakken eetbaar. Hoe langer je ze bakt of kookt, hoe zoeter ze worden. Een oude traditie is om ze 3 dagen op een vuurtje te sudderen! De smaak typeren we als notig, zoet met een balsemaroma. De geroosterde wortel is een koffievervanger.
  
• jonge scheuten, groen of gebleekt, zijn heerlijk als smaakmaker in salades.
  
• ouder blad en bladstelen worden gekookt gegeten, grotere hoeveelheden helpen tegen slapeloosheid!
  
• jonge bloemstengels worden geschild en rauw gegeten als selderij.
  
• het zaad eet je rauw of gekookt. Roosteren en malen en vervolgens kneden tot een cake, die je niet eens hoeft te bakken! Het zaad is rijk aan olie.
  

In de oude Noord-Amerikaanse traditie wordt Balsemwortel als geneeskrachtig kruid gebruikt: maagproblemen, pijn, koorts, ontsteking remmend, etc. Raadpleeg de site van Plants For A Future voor meer info, wij hebben een deel van deze tekst ook van deze website.

Ook al om de sierwaarde is de plant niet te versmaden: warmgele, kleine zonnebloemen aan 20-60 cm lange stengels, gedragen door zeer droogtebestendig, grijs behaard blad.

Nee, dit is NIET die Reuzenberenklauw, waar je flinke huidirritatie van krijgt... alleen als je zeer gevoelig bent voor alle schermbloemigen, kan je last krijgen bij het vastpakken van de stengels. Deze meerjarige soort is 90-180 cm hoog, geeft helderwitte schermbloemen en heeft leuke eigenschappen voor keukengebruik. In de Baltische staten en Rusland worden de net gegroeide stengels (voordat het blad zich ontvouwt) in de zon te drogen gelegd. Op deze stengels vormen zich dan zoete, witte kristallen. De 15-20 cm lange, jonge stengels kunnen gegeten worden en smaken naar een combinatie van zoete komkommer, kokosnoot en mandarijntjes. Oudere stengels kunnen geschild gegeten worden. Bij het schillen moeten dan wel handschoenen gedragen worden om huidirritatie te voorkomen. De grote, aromatische bloemknoppen zijn van mei tot augustus rauw te gebruiken in salades. De zaden zijn erg lekker: de smaak is enigszins vergelijkbaar met die van kardemom, bergamot, citroen en kamfer. Te gebruiken bij koken maar ook gemalen in salades.
Er zijn ook medische toepassingen bekend, zie hiervoor betrouwbare boeken of -websites.
Bijen zijn dol op de bloemen!

Je wordt niet zomaar en AAS winnaar... All-American Selections zijn de jury opgevallen door speciale eigenschappen. ‘Avalanche’ is de Amerikaanse tegenhanger van ‘Albino’, zij strijden beide om de beste smaak, heerlijk rauw of gekookt en met een goede, zoete, nauwelijks gronderige smaak!

Dit is momenteel de beste kogelkroot of kogelbiet, die we kennen. Extra vroeg oogsten geeft heerlijke mini-bietjes, sappig en zoet... laat je de kroten doorgroeien, dan wordt de heerlijke diepe en zoete smaak wat aardser, maar nog steeds voortreffelijk! Tijdens smaaktesten gooit ‘Boro’ hoge ogen en als bonus blijft de plant zeer gezond en zijn de bieten lang houdbaar. Inwendig zijn de knollen dieprood en heerlijk sappig.

Ronde biet met oranjegele buitenkleur en geel knolvlees.
De zachte, zoete bietensmaak is uniek!

De Golden Detroit is een betrouwbare, aromatische gouden biet met fraai en smakelijk blad. Gele bieten winnen terrein bij tuinders en culinaire genieters vanwege de zoete en mildere smaak. De levendige oranjegele kleur van Golden Detroit is een prachtige aanvulling op salades en maaltijden. Gekookt wordt dit krootje boterbloemgeel en smelt het in je mond. De lichtgroene, goudgeel geaderde bladeren zij jong geoogst goed te combineren in salades en kort gekookt een heerlijke snijbiet.

Prachtige historische Italiaanse variëteit: opmerkelijk zoete, ronde krootjes, die inwendig opvallend gekleurd zijn met witte en roze ringen. Rauw, dun gesneden, blijft de prachtige kleur behouden. Na het koken zijn de knollen wit of lichtrood (dat hangt van de selectie af). Vooral geschikt voor de vroege teelt, april-juni.

Alf Christianson verbeterde deze prachtige historische Italiaanse variëteit. Grotere opbrengst en universele kleuring. Kenmerken blijven: opmerkelijk zoete, ronde krootjes, die inwendig opvallend gekleurd zijn met witte en roze ringen. Rauw, dun gesneden, blijft de prachtige kleur behouden. Na het koken blijft de kleurschakering tamelijk goed in tact. Voor vroege en late teelt geschikt.

(vóór 1935) Een flinke biet, die een enorme opbrengst geeft van langwerpige kroten. Bij doorgroei kan de buitenkant wat minder fraai van kleur worden, maar het gaat om de heerlijke binnenkant: een aromatische, voldoende zoete, rode biet. Jong oogsten geeft een frissere, maar minder “wilde” smaak. Dit ras wordt in stand gehouden binnen de collectie “Eeuwig Moes”. Het loof is roodachtig groen, bij veel zon dieper van kleur, zodat de naam “Zwartblad” te verklaren is. Bij inkuilen in (iets vochtig) grof zand, kunnen de bieten de hele winter gegeten worden.