Lang verwacht, gevreesd door de pootaardappelindustrie, maar niet meer te stuiten: professionele aardappels uit zaad! We verkopen al jaren aardappels uit zaad, maar deze zijn voor de professionele markt niet geschikt omdat deze uniformiteit vraagt, d.w.z. de knollen moeten tegelijk oogstbaar zijn en dezelfde (betrouwbare) eigenschappen hebben. Vergelijkbaar dus met de rassen die je in knolvorm koopt. Doordat de kennis van veredeling steeds meer toeneemt is het gelukt om de complexe veelheid van eigenschappen, die binnen elke reguliere aardappel huist, te reduceren, waardoor kruisingen zeer betrouwbare F1 hybriden opbrengen. Het eindproduct wordt aangeduid met TPS = True Potato Seeds. Het staat nog in de kinderschoenen, maar het eerste veelbelovende ras is klaar. De naam is alleen nog niet zo “uitgemendeld” daar moet nog een goed klinkende eindnaam op verzonnen worden. Ik denk (uit de losse pols) aan Sol Gold, waarmee de pioniersfirma Solynta wordt geëerd en het prachtige en smakelijke goudgele knolvlees dit ras typeert.
Nog even de eigenschappen op een rijtje:
De aardappel geeft een grote oogst, kort na de vroege oogsten, de smaak van het vrij vaste, goudgele knolvlees is voortreffelijk en de bewaarbaarheid normaal.

Kweker Stefan Griesser. (Blue Eyes x Phureja Dreams)
Deze telg van de Solanum phureja (een ander soort dan de normale aardappel) is allereerst redelijk goed resistent tegen Phytophthora. Het is een vrij goed te bewaren aardappel: vast tot fijn kruimig, knapperig, fris, kortom uniek van smaak! Probeer ze gelijkmatig te telen, nooit laten uitdrogen, zware grond wat verbeteren. Deze lekkernij verdient wat extra aandacht... De ronde knollen zijn rozerood van schil en lichtgeel knolvlees met soms een rode ring. Koks eren dit type met de aanduiding “oeraardappel”, ze bevat een intensieve “wilde” aardappelsmaak en heeft een vrij hoog caroteengehalte! Ze geven een grote oogst.

Deze fraaie geel-rode aardappel heeft een zeer goed smaak, dat rechtstreeks van wilde aardappels lijkt te komen: amandel- en kastanje-aroma’s. Het romige mondgevoel verraad een zeer fijnkruimige structuur. De meeste zaailingen zullen Phytophthora-resistent zijn. Kook ze ongeschild, dan maakt de aardappel rode afdrukken onder het rode deel van de schil, erg leuk om te zien!

Dit zakje bevat een grote verscheidenheid van soorten uit het TPS sortiment. TPS staat voor True Potato Seed. Deze mix bestaat uit enkele soorten en een mix: Freeka, Blaue Anneliese, Blue Berry, Blaue Bristen en een Pro Specie Rara mengsel. Je zal tuberosum en phureja soorten aantreffen. Met de meest interessante soorten kan je d.m.v. knollen of stekken doorkweken.

Deze klimplant uit de tropen geeft middenlange, lichtgroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 30-35 x 6-5 cm. De huidstructuur is glooiend gebobbeld. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken.
Deze verbeterde hybride kopen we in China, we horen graag jullie bevindingen.

Onze Belgische kweker Lieven David (VELT) teelde voor ons dit rijke mengsel en zegt er zelf over: Mijn Amarantmengsel (eenjarige planten) hebben dikke stengels, grote bladeren (tinten tussen groen en rood) en prachtige rode tot crèmekleurige, rechtopgerichte bloeiwijzen. De zaden zijn beige, rood of zwart. Hoogte: 80 tot 150 cm, naargelang het ras en de bodemvruchtbaarheid. Eet het blad in slaatjes of gestoofd, en de rijpe zaden als graan.

Bomvol gezondheid! Deze bijzondere vruchtboom komt o.a. in India voor en de vruchten zitten bomvol gezondheid! De gele vruchtjes zijn ongeveer 3 cm in diameter en smaken rauw iets bitter (vol anti-oxidanten), toch worden ze vers gebruikt, maar ook ingezuurd, als jam, in chutneys en om mee te bakken. Het vitamine C gehalte is bijzonder hoog, logisch dat de vruchtjes ook medicinaal worden ingezet. Binnen het Boeddhisme speelt deze vrucht ook een grote rol in verhalen en als symbool. In de tropen wordt dit een kleine boom, het blad lijkt op een Acacia, bij ons mag de plant uiteindelijk in een flinke pot in de zomer naar buiten en ‘s winters koel binnen, de plant is dan bladverliezend.

GROTE OPBRENGST, PROFESSIONEEL RAS!
Dit is een nieuwe artisjokhybride van het violetkleurige Romanesco-type. Ze vormen krachtige planten met een middenlate cyclus. De productie is groot: 10-15 bolvormige bloembodems met een geweldig intense, violette kleur. Inwendig heeft het zeer weinig haren en wordt daarom door de consument zeer gewaardeerd. De planten kunnen zeer goed tegen lage temperaturen. De bloemen verschijnen ongeveer 5-6 maanden na het uitplanten.

GROTE OPBRENGST, PROFESSIONEEL RAS!
Dit is een nieuwe artisjokhybride en zeer interessant vanwege zijn vroegheid en productiviteit.
De middelgrote plant produceren 10-20 zachtgroene, bolvormige bloembodems, zeer elegante planten! De “vruchten” hebben zeer kleine stekels in het bovenste deel van de schutbladen, dat is dus erg prettig met eten en geeft minder snijverlies...! De bloemen verschijnen 3-5 maanden na het uitplanten.

Dit mooie, oude ras (sinds 1964) heeft in de hobbywereld zijn sporen al ruim verdiend! De buitenteelt lukt bijzonder goed en de vrij compacte planten geven een opvallend goede oogst van ovaalronde, lichtgroene vruchten. Deze wegen gemiddeld 300 g en hebben een zeer goede smaak. Laat ze niet te rijp worden, de unieke smaak gaat dan achteruit... De planten zijn opvallend ziektebestendig. Het ras is ontwikkeld door Prof. Elwyn Meader van de universiteit van New Hampshire.

Lange slanke aubergines als deze worden in de Surinaamse keuken “Boulanger” genoemd.
Dit ras heeft een bijzondere kleur: lila met ivoorwitte aders. Bij warme zomers is de buitenteelt succesvol, mits ervoor wordt gezorgd, dat de grond vochtig blijft. De planten groeien ook goed in een flinke pot op het terras of in de vensterbank.

Van oorsprong Oost-Afrikaanse soort met latere bron in Turkije. De oranjerode vruchtjes zijn 4-5 cm doorsnee en zijn vrij rond met lichte, groene ribben. De 150 cm hoge planten (kas) dragen zeer rijk! In de Thaise keuken eet men vooral de onrijpe vruchten. Het blad wordt als groente gegeten.

Dit is momenteel de beste kogelkroot of kogelbiet, die we kennen. Extra vroeg oogsten geeft heerlijke mini-bietjes, sappig en zoet... laat je de kroten doorgroeien, dan wordt de heerlijke diepe en zoete smaak wat aardser, maar nog steeds voortreffelijk! Tijdens smaaktesten gooit ‘Boro’ hoge ogen en als bonus blijft de plant zeer gezond en zijn de bieten lang houdbaar. Inwendig zijn de knollen dieprood en heerlijk sappig.

Deze roodbloeiende pronkbonen zullen je verbazen! De peullengte kan met wat hulp oplopen tot wel 60 cm! Je kweekt deze kampioenkandidaat niet alleen voor een wedstrijd, maar ook omdat de smaak en opbrengst zeer goed is! Doe je wel mee aan een wedstrijd? Zorg dan dat de plant eerst flink kan groeien, mulch de grond en geef water als het droog weer is. Is de plant nog niet bovenaan de stokken maar gaat deze toch bloeien? Pluk die bloemen dan eerst weg. Is de plant groot genoeg, dan mag de bloei komen en de eerste peulvorming ontstaan. Laat aan 1 plant maximaal 5 peulen ontstaan, zodat alle kracht in die vruchtgroei gaat zitten. Zo kan je de kampioen van Nederland (of in elk geval van je omgeving) worden.

Onze kweker kruiste groenlof en roodlof rassen met elkaar en kwam tot deze fraaie mix van vele soorten: een boeiende ontdekkingsreis!

Gele Erwten zijn jarenlang in de vergetelheid geraakt omdat we nu eenmaal groene erwten gewend zijn... Vroeger was de Gele Erwt zeer populair in Zuid-Limburg, tegenwoordig wordt deze veel gezaaid door boeren als “rustgewas” om de grond te verbeteren. Gele Erwten zijn namelijk zeer sterk en ziekteresistent, voor kuilvoer een prachtige vervanger voor geïmporteerde soja... Het verschil met groen erwten is (naast de kleur) de extra gemakkelijke teelt en de frissere en zoetere smaak! De moeite waard om eens uit te proberen...
De planten worden ongeveer 1 meter hoog en hebben niet echt steun nodig. Bij combinatieteelt met Huttentut (390900), staan ze nog steviger.
Kortom een veelzijdig gewas: voor verse consumptie, voor consumptie na droging, als groenbemesting en als dierenvoeder (inclusief de verse of gedroogde stengels en bladeren)
1 kg is voldoende voor 50 m².

Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

Het leuke (en mooie!) trosje met witroze bloemetje met het iets driehoekige zachte blad wekt al nieuwsgierigheid. De jonge vruchten zijn eetbaar als okra: fijn snijden en in de soep als gezond bindmiddel, zeer jong bij de augurkjes als zuurtje; de rijpe vruchten bevatten eetbare zaden, die je rauw of gekookt kan eten en waar ook een fijne olie uit geperst wordt. Tenslotte kan een zwarte kleurstof gewonnen worden uit de zaadlijsten.
Als dit Mexicaanse kruipplantje zijn rijper wordende, grillige en gespleten vruchtjes laat zien, dan slaat de verbazing toe! Rank en krom als een gemzenhoorn en gedroogd nog griezeliger! De plant doet het ook in een flinke pot, geef ze een warm en vochtig plekje.

Een bijzondere vrucht uit Vietnam, in de tropen meerjarig, al meteen opvallend door de prachtige bloei, daarna gevolgd door heldere, oranjerode vruchten. Die kleur ontstaat als gevolg van het rijke gehalte aan bètacaroteen en lycopeen. Doordat er vrouwelijke en mannelijke planten ontstaan, kan je het beste 4 of 5 planten door elkaar laten groeien om zeker te zijn van vruchtzetting.
Meestal zijn de vruchten rond of langwerpig, ongeveer 13x10 cm, bedekt met kleine stekels. Bij het rijpen veranderen ze geleidelijk van kleur, van groen naar geel, oranje en uiteindelijk rood. Wacht tot de vruchtjes lekker zacht worden, ze zijn dan op zijn lekkerst, hoewel ze in India juist ook onrijp als groente worden gekookt of geroerbakt.
De smaak is mild van smaak met een bittertje en stevig, geel vruchtvlees, binnenin zitten de eetbare zaadjes in een felrood (eetbaar) zaadmembraan. Dit rode zaadmembraan wordt traditioneel gebruikt om kleefrijst rood te kleuren (meekoken).
Het jonge blad wordt geblancheerd en met chilisaus als snack gegeten, of gewoon in de soep meegekookt. Omdat de plant meerjarig is, kan je ze in grote potten vorstvrij overwinteren of een flink winterdek in de tuin geven.
Het is niet verwonderlijk dat de vrucht veel gebruikt wordt in traditionele geneeskunst, want de vrucht bevat veel gezonde onderdelen, naaste de bètacaroteen en lycopeen noemen we: een hoge concentratie linolzuur (omega-6) en omega-3-vetzuren.
We kunnen nog veel meer toepassingen noemen speur maar eens op internet!

Dit is een vrij onbekende groente, die gewoon in het wild groeit in Japan en heet daar Gagaimo. Het jonge blad is rauw en gekookt eetbaar, de jonge vruchtjes ook rauw of ingezuurd. De verdikte wortel kan gekookt worden als aardappels. Tevens zijn veel medicinale werkingen beschreven. De plant groeit snel en is klimmend. De in trosjes groeiende, lichtlila bloemetjes zijn wonderschoon: geheel gevuld met kleverige haartjes. Met enige bescherming blijft de plant overwinteren, andere bronnen melden dat ze zelfs veel vorst verdragen.

ZELDZAAM IN AANBOD!
Dit fijngebouwde familielid van de pompoenen groeit in het wild in Japan en Zuid Korea
Prachtig bolrond tot ovaalrond, helder wit minikomkommertje, iets kleiner dan een pingpongballetje. Zo mooi en toch eetbaar, zowel rauw als voor inmaak, maar ook in de roerbakschotel. De frisse, iets zure komkommersmaak is onmiskenbaar.

Deze geweldige winterbloemkool werd in 1982 in Co. Dublin verzameld bij een oudere boer en produceert prachtige kolen. Kim Tyler vertelde: "Het is jaar na jaar super betrouwbaar, ik kan me niet herinneren wanneer ik zaad van jullie heb ontvangen, maar het is de enige bloemkool die ik nu kweek, het is zo goed!" De oogst van deze overwinterende bloemkool is rond Saint Patrick’s Day: 17 maart.

Professionele Winterbloemkool wordt steeds beter te plannen omdat de winters zachter worden. Dit ras kan wel een stootje hebben, is zeer vorstbestendig en bij planten in week 31-32 zal de oogst ongeveer in de weken 15-16 vallen. Dat zijn dus 240 groeidagen (3/4 jaar...!)
Je oogst een mooie witte en vaste bloemkool. Zorg wel voor humusrijke grond met voldoende organische voeding, de plant moet uit weelde gaan bloeien (en niet uit nood).
Balak is sterker dan de veel geprezen Corella: beter bestand tegen bladvlekkenziekte en vorstbestendiger.

Newlyn is een opvallende nieuwkomer voor betrouwbare oogst in de late tot zeer late herfst. Het ras onderscheidt zich door een goede zelfdekbaarheid (bladeren groeien over de kool, zodat deze wit blijft), een bijzonder vaste kool en een prima uniformiteit (prettig voor de tuinder). Tot laat in de herfst blijft het gewas erg gezond wat een gezonde onderkant garandeert. Een goede weerbaarheid tegen nachtvorst in combinatie met de opvallend vaste kool in de late herfst maakt dit ras erg gewenst om het seizoen mee af te sluiten. De goede houdbaarheid na de oogst wordt geprezen door zowel de consument als de groenteboer...!
Als je ze plant rond half tot eind juli, dan valt de oogst in half november tot half januari.

Echt een rodekool voor de late teelt. Je kan lang wachten met oogsten en na de oogst zijn de kolen op een koele plaats nog maanden houdbaar. Daar is een mooie interne kleur en een vaste structuur heel belangrijk bij. Dit ras is extra sterk tegen de bewaarproblemen zoals roodrot.

Dit familielid van de bekende Fluweelboom geeft in september-oktober eetbare, rozerode vruchten, die vers of gedroogd kunnen worden gegeten. Een leuke toepassing voor een gezond en smakelijk drankje: laat bessen enkele uren in koud water trekken, heerlijk!
De winterharde struik wordt ongeveer 0,5-1 m hoog en wil een zonnig plekje, die goed afwatert . Na de oogst (in de herfst) gaat het blad prachtig rood kleuren. Kweek altijd enkele struiken tegelijk voor een optimale bestuiving. Vruchtjes die in de winter blijven hangen zijn een dankbare voedselbron voor vogels en kleine zoogdieren.

Vruchten zo groot als een courgette, met lengteribben. Voor consumptie jong oogsten. Bij afrijping wordt de vrucht geschild en als spons gebruikt. Deze professionele hybride uit Taiwan is ziekteresistent, extra rijkdragend en mals. Kijk ook op www.luffa.info.

Heerlijk zoete maïs in een originele kleurencombinatie van ivoorwit met donker- en lichtpaarse korrels erin verdeeld. Dit ras is tamelijk resistent tegen diverse schimmels. Bij optimale groei zijn de kolven 17-19 cm lang en hebben 12-14 rijen met korrels.

Misschien wel de lekkerste meloen die we ooit hebben geproefd; deze voortreffelijke en gigantische Perzische meloen komt oorspronkelijk uit Armenië. De vruchten hebben een gele schil met een bescheiden zichtbaar netwerk en kan een gewicht bereiken van bijna 10 kg. Binnenin verrast het puur witte vruchtvlees dat verbazingwekkend zoet, smakelijk en verfrissend is als het volledig aan de plant rijpt. Gemakkelijk te kweken in warme, gematigde en tropische klimaten en in Noord-Europa een topper voor de kas.

Deze kleine meloentjes komen uit de Noordelijke staat Oregon, gekweekt door Tim Peters. Aldaar worden de vruchten in de vollegrond rijp, dus dat geeft goed hoop voor de Nederlandse teelt! Oogst de groene vruchten als deze net iets gelig gaan worden, niet te rijp, want dan wordt de smaak muffig. Het helderoranje vruchtvlees is heerlijk fris en zoet.

Zie hier: de Kirkman Meloen uit Zuid-Kirgizië. Joe Simcox ontdekte dit mooie streekras op één van zijn reizen, je kan deze fraaie wintermeloenen heel lang bewaren en ze worden steeds zoeter naarmate de tijd vordert. Het mooie verhaal van Joe lees je hieronder.

De botanische ontdekkingsreiziger Joe Simcox vertelt hoe hij deze geweldige meloen vond:
"Niet ver van de beroemde Zuid-Kirgizische stad Osh ontdekte ik deze prachtige variëteit. Terwijl ik over een smalle weg reed omzoomd door gigantische platanen, ving ik een glimp op van een omheinde veranda die vol stond met meloenen. Ik vroeg mijn chauffeur om even om te keren zodat we het konden navragen.
Toen ik op de poort klopte, antwoordde een kleine jongen. Mijn vertaler-chauffeur, vroeg naar zijn ouders, de kleine jongen rende weg en zijn moeder kwam. Ietwat wantrouwig gluurde ze door de kier in de deur. Mijn chauffeur legde uit dat ik meer wilde weten over de meloenen op de veranda. “O, die meloenen, die kweken we ieder jaar en verkopen ze later als de prijs hoger is.” Ik had het ijs gebroken, de dame riep haar man. Een minuut of twee gingen voorbij en er kwam een viertal de hoek om, deze keer werd de man vergezeld door de kleine jongen en twee tweelingzusjes. Toen hij mijn verhaal hoorde, was de man enthousiast: een Amerikaan was geïnteresseerd in zijn meloenvariëteit, dat fascineerde hem.
Meteen sneed hij een meloen open, “Neem dit maar” zei hij terwijl hij het zojuist afgesneden plakje van het mes liet glijden. Het was een spectaculaire knapperige, sappige zoete meloen, “Deze kun je maanden bewaren.” zei hij tegen mijn chauffeur: ze worden zoeter en zoeter.
Ik vertelde hem dat ik er meerdere zou kopen, maar eerst had ik wat foto's nodig. De tweeling wilden wel poseren en ik zette ze snel op de foto, elk met een meloen in de handen. Tegen de achtergrond van de Plataanbomen kon mijn beeld van de “Kirkman”-meloen niet authentieker zijn. Toen ik naar zaden vroeg, kreeg ik te horen dat hij een paar kg had die hij zou verkopen.
Uit verder gesprek bleek dat hij werkelijk geloofde dat het zaadje pas het beste zou groeien en de zoetste meloenen zou voortbrengen nadat het drie jaar had “gerijpt”. We hebben hem nooit gevraagd of vier jaar nog beter zou zijn...! Vers meloenzaad kan je overigens makkelijk tien jaar bewaren. ”

We kochten deze zeldzame zaden van Joseph Simcox, de ‘Botanical Explorer’, die over de hele wereld zwerft om streekgebonden groenten bekend te maken en zodoende ook te redden van de vergetelheid. We gaan ervan uit dat het ras Tarpeta is afgeleid van Torpedo, dat is namelijk een ras, dat wel bekend is in de vindplaatsen Oezbekistan en Kirgistan. Meloenen uit die omgeving smaken bijzonder goed en zijn zeer gewild, maar... met uitsterven bedreigd omdat kwekers overstappen op moderne F1 hybriden met een herkenbare vorm. Tarpeta geeft zeer grote vruchten met een langwerpige vorm, als een soort torpedo dus…

ZELDZAAM! Deze meloen komt uit de omgeving van Zapotillo, in Ecuador, een gebied waar de omstandigheden heet en droog zijn en waar deze prachtige witvlezige meloen floreert. De vruchten zijn groot met een gladde gele schil en diepe ribben. Meloenen kunnen per stuk wel 5 kg wegen. Het is een traditioneel en steeds zeldzamer landras dat waarschijnlijk met uitsterven wordt bedreigd. In de kas is deze meloen dus zeer goed te kweken, ze kunnen goed tegen zeer warm en niet al te veel water... Snijd de vruchten als ze van kleur veranderen en geurig worden. Deze zeer smakelijke meloenen kunnen vers en in salades worden gegeten, of kunnen worden geperst voor een gezonde sap!

Deze Bromelia groeit in de aarde (veel familiegenoten groeien in bomen) en wordt in de natuur tot 3 m hoog. De sappige, lichtpaarse vruchtjes (eerst de stekels verwijderen) worden traditioneel gebruikt om een heerlijk, verfrissend drankje te bereiden genaamd "Atol de Pina" en worden zeer gewaardeerd om hun aantrekkelijke, zoetzure smaak. Als de plant wat ouder wordt, dan kunnen deze gewilde vruchtjes groeien uit de roze-paarse bloemen met een witachtige basis. De plant vormt rozetten van rechtopstaande, lancetvormige bladeren met scherpe stekels langs de randen, heldergroen bovenaan en grijsgroen onderaan. Naarmate de plant ouder wordt, veranderen de bladeren dichter bij het midden van de rozet van kleur naar rood, terwijl de bladeren aan de buitenkant groen blijven.
Deze tropische plant is familie van de Ananas en groeit van oorsprong in Midden-Amerika, in Noord-Europa kan je ze dus in de zomer buiten zetten en in de winter als kamerplant of iets koeler, maar niet onder de 10̊C.

Een flinke boom, ideaal voor een voedselbos of een grote tuin en geschikt voor alle grondsoorten, maar ze houden wel erg van vocht! Dit familielid van de Okkernoot doet het ook heel goed in een grote pot en kan dan als maxi-bonsai gekweekt worden. De heerlijke, eetbare noten lijken qua vorm en groeiwijze veel op pecannoten en zijn heerlijk zoet van smaak! De noten verschijnen in trossen aan de boom, de schil is bruinrood gekleurd. Zodra de schil openbarst zijn de noten zichtbaar en rijp om geplukt te worden, je kan ze rauw of geroosterd eten. Koningsnoten doen hun naam eer aan, het zijn de grootste noten van het Carya-geslacht. Geniet ook van de goudgele herfstkleur voordat de bladeren vallen... Van het hout van deze boom wordt het taaie hickory-hout gemaakt, veel gebruikt voor gereedschap zoals bijlen, hamers etc.

Een flinke boom, ideaal voor een voedselbos of een grote tuin en geschikt voor alle grondsoorten, maar ze houden wel erg van vocht! Dit familielid van de Okkernoot doet het ook heel goed in een grote pot en kan dan als maxi-bonsai gekweekt worden. De heerlijke, eetbare noten lijken qua vorm en groeiwijze veel op pecannoten en zijn heerlijk zoet van smaak! De noten verschijnen in trossen aan de boom, de schil is bruinrood gekleurd. Zodra de schil openbarst zijn de noten zichtbaar en rijp om geplukt te worden, je kan ze rauw of geroosterd eten. Ondanks de naam, zijn de noten absoluut niet bitter, ze zijn wat kleiner dan de Koningsnoot. Geniet ook van de goudgele herfstkleur voordat de bladeren vallen... Van het hout van deze boom wordt het taaie hickory-hout gemaakt, veel gebruikt voor gereedschap zoals bijlen, hamers etc.

Een mysterieuze nachtschadeplant, de onrijpe bessen zijn giftig. De rijpe, oranje bessen echter zijn eetbaar en ze worden veel geconsumeerd in hun thuisland Umbrië, Italië. Ze worden direct uit de struik gegeten of verwerkt tot compote. We lezen veel smaakervaringen, dat ze zoet smaken en veel smaak hebben. Eet eerst een paar bessen om te testen, sommige mensen kunnen de bessen niet verdragen.
Deze nachtschade wordt al eeuwen in mediterrane culturen gebruikt en gegeten, maar wordt hier niet op grote schaal gekweekt, meestal gewoon uit het wild gegeten.
De teelt is heel eenvoudig, de planten groeien bijna vanzelf. Van juli tot aan de vorst kan je continu nieuwe bessen oogsten. De plant vermenigvuldigt zich ook door zaden als er wat bessen vallen en niet geplukt worden.

DE EERSTE WITVLEZIGE PAPAYA, DIE WE KENNEN!
Veel gevraagd gewas voor de Indische en Surinaamse keuken. De meerjarige plant geeft prettig zoete, vlezige, langwerpige vruchten. Zet ze ‘s winters in een verwarmde kas of als potplant binnen. Het jonge blad is een delicatesse, ook de mannelijke bloemtrosjes worden gegeten (kort wokken). ‘s Zomers als kuipplant lekker naar buiten in een grote pot. Als bladplant al bijzonder fraai, vanaf het 2e jaar kan er vrucht komen.
‘Lamaiya’ heeft ivoorwit vruchtvlees en is een hybride met zeer goede groei-eigenschappen, oogstzekerheid en vruchtkwaliteit, een originele aanrader dus.
Meer informatie over deze belangrijke, tropische vruchtplant: aggie-horticulture.tamu.edu

ONTWIKKELD DOOR THE INSTITUTE OF PLANT BREEDING (PHILIPPINE)
Veel gevraagd gewas voor de Indische en Surinaamse keuken. De meerjarige plant geeft prettig zoete, vlezige, langwerpige vruchten. Zet ze ‘s winters in een verwarmde kas of als potplant binnen. Het jonge blad is een delicatesse, ook de mannelijke bloemtrosjes worden gegeten (kort wokken). ‘s Zomers als kuipplant lekker naar buiten in een grote pot. Als bladplant al bijzonder fraai, vanaf het 2e jaar kan er vrucht komen.
‘Sinta’ heeft lichtoranje vruchtvlees en is een hybride met zeer goede groei-eigenschappen, oogstzekerheid en vruchtkwaliteit, een ziektebestendige aanrader dus.
Meer informatie over deze belangrijke, tropische vruchtplant: aggie-horticulture.tamu.edu
agora.uplb.edu.ph

Deze selectie uit de Corno di Torro Rosso (Rode Koehoorn) geeft vroeger een grotere oogst van hoornvormige, knalrode, heerlijk zoete puntpaprika’s. Ze worden ongeveer 20 cm lang.

De planten van deze fraaie paprika blijven vrij compact, ideaal dus voor de buitenteelt, eventueel in potten. De onrijpe kleur van deze puntpaprika is diep donkerpaars, bijna zwart. In dat stadium zijn ze uiteraard al oogstbaar, voor rauw gebruik blijft de fraaie kleur behouden. De vruchten rijpen naar dieprood en zijn dan wat zoeter.

Langwerpige blokpaprika, die wel taps toeloopt, maar niet in een punt uitloopt. Deze dikwandige paprika’s zijn heerlijk zoet, dikwandig en groot! Het grappige is de deuk die bijna bovenin ontstaat, waardoor de vruchten op vogels (Kaketoe) lijken. Deze Franse paprika rijpt van groen naar donkerrood met bruinrode strepen.

Weer een extreem hete peper, ditmaal een kruising door Nick Duran (heet ook wel “Naga Nick”) van de Naga Viper met 7 Pot Jonah. Het resultaat laat zich raden: de tot dan toe heetste peper van het UK. Voor de “gek”, die ze gaat eten: ze hebben een fruitig aroma!
Let op: niet zomaar eten, altijd zorgen voor voldoende melk en andere mensen in je omgeving. Schoonmaken met een veiligheidsbril en handschoentjes.

Echt een prachtig uitziende soort uit Peru, ze zien eruit als kleine, kleurige juwelen die uit het felgroene blad van de plant ontspruiten. Ze smaken net zo geweldig als ze eruit zien, en worden gebruikt vanwege hun lichtzoete smaak en milde scherpte in zowel verse salades als in sauzen, salsa en andere gerechten. De rijping gaat van lichtpaars, via lichtoranje naar dieprood. De planten zijn zeer bossig, 80 cm hoog en uiterst productief.

Deze tamelijk hete, iets langwerpige pepertjes rijpen van wit, via oranje naar rood en zijn in elk stadium zeer goed van smaak, hoe rijper hoe zoeter. De planten blijven vrij compact of verdragen snoeien zeer goed, een erg gemakkelijk te telen soort!

Zeldzaam (en) mooi, deze zalmgele, perzikkleurige Aji Charapita, zeer smakelijk, maar ook behoorlijk heet! De planten dragen per plant honderden ronde vruchtjes. Ze staan rechtop aan de plant en de gewone wilde variant is zeer populair in Bolivia en Peru. In bijna elk eethuisje zal je een portie “Criolla” aangeboden krijgen, een mix van gesneden rode uien, citroensap, zout, water en geplette Charapita’s: zeer smakelijk! Mensen, die dit pepertje niet kennen, denken vaak, dat die ronde balletjes maïs of bonen zijn, let op als je in Zuid-Amerika bent... Ze zijn ongeveer even heet als de wilde Tépinpeper!

Een erg prettige en populaire variëteit uit Peru. Veel van de rode, langwerpige, medium hete pepers groeien aan grote, brede en sterk vertakte planten. Het ras kan goed tegen iets koelere temperaturen en kan dus buiten worden gekweekt. De vruchtjes zijn dunwandig en kunnen goed worden gedroogd om een aromatisch chilipoeder te produceren dat zijn fruitige smaak niet verliest, zelfs niet na langdurige opslag.

Dit Peruaanse pepertje geeft naast een fijne, citrusachtige en fruitige smaak ook een heel sierlijke touch aan potten of in de tuin. De kleine, langwerpige, middelhete vruchtjes rijpen van crèmewit, via lichtpurper en oranje naar dieprood. Doordat er altijd verschillende stadia van rijpheid aan de plant zich bevinden zie je een veelheid van deze frisse kleurtje aan 1 plant. De planten blijven vrij compact.

Dit is een relatief grote Habanero met een intense smaak. ‘Ata Big’ wordt ook wel ‘Congopeper’ genoemd en komt waarschijnlijk uit Afrika. De bossige planten dragen veel van de 5 x 5 cm grote vruchten, die lijken op kleine paprika's met gladde, gerimpelde, dunne wanden. Ze bevatten veel sap, een buitengewone fruitige smaak en zijn zeer heet. In de keuken worden ze doorgaans gebruikt voor het maken van sauzen en marinades, maar door hun dunne fruitwanden zijn ze ook goed te drogen en om er chilipoeder van te maken.

Fraaie (bijna) witte, stompvormige Adjuma, de kleur komt samen met een fruitige smaak en... witheet!

Van oorsprong komt dit pepertje uit Bolivia, maar Chris Fowler uit Wales is er mee aan de slag gegaan en ontwikkelt interessante nieuwe rassen! De planten blijven compact (50 cm) en zijn sterk vertakt, een flinke oogst van lichtgele, iets langwerpige en gekreukelde vruchtjes. Ze zijn zeer heet met een fijne zoete smaak richting mango en banaan. Geef ze een warm en beschut plekje in de tuin of in de kas.

Een bijzonder sierlijk, druppelvormig pepertje, de plant hangt er vol me in alle rijpingsstadia, in dit geval in de kleuren wit, geel, paars en rood. Voor een baccatum is dit Braziliaanse pepertje niet al te heet, waardoor de fruitige tonen goed doorkomen. De hoogte is ongeveer 70-150 cm, afhankelijk van voeding en standplaats.

Dit populaire ras uit Bolivia geeft een grote oogst van aromatische, behoorlijk hete en dikwandige vruchtjes, de kleur is warmgeel. In de kas kunnen ze wel 150 cm hoog worden, hoewel snoeien ook goed mogelijk is.

Prachtige, donkerbladige peper met bijna bolvormige vruchtjes, die van zeer donkerpaars naar donkerrood verkleuren. Zo combineer je sierlijkheid met smaak! De milde hitte zorgt voor goede toegankelijkheid.

Een fijn en handzaam, oranje pepertje, dat heel goed in een pot kan worden geteeld door de redelijk compacte groei. De blokvormige vruchtjes neigen naar een lantaarnvorm, zijn erg smakelijk en fruitig van smaak en vinnig heet.

De naam zegt het al: de pepertjes hebben ongeveer de vorm en grootte van olijven. De vruchtjes rijpen van groen naar rood en groeien overvloedig aan flink grote planten. De smaak is typisch voor een baccatum-peper, veel aroma, sappig en iets zoete tonen. Ze zijn matig heet, je kan ze als ervaren peper-eter makkelijk rauw eten met een lekker stukje kaas er naast of erin.

Uit de rijke diversiteit van Costa Rica is dit een erg lekkere, middelhete variëteit. De smaak en scherpte komen overeen met Jalapeno, maar deze is iets meer rokerig en een tikje zoeter.

Deze peper uit het noorden van El Salvador groeit zowel in de vollegrond als ook in potten en in de kas, multi-inzetbaar! De vruchten zijn middelgroot tot groot met een fijne, iets zoete smaak en matige hitte.

In 1983 was dit een opvallende winnaar bij de AAS (All America Selections), in die tijd was in Nederland nauwelijks bekend (laat staan populair) dat de vuurrode, rechtopstaande pepertjes heel goed te eten zijn. De plantjes blijven zeer compact en vormen fraai contrasterend donkergroen blad. De vruchtjes zijn mild heet en passen dus gemakkelijk in elke maaltijd voor de onervaren peper-eter.

Een zeer toegankelijke en vrij grote, rode peper, waar je niet snel je mond aan brand...! Het ras is in Duitsland ontwikkeld en heeft mooie aroma’s en enige zoete tonen. De vruchten kunnen gemakkelijk 10 cm lang worden en zijn vrij breed en groeien overvloedig aan tamelijk grote planten van 120cm - 150cm. Geef de planten wat steun om deze rijkdom te kunnen dragen!

EEN BEAUTY!
Dit Braziliaanse ras betekent letterlijk “kleine rubberen tepel”, wat duidelijk te begrijpen is uit de vorm van de vruchtjes. De stevige, 60-80 cm hoge planten zijn werkelijk tjokvol beladen met druppelvormige, hangende, perzikkleurige vruchtjes met een goed aroma, maar vrij scherp. De plant is erg sierlijk en houdt van veel warmte.

Fraaie druppelvormige pepertjes, ik schat in dat er honderden aan een plant kunnen komen, meer gegevens hebben we (nog) niet. Ik houid me aanbevolen…

Dit Braziliaanse ras betekent letterlijk “kleine rubberen tepel”, wat duidelijk te begrijpen is uit de vorm van de vruchtjes. De stevige, 60-80 cm hoge planten zijn werkelijk tjokvol beladen met druppelvormige, hangende vruchtjes met een goed aroma, maar vrij scherp. De plant is erg sierlijk en houdt van veel warmte.
We mengen met de hand de rassen Pink, White en Yellow, zodat je 3 zeldzame kleuren kan verwachten, de rode vind je apart in ons sortiment: 208158

Sierlijk door de fantastische zachte perzikkleur, aromatisch en fruitig zoals alle pepers van het baccatum-soort en middelheet, waardoor deze goed toegankelijk is. De buitenteelt lukt heel goed.

Een oogst met zulke mooie vruchtjes maakt je blij: iets gekronkeld, langwerpig (4x2 cm) en lichtgeel met een tintje zalm. De fruitige smaak combineert het pepertje met een vinnige hitte.

Deze gouden keus uit Ecuador wordt geprezen als een van de lekkerste baccatum-pepertjes: mildheet met complexe aroma’s in de zoete en fruitige richting. Ze zijn vrij klein en dikwandig, daardoor lekker knapperig van textuur. Je kan aan 1 plant van 50-80 cm hoogte wel 80-100 vruchtjes oogsten! De planten zijn heel goed binnen over te houden, in de winter een beetje snoeien en ze groeien het jaar erna weer lekker door…

Aan flink forse planten groeien de iets gekreukte, langwerpige pepers, die uiteindelijk diep donkerbruin gekleurd zijn. Voor een chinense-peper is deze niet al te heet, prettig fruitig en rokerig van smaak.

Het eerste valt de sierlijkheid van de plant op: een zware, witte beharing geven stengels en bladeren een grijsgroen uiterlijk. Naast mooi is dit ook bijzonder praktisch tegen ziekten, vraat en droogte! De vruchtjes zijn zeer heet (30.000 Scoville) en kleuren van groen naar geel. Ze staan rechtop tot horizontaal, zijn 7 cm lang en 0,5 cm breed. Waarschijnlijk komt dit ras uit Venezuela, zaai ze vroeg, de plant produceert vrij laat.

Deze kruising tussen Chupetinho x Bhut Jolokia levert een leuk en klein, druppelvormig pepertje op met een zeer hete en aromatische smaakervaring. De planten zijn vrij compact, de buitenteelt lukt vrij goed, mits wel op een warm en beschut plekje. Je kan een overvloedige oogst verwachten!

Dit rasje uit Peru geeft een hoge opbrengst van middenkleine, rode, ingedeukte vruchtjes met een zeer goed aroma en net zo heet als de Adjuma = Habanero. Elke streek heeft zijn voorkeur voor een ras, deze is zeer populair aan de kuststreek boven Lima, de peper wordt gekweekt in de vruchtbare gronden rond de Rio Huaura.

Er verschijnen steeds meer kweekvariaties als resultaat van kruisingen met de populaire Jalapeño. Toch is het wel een leuke verrassing om een echte bolronde vorm te hebben, deze komt uit Italië! Het formaat is tussen 5-10 cm, ze rijpen van groen naar rood met de typische, grillige kurkstreepjes. De vruchtjes zijn tamelijk dikwandig, zoeter dan de standaard Jalapeño en wat minder heet.

Heel heet, maar o zo aromatisch is deze oranje habanero peper. Het begint al met de fruitige geur... deze soort is voor de meer ervaren peper-eter. Maak er een authentiek Caraïbisch gerecht mee!

EEN VAN DE HEETSTE PEPERS TER WERELD!
Eigenlijk kan ik het beste het mooie verhaal van de Finse kweker Jukka hier weergeven:

Jaren geleden, nadat ik Moruga Scorpion-zaden had gekregen, lang voordat het werd gemeten als de heetste variëteit op aarde, begon ik een kweekproject dat begon met Moruga Scorpion-variëteit. In die tijd was het een totaal onbekende variëteit.
Het idee om de Moruga Scorpion te kweken tot een hetere variëteit begon na het proeven van de originele Moruga Scorpion. Ik kwam er meteen achter dat het de heetste variëteit was die ik ooit had geproefd! Ik heb altijd persoonlijk geweten dat Moruga Scorpion heter was dan alle andere uit de sage van de heetste chilipepers. Ik kwam er ook achter dat het ras nog heter kon worden gekweekt door variëteiten te gebruiken die vergelijkbare krachten hadden als Moruga Scorpion, maar die nog naamloos zijn.
Tijdens dit kweekproces stuurde ik wat zaden van mijn Moruga Scorpion-vruchtjes naar een mede-peperfreak. Hij kweekte ze en liet het officieel meten, en verdorie, het bleek zelfs veel heter dan ik ooit had kunnen verwachten! Ik was erg opgewonden en gemotiveerd om door te gaan met het project dat ik veel eerder was begonnen.

Na een aantal jaren kweken, wat praktisch betekende het selecteren van de heetste en best smakende variëteit voor meerdere generaties, werd de Fatalii Gourmet Jigsaw-variëteit geboren! Vele, vele tests later (met verschillende peperfreaks en “gewone” mensen) was deze variëteit duidelijk degene die de oude koning, Moruga Scorpion, versloeg.
Het hitteniveau is intens op een manier dat het compleet waanzinnig anders is.
Voor de eerste keer ooit had ik een vreemde ervaring met het proeven van een deel van de vrucht: mijn tong werd meteen gevoelloos... net als bij de tandarts. Ik heb gehoord dat dit bij sommige mensen vrij gemakkelijk gebeurt, maar tot op de dag van vandaag heb ik iets meer dan 3000 verschillende soorten pepers gekweekt en bijna evenveel geproefd, ik heb nog nooit zoiets als dit geproefd. En ja, ik heb heel wat super hete geproefd en heb dus alle recht van spreken! Nadat mijn tong gevoelloos was geworden, begon de intense hitte zich rond mijn mond te verspreiden en na een tijdje (moeilijk om de exacte tijd te zeggen omdat het gevoel voor tijd volledig verdoofd was) kwam het gevoel in mijn tong terug en de pijn die overbleef was gewoon verschrikkelijk. Ik was eigenlijk een beetje bang voor het feit hoe heftig heet onze pepers kunnen worden gekweekt.

In gerechten kan deze variëteit veel subtieler worden gebruikt, en nadat je je dat realiseert en leert om de juiste hoeveelheden te gebruiken, zal de smaak absoluut geweldig zijn. De smaak van deze vruchtjes maakt het eigenlijk uniek in zijn soort. De hitte is gewoon een groot pluspunt en zorgt ervoor dat dit wonderpepertje nog lang zal meegaan.
Het gele poeder van deze variëteit is bijzonder goed. Fatalii Gourmet Jigsaw Yellow reageert erg goed op droging en de smaak is zeer geconcentreerd en is uniek waardoor het een van de beste extreem hete soorten is die ik ooit heb geproefd. Het valt nog te bezien of dit ras ooit voorbijgestreefd gaat worden!

EEN VAN DE HEETSTE PEPERS TER WERELD!
De herkomst van deze extreem hete peper is Finland van kweker Jukka. De gevaarlijk hete vruchtjes kunnen in grootte variëren van 4-8 cm lang. De onrijpe kleur is groen en ze rijpen oranje tot oranjerood af. Planten kunnen meer dan 2,5 m hoog worden in de kas, maar als ze worden gesnoeid en opgepot blijven ze meestal kleiner, zo'n 1,2 meter hoog en bossig. Voor de zeer ervaren gebruiker: deze peper heeft een geweldige smaak met een heel mooi uniek, rokerig karakter.

Een populair en mild tot zeer mild pepertje uit Griekenland. De vruchtjes hebben brede schouders en lopen in een puntje uit: kegelvormig dus. Ideaal om te vullen met een zacht kaasje of met andere sausjes. Let op, soms komen wat hetere exemplaren voor... De planten worden 70-90 cm hoog en kunnen een steuntje gebruiken.

Kashmiri pepers zijn zeer populair in India en worden wereldwijd in droge vorm (geheel of gemalen) geëxporteerd. Het geeft aan gerechten een prachtig rode kleur zonder al te heet te zijn (zeg maar gerust “mild”). De pepers zijn ongeveer 10 cm lang en vrij breed in de schouders.

De dieprode Kardoula-peper is een zeer snelgroeiende en dus vroeg oogstbare, milde peper uit Turkije. Ze zijn zoet tot nauwelijks heet met veel diepte van smaak en een mooie rozijnachtige zoetheid. Kortom: eigenlijk veel lekkerder dan het beschermde soort de Peppadew. Net als deze beroemde broer wordt Kardoula graag gebruikt om te worden gevuld met vlees, saus of kaas. De vorm leent zich daar goed voor: klein, kegelvormig en dikwandig. De vruchtzetting blijft lang doorgaan, zeker in de kas of als je de plant in de herfst binnen zet. Hoogte 90-120 cm.

HONGAARSE LEKKERNIJ! Deze smalle, langwerpige peper is zo mild, dat de vruchten bijna voor een paprika kunnen doorgaan. Ideaal voor de liefhebber van een tikkeltje heet! De planten groeien goed in de vollegrond en kunnen breed uitgroeien, enige steun is wel vereist.

Deze extreem hete peper komt uit een kruising met de Kraken Scorpion en staat bekend om zijn goede smaak. Alleen zeer ervaren peper-eters kunnen deze hitte aan! De vrij brede, langwerpige vruchten hebben een bobbelige buitenkant, zoals bij veel superhete rassen.
De rijping gaat van groen, via dieprood naar chocoladebruin.

Een zeer hete, langwerpige, peper met een fijne, kruidige smaak en een werkelijk citroenaroma. De vruchtjes kunnen de volgende kleuren hebben: Rood, Karamel, Bruinrood, Geel, Oranje, Olijfgroen en Diepgroen. Ze lijken op 'Madame Jeanette', maar zijn 2/3 van de grootte en zelfs een tandje scherper!

Sierlijk en smakelijk! De middelhoge planten vormen gezonde, donkergroene bladeren. Daaruit ontstaan zeer pittige, kruidige en aromatische, rode vruchtjes, die in klusters van 10-15 stuks groeien. Dit ras kweekt erg gemakkelijk en is zeer geschikt voor de buitenteelt, ook in potten. Het is de pittigste variëteit, die in de Mediterrane traditie hoort.

Een van de succesvolle kruisingen van een gewaardeerde peperkweker M.A. = Matthew Arthur, die zich vooral toelegt op het kweken van extreem hete vruchtjes. De vruchtjes hebben een gekreukelde, paddenstoelachtige vorm (zoals de MA Wartryx) en gehoren tot de heetste en lekkerste gele pepertjes die er momenteel (in de jaren 2020) bekend zijn. Ze rijpen van groen naar geeloranje. Het hitteniveau ligt ver boven de Habanero-types, maar niet zo hoog als een rode ‘Ghost-pepper’. De vruchtjes hebben mooie fruitige citrus-smaaktonen, ze groeien aan 90-120 cm hoge planten.

Dit is een van de heetste pepertjes, ontstaan uit kruisingen tussen Trinidad Scorpion, 7 Pod Jonah en Ubatuba Cambucci. Het platronde vruchtje is knalrood en grillig geribbeld. Voor wie de pijn te boven is, zal een fruitige en iets zoete smaak herkennen.
Wees altijd voorzichtig met schoonmaken en consumeren van dit type extreem hete pepers!

Een prachtige, Peruaanse peper die van donkergroen naar donker chocoladebruin met rode binnenkant verkleurt. De rokerige, aromatische smaak is typerend voor een chinense-soort, dit ras is veel milder en gemakkelijker te kweken dan zijn meeste soortgenoten. De planten zijn middelgroot en groeien ook goed in een pot., je kan een flinke oogst verwachten.

Dit Braziliaanse ras geeft mooie, kleine, blokvormige vruchtjes iets ingedeukt en lichtgeel van kleur. De planten geven een grote oogst van vinnig hete pepertjes. De planten blijven vrij compact en vertakken stevig, reken op 60-90 cm. De kruidige, sappige en fruitige smaakeigenschappen maken dit tot een populaire en bekende variëteit!

Waar dit pepertje zijn naam aan dankt, laat ik aan je eigen fantasie over, het is zeker een grappige en hilarische vrucht! Ze zijn niet al te heet en hebben fruitige smaaktonen richting citrus en tamarinde... De Italiaanse kweker Biagi Massimo zal er ook lol om hebben gehad...

Een sierlijke peperplant, die je zo in plantenbakken kan combineren met bloemen! De planten blijven compact (30-40 cm) en dragen de dunne, 5 cm lange, feloranje vruchtjes rechtop. Niet gek om aan de slangvormige haren van de Grieks mythologische Medusa te denken...
Voor de onervaren peper-eter is dit een ideaal “opstappertje”: iets zoet en zeer mild tot nauwelijks heet!

Een zeer milde peper, soms zelfs bijna een paprika. Heel lekker om te vullen met een kaasje of sausje, maar ook zeer geschikt voor de beginnende of onervaren peper-eter. De planten blijven vrij compact (60-90 cm) en dragen vroeg de langwerpige (20 cm), iets gekronkelde vruchtjes. Deze rijpen van lichtgroen naar rood. De lichtgroene vruchten zal je herkennen van de Turkse of Griekse maaltijd... De kronkelige vorm heeft geïnspireerd om deze lekker peper naar de Russische driekoppige draak Gorynych te noemen!

Deze Italiaanse peper met als naam “hondenneus” is zeer geliefd in Calabrië (de punt van de laars) en wordt gebruikt voor milde pepersaus, maar ook heel lekker als vulpepertje met een zacht Italiaans kaasje: bijvoorbeeld een zachte, pittige gorgonzola... Ze groeien rechtop aan stevige compacte planten.

De Nora-pepers zijn rood tot donkerrood van kleur en zijn bijna bolrond, maar iets taps toelopend. De planten worden rond de 60 cm hoog. Nora is in verse vorm heel smakelijk en wordt graag gebruikt als vulpepertje, ze zijn maar een tintje heet, dus goed voor de beginners... Uiteraard wel de zaden en zaadlijsten eruit snijden.
Dit was een van de vele pepertjes die Columbus meebracht uit de Nieuwe Wereld. Er wordt gezegd dat hij het achterliet bij monniken in het Yuste-klooster, die het vervolgens verspreidden onder hun broeders in de gemeente La Nora in Murcia in het land Spanje. Het belangrijkste teeltgebied van de Spaanse Nyora- of Nora-pepers ligt in de Valenciaanse regio Guardamar. Het wordt daar voornamelijk gebruikt om een gedroogd Spaans paprikapoeder te maken, genaamd Pimenton, dat licht pittig is. Dit poeder wordt gebruikt om veel gerechten op smaak en (rode) kleur te brengen. Het is het hoofdingrediënt in Bacalao a la Vizcaina, een kerstgerecht van kabeljauw en aardappelen. Ze worden ook gebruikt om worsten op smaak te brengen, toegevoegd aan Paella-stoofpot en worden veel gebruikt in Romescu-saus.

Het meest bekende Spaanse pepertje is er nu in een zeldzame, gele kleur! Net als zijn groen-rode broer is dit een zacht pepertje met een tikkeltje heet… Padron wordt in Spanje en Portugal gebruikt in de befaamde tapaz. Door zijn wijdere vorm bij het steeltje hebben de vruchtjes de ideale vorm voor een éénhappertje! Gevuld met roomkaas is dit fraaie pepertje niet te versmaden…

Dit blokvormige, kleine pepertje is (zoals veel leden van de baccatum-soort) zeer smakelijk en fruitig en de planten zijn gemakkelijk binnen te overwinteren, wel snoeien! Panambi is zeer toegankelijk, want ze zijn niet zo heet.

Deze Italiaanse variëteit produceert al vroeg de felrode vruchten in trossen gemiddeld 2,5-3,5 cm lang. De planten zijn zeer resistent tegen veel voorkomende ziekten: TMV(0), PVY en N. Geniet van de rechtopstaande, compacte en stevige groeiwijze. Daarvoor wordt Etna veel gebruikt als eetbare sierplant in potten en tuinen. In Sicilië wordt dit pepertje om de toegankelijke smaak enorm gewaardeerd.

De planten hebben een flinke groeikracht en geven een overvloed aan druppelvormige, lichtoranje vruchtjes, flink heet, veel aroma. Dit is waarschijnlijk een wilde vorm van de Capsicum chinense uit Colombia, de voorouder van de Adjuma = Habanero = Scotch Bonnet.

Dit fraaie ras is ontstaan uit de Pimenta da Neyde, na kruisingen door Stefan van Gelder. Voor een nichtje van de Habanero-pepers is dit een tamelijk vroeg ras, buitenteelt is (bij vroege zaai) dus zeker een optie. Wat eerst opvalt is het donkergroene blad met paarse gloed en paarse stengels, na de lilawitte bloei ontstaan de kegelvormige vruchtjes (3-4 cm), die van groenpaars naar crèmewit met paarse dop en marmering rijpen: echte beauty’s! Ze zijn zeer heet en vol aroma en kruidigheid, maar iets milder dan de meeste Habanero’s = Adjuma’s.
De planten zijn stevig en middelgroot, geven een flinke opbrengst, kortom een goede kandidaat voor de teelt in potten.

Een grappig, hartvormig pepertje uit Peru en Bolivia met een fruitige en iets zoete smaak! De planten groeien compact en kunnen dus uitstekend in een pot worden gekweekt. Aan een plant pronken de vruchtjes in de kleuren crème, lila en oranje (in volgorde van rijpheid). Door de milde hitte wordt deze soort gemakkelijk gemengd in salades.

Dit aantrekkelijke pepertje komt uit Ethiopië. De mooie, bossig en compact groeiende planten krijgen een overvloed van oranje, ronde tot kegelvormige pepertjes met een goede smaak.
Ze zijn matig heet, je verrijkt er toegankelijke sauzen mee, maar gewoon gesnipperd in een wokschotel of soep zal ook zeker werken!

Een Peruaanse in de jungle groeiende peper, maar de groei blijft meestal bescheiden, een ideaal klein en rood pepertje voor de potteelt. In Peru behoort dit ras tot de heetste van het Aji-type, in Azië zal men dit pepertje al snel een Rawit noemen. De smaak in combinatie met de hitte maakt dit ras tot een populaire peper, je herkent zoete en zure tonen met een tintje appelsmaak, de hitte blijft lang hangen...

Een geweldig kweekproduct van John Varaday bij Gnarly Pods. Het is een kruising tussen een Ghost Pepper (Bhut Jolokia) en Aji Pineapple. Ze geven flinke, dikwandige pepers, die heldergeel rijpen en een zeer fruitige en heerlijke smaak hebben. Let op: al is het geen recordhouder, toch zijn de pepers extreem heet!

De naam van deze zeer hete peper betekent “aromatische peper”, daar voldoen natuurlijk heel veel pepers aan, maar dit is een Braziliaans
Habanero-type: rood, vrij klein, blokkig en geribd, dat vol smaak is en ook vol hitte!