Dit is een wintergroene en bodembedekkende sierlijke aardbei en één van de voorouders van onze bekende aardbei. Het is een laagblijvende vaste plant met korte, glanzende, dikke, donkergroene bladeren, getand en aan de onderkant behaard. Dit aardbeitje bloeit in mei en juni met witte bloempjes met een geel hart en produceert in de zomer roze vruchten met wit vruchtvlees, die heerlijk smaken door de salade of in een shake. De vogels zijn er ook gek op en de bijen zijn blij met de bloemen! Chileense aardbeien houden van een standplaats in volle zon of halfschaduw en doen het goed op iedere goed doorlaatbare, niet te arme grond. In Chili groeien ze tot in de duinen!

DIT RAS IS WAARSCHIJNLIJK VERLOREN GEGAAN, BESCHOUW DE BESCHRIJVING ALS HISTORISCHE INFORMATIE…
Voordat er grotere aardbeien (in de 17e en 18e eeuw) uit Noord-Amerika kwamen werd deze aardbei volop in Europa geteeld. De violetrode vruchten hebben licht vruchtvlees met een heerlijke, muskusachtige geur en een prettig aromatische smaak en ruim voldoende zoet: een smaakaanrader dus! Geef ze vochtige, voedselrijke grond. '1864' is voor zijn soort vrij klein, maar extra fijn van smaak!

De rankende planten geven (het liefst op een halfschaduwplekje) een redelijke oogst van crèmekleurige, kleine vruchtjes. Prettig 'wild' aroma, veilig voor vogels! (tnw)

DIT RAS IS WAARSCHIJNLIJK VERLOREN GEGAAN, BESCHOUW DE BESCHRIJVING ALS HISTORISCHE INFORMATIE…
Heerlijke, volzoete en aromatische aardbeien. De planten stonden bij de aanvang van de activiteiten van tuinderij Amelishof (Amelisweerd, Utrecht) al op de tuin en de smaak verrasten de huidige tuinders! Voorlopig hebben we ze naar de vindplaats genoemd.. (bnkk)

(ca. 1750) Dit aardbeitje voert terug naar de oorsprong van deze populaire zomerkoninkjes! De planten geven middenkleine, witte, ronde vruchten met een roze blos en een friszoete ananassmaak. De planten geven veel uitlopers, dus je kan er veel vrienden bij mee maken!

(1977) Een ingewikkelde kruising tussen gewone aardbeien (x ananassa) en bosaardbeien (vesca) met als doel grote aardbeien te bekomen met de aantrekkelijke smaak van bosaardbeien. Maakt veel uitlopers. De planten kunnen jaren op dezelfde standplaats blijven staan, in tegenstelling tot de meeste aardbeien. Een Zweedse kruising uit Balsgard met middelgrote vruchten, voor bosaardbeien zelfs zeer grote vruchten.

We vonden deze heerlijke aardbei in een oude tuin, waar dit ras al vanaf ongeveer 1950 geteeld wordt. Opvallend is de zeer goede smaak (aromatisch met een zoetzure beleving) en de mooie kleur. De vruchten zijn middelgroot en opvallend stevig, ze kunnen wel enkele dagen op een bord bewaard worden. Mijn kweker heeft me vereerd door het ras (voorlopig) naar mij te noemen…! (bnkk)

Van oorsprong komt deze aardbei uit Zuid-Oost-Azië en groeit daar tot op grote hoogte in gebergtes. De plant geeft vrij ronde, witte vruchten met rode pitjes, de kleine vruchten steken boven het blad uit en zullen vrijwel nooit rotten. Het witte vruchtvlees smelt op de tong en heeft vruchttonen van de perzik en abrikoos. Voorzichtig vervoeren!

Dit is een historische aardbei, die tweemaal per jaar produceert, in het voorjaar en aan het einde van de zomer. Verwacht een overvloedige oogst van hoge kwaliteit, de planten hebben geen last van bepaalde ziekten en zijn goed bestand tegen droogte. Een uiterst eenvoudig te kweken variëteit en met een geweldige smaak, een van de beste eenvoudige aardbeien.

2x PER JAAR BEPERKT BESCHIKBAAR.
Voordat er grotere aardbeien (in de 17e en 18e eeuw) uit Noord-Amerika kwamen werd deze aardbei volop in Zweden geteeld. Net als alle rassen van de Muskaataardbeien is dit een smaakwondertje! De bloemen behoeven geen krijsbestuiving, de donkerrode vruchten die eruit ontstaan zijn werkelijk kostelijk.

(± 1940) De vruchten van dit Schotse ras zijn diep donkerrood van binnen en van buiten! Het aroma is adembenemend.

Van oorsprong komt deze aardbei uit Zuid-Oost-Azië en groeit daar tot op grote hoogte in gebergtes. Waar het ras Baihonoge is ontstaan weten we niet, maar de kenmerken zijn aantrekkelijk: vrij ronde, witte vruchten met rode pitjes, de kleine vruchten steken boven het blad uit en zullen vrijwel nooit rotten. Het witte vruchtvlees smelt op de tong en heeft vruchttonen van de perzik en abrikoos. Voorzichtig vervoeren!

Deze van oorsprong Italiaanse aardbei geeft grote, vrij donkerrode vruchten die enigszins op een framboosaardbei lijken, maar met een vleugje romige bananen smaak!

(± 1955) Dit Belgische ras was zeer populair! De vruchten zijn zeer zoet en de grootste exemplaren zijn prachtig hanekamvormig. Een ideale aardbei voor de hobbyteelt, voor de handel wat minder geschikt omdat ze maar matig bestand zijn tegen het schokken door transport.

DIT RAS IS WAARSCHIJNLIJK VERLOREN GEGAAN, BESCHOUW DE BESCHRIJVING ALS HISTORISCHE INFORMATIE…
Rijkdragend ras uit het hart van Frankrijk, de smaak is zeer goed (parfumée et sucrée). De vruchtjes zijn niet zo groot (gemiddeld 11 g) en vast van structuur, misschien dankt dit doordragende rasje hier wel zijn extra aroma en zeer goede ziekteresistentie aan…?

(± 1962) Een Frans ras, dat nog steeds bij velen bekend is! De oogst van de grote vruchten is middenlaat en de dieprode smaak herbergt een fijne, zoete smaak!

Een veelbelovende aardbei van de Zwitserse kweker Ernst Niederer. Zijn doel was soorten te kweken geschikt voor de biologische teelt. Deze variëteit geeft lange, halsvormige vruchten, de vruchten zijn mooi helderrood van kleur uit gezonde en vitale planten met een sterke groei. Verwacht een grote oogst van zoete, zeer aromatische en stevige vruchten.

Een veelbelovende aardbei van de Zwitserse kweker Ernst Niederer. Zijn doel was soorten te kweken geschikt voor de biologische teelt. Deze laat oogstbare variëteit geeft zeer aromatische, grote, helderrode vruchten. De planten groeien tamelijk compact.

(1900) Blanc Amélioré, een ronduit Franse benaming die kennelijk toch in Groot-Brittannië is ontstaan. De kruipende planten groeien het liefst op een half beschaduwde plaats. Het is twijfelachtig of de kloon die vandaag de dag in omloop is, identiek is aan het historische ras van rond 1900 vanwege de niet-doordragende groeiwijze; desalniettemin een goed ras met vrij grote, soms zelfs zeer grote, witte vruchten.

Een Duitse vervulling van de ideale aardbeiendroom... de plant groeit gemakkelijk en fors, de vruchten zijn ook groot en worden geroemd vanwege het goede aroma. Meer details over dit ras horen we graag!

Een middenlaat rijpende aardbei van gemiddelde grootte, groeit meestal in trossen van 10 vruchtjes. Zeer sterk in het overwinteren, dit ras vonden we in Noord-Zweden en groeit daar al eeuwen lang (volgens zeggen). De smaak is fris, richting appel, zoetzuur en heeft een stevige structuur. (bnkk)

(± 1947) Een van de populairste Engelse variëteiten, middentijds oogstbaar. De rode vruchten zijn sappig, zoet en smaakvol. In de zelfplukvelden van Engeland is het nog steeds het meest geteelde ras. De planten zijn gezond, overvloedig en resistent.

1x PER JAAR ZEER BEPERKT BESCHIKBAAR, WE WERKEN AAN DE OPBOUW VAN VOORRAAD. Al sinds 1766 (sommige bronnen spreken over 1802) vinden we deze selectie van de muskusaardbei (grote bosaardbei) bij kwekers in Frankrijk. Het heerlijke aroma komt vrij als de vruchten volledig rijp zijn: ze zijn dan wit met rood, wat roze tot eindresultaat heeft. De vruchten zijn niet alleen geschikt voor verse consumptie, maar ook voor desserts, de lekkerste aardbeiencake en als origineel gekleurde vruchtjes in bowl. Veel muskusaardbeien zijn aangewezen op kruisbestuiving, dit ras draagt echter ook volop vruchten in zijn eentje... ze zijn echter zo lekker, dat een veldje met deze historische aardbei niet te versmaden is! Deze prachtige Franse beschrijving vonden we: "Son fruit est d’une couleur rouge violacé ou lie de vin ; chair très pleine, juteuse, beurée et fondante, blanche ou légèrement jaune, à saveur très prononcée rappelant un peu celle de la framboise ou plutôt du cassis".

'Chaval' is een duinaardbei die zeer geschikt is om als bodembedekker te gebruiken. De vruchten van deze aardbei zijn eetbaar. Het heeft glanzende groene blad.

MOMENTEEL NIET LEVERBAAR. (1996) Dit moderne ras wordt op grote schaal in Frankrijk geteeld en voldoet aan de "moderne" eisen: goede smaak, zeer goed na transport, goede bewaarbaarheid, een behoorlijke oogst en zeer mooie vruchten. Teelt op ruggen geeft de beste winterbestendigheid (bescherming tegen te natte voeten…)

LEVERBAAR VANAF SEPTEMBER TOT DE VOORRAAD OP IS.
Deze aardbei doet zijn naam eer aan: kolossaal grote vruchten van 40 gram en zwaarder! De teelt in de kas of in aardbeienbakken 846190 lukt het beste. Rijp geplukt is de smaak bijzonder zoet en sappig!

Deze selectie produceert heerlijke bessen vol aroma, de oogst is tamelijk vroeg maar er is vaak een nabloei in de latere zomer. ‘Cupido’ is speciaal gekweekt voor “hanging baskets” en potten, waardoor het de ideale keuze is voor liefhebbers met beperkte ruimte! De vruchten zijn groot en heerlijk zoet, de planten zijn ziekteresistent.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. Darselect is een vrij nieuw, vroeg rijpend Frans ras, goed bestand tegen warme omstandigheden en goed forceerbaar. Dit maakt het ras ook heel geschikt voor de teelt onder tunnels en wandelkappen. Ze geven grote, goed smakende vruchten (lekker zoet), ook onder warme omstandigheden. Af en toe groeien er kolossale vruchten, zie foto! De groei van de planten is robuust, ze groeien ook goed op 'oude' percelen die al veel met aardbeien zijn beteeld.
We vonden op internet de volgende smaakvergelijkende proef: Darselect is in ieder geval beter van smaak dan Elsanta. De donkerrode vruchten zijn groter, maar kleiner in aantal. Darselect is een vroeg ras. Of Darselect kon tippen aan de smaak van Korona, bleef ook aan het eind van de avond nog een discussiepunt. Het toedienen van Vinasse als kaliumbemesting in het voorjaar zou de smaak in ieder geval heel wat verbeteren. En zeker goed rijp laten worden aan de plant.

MOMENTEEL NIET LEVERBAAR. Een van de vroegste soorten, de groeikracht valt in het voorjaar meteen op: een gezonde bladgroei resulteert in een vroege vruchtzetting van vrij grote vruchten met een goede geur en smaak. Onder een tunneltje of kasje is de oogst al begin april! Ziektebestendig.

Een ras, dat sinds 1902 tot net na 1960 de standaard was in Duitsland, geïntroduceerd door Plantage Deutsch Evern en een nakomeling van ‘Laxton’s Noble’ en ‘Sieger’. De middengrote vruchten zijn vroeg rijpend, onregelmatig van vorm en heerlijk aromatisch. Het vruchtvlees is licht van kleur. Verplant ze regelmatig om de vruchten op goede grootte te houden. (bnkk)

Deze zoete (Duitse) aardbei werd rond 1925 samen met de iets bekendere aardbei ‘Frau Mieze Schindler’ gekweekt, maar is nooit grootschalig geteeld. Dat is niet helemaal terecht, want hoewel de donkerrode vruchtjes kwetsbaar zijn in het vervoer, zitten deze bomvol zoete en wilde aroma’s, zelfs een tikje smaakvoller dan FMS! Let op: de vruchten vereisen een andere variëteit voor bestuiving, zorg dus altijd voor meerdere rassen aardbeien op je veldje.
Kweker: Professor Schindler uit Dresden-Pillnitz.

DIT RAS IS WAARSCHIJNLIJK VERLOREN GEGAAN, BESCHOUW DE BESCHRIJVING ALS HISTORISCHE INFORMATIE…
We weten niet zoveel over de oorsprong van dit ras… Zeker is in elk geval het frisse appelaroma die zowel in geur als smaak herkenbaar zijn. (bnkk)

Oorspronkelijk komt het soort uit Amerika en wordt al vanaf 1900 in Europa gekweekt. De plant houdt van een hete, vrij droge en kale standplaats. In 2008 is deze variëteit ontdekt (door Klaus Olbricht) in een Domherrengarten in Wurzen. De vruchten zijn minstens twee tot drie keer zo groot als de wilde soorten! Ze zijn licht zoet, vol aroma en smelten op de tong...

De naam “geuraardbei” is niet toevallig. De geur en smaak creëren een ongeëvenaarde compositie. Middelgrote vruchten, met weinig zuur, kortom: gewoon erg lekker!

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (1998) Middenvroeg, gekweekt door Albert Konings, Gebr. Vissers. Vrij grote aardbeien, zeer ziektebestendig en erg lekker: friszuur met ruim voldoende zoetje. De ideale vorm, houdbaarheid en smaak!

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP LEVERBAAR! Deze populaire variëteit wordt professioneel heel veel geteeld vanwege de zeer hoge productie, de stevige vruchten (lang houdbaar) en opgaande groei. Teelt in potten is ook heel succesvol. De vruchten zijn sappig met een goed aroma, hoewel dit ras veel in de supermarkt wordt aangeboden is de smaak niet te evenaren als je ze binnen enkele uren na het oogsten al eet!

Deze professionele variëteit is vroeg en kan nog meer vervroegd worden onder (koud) glas. Erg geliefd vanwege de hoge opbrengst, de prachtige (bruin)rode kleur, de stevige vruchten en de goede smaak (met matig sterk aroma). Teel ze op ruggen, dat houdt de wortels langer gezond.

(ca 1960) Dit late ras met zeer aromatische, donkerrode vruchten komt uit Oostenrijk. Uit elke streek waar al een paar 100 jaar aardbeien worden geteeld, blijven er enkele hardnekkig door liefhebbers geteeld worden. Gelukkig maar, zo blijven unieke smaakjes zoals bij deze aardbei behouden!

Een hoogproductieve variëteit met relatief grote, hartvormige, dieprode vruchten met een uitstekende en unieke, aromatische smaak. Deze is pas na 2010 ontdekt als nieuwe variëteit en komt uit Karlsruhe. De inmiddels geliefde soort heeft geschikte bestuivers nodig: mannelijke oftewel tweeslachtige muskusaardbeien (zie ‘Fragaria moschata” op onze website).

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2004) Een bijzonder lekkere aardbei met grote en stevige vruchten. De oogsttijd begint middentijds en gaat door tot laat, waardoor je het een late doordrager noemt. Deze lieveling onder aardbeiproevers kan het beste onder bescherming worden geteeld, veel regen doet de plant geen goed.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2006) (Everglade x J92D12) Kweker Peter Vinson. Een moderne doordrager met een hoge productie, die goed doordraagt tijdens grillige weerswisselingen, van koud en nat tot zeer warme periodes in de zomer. De vruchten zijn fraai gevormd en stevig, net zo breed als lang en de smaak: een mooie balans tussen zoet en zuur met vrij stevige textuur en fijn aroma. De planten dragen de vruchten net boven het blad.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2001) Licentieras van Fresh Forward, gekweekt door Bert Meulenbroek. Dit middentijds oogstbare ras geeft in juni-juli de oogst. Een stevige, hardgroeiende plant, die in warmer weer goed doordraagt met grote vruchten, maar ook heel goed vervroegd kan worden onder glas, bijvoorbeeld d.m.v. teelt in potten. Opvallend zijn de stevige vruchten, ideaal voor de kweker dus. Dit ras wordt ook in zuidelijke landen aangeplant, zoals Portugal. De oranjerode vruchten hebben een goede smaak, daar gaat het uiteindelijk om nietwaar?

(1986) Een ingewikkelde kruising tussen gewone aardbeien (x ananassa) en bosaardbeien (vesca) met als doel grote aardbeien te bekomen met de aantrekkelijke smaak van bosaardbeien. Florika maakt niet veel uitlopers en woekert dus niet. De planten kunnen jaren op dezelfde standplaats blijven staan, in tegenstelling tot de meeste aardbeien. Deze Duitse kruising is door Dr. Rudolf Bauer gekweekt, maar hij heeft het eindresultaat niet kunnen aanschouwen, hij overleed in 1983. De helderrode, kegelvormige vruchten zijn heel goed van smaak, geniet jarenlang van je productieveldje!

LEVERBAAR VANAF SEPTEMBER TOT DE VOORRAAD OP IS.
Een slimme naam voor deze Frambozenaardbei... De vruchtjes zijn vrij klein en stevig en hebben door de diepliggende pitjes een bobbelige structuur. Gek genoeg levert dit naast het uiterlijk van een framboos ook onmiskenbaar lichte frambozensmaak op! De zachte smaak is uniek en nodigt tot doorsmullen… geniet er extra van want de oogst is niet zo groot! Omdat dit ras heel weinig tot geen meeldraden heeft dient er altijd een ander ras in de buurt te staan om een goede bevruchting te krijgen.
De naam brengt andere verkopers op internet (die niet gehinderd worden door enige plantenkennis) tot de beschrijving dat het om een kruising tussen aardbeien en frambozen gaat. Dit is echter botanisch niet mogelijk hoewel ze beide tot de Rozenfamilie behoren.

(1919) Iets vroeger dan Tago, maar later dan menig andere aardbei geeft dit mooie oude ras zijn middengrote, dieprode vruchten. De vruchtjes zijn vrij klein en stevig en hebben door de diepliggende pitjes een bobbelige structuur. Gek genoeg levert dit naast het uiterlijk van een framboos ook onmiskenbaar lichte frambozensmaak op! De zachte smaak is uniek en nodigt tot doorsmullen… geniet er extra van want de oogst is niet zo groot! Omdat dit ras heel weinig tot geen meeldraden heeft dient er altijd een ander ras in de buurt te staan om een goede bevruchting te krijgen.

1x PER JAAR BEPERKT BESCHIKBAAR. (1930) Dit vroege ras geeft vrij langwerpige, helderrode vruchten. Ze beginnen al half mei te dragen en zijn onder glas te vervroegen. Geurende vruchten, zoet, sappig en zacht vruchtvlees. Ik proef alle aardbeien, die we verkopen, mijn beleving schreef ik neer als: “wilde, volle smaak”…

(2004) "Deze aardbei vervult al uw verlangens…!" verzekert de Franse kweker Delbard. Wat te denken van: grote vruchten (gemiddeld 26 g) met een grappig hoge aanzet van het kroontje, stevig vruchtvlees, massief en dus zonder holtes, gemakkelijk te plukken. Ik heb de smaak omschreven als: “zeer aromatisch, lekker zoetzuur” en nog een extra krabbeltje: “erg lekker”. (bnkk)

1x PER JAAR BEPERKT BESCHIKBAAR. (1967) Kweker R. Hummel te Stuttgart. Een doordrager met zeer grote vruchten (12-15g met grotere uitschieters). De stevige, sappige en zoetzure vruchten (licht aroma) verdragen enige vorst, dus plukken tot in de herfst is geen uitzondering! De eerste pluk begint half juli.

(1941) Echt een unieke aardbei met smalle, langwerpige vruchten. Deze Duitse variëteit werd in 1935 door veredelaar Georg Soltwedel gekweekt en door zijn weduwe na zijn dood (1937) in de handel gebracht. Het was al vroeg een veelgeprezen variëteit, bekend en gewaardeerd om zijn aromatische en zoete vruchten. De rijping is middentijds tot laat. De kelkblaadjes zijn fraai ingesneden en lijken op peterselie. Deze 2 rassen werden gekruist: moeder ‘Rotkäppchen’ en vader ‘Hansa’.

Een bodembedekkende aardbei. Hij blijft extreem plat groeien en doet het ook op arme grond goed! De vruchten zijn klein, maar verschijnen overvloedig, waardoor er toch voldoende te smullen is! De vruchtkleur is ongewoon roze met een neiging tot oranje en ze smaken erg goed. Het ras is veredeld door een Britse aardbeienliefhebber en vernoemd naar zijn vader.
(De foto geeft een indruk, is niet de echte soort, George’s Pink is kleiner en ronder)

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (1955) Nederlands vroeg ras met redelijk recente papieren! Opvallend zijn de zeer grote vruchten (15-20g). De planten zijn behoorlijk ziekteresistent, groeien krachtig en zijn productief. De vruchten zijn stevig, sappig, kruidig, iets aromatisch en zachtzuur, lichtrode inwendige kleur. (bnkk)

(1905) Een bijzondere, historische aarbei! De stevige vruchten rijpen vrij laat en zijn donker- tot bruinrood van kleur, inwendig ook zeer dieprood. Zelfs het sap is prachtig bloedrood gekleurd. De smaak is tamelijk zoet.

Dit oude ras was vroeger vooral bekend in de streek Havelland (rond Spandau, Potsdam, Brandenburg en Rathenow) en is door het beroemde Institut für Obstforschung in Dresden-Pillnitz ontwikkeld. De eerste vruchten zijn heel groot, de latere oogst is ook nog tamelijk grootvruchtig. Oogst ze rijp en geniet van de zoete, aangenaam aromatische smaak. Een ideaal ras voor de hobbykweker!

DIT RAS IS WAARSCHIJNLIJK VERLOREN GEGAAN, BESCHOUW DE BESCHRIJVING ALS HISTORISCHE INFORMATIE…
Voordat er grotere aardbeien (in de 17e en 18e eeuw) uit Noord-Amerika kwamen werd deze aardbei volop in Europa geteeld. De violetrode vruchten hebben licht vruchtvlees met een heerlijke, muskusachtige geur en een pittig aromatische smaak: een smaakaanrader dus! Geef ze vochtige, voedselrijke grond. 'Heilien' heeft (voor het soort) een extra uitbundige groei met de grootste vruchten.

(1949) Kweker: G. Herzberg (Wefensleben bij Maagdenburg). Dit is een nakomeling van de frambozenaardbei ‘Frau Mieze Schindler’ x ‘Gartenbaudirektor Langer’, dit heerlijk zoete ras (met veel aroma en een subtiel zuurtje) heeft een langere oogsttijd en kan met recht “doordragend” genoemd worden. De vruchten zijn middelgroot, rond tot hartvormig en licht- tot middelrood van kleur.

(1970) Deze zeer vroege aardbeien uit de VS zijn donkerrood en glanzend. De smaak heeft een karakteristiek aroma met zachtzure accenten en subtiel zoet. De vruchten zijn redelijk groot en zeer geschikt om in te vriezen. Heerlijk in desserts en op brood!

Een heerlijke, door-en-door helderrode aardbei met een rijke zoete en wilde smaak. Deze aardbei kent zijn historie in de VS. Heerlijk uit de hand of in jams en desserts! De planten kunnen goed tegen kou en extreme warmte.
De meest actieve Amerikaanse veredelaar rond 1900 was waarschijnlijk Albert Etter uit Californië, die tientallen variëteiten ontwikkelde met behulp van inheemse Fragaria chiloensis-klonen. Zijn meest succesvolle variëteit was 'Ettersburg 80' (1910), die veel werd gekweekt in Californië, Europa, Nieuw-Zeeland en Australië. Hernoemd tot 'Huxley', was de variëteit in Engeland tot in 1953 nog steeds populair.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (Puget Beauty x Senga Sengana). Een bijzonder lekkere, late aardbei met een stevig aroma. Geeft grotere vruchten dan de voorouder Senga Sengana. De kegelvormige vruchten zijn vrij donkerrood, stevig en sappig. Een van de hekkensluiters van het vollegronds-aardbeienseizoen.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2012) Een goede selectie van Fresh Forward, geselecteerd door Bert Meulenbroek. Dit ras is ideaal voor de late teelt op zandige bodems. Jive vormt een vrij compact, donkergroen gewas met voldoende lange bloemtakken. Late rassen maken pas laat uitlopers. De vruchten zijn goed zichtbaar wat de oogstbaarheid vergemakkelijkt. Warmte deert de plant niet, mits voldoende water aanwezig is. De eerste vruchten van Jive zijn groot en langwerpig kegelvormig. Soms zijn ze wat afgeplat. De daaropvolgende vruchten zijn uniform van maat en behouden hun conische vorm, ze hebben een mooie rode kleur en goede glans. De smaak is goed en wordt er bij warmer weer alleen maar beter op. Voor de professionele teler zijn de goede houdbaarheid en bestendigheid tegen transport een duidelijke pré. De productie is groot: 30% meer dan bij de meeste moderne rassen. Jive is niet erg gevoelig voor witziekte (meeldauw).

(1852) Van onze huiskweker Leen van de Nadort kregen we dit oude ras, een behulpzame bezoeker van onze site hielp ons verder aan details: bedankt Staf Elst.
De kweker van dit ras is John Salter (1798-1874) een Engelse bloementeler en ontdekker van nieuwe chrysantenrassen. Na een verblijf in het Versailles van Frankrijk vestigde hij zich in Hammersmith bij Londen . Hij krijgt interesse in aardbeien en ontwikkelde al heel snel enkele nieuwe rassen van weinig betekenis. Tot hij in 1852 het ras ‘Jucunda’ ontwikkelde, een aardbei van wereldklasse. De smaak is typerend voor een historische aardbei: aromatisch en zachtzoet, vrij klein van formaat, maar met een enorme productiviteit en te telen op elke soort grond. Daarom werd dit ras na 1945 tot ongeveer 1965 veel geteeld op zandgronden in de regio Zundert (het zuiden van Noord-Brabant) en Hoogstraten (de Belgische Noorderkempen) waar de zandgrond niet voor alle aardbeiteelten geschikt is. De Belgische kweker Elst (vader van Staf) was de eerste pionier in dat gebied, die van het kweken van aardbeien zijn beroep maakte. Jucunda wordt al heel snel een internationaal commerciële aardbei, bijzonder geschikt voor “inpulpen”, diepvriezen en voor confituurbereidingen (jam). Het ras kon zich meer dan 100 jaar handhaven, maar werd verdrongen door de ‘Senga Sengana’, die zelf weer werd verdrongen door de komst van ‘Gorella’, die rond 1980 door ‘Elsanta’ werd vervangen. Gelukkig hebben we al deze oude rassen kunnen bewaren voor de ondergang, want voor een hobbyist geldt niet alleen opbrengst, maar ook unieke smaak en... het verhaal! Voor de naam liet John Salter zich misschien beïnvloeden door de Mona Lisa die hij tijdens zijn verblijf in Versailles had gezien in het Louvre in Parijs. Mona Lisa is in het Frans: La Joconde en “Jucunda” in het Latijn. Geef ‘Jucunda’ een goede drainage, een zeer natte zomer geeft (zoals bij alle oude rassen) problemen in de vorm van “snotterigheid”.

(1982) Een Canadese topper, die dus ook goed gedijt in koudere klimaten. De planten geven een gezond en stevig gewas zonder al te veel uitlopers en je kan een vrij grote opbrengst verwachten. De helderrode en stevige vruchten hebben een goede, zoete smaak en zijn middentijds oogstbaar. Een hete zomer is geen probleem, ze zijn goed bestand tegen droogte, bij veel regenval opletten dat het water snel zakt, het liefst op verhoogde bedden kweken of in grote potten of bakken.

(1878) Kweker Gottlieb Goeschke. Deze eerste serieuze Duitse kweker heeft 20 toppers gekweekt. 2 ervan ('Hohenzollern' en dit ras) zijn het langst in gebruik gebleven en zelfs tot begin 1950er jaren zeer populair gebleven. Nu smaak weer belangrijker wordt dan productie zijn er weer volop kansen voor deze aromatische aardbei. De vrij kleine vruchten komen in een behoorlijk aantal van de plant! Ze zijn rond tot conisch, zeer zacht van vruchtvlees, hebben stevige pitjes (goed voor de spijsvertering) en een prettig zure nasmaak. Geef ze voldoende mest en niet te natte grond (ruggenteelt). (bnkk)

(1905) Kweker Franz Göschke uit Proskau. Begin 1900 kwamen de eerste suikeraardbeien (ananasaardbeien) van de kwekers. Ons huidige sortiment grote aardbeien is hiervan afkomstig. 'Königin Louise' geldt nog steeds als een lekker zoet ras met een tintje zure "afdronk"… Johannes Büttner (een beroemde Duitse kweker) vond dit ras en 'Sieger' de lekkerste aardbeien van heel Duitsland! Mijn smaakbeleving: diepe pitjes (net als de frambozenaardbei ‘Frau Mieze Schindler’) waardoor een prettig mondgevoel, vrij kleine vruchten, breedrond van vorm. Zeer zacht vruchtvlees met een zoete, iets zure smaak”

De plant werd rond 1905 gekweekt door Franz Göschke in Proskau. De plant was in die tijd zeer populair, zowel in de eigen tuin als in de commerciële teelt, en werd beschouwd als een "buitengewoon hooggewaardeerde, prachtige variëteit". Aanvankelijk kostten drie Queen Luise-variëteiten 60 mark per stuk, en de kweker verkocht ze slechts voor minstens die prijs. Wie hem wilde hebben, moest zo'n hoge prijs betalen. Als hij rijpt, smaakt hij niet alleen naar wilde aardbeien, maar vult hij ook het hele huis met die geur. De planten zelf zijn naar huidige maatstaven niet bijzonder groot, maar ze dragen veel middelgrote, prachtige, felrode vruchten die hun weerga niet kennen. Alle aardbeien verliezen smaak en uiterlijk bij te veel water, maar deze variëteit in het bijzonder. Was ze daarom kort in water en leg tijdens de teelt er stro of iets dergelijks onder in de tuin. Tot nu toe is deze variëteit relatief winterhard gebleken. Hij heeft veel zon en goed bemeste grond nodig om zijn volle smaak te ontwikkelen.
Bron: www.uromas-erdbeeren.de class="desc-group">Onze collectie aardbeien bestaat voor een deel uit zeldzame oude rassen, die slechts mondjesmaat leverbaar zijn. Het kan dus zijn dat de wachttijd lang is. In juli wordt jaarlijks een nieuwe teelt door onze kweker opgepot, welke in augustus-september wordt geleverd. In april-mei kunnen we een deel van dit sortiment aanvullen. Houdt u wel rekening met portokosten voor eventuele naleveringen?

Een oude, fantastische variëteit uit Rusland! De vruchten zijn diep donkerrood en ook van binnen dieprood gekleurd. De variëteit is erg vroeg, “Rannyaya” betekent vroeg. De smaak doet iedereen versteld staan: een sterk aroma en zeer zoet! De vrij grote vruchten met die geweldige kleur doen de rest…

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (1978) I.V.T. Een vrij modern ras, dat nog graag door professionele kwekers wordt gekweekt vanwege de zeer grote oogst. Dat de vruchten daarbij iets kwetsbaarder zijn neemt men voor lief en is voor een hobbyist al helemaal onbelangrijk. De vruchten zijn zeer groot, kegelvormig en opvallend donkerrood van kleur (ook inwendig). Zelfs de smaak doet geheel mee: sappig, zacht zoet en normaal aromatisch.

(1982) Kweker IVT (nu Plant Research International). Lambada is een tamelijk vroege aardbei met een fantastische smaak. De vrucht heeft een heerlijk vol aardbei-aroma en een aangename consistentie. Lambada is vanwege zijn goede smaak, zeer mooie rode kleur, mooie vruchtvorm en goede vruchtgrootte zowel een prachtige aardbei om zo te eten, als ook zeer geschikt voor banketbakkers en gastronomische keukens. Kortom, Lambada is een uitgesproken vrucht voor de fijnproevers.

Deze aardbei komt oorspronkelijk uit Bohemen (nu West-Tsjechië), dus in elk geval vóór 1918. De vrucht heeft zeer weinig zuur en is licht verteerbaar. Veel mensen met een allergie die aardbeien anders niet kunnen verdragen, melden dat ze deze variëteit wel kunnen verdragen. De rijpe vruchten verspreiden een zeer intense geur en smaken extreem zoet en sappig. Er wordt gezegd dat één ouder van deze variëteit "Königin Louise" is. Hier komt dan zeker de unieke smaak vandaan! De plant is zelfbestuivend.

(2019) Een veelbelovend ras van de Limgroup! De planten groeien fors en gezond en dragen ook bij zeer warm weer, mits er voldoende water gegeven wordt. De vruchten zijn vrij groot en hebben een voortreffelijke smaak. Je kan rekenen op een roodgevulde junimaand!
Voor de professionele kweker geeft dit ras extra mogelijkheden, door gekoelde planten op verschillende tijden op te potten komt de oogst in de kas van zeer vroeg tot zeer laat, ze kunnen goed tegen korte dagen.

Smakelijke selectie uit de wilde Amerikaanse aardbei, die door C.J. Wilkin van het conservenbedrijf Wilkin & Sons rond 1900 van Noord-Amerika naar Engeland werd gebracht en het bedrijf maakt er nog steeds een beroemde (en dure!) jam van.
Het aardbeitje werd rond 1950 nog professioneel op enkele kwekerijen bij Breda geteeld. Het raakte vanwege het vele plukwerk van de kleine vruchten steeds meer uit de gratie en zou vermoedelijk reeds toen geheel uit Nederland verdwenen zijn, als deze wilde rakkers niet zo geweldig lekker waren! Inmiddels is vooral de hobbywereld en de (experimentele) culinaire wereld weer geïnteresseerd in de oorspronkelijke, robuuste smaak van wilde aardbeitjes. De vruchten zijn zeer klein, vrij vroeg rijpend, breedrond van vorm, bloedrood gekleurd, inwendig steenrood tot bloedrood. Ze plukken gemakkelijk zonder dop en zijn tamelijk stevig, sappig, sterk geurend met een excellente smaak. De zaadjes zijn geel, iets rood en liggen diep-ingezonken in het vruchtvlees. De planten ontwikkelen veel uitlopers en jonge planten, de uitlopers zelf zijn in de zon rood van kleur. (bnkk)

Van oorsprong komt deze aardbei uit Zuid-Oost-Azië en groeit daar tot op grote hoogte in gebergtes. Waar het ras Lord Bahi is ontstaan weten we niet, maar de kenmerken zijn aantrekkelijk: vrij ronde, witte vruchten met rode pitjes, de kleine vruchten steken boven het blad uit en zullen vrijwel nooit rotten. Het witte vruchtvlees smelt op de tong en heeft vruchttonen van de perzik en abrikoos. Voorzichtig vervoeren!