Vergeten en toch zeer decoratieve, eenjarige groente, terug van weggeweest. Het blad is na 6 - 7 weken als spinazie oogstbaar. Groeit de plant door, dan ontstaan na 1-2 maanden de als aardbeitjes ogende vruchtjes! Het verschil met aardbeispinazie (C. foliosum) is de plaatsing van de vruchtjes, die geconcentreerd aan het einde van de stengel is, vooraf gegaan door wat forser blad dan de aardbeispinazie. Decoratief in gerechten, maar ook als sierplant een verrassing. Gebruik de vruchtjes om sappen te kleuren (in de blender) of als decoratie door salade. Van (sec) alleen de vruchtjes heb je weinig plezier, ze smaken tamelijk neutraal.

Ouderwetse en decoratieve, eenjarige groente, terug van weggeweest. Het blad is na 6 - 7 weken als spinazie oogstbaar. Groeit de plant door, dan ontstaan na 1-2 maanden de als aardbeitjes ogende vruchtjes! Het verschil met aardbeimelde (C. capitatum) is de plaatsing van de vruchtjes, die over de stengel verdeeld is gevolgd door een paar blaadjes. Decoratief in gerechten, maar ook als sierplant een verrassing. Gebruik de vruchtjes om sappen te kleuren (in de blender) of als decoratie door salade. Van (sec) alleen de vruchtjes heb je weinig plezier, ze smaken tamelijk neutraal.

Gewoon uit het “wild” eten wordt gelukkig steeds bekender! Deze inheemse, eetbare plant houdt van een zonnige tot licht beschaduwde plaats. Het jonge, malse blad wordt gegeten in salade of kort in de roerbak of pan als spinazie. De smaak is pittig als radijs met een aromatisch bittertje. Lapsane (de geslachtsnaam) betekent “eetbaar kruid” en werd al beschreven door Marcus Terentius Varro, een Romein die leefde van 116-27 v.Chr. De plant zaait uiteraard gemakkelijk uit, om dit te voorkomen kunnen “doorgeschoten” planten worden verwijderd.

Hoe veelzijdig kan een plant zijn: in de tropen een populaire “spinazie” en “graan”soort! Het grote blad is heerlijk zacht na roerbakken of koken, de Surinamer noemt het “Klaroen”, maar de groente is ook bekend als Calalu, Bayam, Bitekuteku of Hing Choi. De hangende, groene bloemtrossen (80 cm hoog) zijn zeer decoratief in boeketten en na rijping komen de zeer fijne zaden beschikbaar, die gekookt worden tot een gezonde couscous! Omdat meestal een deel van de zaden heel wordt ingeslikt is er een gunstig effect op de darmfunctie.

Zeer geliefde Aziatische, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse (Surinaamse) bladgroente. Het grote, groene blad wordt gebruikt in roerbakgerechten en salades.

Zeer geliefde Chinese en Surinaamse bladgroente. Het grote, frisse, lichtgroene blad wordt gebruikt in roerbakgerechten en salades. Oogsten op een lengte van 15-20cm.

Zeer geliefde Chinese en Surinaamse bladgroente. Mals en tamelijk klein blad, iets rood vanuit de nerf.

Prachtig rond blad met dieprode nerfkleuring, die “doorvlekt” over het blad. Heerlijk voor de Aziatische roerbakschotel!

Chinese als rauwkost gebruikte bladgroente. Het blad is geheel rood. Zachter van smaak, dan de groene soort.

Net als bij andere telgen van het geslacht Amaranthus kunnen de zachte blaadjes van vooral de jonge planten worden gegeten als spinazie. Als bloemtrossen afrijpen kan het zaad worden geoogst: heel gezond (bijvoorbeeld gepoft in de oven bij 130°C) in muesli. Ook gezond en voedzaam zijn de net ontkiemende zaden (spruitgroente). Het zaad kan ook in brood worden meegebakken of meekoken met rijst. Dit ras is in Nederland bekender als sierplant en niet onterecht: op vruchtbare grond (met voldoende vocht) torent de plant tot 2 m hoogte en tooit zich met wijnrode, hangende trossen: een sieraad en flinke ruimtevuller in de tuin, maar ook een zeer sterke en elegante snijbloem.

Deze zeer productieve Amarant, die grote hangende rozerode trossen vormt wordt ruim 1 m hoog en is ook sierlijk voor de tuin of sterk als snijbloem. Het groene blad heeft min of meer (maar zeker sierlijke) rode vlekken.
Het te oogsten zaad is rozerood, de zaadoogst is tamelijk goed: gemiddeld 1,2 kg per 10 m² .

Deze Amarant vormt enorme, vertakte, rechtopgaande bloemtrossen in rozerode kleur en wordt 1-1.5 m hoog. Naast eetbaar is de amarant ook heel sierlijk in de tuin en sterk als snijbloem! Het blad is groen met roze.
Het zaad is zeer donkerbruin tot zwart, de zaadoogst is tamelijk goed: gemiddeld 1,3 kg per 10 m²

Kaarsrechte Amarant met slanke, volle, trossen in donkerrode kleur, de hoogte is 1-1,5 m. Naast eetbaar is de amarant ook heel sierlijk in de tuin en sterk als snijbloem! Het blad start groen en kleurt naar rood. Het zaad is glanzend pikzwart, de zaadoogst is enorm: gemiddeld 2 kg per 10 m²

Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

Groenbladige, de meest gebruikte variëteit voor de tropische tuinbouw.

Het ras met de donkerste bladeren: hoe meer zon hoe donkerder. De donkerpaarse stengels maakt het plaatje compleet, extra sierlijk voor bloembakken, maar uiteraard net zo lekker!

Donkergroenbladig met paarse gloed en paarse stengels: extra sierlijk!

Oud ras uit 1905 (of eerder) met lange wortels met uitstekende smaak en unieke textuur. Nog steeds is dit “oudje” qua smaak sterk concurrerend met moderne rassen. Intern is de kleur dieprood. De wortels zijn stevig en taps van vorm en het blad zit stevig verankerd, waardoor ze vrij gemakkelijk geoogst kunnen worden. Het groene blad kan na de oogst lekker als spinazie gegeten worden.

LEKKERNIJ EN GENEESKRACHT UIT AFRIKA!
Er is nog veel te ontdekken over eetbare planten in veel werelddelen, maar zeker in Afrika. Op dit soort werd ik gewezen door een klant en verdere studie in mijn boek “Prota Vegetables” bracht me tot deze samenvatting:
De plant groeit in Midden-Afrika en wordt volop gegeten uit het wild of thuis van enkele planten, die uit het wild gestekt zijn. Het blad is min of meer bitter en (mede daardoor) zeer gezond. Je kan na het zaaien een selectie maken van meer en minder bittere planten, dat doet men in Afrika ook, de minder bittere zijn voor de kinderen om eraan te wennen. In veel landen wordt Bitterblad als groente gegeten, meestal na kort roerbakken als spinazie. In Kameroen is dit bijvoorbeeld een populair gerecht met vlees en/of garnalen, knoflook, uien en pinda’s: het gerecht heet NDOLÉ. Soms worden de bladeren ook rauw gegeten met palmolie en zout gemengd. De jonge twijgen van de plant worden als tandenstoker gebruikt. Heel bekend is het gebruik in traditionele geneeskunst. Allerlei ontstekingen en infecties worden geremd door de werkzame stoffen. Chimpansees gebruiken ze zelfs omdat ze kennelijk beseffen dat dit helend werkt. Genoeg reden om eens aan de slag te gaan met deze bijzondere plant, die je overigens in de winter ruim vorstvrij moet zetten.

Sierlijk, klimmend peulgewas voor een zonnig plekje buiten of in de kas. Deze vlinderbloemige bloeit prachtig lilaroze in lange bloemtrossen met purpergroen tot roodpurper blad en wordt als sierplant (eenjarig) enorm gewaardeerd, niet in de minste plaats omdat nog niet veel mensen dit gewasje kennen. Voor de moestuinier: na de bloei groeien korte, felroze peultjes met een aangename zachtzoete smaak, populair in Azië! Jong plukken, kort koken of smoren in bijv. Tarkari (Surinaams gerecht), het roze verandert na koken in groen. De droge boontjes kunnen uiteraard ook worden gekookt, maar het water moet 2x worden ververst vanwege licht toxische eigenschappen. In de tropen wordt het jonge blad door salade en het oudere blad als spinazie gebruikt. De stevige wortels kunnen worden gekookt of gebakken. Multifunctioneel eetbaar!

Sierlijk, klimmend peulgewas voor een zonnig plekje buiten of in de kas. Deze vlinderbloemige bloeit in het mooiste helderwit in lange bloemtrossen met heldergroen blad en wordt als sierplant (eenjarig) enorm gewaardeerd, niet in de minste plaats omdat nog niet veel mensen dit gewasje kennen. Voor de moestuinier: na de bloei groeien korte, frisgroene peultjes met een aangename zachtzoete smaak, populair in Azië! Jong plukken, kort koken of smoren in bijv. Tarkari (Surinaams gerecht). De droge boontjes kunnen uiteraard ook worden gekookt, maar het water moet 2x worden ververst vanwege licht toxische eigenschappen. In de tropen wordt het jonge blad door salade en het oudere blad als spinazie gebruikt. De stevige wortels kunnen worden gekookt of gebakken. Multifunctioneel eetbaar!

De grote broer van andere groenten binnen de ganzevoetfamilie: brave hendrik, aardbeispinazie en quinoa. Het malse, jonge blad van deze flinke plant (1-1,5m!) heeft een decoratieve, rozerode bladaanhechting, die uitwaaiert tot een poederig zweem over het hele blad. Ook de roodgroene stengels en de rozerode bloei doen mee aan de sierwaarde. Het jonge blad is in salades mals en... prachtig! Kort gekookt ontstaat een ouderwetse spinazie.

Een zeer oude, inheemse groente. De forse meerjarige planten geven pijlpuntig blad, die als spinazie wordt gegeten, de totale planthoogte is ongeveer 60 cm. De jonge scheuten worden in het voorjaar als asperge aangeaard en gestoken, dus ook als zodanig gegeten. Je mag de plant in het voorjaar evt. verwijderen als er plantjes zijn uitgezaaid: een verse start!

Voor liefhebbers van Melde of Quinoa is dit een welkome aanvulling. Dit gewas is al eeuwenlang in cultuur, ook al bij oude volkeren van geheel Amerika, maar van oorsprong in de Eastern Woodlands van Noord-Amerika. Het is een prachtig zomeralternatief voor spinazie, hoe warmer hoe liever zelfs! Kort roerbakken is aan te bevelen, na 30-50 seconden zijn de toxische stoffen verdwenen (net als met bijvoorbeeld sperziebonen). Onrijpe, groene bloemknoppen zijn als broccoli te eten, roerbakken of frituren met beslag. De zaden (glutenvrij!) worden gekookt of gestampt tot meel. Jong blad (groen met rode tinten) of net gekiemde zaden zijn heerlijk mals en kunnen (mits niet te overdadig) heerlijk door de salade worden gemengd. Het hoge Calcium en vitamine A-gehalte maken deze oude groente zeer gezond!

Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De blondgroene losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

Schitterende roosjes op je bord! Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back...!
De wijnrode losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het rode loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

De gladde, donkergroene rozetjes hebben een pikant smaakje met het bekende bittertje van roodlof en witlof en de malsheid van andijvie.
Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De diepgroene, losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

ECO GETEELDE ZADEN! Geeft dikke en vastgesloten kroppen. Uiterlijk oktober inkuilen. Voor teelt met dekgrond.

Geeft dikke en vastgesloten kroppen. Deze verbeterde selectie geeft mooie kroppen als je ze inkuilt (met dekgrond dus), maar de teelt ZONDER dekgrond lukt met deze variëteit ook zeer goed!

Een oud, vertrouwd ras. In vroegere tijden was dit een van de vroegst oogstbare. Nog steeds ontstaat na inkuilen een best kropje!

Kroppen telen zonder dekgrond, bv onder zwart folie. Groeit uit tot zeer vaste krop met decoratieve rode bladpunten.

Voor vroege tot middellate teelt met en zonder dekgrond of op hydrocultuur.

Het blad en de bloemen van alle soorten Dovenetel zijn eetbaar, bloemetjes zijn heel decoratief op de saladetopping en het blad kan ze zowel rauw of als spinazie eten. Heel fijn gesneden is het ongekookte blad een kruidige gezondmaker over gerechten! Het vezelrijke blad bevat veel vitaminen en ijzer. De planten staan ook heel decoratief in een wilde natuurtuin. We mengen voor dit zakje minimaal 2 van de 4 soorten: de Lamium album, L. amplexicaule, L. maculatum en L. purpureum. Dat zijn de Witte Dovenetel, de Hoenderbeet, Gevlekte Dovenetel en Paarse dovenetel.

Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

Een nieuwe aanwinst in de fruittuin: zoetzure, zachte bessen aan sterke, vorstbestendige planten. Uit de Chinese traditie (die nog springlevend is!) een veelgebruikte plant: de bessen en wortels beloven veel gezond makende en gezond houdende werkingen. De plant groeit met lange takken, die steun nodig hebben (net als bramen) en ook lange doorns bezitten. Zet ze zonnig of half beschaduwd op een voedzaam en niet te natte plaats, ze groeien gemakkelijk en zijn zeer vorstbestendig. Bronnen vermelden dat de vruchten zeer goed zijn voor de ogen vanwege het hoge Caroteengehalte. Planten zijn zelfbestuivend, dus 1 plant is voldoende voor vruchtzetting. Tenslotte nog enkele toepassingen in de (Chinese) keuken: In rijstepap, in soepen, met kip, in de wok, voor een gezonde kruidenthee, men maakt er wijn of bier van en de jonge scheuten worden als spinazie gekookt. Verder wordt er rechtstreeks sap uit geperst voor een gezond makende sapdrank. Maak er echter geen dagelijks drankje van, want overdaad schaadt.

Hoewel vooral bekend als vezelgewas, is jute met name in Egypte en Sudan de belangrijkste bladgroente. Ook vrijwel overal in de tropen worden de jonge vitamine-, calcium- en ijzerrijke bladeren van jute gegeten. Het milde, zachte blad dikt heerlijk uw soep aan of is een lekkere aanvulling in salades. Het overschot aan bladeren kunt u drogen voor een winterstamppot.
MOMENTEEL KUNNEN WE ALLEEN AAN DUUR ZAAD KOMEN. GEBRUIK ENKELE PLANTEN OM ZELF ZAAD TE VERMEERDEREN.

Deze zgn. breedbladige amsoi, die bekend is over de hele wereld en groeit uit met grote groene, ronde bladeren. Jong blad is heerlijk pittig door de sla! Ouder blad wordt in roerbakgerechten gebruikt als “spinazie”. Door de snelle groei en goede koudebestendigheid is deze groente voor herfst- en winterteelt geschikt.

Dit hybride ras geeft mooie, zware kroppen en is optimaal bestand tegen doorschieten (in bloei komen) en kan hierdoor ook met succes in het voorjaar gezaaid worden. Oudere rassen kunnen beter na de langste dag gezaaid worden.
Deze zgn. breedbladige amsoi, die bekend is over de hele wereld en groeit uit met grote groene, ronde bladeren. Jong blad is heerlijk pittig door de sla! Ouder blad wordt in roerbakgerechten gebruikt als “spinazie”. Door de snelle groei en goede koudebestendigheid is deze groente ook voor herfst- en winterteelt geschikt.

Amsoi of Bladmosterd ‘Golden Frills' heeft fijn ingesneden blaadjes met een frisse lichtgroene kleur en een pittige smaak. De blaadjes kunnen zowel in jong als volwassen stadium gegeten worden.
In de Himalaya regio wordt amsoi of bladmosterd al meer dan 5000 jaar geteeld en gegeten. Ook in vele andere landen vormt deze bladkool onderdeel van het dagelijkse maal en kan het net als spinazie en andere bladgroenten worden bereid.
Deze groenten is goed winterhard. Zaaien in de (na)zomer maakt dat je deze in de herfst en winter kunt eten. In de voorzomer gezaaid schieten de planten makkelijk door, maar geven dan mooie, eetbare gele bloemen.

Amsoi of Bladmosterd ‘Purple Frills’ heeft fijn ingesneden blaadjes met een mooie dieppaarse kleur en een pittige smaak. De blaadjes kunnen zowel in jong als volwassen stadium gegeten worden.
In de Himalaya regio wordt amsoi of bladmosterd al meer dan 5000 jaar geteeld en gegeten. Ook in vele andere landen vormt deze bladkool onderdeel van het dagelijkse maal en kan het net als spinazie en andere bladgroenten worden bereid.
Deze groenten is goed winterhard. Zaaien in de (na)zomer maakt dat je deze in de herfst en winter kunt eten. In de voorzomer gezaaid schieten de planten makkelijk door, maar geven dan mooie, eetbare gele bloemen.

Bladkool is zeer sterk en vorstbestendig. In ons land is vooral de boerenkool bekend, maar in veel landen kent men de gladdere, in rozetten groeiende soorten. Engelstaligen vatten de groep samen als “Kale”. Dit (inmiddels historische) ras komt uit de provincie Sutherland, Noord-Schotland. Ene Elizabeth Woolcombe kreeg deze kool rond 1950 van Angus Simmonds, die onderzoek deed met bladkool aan de Edinburgh University. Sindsdien is deze topper omgedoopt tot ‘Sutherland Kale’. Veel enthousiaste verhalen komen we tegen op internet! Het blad is mals als spinazie en kan tot diep in de winter worden geoogst. Wat stugger blad is heerlijk in een stamppotje. Bij een strenge winter stopt de oogst even. In het voorjaar loopt de plant weer uit en zelfs de bloemknoppen zijn heerlijk (als broccoli)!

Een van de snelst groeiende, losse, pittige bladkool, oorspronkelijk afkomstig uit Ethiopië en al lang op kleine schaal bekend in Europa. Vanaf 1957 geïntroduceerd in de VS. De prettige, iets zoete en pittige smaak is een mooie aanvulling in salades en op brood (jong geoogst), maar kan ook geroerbakt of kort gestoofd worden als spinazie (later geoogst).

Hier hebben we een stukje historie op koolgebied! De Europese voorloper van de Aziatische Amsoi, die ontstaan is uit een kruising met raapstelen. De zaden zijn zwart en tot mosterd te persen. Het blad is lekker pittig en de plant zeer vorstbestendig. Tip: als microgroente is dit een heerlijke pittige toevoeging voor salades, je kan ook zaaien als spinazie en het blad jong oogsten voor in de sla.

Een bekende tuinplant, algemeen inheems in de VS, heel gemakkelijk te telen. Wat niet iedereen weet: de plant is in zijn geheel eetbaar! Het malse, lange, jonge blad is heerlijk door de sla, schrik niet van het “nalekken” van het blad, dit vocht mengt zich prima met dressing. Kort meekoken met soep, mengen met spinazie of roerbakken behoort ook tot de mogelijkheden. De stengels zijn een lekkernij als vervanger voor asperges en de (net geplukte) hemelsblauwe bloemen zijn heerlijke snoepjes tussendoor of als sierlijke topping op salades. Zo’n “matrozenblauwe” rauwkost is niet te versmaden! Deze meerjarige plant groeit flink uit in de tuin maar kan ook prima (jarenlang) in een grote pot groeien. Geef ze een zonnige tot halfbeschaduwde plaats met voldoende water.

Melde geeft eetbare blaadjes, die als spinazie of in de wok kan worden bereid, verliest niet zijn kleur. De sierwaarde wordt steeds meer ontdekt door tuinliefhebbers en bloemisten. Dit mengsel geeft groen, geel en rood blad met in dezelfde kleurencombinatie de sierlijke bloeipluimen.

Goudgeelbladige melde met idem bloei, fris en in de herfst een beauty! Oude bladgroente: wordt als spinazie gegeten, verliest niet zijn kleur.
WE LEVEREN GESCHOOND (ZEER FIJN) ZAAD.

Oude bladgroente met groen blad, wordt vooral als spinazie gegeten, verliest niet zijn kleur. Na de groene bloei zaait de plant zich gemakkelijk uit.

ECO GETEELDE ZADEN!Erg decoratieve rood-groen gestreepte, zuringachtige tuinplant. Deze oude bladgroente wordt als spinazie gegeten, verliest niet zijn kleur. Het jonge blad kan ook door de salade. Bloeit met bruinrode pluimen. Groeit erg gemakkelijk op elke plaats. Na de bloei zaait de plant zich gemakkelijk uit. Ongewenste planten zijn gemakkelijk te wieden. Hoogte 150 cm.

Erg decoratieve bruinrood zuringachtige tuinplant. Deze oude bladgroente wordt als spinazie gegeten, verliest niet zijn kleur. Het jonge blad kan ook door de salade. Bloeit met bruinrode pluimen. Groeit erg gemakkelijk op elke plaats. Na de bloei zaait de plant zich gemakkelijk uit. Ongewenste planten zijn gemakkelijk te wieden. Hoogte 150 cm.

Een plant met veel unieke eigenschappen, die zeker een plek in tuin en op bord verdient! Het jonge, grijsgroene blad is mals en kan door de sla, lekker zijn ze ook na een korte stoomtijd als spinazie. Zowel (zeer) dichtbij zee als landinwaarts doen de planten het goed, de licht zoute smaak blijft wonderlijk genoeg ook landinwaarts behouden. Geef ze een zonnige plek, bij nattere gronden een heuvel maken, voor een natuurlijke drainage en de grond wat verarmen met zand. Een winter van 10 graden vorst wordt goed doorstaan, nog kouder vraagt om een bescherming of om oppotten en vorstvrij overwinteren. Zure of kalkrijke grond: maakt niet uit! Zeker bij milde winters kunnen de planten zich goed settelen en vormen bijvoorbeeld een prachtig haagje, snoeien en knippen zijn namelijk geen probleem. Bij overwintering in een kas kan (rustig) worden doorgeoogst.

Een zeer gewilde plant, al duizenden jaren in gebruik als voedsel! Deze Noord-Amerikaanse plant ruikt geweldig sterk, dat weerhoudt de liefhebber niet om het blad gewoon rauw te eten. Gekookt, in de roerbakpan of gemengd in koeken is de meest gebruikte manier van gebruik. De jonge scheuten, het blad, de bloemen en het zaad zijn allemaal eetbaar! De Zuni-indianen kenden bijvoorbeeld een bekend gerecht met maïs, Navajo-Spinazie en pepers... Als (geelgroene) kleurstof en medicijn is de plant ook geliefd bij de Native Americans. Als sierplant in de bloementuin is deze Cleome uiteraard zeer goed bruikbaar, de hoogte hangt af van de grondsoort en varieert tussen 30-150 cm. De grote trossen wijnrode tot lilaroze (soms witte) bloemen lijken sterk op die van de sierplant Kattensnor. Tenslotte: bijen en vlinders eten dankbaar uit de bloemen.

Deze meerjarige, inheemse plant uit de Himalaya komt tegenwoordig zelfs in Zuid-Europa voor en geeft (voor de bloei) een zacht blad, dat een heerlijke, wilde spinazie oplevert!
Na de bloei ontstaat zaad, dat gekookt en evt. met melk gemengd een gezonde en caloriearme hongerstiller is. Alle delen van de plant zijn sterk medicinaal, de wortel het meest, op internet vind je vele toepassingen, o.a. op de site van “Plants For A Future”. Nog een grappige toepassing: de as van de verbrande plant wordt gebruikt als poeder voor home-made tandpasta, gemengd met mosterdolie en een snufje zout. Verder gebruiken Nepalezen de twijgen als tandenborstel! In China wordt de plant op grotere schaal gekweekt als spinazie. Ze groeien op halfschaduw- of zonnige plaatsen, in elk geval met voldoende vocht.

In Zuid- Amerika een belangrijk voedselproduct, boeiend om hier eens uit te proberen!
Onze kweker is al vanaf het begin van de 21e eeuw vanuit (voornamelijk) Chileense en Peruaanse Quinoa geschikte rassen aan het veredelen en selecteren voor Noord-Europa (inclusief Scandinavië!)
Dit ras Puno heeft middengrote, witte zaden, is vroeg oogstbaar en niet saponinevrij. Saponine is een bitterstof die in de zaadhuid aanwezig is en de smaak nadelig beïnvloedt. Puno heeft dus een extra behandeling nodig na het opschonen en drogen van de zaden.
Quinoa is een eenjarige plamt en behoort tot het zelfde geslacht als Melde, Brave Hendrik en Aardbeispinazie. Het blad is als spinazie te eten en de bloei-aren geven eiwit- en vitaminerijke zaden, die als rijst smaken. De plant wordt 1m hoog en groeit in Peru en Bolivia zelfs tot op 4500 m hoogte!
10-25 g is voldoende voor 25 m². Streef naar 50-150 planten per m²

In Zuid- Amerika een belangrijk voedselproduct, boeiend om hier eens uit te proberen!
Onze kweker is al vanaf het begin van de 21e eeuw vanuit (voornamelijk) Chileense en Peruaanse Quinoa geschikte rassen aan het veredelen en selecteren voor Noord-Europa (inclusief Scandinavië!) Dit ras Vikinga heeft middengrote, witte zaden en is middenvroeg oogstbaar. Vikinga is saponinevrij, dat is een bitterstof die in de zaadhuid aanwezig is en de smaak nadelig beïnvloedt. Saponinevrij betekent een behandeling minder na het opschonen en drogen van de zaden.
Quinoa is een eenjarige plamt en behoort tot het zelfde geslacht als Melde, Brave Hendrik en Aardbeispinazie. Het blad is als spinazie te eten en de bloei-aren geven eiwit- en vitaminerijke zaden, die als rijst smaken. De plant wordt 1m hoog en groeit in Peru en Bolivia zelfs tot op 4500 m hoogte!
10-25 g is voldoende voor 25 m². Streef naar 50-150 planten per m²

In Zuid- Amerika een belangrijk voedselproduct, boeiend om hier eens uit te proberen! Deze eenjarige soort behoort tot het zelfde geslacht als brave hendrik en aardbeispinazie. Het blad is als spinazie te eten en de bloei-aren geven eiwit- en vitaminerijke zaden, die als rijst smaken. De plant wordt 1 m hoog en groeit in Peru en Bolivia tot op 4500 m hoogte!
‘Sandoval’ is een oud en vertrouwd Noord-Europees mengsel van vroege, middentijdse en laat rijpende aren die maandenlang zaden produceren en een mooie kleurenschakering geven op de tuin! De geoogste zaden spoelen met zacht stromend water (in een keukenzeef) totdat het water helder blijft, de bittere Saponine gaat er op deze manier uit.
10-25 g is voldoende voor 25 m². Streef naar 50-150 planten per m²

We zijn sinds 2008 aan het experimenteren met deze onbekende groente, die overigens in Scandinavië al langer bekend is: in Zweden werdt deze plant al sinds 1870 op iets grotere schaal verbouwd (voor de sier) en later ontdekt als eetbare plant. De plant staat inmiddels in Zweden bekend onder de naam rankspenat. Rankspinazie is een overblijvende, zeer winterharde klimplant en komt van origine uit de Kaukasus. In de winter trekt de plant zich terug in wortelknollen om in het vroege voorjaar weer uit te lopen. Die uitlopers zijn extra mals en kunnen bij oudere planten tot juni worden kaalgeoogst, daarna de plant laten doorgroeien: ze kunnen wel drie meter hoog worden! De plant wordt vermeerderd door zaden of scheuren, stekken is erg lastig. De plant kan tegen zon (wel met een mulchlaag) maar groeit van nature in de schaduw, maar wel afwaterend.

Prachtige plant, dat veel eetbare toepassingen kent en als eenjarige of meerjarige (vorstvrij overwinteren) wordt geteeld. We beginnen bij de jonge blaadjes en stengels: deze worden bijvoorbeeld in Senegal heel veel gegeten als kruidige, iets zure variant op spinazie, een smaakmaker in vis- en rijstgerechten. Van de oudere stengels wordt een sterke vezel gemaakt. Na enkele maanden verrassen de planten met fantastische schotelvormige bloemen in wit of roze tinten. Sierlijk maar ook weer eetbaar: eet ze rauw in salades of gebruik ze in zoet bakwerk. Gedroogd wordt van de bloem een populaire thee getrokken, in Noord- en West-Afrika heel bekend (Wonjo of Bissap). Een rode kleurstof, getrokken uit de bloem, wordt veel gebruikt in voedsel. De helderrode, kleverige vruchten zijn sierlijk in bloemwerk, maar ook een belangrijke bron van gezonde drankjes.

Rond de Middellandse Zee geldt SILENESLA als een lekkernij! Het jonge blad wordt gegeten als malse, zoete sla. De scheuten (evt. onder de bleekpot gebleekt) worden kort gekookt en hebben de smaak van erwtjes. Gepureerde SILENESLA is een lekkernij, die wedijvert met spinaziestamppot! Laat de plant eens doorgroeien voor de prachtige witte bloempjes met de kenmerkende, blaasvormige bloembodem! Bij zeer slechte zomers, wat extra bescherming geven!

Pittig, kruidig, zacht, notig en knapperig: voor elk wat wils of gewoon heerlijk door elkaar gemixt. 6 goed op elkaar afgestemde bladsalades voor de lekkerste salade! De 6 zakjes zijn in deze collectie apart verpakt:
a. Barbarakruid of winterkers
b. Bladkoriander
c. Eikenbladsla Groen en Rood
d. Mosterdblad (Amsoi) Red Giant
e. Rucola
f. Spinazie voor salade

Veelkleurig, veelvormig uit de hele wereld afkomstig... Als dat niet veelzijdig is! De smaak varieert, maar zit in de milde richting. Meestal bevat deze mix: rode paksoi, rode komatsuna (pittige spinazie), bladbroccoli, bladkool en tatsoi. De soorten zijn goed koudebestendig, maar kunnen ook ‘s winters binnen worden gezaaid. Klaar voor de oogst vanaf 3 weken.

Het prachtige mengsel bevat snijbietstelen in vele kleuren: goudgeel, roze, purper, rood en wit. Elke kleur weer in heldere en pastel variaties. De kleur zet zich voort in de bladnerf. Het blad zelf is iets bobbelig in groene en bronzen kleurentinten. Dit soort is natuurlijk koren op de molen voor al degenen, die in de siertuin af en toe iets eetbaars willen!

Heldergele bladsteel en nerven met donkergroen blad. Een sieraad.... en nog lekker ook!

Dit is de nieuwste selectie van de mooiste kleurmenging: de planten groeien mooi gelijkmatig met diepgroen en stevig blad, de stengels en nerven bevatten levendige kleuren met een hoog percentage rood, roze, geel en oranje, weinig wit. Een lust voor het oog en een trots in de oogstmand!

Mals en groenbladig type met weinig nerf. Wordt jong (of iets ouder) geoogst als spinazie. Zeer jong ook lekker rauw in de salade!

Blad smakelijk en mals, groengeel en iets gekroesd. Maakt bij doorgroei stevige, lichtgroene nerven, die ook eetbaar zijn.

De stengels van deze snijbiet zijn helderoranje. Jong geplukt zijn ze rauw te mengen door de sla, iets ouder kan het blad als spinazie worden gestoofd, het volwassen blad levert malse stengels, maar vooral: sier in de tuin!

De stengels van deze snijbiet zijn wit met roze streepjes. Jong geplukt zijn ze rauw te mengen door de sla, iets ouder kan het blad als spinazie worden gestoofd. Het volwassen blad levert malse stengels, maar vooral: sier in de tuin! Scheid het volwassen blad van de stengel, de stengels in stukjes snijden en roerbakken, het bladmoes kort stoven tot een heerlijke spinazie. De naam dankt deze snijbiet aan een bekend rood-wit pepermuntsnoepje in de VS (zie foto)

Een historisch Warmoesras (Snijbiet) dat je kweekt voor het voortdurend te plukken blad. In het Engels heet dit ras ‘Perpetual Spinach’, en in de jaren 1970 promootte een biologische tuinpionier uit Ekeren (B), Staf Storms, deze makkelijke, lekkere groente. Sindsdien is deze geduchte smaakconcurrent van de echte spinazie gered van de vergetelheid in onze Lage Landen. Ten tijde van de Engelse kolonisatie van India is deze snijbiet over dat enorme land verspreid en wordt daar in plaats van spinazie geteeld onder de naam Palak. Zowel daar als hier is de teelt gemakkelijker dan spinazie, de smaak is weliswaar iets anders, maar minstens even goed!

Zowel stengels als nerven zijn van het meest felle roze dat u ooit zag! Samen met het diepgroene blad een schoonheid.

Tot nu toe de meest rode variëteit uit de snijbiet-trommel! Al jong kleuren de blaadjes dieprood, enige kou bevordert de diepe kleuring. Daarom zijn de jonge blaadjes in salades heel populair. Uiteraard blijft het een prachtige rode snijbiet als je de planten laat doorgroeien. Zie je ze al staan tussen frisse kruiden en bloemen...?

De stengels en nerven zijn diep appeltjesrood, een sierlijke snijbiet die ook nog eens heel lekker is! Ook geschikt om in een schaaltje met aarde als bietkers te eten. Zaai ze als het al wat warmer wordt anders is er enige kans op doorschieten.

Een Italiaanse topper, door malsheid en brede, witte ribben. (12-15cm). Kan ook jong geoogst worden.

ECO GETEELDE ZADEN! Een productief ras met donkergroene bladeren, succulent, breed en bobbelig. De bladnerf wordt breed en glanzend wit, maar het blad kan uiteraard ook jong geoogst worden. Zelfs als microgroente is snijbiet een lekkernij en smaakt dan echt (zacht) naar krootjes...! De groeitijd tot volledige wasdom is ongeveer 2-3 maanden.

Voor zomer- en herfstgebruik een van de meest gevraagde rassen. Rondzadig. Wolfresistent (A+B)

Waar komt toch in de winter die ruwe, gebobbelde spinazie vandaan? Hier is ze dus! Een oud ras, dat prachtige succulentbladeren vormt. Goed voor voorjaars- en herfstteelt, in de zomer alleen op een beschaduwde plaats (schaduwnet) met voldoende mulch.

Zoals bij zoveel groentesoorten komen er, bij toenemende belangstelling van oude rassen, moderne versies van deze oudjes op de proppen. Altijd goed om eens uit te testen, te vergelijken en... voor een kweker minder risico op ziekten.
Zo ook deze vernieuwing van de aloude “Wilde Spinazie”. Deze heeft net als de originele wilde spinazie een dik en gebobbeld blad en is beter bestand tegen kou, regen en schimmel (Wolf 1,2,3 en 4). Inmiddels is ook ontdekt dat deze spinazie heerlijk is door de salade, mits (uiteraard) jong geplukt. De beste resultaten met dit koudebestendige ras is de (vroege) herfstteelt en de overwinteringsteelt: onder plat glas oogst je de hele winter door! In de zomer lukt de teelt alleen op een beschaduwde plaats (schaduwnet) met voldoende mulch.

Een Italiaanse topper met extra donkergroen, gebobbeld blad, dat heeft geleid tot de naam, die “zwarte merel” betekent. Deze spinazie smeekt om flink te mogen uitgroeien, zoals te doen gebruikelijk rond de Middellandse Zee. Jong oogsten (zoals we in Nederland gewend zijn) kan natuurlijk ook. Bij voldoende tussenruimte komt dit ras tot volle ontplooiing en is dan bij ons bekend als “wilde spinazie”: dikke, zeer donkergroene bladeren in groot formaat. In de zomer lukt de teelt alleen op een beschaduwde plaats (schaduwnet) met voldoende mulch.

Al sinds 1920 een topper! Deze spinazie smeekt om flink te mogen uitgroeien, zoals te doen gebruikelijk rond de Middellandse Zee. Jong oogsten (zoals we in Nederland gewend zijn) kan natuurlijk ook. Bij voldoende tussenruimte komt dit ras tot volle ontplooiing en is dan bij ons bekend als “wilde spinazie”: dikke, donkergroene bladeren in opvallend groot formaat. In de zomer lukt de teelt alleen op een beschaduwde plaats (schaduwnet) met voldoende mulch.

ECO GETEELDE ZADEN!
Natuurlijk kan deze spinazie ook gekookt worden, maar door de zachte, gladde bladstructuur is deze variëteit extra geschikt voor rauw gebruik in salades. Pluk van buiten naar binnen zodat de groeitop in stand blijft. Spinazie groeit in de vollegrond, maar net zo gemakkelijk in potten en bloembakken. Dit ras is voor alle teelten, behalve tijdens een hete zomer en is resistent tegen alle bekende fysio's van meeldauw (Pe:1-7,11,13,15-16,18 Sv)

Een van de grootste spinazierassen met puntig blad! Het prachtige, donkergroene blad is licht gebobbeld, bij kort roerbakken heerlijk knapperig van smaak: echt een wilde ervaring! Jong geoogst heerlijk door de sla. In de zomer lukt de teelt alleen op een beschaduwde plaats (schaduwnet) met voldoende mulch.

ECO GETEELDE ZADEN! Donkergroene, iets gebobbelde, zacht smakende bladeren. Jong geoogst goed voor rauwe consumptie. Een vrij veelzijdige spinazie, die in voorjaar, zomer en herfst kan worden gezaaid. Schiet in de zomer niet snel door, zorg wel voor vochtige grond, eventueel mulchen tijdens een droge periode.

Spinazie is in rauwkost ook heel lekker, pluk de blaadjes heel jong. Reddy is naast lekker ook heel mooi: de stelen en nerven zijn dieprood. Tip: teel ze ook eens in potten.

Zeer geschikt voor vroege uitzaai in de volle grond vanaf januari. Ook voor herfstteelt uitstekend. Rondzadig. Wolfresistent (A+B)

Consequente veredeling heeft geleid tot deze spinazie, die alle resistenties tegen valse meeldauw met zich draagt! Het zachte en malse blad leent zich bij vroege oogst zeer goed voor salade en na doorgroei voor kort roerbakken. Een soort voor vroege en late teelt, zeer koude-bestendig.

(Scherpzaad) Zeer snel groeiend soort met grote, malse bladeren. Vooral voor teelt in najaar, winter en voorjaar; zeer koudebestendig dus.

ECO GETEELDE ZADEN! (Scherpzaad) Zeer snel groeiend soort met grote, malse pijlvormige bladeren. Vooral voor teelt in najaar, winter en voorjaar; zeer koudebestendig dus. Van half april tot half augustus is het de beurt aan een zomerras, bijvoorbeeld ‘Nores’.

De laatste spinazie van het jaar! Bij zachte winters kan dit rondzadige ras de hele winter onder glas gezaaid worden. Zaaien in potjes en ruim uitplanten zorgt voor het zgn. wilde-spinazie-effect.

Uitzaai vanaf april, niet wachten tot het warm weer wordt (koelkiemer). Tip: de zaden vooraf 24 uur in water weken. De planten uitdunnen op ± 20 cm. Aan de steeds verder doorgroeiende ranken komen de dikke, sappige blaadjes die tot diep in de herfst geplukt kunnen worden. Alleen jonge blaadjes zijn rauw lekker in de sla. Als toegift zaait de plant zichzelf vaak uit voor het jaar erna, gooi er maar wat winterdek overheen…

Een echte beauty uit de tropen, dus voor ons een plant, die alleen in de zomer naar buiten kan. In Azië wordt het een flinke boom, wij kunnen ze prima klein houden door snoeien en door de beperking van de potgrootte. Bovenin de plant ontstaat de verrukkelijke bloei in flinke trossen met lilaroze bloemen, het bloemblad is bij de aanhechting heel smal, wat de bloemen een opmerkelijk ranke uitstraling geeft. In Vietnam wordt het jonge blad als groente gegeten, de bloemen dienen als sierlijke en eetbare garnering van gerechten. Het oudere blad, de vruchten en de wortels worden in de traditionele geneeskunst gebruikt.
In de winter kunnen de planten in de kamer of op een koelere, vorstvrije plaats. Na de winter snoeien en laten wennen aan de buitenomstandigheden vanaf eind mei.

Deze klimmende vleugelboon is in de tropen heel populair (inheems in Nieuw Guinea) en groeit bij ons het beste in de kas. Jong geoogst zijn de 4-kantige, gevleugelde peultjes heerlijk mals, zacht en zoet. De boontjes ontstaan vrij laat in het seizoen, als de dagen rond de 12 uur lang zijn, we hebben dus een goede oktobermaand nodig. Alle delen van de plant zijn overigens eetbaar:
1) Het jonge blad is lekker in de wok als spinazie
2) De zeer lichtblauwe bloemen zijn eetbaar en worden bijvoorbeeld gebruikt om rijst te kleuren
3) De wortels zijn zeer rijk aan proteïne en hebben een notig aroma
4) Uiteindelijk (maar dat halen we in Nederland niet altijd) kunnen we de droge zaden als soja verwerken, maar ook branden voor een bijzondere surrogaatkoffie!
Opvallend is de zeer actieve opslag van stikstof uit de lucht, dus een nateelt van bladgroente is zeer succesvol.

Waterspinazie is in alle tropische gebieden populair als bladgroente om kort te roerbakken of koken. Het blad en de malse stengels zijn een heerlijke groente! Dit is zeer succesvol ras in de Nederlandse kas! Groenbladig met groene bladnerf en weinig dunne ranken. Op 5 cm boven de grond afsnijden, de plant loopt dan weer snel uit voor een volgende oogst. Deze verbeterde selectie is in Thailand ontwikkeld en in het Verre Oosten de marktleider.