Op dit moment een van de meest veelzijdig andijvie’s, een kwekersras met veel voordelen voor de hobbyist:

1. Een lang oogsttraject (mei-oktober), Eros is voor de voorjaars-, zomer- en herfstteelt geschikt.
   
2. Goede kleur, dus aantrekkelijk op het bord.
   
3. Schiet niet snel door, dat is voor de teelten vóór juli van belang.
   
4. Mooi gevuld, geel hart. Goede kans op veel opbrengst, hoewel dat deels van de grond en bemesting afhangt.
   
5. Opgerichte groeiwijze, waardoor problemen (rotting, smet) met de onderkant tot een minimum worden beperkt en de oogst gemakkelijk is.
   De cichoreifamilie bevat andijvie, kapucijnerbaard en diverse soorten lof. Kenmerkend is het min of meer aanwezige “bittertje”, vroeger verfoeid en tegenwoordig hoog gewaardeerd. Laat eens een plant “doorschieten”: cichoreibloemen zijn meestal beeldschoon blauw van kleur en geuren naar vanille!

Groenbladige, de meest gebruikte variëteit voor de tropische tuinbouw.

Het ras met de donkerste bladeren: hoe meer zon hoe donkerder. De donkerpaarse stengels maakt het plaatje compleet, extra sierlijk voor bloembakken, maar uiteraard net zo lekker!

Donkergroenbladig met paarse gloed en paarse stengels: extra sierlijk!

ECO GETEELDE ZADEN! Een kogelronde kroot met dieprode, sappige knollen. Geef ze na opkomst een mulch-laagje om uitdrogen te voorkomen. In elk stadium oogstbaar, maar wel voor de winter.

De eerste F1 hybride, dus kwekerskwaliteit! Langwerpige kroten worden gewaardeerd vanwege een hoge opbrengst en een voortreffelijke smaak! Ideaal voor koks: geeft mooie, gelijke schaafplakken. ‘Alto’ is dieprood en gelijkmatig gevormd, onderling groeien de planten gelijkmatig in een zelfde tempo. De kop van de wortel steekt trots boven de grond uit en kan worden aangeaard voor een betere vorstbescherming.

Helder witte, ronde knollen. De smaak is aangenaam zoet, ook als de plant langer groeit. Het blad is frisgroen gebobbeld.

Je wordt niet zomaar en AAS winnaar... All-American Selections zijn de jury opgevallen door speciale eigenschappen. ‘Avalanche’ is de Amerikaanse tegenhanger van ‘Albino’, zij strijden beide om de beste smaak, heerlijk rauw of gekookt en met een goede, zoete, nauwelijks gronderige smaak!

Een kogelronde kroot met dieprode, sappige knollen. Geef ze na opkomst een mulchlaagje om uitdrogen te voorkomen. Natuurmest geven, geen kunstmest.

Dit is momenteel de beste kogelkroot of kogelbiet, die we kennen. Extra vroeg oogsten geeft heerlijke mini-bietjes, sappig en zoet... laat je de kroten doorgroeien, dan wordt de heerlijke diepe en zoete smaak wat aardser, maar nog steeds voortreffelijk! Tijdens smaaktesten gooit ‘Boro’ hoge ogen en als bonus blijft de plant zeer gezond en zijn de bieten lang houdbaar. Inwendig zijn de knollen dieprood en heerlijk sappig.

Oogstbaar: na 35 dagen het jonge blad, na 60 dagen de knollen. Diep donkerrood blad, zelfs bij minder zonnige omstandigheden. Het jonge blad is heerlijk (en mooi) in salades, de uitgedunde planten kunt u dus in de salade gebruiken. Rauw gesneden knolpartjes zijn rood met witte ringen. Veelzijdige combinatie van mooi en lekker!

Ronde biet met oranjegele buitenkleur en geel knolvlees.
De zachte, zoete bietensmaak is uniek!

De Golden Detroit is een betrouwbare, aromatische gouden biet met fraai en smakelijk blad. Gele bieten winnen terrein bij tuinders en culinaire genieters vanwege de zoete en mildere smaak. De levendige oranjegele kleur van Golden Detroit is een prachtige aanvulling op salades en maaltijden. Gekookt wordt dit krootje boterbloemgeel en smelt het in je mond. De lichtgroene, goudgeel geaderde bladeren zij jong geoogst goed te combineren in salades en kort gekookt een heerlijke snijbiet.

Oud ras uit 1905 (of eerder) met lange wortels met uitstekende smaak en unieke textuur. Nog steeds is dit “oudje” qua smaak sterk concurrerend met moderne rassen. Intern is de kleur dieprood. De wortels zijn stevig en taps van vorm en het blad zit stevig verankerd, waardoor ze vrij gemakkelijk geoogst kunnen worden. Het groene blad kan na de oogst lekker als spinazie gegeten worden.

Prachtige historische Italiaanse variëteit: opmerkelijk zoete, ronde krootjes, die inwendig opvallend gekleurd zijn met witte en roze ringen. Rauw, dun gesneden, blijft de prachtige kleur behouden. Na het koken zijn de knollen wit of lichtrood (dat hangt van de selectie af). Vooral geschikt voor de vroege teelt, april-juni.

Alf Christianson verbeterde deze prachtige historische Italiaanse variëteit. Grotere opbrengst en universele kleuring. Kenmerken blijven: opmerkelijk zoete, ronde krootjes, die inwendig opvallend gekleurd zijn met witte en roze ringen. Rauw, dun gesneden, blijft de prachtige kleur behouden. Na het koken blijft de kleurschakering tamelijk goed in tact. Voor vroege en late teelt geschikt.

(vóór 1935) Een flinke biet, die een enorme opbrengst geeft van langwerpige kroten. Bij doorgroei kan de buitenkant wat minder fraai van kleur worden, maar het gaat om de heerlijke binnenkant: een aromatische, voldoende zoete, rode biet. Jong oogsten geeft een frissere, maar minder “wilde” smaak. Dit ras wordt in stand gehouden binnen de collectie “Eeuwig Moes”. Het loof is roodachtig groen, bij veel zon dieper van kleur, zodat de naam “Zwartblad” te verklaren is. Bij inkuilen in (iets vochtig) grof zand, kunnen de bieten de hele winter gegeten worden.

In 1880 ontstond door kweekwerk uit een Duitse variëteit dit Amerikaanse ras. De platronde, kleine, dieprode bietjes gelden nog steeds als een van de vroegst oogstbare, gecombineerd met een zeer goede smaak. De knolletjes groeien bijna geheel boven de grond en zijn dus gemakkelijk oogstbaar. Niet vorstbestendig!

Zeer vroeg, platrond van vorm, zacht en smakelijk. Dieprode kleur.

Deze kroot combineert een handige, langwerpige vorm met een hoge opbrengst en een voortreffelijke smaak! Ideaal voor koks: geeft mooie, gelijke schaafplakken.

Gladde, cilindrische knollen met een zeer goede smaak. Ideaal om veel gelijke schijfjes te kunnen snijden! In de zomer goed mulchen en/of vochtig houden, dit ras is overigens goed bestand tegen doorschieten, verkurken of zacht worden.

Een oud Europees ras met veel mogelijkheden! Het frisgroene blad kan worden geplukt in de salade, de ronde tot iets lange knollen kunnen enorm groot worden zonder aan smaak in te boeten. In vochtig zand is deze kroot de beste (na Red Crapadine) om te bewaren.

Een zeer geliefde, langwerpige Kroot of Rode Biet met een rijke geschiedenis!
MacGregor's Favourite is een 19e-eeuwse Schotse variëteit met een dubbele reden om ze te kweken: zijn mooie, donkerrode, zachte bladeren zijn (jong geplukt) een lekkere, gezonde en fraaie toevoeging in de salade en de lange, kegelvormige wortels zijn (mits gelijkmatig gekweekt) heerlijk van smaak, aards, zoet en aromatisch. Als sierplant misstaat deze biet dus niet, je groentetuin mag immers ook fraai eruit zien?

De naam verklapt het al: dit is (zoals we in Dordrecht zeggen) een reuzenkroot! Lange en vooral dikke kroten met een rozerode kleur. In Engeland een showwinner, vanwege het flinke gewicht van een uitgegroeide biet: 8-10 kg komt voor, in 2009 ligt het record zelfs op 23,1 kg! Maak de grond luchtig en diep los, u kunt ze ook op ruggen telen. Jong oogsten is smullen, maar ook een uitgegroeide reus smaakt fantastisch! Een klant meldde ons: "De Mammouth is bijzonder zoet. Nog zoeter dan een Egyptische platronde vind ik." Culinaire tip: snijd dunne plakjes van deze rood-witgeringde biet en frituur ze tot een heerlijke chips.

Engeland is het land van de groentenshows. Daarbij gaat het om mooi en er zijn ook wedstrijden voor de zwaarste, de langste, de grootste enz. Deze ultralange kroot is een uitdaging om te telen. Fanatieke telers kweken ze in hoge buizen, zodat lengtes van 100 cm bereikt worden! Bij normale teelt, losse voedzame grond en voldoende vocht zijn lengtes van 40 cm geen uitzondering. De smaak is bijzonder goed!

Een kogelrond type van hoge kwaliteit. Het ras is monogerm (éénkiemig), er komt dus maar 1 plantje uit 1 zaadje, dat betekent minder werk met uitdunnen! Oogst eens een maaltje zeer vroeg: verrukkelijke babykrootjes!

Dit kogelronde bietje is dieprood en erg goed van smaak. Het ras is monogerm (éénkiemig), er komt dus maar 1 plantje uit 1 zaadje, dat betekent minder werk met uitdunnen! (Normaal bietenzaad bevat meerdere kiemen, er komen dus altijd meer plantjes dicht bij elkaar). Oogst eens een maaltje zeer vroeg: verrukkelijke babykrootjes!

Een ras dat zeker in 1650 al bekend was, maar zelfs zijn oorsprong kan hebben in het oude Griekenland van 320 v Chr. De schil is schilferig en ruw als een boomstam met een zwartrode kleur. Een ideale sterke kroot om in zand in te kuilen voor winterberging.

Prachtige goudgele bietjes, die goed op kleur blijven na het koken en (voor een gele biet) een goede kieming geven. Het blad is heldergroen, de smaak van de bieten zacht, zoet en aromatisch.

Een collectie verpakking met 3 kleurtjes kroten (apart verpakt): witte, gele, roodwitte of rode. De smaak van alle soorten is lekker zoet (geen kunstmest geven) en rauw geraspt geven de 3 kleurtjes een bijzonder effect in salades!

Uit opgravingen is komen vast te staan dat al in 2000 v. Chr. (toen de bronstijd net begon) het bietenblad in de Oude Wereld werd gegeten en geofferd. De plant groeit wild langs oceanen en zeeën, maar de teelt lukt ook prima op de klei. Het dikke blad tijdig oogsten voor een zeer gezonde salade (vitamine A, C en vele mineralen) en geniet van de frisse, knapperige “bite”!

Nauw verwant aan de gewone blauwe bes (S. melanocerasum). In 1909 gekweekt door Luther Burbank (USA). De bessen zijn naast inmaken tot lekkere jam of vruchtencompote ook zoet genoeg om (iets gezoet) op te eten. We horen graag uw reacties!
Commentaar van een klant: “De resultaten van deze bes: het kiemen vraagt wat aandacht maar in de kas onder glas uiteindelijk gelukt. Daarna groeien de struikjes super snel, enkele in pot en enkele uitgeplant (kleigrond). Resultaat is zo goed als het zelfde als vorig jaar ondanks de natte zomer. De besjes worden snel zwart (zijn meer zwarte dan blauwe bessen) en net niet zoet genoeg om zo te eten maar ik heb er heerlijke jam van gemaakt in combinatie met blauwe bessen. (Alleen maar honing toegevoegd). Ik ga ze volgend jaar zeker weer zaaien!”

Een oud bruinzadig ras uit 1907 met heerlijk zachte, platte peulen, lichtgroen van kleur. Vroeger was dit een populair ras om te “forceren”, d.w.z. onder glas voorzaaien om snel (in 50 dagen!) oogst te krijgen. Jaarlijks komen we zaden tekort van dit opmerkelijke oudje vanwege de zeer goede (ouderwetse) smaak! Het ras is inmiddels draadloos gemaakt, dat is de enige verbetering, die in de loop van de tijd is “ingekweekt”. Een tip voor de liefhebber van droogbonen: laat eens een paar planten afrijpen, de (lichtbruine) bonen zijn heerlijk!

Lange rechte snijboon geschikt voor volle grond, en ook speciaal voor de glasteelt. Dit ras blijft lang mals en gezond.

ECO GETEELDE ZADEN! Lange rechte snijboon geschikt voor volle grond, en ook speciaal voor de glasteelt. Dit ras blijft lang mals en gezond.

DE VROEGSTE TUINBOON, DIE WE KENNEN!
‘De Monica’ is een sterk verbeterde variëteit uit 2010, de peulen zijn extra lang (rond de 20 cm) vol met stevig smakende tuinbonen. De planten zijn ziekteresistent en de tuinbonen zijn heel vroeg oogstbaar. Dit ras is heel flexibel: geeft ook goede oogst in Zuid Europa en is bij ons opmerkelijk goed winterbestendig, hoewel ze bijna net zo vroeg zijn als je ze in het vroege voorjaar zaait... De planten worden ongeveer 100-125 cm hoog, bloeien zwart-wit, maar omdat de zaden een witte navel hebben zijn ze niet bruinzadig.

Een echte vroege- of wintertuinboon. Wintertuinbonen zaai je dan in oktober-november en ze geven zeer vroeg in de zomer oogst, voordat de luizen ze in de gaten hebben! Normaal in het vroege voorjaar zaaien kan uiteraard ook, de oogst valt dan iets later. Ze geven een grote oogst van lange peulen met lichtgroene bonen.

Voor wie extra vroeg minder belangrijk is dan een zeer grote oogst... Deze selectie uit de Aquadulce geeft extra lange peulen met altijd 7, maar meestal 8 of 9 boontjes in een peul! De bonen zijn groen, middenfijn met een toegankelijke smaak.
Net als de gewone Aquadulce is deze tuinboon geschikt voor de vroege zaai of de winterteelt. Wintertuinbonen zaai je dan in oktober-november en ze geven begin zomer oogst, voordat de luizen ze in de gaten hebben! Normaal in het vroege voorjaar zaaien kan uiteraard ook, de oogst valt dan iets later.

De naam verklapt al iets over de dubbele toepassing van deze unieke tuinboon: naast het bekende “doppen” van de onrijpe zaden is dit ras extra geschikt voor de jonge peuloogst: mange-tout dus! De jonge peulen zijn zeer zacht, mals en heerlijk zoet. Deze opvallend rijkdragende tuinboon geeft nog voldoende peulen om ouderwets te pellen. Het zal je daarbij meteen opvallen, dat de schil erg dun is.

Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De blondgroene losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

Schitterende roosjes op je bord! Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back...!
De wijnrode losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het rode loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

De gladde, donkergroene rozetjes hebben een pikant smaakje met het bekende bittertje van roodlof en witlof en de malsheid van andijvie.
Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De diepgroene, losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

Italië staat bekend om de vele Cichorei-soorten die er gecultiveerd zijn. Wij kennen hier deze lichtgroene versie van de Radicchio (Roodlof) nauwelijks, maar rond de Middellandse Zee wordt er in herfst en winter van gesmuld: ronde, malse kroppen (tot 800g!) met een beetje zoet en een beetje bitter, heerlijk in de sla, vergelijkbaar met ijssla, maar veel meer aroma! Onder een tunneltje (maar door de bestendigheid tegen flink wat kou ook buiten) heb je de hele winter oogst. Inwendig zijn de nerven spierwit.

Snelrijpend, middel tot donkergroen topras. Voor buiten of onder glas. Geeft een grote oogst en (de plant) wordt onder glas behoorlijk fors (geef ze de ruimte).

Een prachtige oude kapucijner of velderwt. Ze kunnen erg goed tegen de kou en hebben een heerlijke zalvende smaak. Erg lekker zijn ook de gekiemde zaden! Ik kreeg dit ras van Ruurd Walrecht, die me de volgende eigenschappen en historie vertelde:
De ‘Amsterdamse Zoete’ kapucijner heette ook ‘Vroege Hollandse’ kapucijner en is volgens mij de zelfde als de Lathyrusbloemige kapucijner. Voor een kreukerwt is de erwt wat minder gekreukt (maar toch nog zoet genoeg) en heeft een groene onderkleur. Het behoort ook tot de vroegste erwten en daarom denk ik dat een vroege groene doperwt als bijv. de Haarsteegse Aprildopper (dus van het type Saxa) een van de voorouders is. Het ras is echter heel oud want genoemd naar de markt waar het verkocht werd, nl. Amsterdam en dus in het dichtst nabij gelegen tuinbouwgebied geteeld, bijv.Sloterdijk. Ook het hebben van synoniemen wijst op een oude datering. Ik kreeg het zaad van een collega van mijn zus. Die kreeg het van een teler die woonde op een veeneiland bij Kudelstaart. Deze teruggetrokken tuinder had meer oude kwalitatief heel goede rassen. Zijn naam weet ik jammer genoeg niet meer. In Wageningen kwam ik het ras tegen in de boeken van de bibliotheken aldaar. Het is een fijner en langer gewas dan stamkapucijners: ca.120 cm lang. Mooi lilaroze- met paars bloeiend en vrij groot ten opzichte van het fijne gewas. De peulen zijn groen. Van al de lievelingetjes die ik onder mijn tuindersvleugels heb heeft deze een streepje op voor! Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

De planten schieten wel tot een hoogte van 2m op. Na de sierlijke purperroze bloei groeit een overvloed van paarsgekleurde peulen. De zaden zijn zowel vers als gedroogd heerlijk van smaak.
Goed voor windschermen.

ECO GETEELDE ZADEN! De planten schieten wel tot een hoogte van 2m op. Na de sierlijke purperroze bloei groeit een overvloed van paarsgekleurde peulen. De zaden zijn zowel vers als gedroogd heerlijk van smaak.
Goed voor windschermen.

Verheerlijk nooit het oude om het oude! Maar… dit oude ras uit ca 1890 verdient het om geprezen te worden: zeer grote peulen met hele zachte en zoete kreukerwten. De hoogte is 150 cm en de oogst is enorm. De vele namen verraden, dat dit ras in veel landen is ingeburgerd! Een klant schreef me eens: “De erwt ‘Alderman’ doet het goed: mooi gezond gewas, geen verkeerde peulen en de emelten houden er niet van. Ik heb de ‘Groene Krombek’ er naast staan en die zijn voor meer dan de helft opgevreten, Blauwschokkers vinden ze trouwens ook niet echt lekker daar valt de vreetschade mee. De ‘Alderman’ is een superzacht erwtje en de smaak is zeer goed. O, ja, waar ze nu staan is 14 jaar grasland geweest dus emelten meer dan genoeg...!”

Van een van onze vriendinnen, die oude rassen verzamelt, ontvingen we deze bijzondere erwt uit Letland. De (iets gekreukte) erwtjes (zaden) zijn gemarmerd van kleur, een bijzonder effect! De planten klimmen tot 150 cm hoogte en bloeien prachtig met lila-purperen bloemen. Heerlijke, zoete erwtjes!

Engeland is het land van Erwten! Dit historische ras is rond 1846 ontstaan en is nog steeds erg geliefd vanwege de zeer goede smaak, de enorme groeikracht en grote opbrengst! De peulen bevatten 8-10 erwten, de plant kan wel tot 3 m doorklimmen! Dat betekent: op een klein oppervlakte toch veel erwtjes... Geef de planten een zonnige plek in je tuin.
Leuke anekdotes: in The Journal of Horticulture 1876 is dit ras uitgeroepen tot “Best Pea” en het was de favoriet van Charles Darwin.

DE TOPPER VOOR IN EEN GROTE POT! Een modern ras van Nederlandse bodem (Cebeco) dat qua opbrengst, teeltgemak en ziekteresistentie zeer hoge ogen gooit! Bij dit zogenaamde semi-bladloze ras zijn een deel van de bladeren omgevormd tot ranken. Doordat ze een opener gewas geven treden er minder ziekten op. Tip: zaai 2 rijen op 25 cm uit elkaar zodat ze steun aan elkaar geven (eventueel met een enkele stok hier en daar) en vervolgens weer voldoende afstand (60 cm) tussen de dubbelrijen. De hoogte is 60-75 cm, de opbrengst van de zoete, ronde, middenvroeg rijpe erwtjes is groot! Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Hij dreigde te verdwijnen, maar het erwtje Dik Trom is weer helemaal terug. Dat zal je niet verrassen als je ze eenmaal hebt geproefd: De Dik Trom erwt is niet alleen verrassend lekker, maar past ook heel goed in een vegetarisch menu: rijk aan eiwitten, ijzer en vitaminen en ook nog eens cholesterolverlagend.
De dikke ronde erwt (hij doet zijn naam eer aan) groeit bij zijn oorsprong in Friesland en uiteraard ook overal elders in ons land. Deze erwt is iets zoeter dan de meeste andere erwten en geeft een iets zoetere smaak aan een echte erwtensoep.
Onze kweker Piet Hoekstra uit St. Jacobiparochie teelt de ‘Dik Trom’ erwten. Deze heeft (samen met de Kollumer Zoete Grauwe Erwt 095000) het streekmerk “Waddengoud”. Beide soorten waren bijna uitgestorven...!
Dik Trom is een groen Erwtenras, dat geselecteerd werd door Ubbo Mansholt, en in 1962 het daglicht zag. Hij was in de jaren 1962- 1980 erg populair was, net als de boeken, maar is daarna geleidelijk het van het toneel verdween. De teelt van droge erwten maakte vanaf de jaren negentig een vrije val van ruim 35.000 hectare in 1988 naar 600 hectare in 2013. Consumenten kozen voor sneller en gemakkelijker voedsel boven verse droge erwten met lange bereidingstijd. Overigens kan je Dik Trom uiteraard ook gewoon vers doppen. Piet Hoekstra uit Sint Jacobiparochie heeft met slechts een handjevol zaden uit de Genenbank in Wageningen weer een bloeiende teelt van de Dik Trom opgezet.
Leuk filmpje: www.facebook.com

Vrij fijn, rondzadig ras dat van ouds geldt als een lekker vroeg soort. Enige steun is voor dit halfhoge ras aan te bevelen, op vruchtbare klei of bij veel regen kan wel een hoogte van 2 m bereikt worden. Voor vroege pluk de meest aangewezen soort.

Rondzadig. Dit zeer koudebestendige ras is zeer geliefd vanwege de gulle opbrengst. Vroege zaai mogelijk, geef ze steun tot ± 120 cm hoogte. Opvallend is vooral de korte groeitijd (± 53 dagen) waardoor dit klimmende ras zelfs lage rassen voorbijstreeft!

Deze vroeg oogstbare, laagblijvende erwtjes geven een grote oogst aan middengrote erwtenpeultjes. Op zeer vruchtbare grond is een beetje steun (korte snoeitakken) aan te bevelen, op zandgrond blijven de planten compacter, 40-60 cm. Een heerlijk snoep-erwtje, dat soms de oogstmand niet eens haalt (plukken, doppen en snoepen...)
‘Extra Early Pedigree’ is vanaf 1893 geselecteerd (door Kenney Seeds Co.) uit het veel oudere ras ‘Extra Early’ en is sindsdien de leidende selectie uit dit ras. Heel populair in de hobbyteelt, maar wij moeten ze speciaal uit de VS halen...

Dit is een (semi) bladloze doperwt van het Afila-type. Door de open groei zijn bladloze erwten beter bestand tegen schimmels, de groei is ook steviger dan menig bladtype. In plaats van het blad vormt dit ras hele fraaie vertakte rankjes, die erg lekker zijn en fantastisch garneren! De bloemetjes zijn ook erg lekker, maar let wel op: zonder bloemen geen erwten... Een bijkomend voordeel is, dat je de erwtpeulen gemakkelijk kan oogsten omdat ze duidelijk zichtbaar zijn en zich niet kunnen verstoppen... De planten worden ongeveer 75 cm hoog en je oogst (naast de rankjes) heerlijk zoete erwten, middelgroot, 6-8 per peul.
Alternatief: je kan deze erwt ook als microgroente kweken, na het gewone kiemblad onstaan al snel de rankjes, die je zeer jong kan oogsten.

Kreukzadig. Dit extra zoete, fijne doperwtje zal al snel je favoriet kunnen worden! De oogst is fantastisch en de planten hebben (door de geringe hoogte van 60-90 cm) maar weinig steun nodig, we adviseren een laag stukje gaas of klimnet (808200 of
In Engeland won dit (inmiddels zeldzame ras) in 1899 de prestigieuze Award of Merit van de Royal Horticultural Society. Vanaf 1908 zie je dit ras op zaadlijsten in de VS verschijnen en wij halen het daar nu weer vandaan…

Rondzadig. Fors groeiend en veel gevend. Kan nog laat gezaaid worden. Hoogte ca. 150 cm. De droge erwten zijn beige tot wit en werden vroeger tot allerlei gerechten verwerkt: zelfs gepoft met suiker als snoepgoed!

Zie hier: een van de weinige doperwten uit het pre-Victoriaanse tijdperk (voor 1837). Ne Plus Ultra is één van de hoogst groeiende erwten, geef ze een stevige steun van minstens 2 m hoog en ruim afstand tussen 2 rijen voor voldoende lichtinval. De naam betekent "niets beter", wie weet, dat dankzij de unieke eigenschappen, die ras de eeuwen heeft overleefd. De krachtige planten vormen grote bladeren en helderwitte bloemen. Uiteindelijk ontstaan een overvloed aan grote peulen (20-25 cm) met elk 8-10 grote erwten, echte showstelers! De smaak is optimaal bij jonge oogst, goed te vergelijken met de volprezen ‘Alderman’, zelfs iets zoeter, maar iets minder complex aroma. Verder uitgerijpte erwten worden meliger en taaier, maar zijn voor een soep of gemengde roerbakschotel nog prima te gebruiken. Het ras krijgt pas laat bij zeer vochtig weer last van meeldauw, de eerste oogsten zijn dan al binnen!

Een vrij laat, kreukzadig ras, dat betekent: veel opbrengst en heerlijk zoet van smaak! De hoogte varieert per grondsoort en weertype van 70-140 cm, dus bereid je voor op (enige) steun van het gewas.

We zijn zo vertrouwd met ons Nederlandse erwtensortiment, dat we wel eens vergeten aan het Engelse sortiment te snuffelen... Engelsen zijn nog grotere erwteneters dan wij en hebben zeer goede rassen beschikbaar! Dit vroeg oogstbare topras is al jaren de standaard is: kreukzadig, dus lekker zoet, veel peulen met elk 6-8 erwten erin. De hoogte van 80-100 cm vraagt om enige steun. De planten van dit ras zijn goed vorstbestendig, dus lenen zich goed voor herfst- en winterzaai. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Een zeer fijn, rondzadig erwtje. Zo zoet heeft u ze zelden gegeten! Daarom ook heel lekker om rauw door de salade te mengen. Gekookt is het erwtje boterzacht en zeer gewild in de Franse keuken. Oogst ze ook gerust zeer jong als peultjes! Hoogte 60-70cm, oogstklaar in ± 55-65 dagen. Dit ras is zeer vorstbestendig, dus geschikt om in de herfst te worden gezaaid voor extra vroege oogst in het voorjaar.
Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

We ontvingen dit mengsel van 2 (gelijkende) rassen van Astrid Storm, zij had deze weer van SESAM in Zweden. De zaden moet je echt even onder de loep nemen: prachtig gemarmerde kleur, een klein, maar alleraardigst detail! Opvallend is de zeer gezonde groei, tot ongeveer 1 m hoogte, enige steun is dus handig. Na de fraaie 2-kleurige bloei (lichtroze met bruinrood) groeien de peulen met iets gekreukte, vrij fijne erwten. Ze smaken zeer goed en tamelijk zoet. Leuk om met elkaar dit mengsel in stand te houden...

Een ideaal “Klein Duimpje” onder de erwtenfamilie. Ideaal voor potten, verhoogde plantenbedden (square meter gardens) of gewoon voor een klein plekje in de tuin. De planten worden slechts 30-40 cm hoog en geven een rijke oogst aan heerlijke zoete erwtjes. Je verwacht het niet, maar dit trendy rasje stamt al uit de Victoriaanse tijd: 1850! Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Kreukzadige erwten zijn het zoetst, deze Engelse smaaktopper wordt 75-100 cm hoog en heeft dus enige steun nodig. De lange peulen dragen 9-11 erwten, er komt een grote opbrengst van dit middenvroege en tamelijk ziekteresistent ras (oogst na 100 dagen). Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

ECO GETEELDE ZADEN! Dit is een vruchtbare, extra zoete (kreuk)erwten, een van de vroegste! Progress is inmiddels een historisch ras, maar nog steeds (in de hobbyteelt) een van de meest geliefde rassen in Engeland en de VS! De grote oogst van donkergroene peulen geven 8-10 erwten, die graag door kinderen rauw gesnoept worden... De planten groeien compact en zijn daarom ook geschikt voor teelt in bakken en potten. Opvallend is de zeer goede ziektebestendigheid!

Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Geeft goed gevulde, donkergroene, gebogen peulen: 7-8 heerlijk zoete erwtjes per peul. De oogst is vroeg en de planten hebben weinig of geen steun nodig: hoogte 40-50 cm. Dit kreukzadige, oude ras is nog steeds erg geliefd, mede door de behoorlijke schimmelbestendigheid, waardoor ze ook heel goed in juni gezaaid kinnen worden.
Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

De Duitsers zijn dol op dit zeer lage soortje. De hoogte is 40cm, de peulen groeien paarsgewijs en verbergen de ronde, heerlijk zoete erwtjes. Tamelijk vroeg en rijkdragend. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Er zijn slechts enkele rassen waarbij alle of een gedeelte van de bladeren omgevormd zijn tot ranken. Markana is zo’n zogenaamd semi-bladloos ras. Doordat ze een opener gewas geven treden er minder ziekten op. Tip: zaai 2 rijen op 25 cm uit elkaar zodat ze steun aan elkaar geven (eventueel met een enkele stok hier en daar) en vervolgens weer voldoende afstand (60 cm) tussen de dubbelrijen. De hoogte is 60-75 cm, de opbrengst van de zoete, vroegrijpe erwtjes is groot! Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

ECO GETEELDE ZADEN! Een moderne 'Alderman', 90 cm hoog, graag enige steun tijdens de groei. Geeft vrij grote erwten, een grote oogst, tamelijk laat in het seizoen. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Dit ras is extra geschikt voor de winterteelt. Zaaien in september-oktober geeft na goede overwintering een lange oogst van juni-augustus. Een vroege lang doorgaande oogst dus! Hoogte 45-65 cm, ziektebestendig op de koop toe. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Nieuwe ontwikkeling: dit ras is daglengteongevoelig! Zaai ze een 2e keer tot half juli en u heeft tot in oktober verse doperwten. Kreukzadig, zoet, op tijd oogsten voor lekkere erwtjes. (Voor 1 rij van 10 m). Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Dit 'oudje' uit de 19e eeuw (of ouder!) wordt ongeveer 1-1,5 meter hoog (maar bij vruchtbare grond is ook wel 1,8m bereikt), ondersteuning is nodig dus. De peulen zijn opvallend groot en vlezig met een stevig aroma, dat door veel liefhebbers als de "echte peulensmaak" wordt gekenschetst . Extra toegift tijdens de groei: de mooie, purperkleurige bloei.

Waarschijnlijk de grootste peulen, die toch nog zeer mals zijn. Dit historische ras klimt tot 180 cm en geeft na de witte bloei peulen, die 14cm lang en 3cm breed zijn. Het zaad is blank en rondzadig. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Een heerlijk zoet, knapperig peultje met een bijzondere verschijning: de bloei is prachtig tweekleurig blauw met purper, na de bloei ontstaan de botergele peultjes. Dit bijzondere, oude ras komt van oorsprong uit Azië. De hoogte is 150 cm (of zelf hoger bij vruchtbare grond), laat ze klimmen langs gaas. In Frankrijk bestaat/bestond het oude ras 'Jaune de Madras', dat waarschijnlijk ook ooit uit Azië is gekomen. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Een zeer gewild ras, niet alleen vanwege de smaak, maar ook omdat vogels er juist minder gek op zijn. De bloemen zijn prachtig violet met donkerpaars en hebben hierdoor ook een sierwaarde. De planten worden ca. 75 cm hoog, daarom is teelt langs gaas of rijshout aan te raden maar niet perse nodig. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Deze inmiddels al sinds 1940 in Zweden (provincie Dalarna) geteelde en aldaar aangepaste peul heeft reusachtige afmetingen en is opvallend mals en zoet! De peulen kunnen wel 3 cm en 15-20 cm lang worden aan 3 m hoge planten. De tweekleurige bloei, die voorafgaat aan de vruchtzetting is fraai violet met bruinpaars van kleur. De rijpe zaden herken je aan de grijsgroene kleur met zwarte stippen.
Een stukje geschiedenis: rond 1940 kregen Alida en Efraim Andersson zaden van deze reuzenerwt van een locomotiefmachinist, Birger Wilhelm Bergfält, in Ludvika. Toen Alida en Efraim rond 1975 verhuisden, wilden ze de peulen graag laten voortbestaan en gaven hem aan tuinman Olle Ridelius in Vassbo. Hij gaf het op zijn beurt aan de Sesame-vereniging. Hoe de machinist, die leefde tussen 1890 en 1945, aan de zaden kwam, is moeilijk te zeggen, maar er bestaan al sinds de 19e eeuw verschillende soorten reuzensuikererwten.

Kijk ook op dit YouTube filmpje: www.youtube.com

Een heerlijk, extra fijn peultje met een lange Nederlandse kweekhistorie. Waarschijnlijk voor het eerst rond 1870 in Steenwijk geteeld (herkomst onbekend) en vervolgens van 1917-1970 in Twello vermeerderd door familie Lugtmeijer. Het peulgewas is ongeveer 60 cm hoog, roodbloeiend en iets kreukzadig. Oogst ze op pinkgrootte, draadje afhalen: een echt zoet peultje, heerlijk met worteltje… Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Nieuwe ontwikkelingen in de peultjesteelt! De bloemen hebben een fraaie dubbelkleur: wijnrood met lichtlila tot witte vlag, een sier voor de tuin! Voor je eigen vermeerdering moet je wel blijven selecteren op de meest zuivere kleur, het ras is nog jong en moet nog wat “uitmendelen”... De stevig groeiende klimmer geeft een hoge productie van heerlijk malse, groene peulen! In de VS noemen ze dit ras “hyper-tendril” (semi-bladloos), dat betekent dat de planten zeer veel rankjes maken in plaats van blaadjes, die je eventueel kan oogsten om ze heerlijk door de sla te mengen! ‘Magnolia’ belooft een blijvertje te worden en werd ontwikkeld door Alan Kapuler PhD.

Op zoek naar zeer zachte peulen: hier zijn ze, groot en boterzacht! De oogst is vroeg en de plant is halfhoog (90cm) en verdient een laag steuntje. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Dit is een van de grootste peulen, die toch nog zeer mals zijn. Dit historische ras klimt 100-140 cm (enige steun vereist) en geeft na de witte bloei peulen, die 10 cm lang en 2,5 cm breed zijn. Het zaad is blank en rondzadig. De kweker is Dr. James Baggatt van de Oregon State University.

Een van de vroegste klimmende peulen, geef ze steun van gaas (groeihoogte 120-140 cm). Dit oude, betrouwbare ras geeft een goede opbrengst van malse peultjes. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Uit een kruising tussen de goudgele en paarse peultjes ontstond deze prachtige roodpeulige peul. Een beauty als de zon erdoorheen schijnt, de plant heeft grote groeikracht en wordt (op de klei) wel 2 m hoog met een flinke oogst aan malse, fraaie peultjes.

Het kon niet uitblijven: de eerste prachtig paarse peultjes zijn een feit! De kleur wordt veroorzaakt door Anthocyaan, een antioxidant, die bijvoorbeeld de paarse kleur aan blauwe druiven geeft (de peul is genoemd naar de druif ‘Shiraz’) en de herfstkleuren van bladeren. Maar ook rodekool, aubergines, bramen, druiven en kersen bevatten deze natuurlijke, gezonde kleurstof, bekend onder E163.
Het heeft ruim 10 jaar geduurd om dit prachtige resultaat te bereiken! Rauw blijft de kleur uiteraard het best in stand, na kort roerbakken blijft de kleur redelijk behouden. Na koken worden de peulen donkergroen, een boeiend te volgen proces, dat voor kinderen ook heel leuk is: “toverpeultjes”!
Een niet te versmaden extraatje is de prachtige bloei: lichtlila met bloedrood, ideaal voor de sierlijke moestuin dus. De planten worden 90-150 cm hoog, afhankelijk van vocht en vruchtbaarheid van de grond. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Een show-stopper: een tweekleurig peultje! De peultjes zijn groen met roze blos en de bloemen hebben een fraaie dubbelkleur: wijnrood met lichtlila tot witte vlag. Voor je eigen vermeerdering moet je wel blijven selecteren op de meest zuivere kleur, het ras is nog jong en moet nog wat “uitmendelen”... De stevig groeiende klimmer geeft een hoge productie van (niet alleen fraaie maar ook) heerlijk malse peulen! In de VS noemen ze dit ras “hyper-tendril” (semi-bladloos), dat betekent dat de planten zeer veel rankjes maken in plaats van blaadjes, die je eventueel kan oogsten om ze heerlijk door de sla te mengen! ‘Spring Blush’ belooft een blijvertje te worden en werd ontwikkeld door Alan Kapuler PhD.

Geeft een vroege oogst van malse peulen. Groeit zonder steun (± 50 cm) maar wordt dan in vruchtbare grond wel wat rommelig. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Een historisch, middelvroeg ras, dat tamelijk laag blijft (50 cm). De oogst van de malse en heerlijk zoete peultjes is groot! Pluk ze met een lengte van 5 cm, dan zijn ze het smakelijkst en nog draadloos. Dit ras is resistent tegen Fusarium oxysporium, een beruchte schimmel. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

ECO GETEELDE ZADEN! Een historisch, middelvroeg ras, dat tamelijk laag blijft (50 cm). De oogst van de malse en heerlijk zoete peultjes is groot! Pluk ze met een lengte van 5 cm, dan zijn ze het smakelijkst en nog draadloos. Dit ras is resistent tegen Fusarium oxysporium, een beruchte schimmel. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Een ideaal “Klein Duimpje” onder de peulfamilie. Ideaal voor potten, verhoogde plantenbedden (square meter gardens) of gewoon voor een klein plekje in de tuin. De planten worden slechts 40-50 cm hoog en geven een rijke oogst aan heerlijke zoete peultjes. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390300) voor een natuurlijke steun.
Via Ruurd Walrecht kregen we deze mooie, vroege peul. We houden het ras in stand en verpakken kleine zakjes voor onze klanten om deze eventueel ook verder te vermeerderen.
Ruurd schreef mij: Låg Tidig Sockerärt heb ik oorspronkelijk van het CGN (genenbank in Wageningen). Het is een ras van Hammenhög, een Zweeds veredelingsbedrijf vergelijkbaar met dat van Mansholt indertijd. “Låg” omdat het een laag gewas is voor in de koude bak, “Tidig” omdat het een heel tijdig (= vroeg) ras is. Een peultje heet in het Zweeds sockerärt. Dit ras is paarsbloeiend en kan meer koud weer weerstaan dan een witbloeiende. Ik pas het samen met Venlose Bak doperwt in mijn teelplan voor in de bak omdat ze allebei zo laag zijn en niet tegen het glas aankomen. Voor de voor- en tussenteelt van augurken en vroege wortelen zijn ze ook heel geschikt.

Een vruchtbare snackkomkommer uit Israël. Deze voordelige variëteit is verrassend smakelijk, bittere vruchten komen nauwelijks voor en de smaak is optimaal als je ze op een lengte van 12-15 cm plukt.