Een zeer winterharde, knolvormende Lathyrus! Het is zelfs een van de weinige meerjarigen van dit geslacht wiens lila bloemen nog lekker geuren ook!
In heel Europa een inheemse plant.
Aan het draadvormige wortelgestel komen knolvormige, langwerpige verdikkingen voor die al eeuwen lang bekend zijn als voedsel.
De plant wordt 30-100cm lang/hoog: een prima eetbare sierplant! De Franse noemen deze vergeten groenten “Hollandse Muisjes” (!) omdat sinds ± 1783 deze knolletjes vanuit het koele Nederland werden geëxporteerd naar Frankrijk.
Een oud recept: knolletjes 1uur koken, pureren en met melk en kruiden opdienen.
De bloemen, jonge scheuten en zaadpeultjes zijn ook eetbaar.

Vergeten en toch zeer decoratieve, eenjarige groente, terug van weggeweest. Het blad is na 6 - 7 weken als spinazie oogstbaar. Groeit de plant door, dan ontstaan na 1-2 maanden de als aardbeitjes ogende vruchtjes! Het verschil met aardbeispinazie (C. foliosum) is de plaatsing van de vruchtjes, die geconcentreerd aan het einde van de stengel is, vooraf gegaan door wat forser blad dan de aardbeispinazie. Decoratief in gerechten, maar ook als sierplant een verrassing. Gebruik de vruchtjes om sappen te kleuren (in de blender) of als decoratie door salade. Van (sec) alleen de vruchtjes heb je weinig plezier, ze smaken tamelijk neutraal.

Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De blondgroene losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

Schitterende roosjes op je bord! Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back...!
De wijnrode losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het rode loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

De gladde, donkergroene rozetjes hebben een pikant smaakje met het bekende bittertje van roodlof en witlof en de malsheid van andijvie.
Deze cichorei is zowel in Italië alsook in Frankrijk een veel gebruikte groente uit vervlogen tijden. Zoals veel vergeten groente, geniet dit ras een verdiende come-back!
De diepgroene, losse kropjes worden op rijtjes gezaaid, het liefst direct op de plaats van bestemming of in perspotjes. Oogsten kan al vanaf heel jong als spinazie, zelfs als microgroente. Voor de gebleekte teelt hebben de planten meer ruimte nodig zodat een goede wortel kan ontstaan. De wortels oogst je in etappes in de herfst en winter, het groene loof snij je eraf (heerlijk als stamppot) en de wortel zet je donker in een emmer of pot met wat tuinaarde. Het gebleekte losse blad kan lang worden geoogst en is heerlijk mals!

We zijn zo vertrouwd met ons Nederlandse erwtensortiment, dat we wel eens vergeten aan het Engelse sortiment te snuffelen... Engelsen zijn nog grotere erwteneters dan wij en hebben zeer goede rassen beschikbaar! Dit vroeg oogstbare topras is al jaren de standaard is: kreukzadig, dus lekker zoet, veel peulen met elk 6-8 erwten erin. De hoogte van 80-100 cm vraagt om enige steun. De planten van dit ras zijn goed vorstbestendig, dus lenen zich goed voor herfst- en winterzaai. Tip: zaai dit peulgewas om en om met huttentut (390900) voor een natuurlijke steun.

Wie kent nog de knolkervel? Sinds de 18e en 19e eeuw een vergeten groente. Korte dikke penwortels met een zachtzoete iets naar kastanjes neigende smaak. Ondanks de naam is er geen verwantschap met de gewone kervel, sterker nog: het blad is iets giftig. Heerlijk met een vleesstoofschotel of in de purée, in Frankrijk zijn deze knollen veel bekender. We bieden de gewone wilde knolkervel aan, die prima knolletjes vormt.

Wie kent nog de knolkervel? Sinds de 18e en 19e eeuw een vergeten groente. Korte dikke penwortels met een zachtzoete iets naar kastanjes neigende smaak. Ondanks de naam is er geen verwantschap met de gewone kervel, sterker nog: het blad is iets giftig. Heerlijk met een vleesstoofschotel of in de purée, in Frankrijk zijn deze knollen veel bekender. We bieden hier een verbeterd Frans ras aan, dat weliswaar duur is, maar een betere en meer gelijkmatige productie geeft dan de wilde variant.

Dit oude zeer smakelijke ras wordt gelukkig nog door liefhebbers (lees “doorzetters”) geteeld! Het is een laat rijpend ras met grote vruchten (1,5 tot 2,5 kg). De vruchten zijn iets hoogrond, niet gemoot en hebben in het rijpe stadium een licht net op de schil. Bij rijping kleurt de schil van wit naar okergeel. Het vruchtvlees is groen van kleur en erg smakelijk (hoog suikergehalte). De planten groeien matig sterk tot sterk. Er worden verhoudingsgewijs weinig vrouwelijke bloemen gevormd. De vruchtzetting en het uitgroeien van de vruchten verlopen bij dit ras vrij moeizaam. Door veroudering en soms het afsterven van het gewas komt een tweede zetting vaak niet tot stand. Al met al is 'Witte Suiker' een ras voor de lekkerbek, die genoegen neemt met een kleine oogst. Vroeger werd 'Witte Suiker' wel incidenteel geteeld in de Nederlandse professionele tuinbouw en kwamen er wel wat vruchten van dit ras op de markt. Omdat de commerciële teelt van meloenen in Nederland nagenoeg verdwenen is en dit ras in de buitenlandse commerciële teelten geen betekenis heeft, zult u derhalve geen 'Witte Suiker' meer aantreffen bij de gespecialiseerde groenten- en fruitzaak: een (bijna) vergeten groente dus! (tekst deels uit www.fruitlent.nl) class="desc-group">Wintermeloen (Inodorus groep) Na de oogst rijpende meloen, die lang bewaard kan worden. De vorm is rond tot (lang)ovaal, de schil is vrij glad, soms iets geplooid en/of geribd. De schilkleur varieert per ras van wit, geel tot zwartgeel gestreept. Het vruchtvlees is stevig en zoet in de kleuren wit, geel of oranje.

De geschiedenis van de Hollandse meloen ZoetZat: in 2012 begon Jan Bulthuis met 6 verschillende soorten uit ons aanbod, 5 soorten Cantaloupe meloenen en een Wintermeloen die hij vrij onderling heeft laten kruisen. Eén zomer was erg nat en één zomer had extreme kou in augustus. Met de meloenen die dat goed doorstaan hadden is hij verder gaan kweken. In 2016 (na 4 jaar selectie) waren bijna alle meloenen heel zoet en goed houdbaar. Zelfs in december werd nog een vergeten meloen van de akker gehaald die wonderwel nog redelijk gaaf was en ook nog heerlijk zoet. Het selectiewerk gaat uiteraard door, sinds 2017 presenteren we dit succesvolle hobbyras!