Een van de fijnste, korte (niet klimmende) boontjes. Dit is de variëteit die wordt gebruikt om in te blikken. Door de goede smaak zijn ze na invriezen of inmaken nog steeds zeer aantrekkelijk!

Een witzadige, rijkdragende selectie met 16-18 cm lange, slanke peulen. Meestal draadloos en boterzacht. Dit ziekteresistente ras kan lang worden doorgeplukt.

De zachtste boterbonen zijn de zwartzadige rassen, waar dit ras er één van is. Deze selectie uit de oude Mont d'Or heeft iets platte peulen met een zeer zachte, verfijnde smaak. Het enige nadeel: zwartzadige rassen zijn iets zwakker bij een regenachtige, koude zomer. Maar die komen steeds minder voor…

Mooie, fijne, gele boterboontjes, maar dan groeiend aan de stok, klimmend dus! Sunshine wordt vrij lang, 18 cm, is mooi rond en vlezig en heeft een fijne, zachte bonensmaak. Het is ook nog eens een zeer ziektebestendig ras!

Envi is een van de beste klimmende Kousenband-selecties voor professioneel gebruik! De donkergroene, lange bonen meten 60-70 cm lengte zijn zeer ziekteresistent! Een extra belangrijke eigenschap van dit ras is, dat deze vroeg vruchten maakt omdat deze daglengteneutraal is.
Kousenband is bijzonder populair in tropische landen! Niet in het minst omdat de plant tegen veel warmte kan. Bij ons lukt de teelt redelijk buiten, maar je hebt een zonnige zomer nodig, in de kas gaat het beter. Kousenband is heerlijk in allerlei wok-gerechten, ze worden in stukjes van ongeveer 5 cm gesneden. De zaden zijn bruinrood met een wit naveltje.

Terug van weggeweest: de niet klimmende kousenband, zowaar geen algemene verschijning! Dit roodzadige ras vormt flinke planten (50 cm hoog) en bloeit sierlijk blauwpurper. Per bloemtros ontstaan 2-4 slanke bonen van ca 30 cm lang. Virusresistent, heeft bij uitzaai in juni een goede kans in de vollegrond.

Deze groene, lange Kousenband (60-70 cm) is bijzonder populair in tropische landen! Niet in het minst omdat de plant tegen veel warmte kan. Bij ons lukt de teelt redelijk buiten, maar je hebt een zonnige zomer nodig, in de kas gaat het beter. De peulzetting is vrij laat omdat het een korte-dag-plant is. Kousenband is heerlijk in allerlei wok-gerechten, ze worden in stukjes van ongeveer 5 cm gesneden. We verkopen een bruin-rood-zadig en zwartzadig ras, de voorkeur is per klant verschillend. Dit is de bruin-rood-zadige, een klimmende plant!

Deze groene, lange Kousenband (60-70 cm) is bijzonder populair in tropische landen! Niet in het minst omdat de plant tegen veel warmte kan. Bij ons lukt de teelt redelijk buiten, maar je hebt een zonnige zomer nodig, in de kas gaat het beter. De peulzetting is vrij laat omdat het een korte-dag-plant is. Kousenband is heerlijk in allerlei wok-gerechten, ze worden in stukjes van ongeveer 5 cm gesneden. We verkopen een bruin-rood-zadig en zwartzadig ras, de voorkeur is per klant verschillend. Dit is de zwartzadige, een klimmende plant!

Dit familielid van de kousenband moet zeer jong geplukt worden om ze met peul-en-al te kunnen eten. Beroemd en geliefd zijn vooral de droogboontjes, die uit de rijpe peulen te oogsten zijn, onrijp (dus groen) oogsten van de zaden kan uiteraard ook, is veel meer werk, maar de smaak is subliem. Ze hebben sowieso een heel eigen smaak en staan in kookboeken bekend als zwartoogboontjes. De bite is stevig en minder melig dan zijn broertje de droogboon, die van een ander geslacht afkomstig is. Van oorsprong is het eten van Black Eyed Peas een Italiaanse traditie die waarschijnlijk in Amerika is gekomen door de Italianen. Nu geeft het geluk in de VS om ze op 1 januari te eten...
Deze oogboontjes komen als een van de weinigen uit de zgn. Oude Wereld, de oorsprong ligt in Afrika en Azië, de oude Grieken en Romeinen aten ze al en in de Middeleeuwen werden ze op grote schaal geteeld.
Uiteraard zijn er weer veel berichten dat dit de gezondste boon is die er bestaat... o.a. door een hoog gehalte Vitamine A en B, goede vezels, Kalium en Proteïnen.

Deze zaden zijn behandeld tegen kiemschimmels

De eerste purperkleurige echte kousenband. Peulen groeien tot een lengte van 40-50 cm en verkleuren tijdens het koken naar groen.

Dit is ten onrechte een onbekende bonengroep in ons land, in Amerika is de Cowpea erg bekend, de naaste familie is kousenband. In de loop van de jaren zal wellicht meer aandacht komen, want ze zijn zeer gezond en voedzaam. Eet ze heel jong groen als peultjes, in een later stadium onrijp gedopt (als erwten), tenslotte kan het bruinrode, vrij grote boontje droog worden geoogst, die kan je lang bewaren en voor het koken even in de week zetten.

Onbekende bonengroep in ons land, de naaste familie is kousenband. In de loop van de jaren zal zeker meer aandacht komen omdat de smaak uitgesproken aromatisch en het mondgevoel heerlijk krokant is. Eet ze heel jong (purper met groene peultjes), in een later stadium onrijp gedopt (als erwten), tenslotte kan het roze, ronde boontje droog worden geoogst, houdt wel rekening met tamelijk lange kooktijden…

Vreemd dat in ons land de limaboon nauwelijks is doorgedrongen. Aan de smaak ligt het niet: deze lage struikbonen kunnen jong geplukt worden en zijn dan zacht als peultjes met een pittige smaak. Zie internet voor talloze recepten. Doorgegroeid ontstaan de vele peulen met (onrijp) rozerode of (rijp) bruin gevlekte droogboontjes, die uitstekend van smaak zijn: notig met een boterzachte textuur. Ze groeien ook heel goed (binnen en buiten) in potten, de witte bloemetjes geuren heerlijk en lokken vlinders. Tip voor het koken van de droge bonen: eerst 12 uur voorweken (niet te warm), vervolgens minimaal 45 minuten koken, geen zout vooraf en regelmatig schuim spatelen (i.v.m. bitterstoffen).

Opvallend fraaie droogboon, die de mooie kleuring ook na koken behoudt. Een tropische boon, die een ontdekking in ons land waard is. Eetbaar zijn de verse of de rijpe zaden. Bij het zaaien zijn de prachtige bonen al zichtbaar: wit met dieppurperen vlekjes en vlakken. De boon houdt van een warm plekje (in de kas mag ook!) en klimt langs touwtjes of stokken. Limabonen hebben een boterachtige smaak en romige textuur. De duidelijk nootachtige smaak wordt soms vergeleken met kastanjes.

Een onbekende, maar smakelijke bonengroep in ons land, de naaste familie is kousenband. In de loop van de jaren zal zeker meer aandacht komen omdat de smaak uitgesproken aromatisch en het mondgevoel heerlijk krokant is. Eet ze heel jong groen als peultjes, (dit ras heeft lang houdbare peultjes) in een later stadium onrijp gedopt (als erwten), tenslotte kan het kastanjebruine boontje droog worden geoogst, houdt wel rekening met tamelijk lange kooktijden… In de tropen is deze boon een belangrijk gewas: zeer droogteresistent en ook bestand tegen schaduw, waardoor deze in combinatie met maïs of suikerriet wordt verbouwd.

Een lage, ziekteresistente naaldboon met witte zaden. Oogst ze vroeg voor extra fijne boontjes met een heerlijke “bite”!

De vroegste naaldboon zonder draad. Het is een sterke groeier, maar vormt toch een stevig gewas. De fijne peulen bereiken ongeveer 12 - 14 cm lengte, pluk je ze extreem jong, dan kweek je ze in de traditie van de echte Franse Naaldboon, dit ras blijft echter ook in ouder stadium tamelijk dun en zonder draad. Bij het zaaien valt meteen op, dat dit een zwartzadig ras is, dat gaat meestal (en ook bij Nautica) samen met een extra diepe smaak en met fraaie violetten bloei! Verwacht een geweldige opbrengst per plant bij elke weersomstandigheid.

De fijnste naaldboon zonder draad. De groei is optimaal compact en stevig, de fijne peulen bereiken ongeveer 12 cm lengte en de meeste worden niet dikker dan 6,5 mm! Pluk je ze extreem jong, dan kweek je ze in de traditie van de echte Franse Naaldboon, dit ras blijft echter ook in ouder stadium zeer dun en zonder draad. Verwacht een geweldige opbrengst per plant bij elke weersomstandigheid.

Ras uit Frankrijk, dat waarschijnlijk in 1892 is ontstaan. Een prachtige oogst van fijne, groene bonen, die zich goed lenen voor extra vroege oogst (naaldbonen) maar ook bij later plukken goed mals blijven. Houd dan wel rekening met draad, even iets meer werk om schoon te maken dus. Overigens klinkt vaak de (nostalgische) verzuchting, dat de ouderwetse bonen met draad de lekkerste waren! De bruine zaden zijn opmerkelijk en typerend voor naaldboonrassen. De peulen zijn vrij lang.

Al in 1654 werd dit ras genoemd door de Duitse botanicus Michael Titus. Toen al een bestaand ras dus en inmiddels tamelijk zeldzaam. Het eerste dat opvalt zijn de pikzwarte zaden, die uit de rijpe peulen te oogsten zijn en in dat stadium een heerlijke en sierlijke droogboon vormen. De verse pronkbonen zijn ook niet te versmaden en groeien na bestuiving van de sierlijke, oranjerode bloemen. Oogst ze jong voor een malse en smakelijke snijboon.