Aan de vergetelheid onttrokken! De boontjes groeien in 16 cm lange peulen en kunnen droog of vers worden gepeld. Jonge boontjes kan je als sperziebonen eten. Ronde witte boontjes met rondom het naveltje een ZWARTE tekening in de vorm van een lofprijzende engel of een vogel en omgekeerd zien velen er een soldaatje in! De structuur is zacht en de smaak gaat richting tamme kastanjepurée of een zachte kekererwt. Heerlijk als humus maar ook in de salade! De planten blijven laag: ongeveer 50 cm.

ZIE 045245. Aan de vergetelheid onttrokken! De boontjes groeien in 16 cm lange peulen en kunnen droog of vers worden gepeld. Jonge boontjes kan je als sperziebonen eten. Ronde witte boontjes met rondom het naveltje een rood-bruine tekening in de vorm van een lofprijzende engel of een vogel en omgekeerd zien velen er een soldaatje in! De structuur is zacht en de smaak gaat richting tamme kastanjepurée of een zachte kekererwt. Heerlijk als humus maar ook in de salade! De planten blijven laag: ongeveer 50 cm.

Aan de vergetelheid onttrokken! De boontjes groeien in 12-14 cm lange peulen en kunnen droog of vers worden gepeld. Jonge boontjes kan je als sperziebonen eten. Ronde witte boontjes met rondom het naveltje een rood-bruine tekening in de vorm van een monstrans met hostie. De structuur is zacht en de smaak gaat richting tamme kastanjepurée of een zachte kekererwt. Heerlijk als humus maar ook in de salade! De planten klimmen langs stokken of gaas: 2-3 m hoog.

Deze Zuid-Afrikaanse vruchtjes rijpen laat (tegen Allerheiligen, 1 november) en lijken sterk op de Kerstklimmer (124210). Aan de flink groeiende plant komen volop groen gestreepte vruchtjes, die naar rood rijpen. De bladeren zijn decoratief ingesneden en ondergronds vormt de plant een (eetbaar) wortelstelsel. In de kas kan de plant (met wat extra grondbedekking) overwinteren en groeit weer aan. De wortels worden eerst gekookt, vervolgens geschild en in een roerbakmix verder klaargemaakt. De vruchtjes worden in sommige streken rauw gegeten, andere groepen vinden ze giftig... Vooraf bakken is veiliger.

Een laanboom in de tropen, bij ons een sterke kuipplant. Oorspronkelijk komt de Tamarinde uit Oost-Afrika. Al in de prehistorische tijd kwam de boom naar India, vanwaar hij zich als nuttige plant bijna over alle tropische gebieden verspreidde. De boom is geschikt voor alle gronden, behalve zure grond. Als de boom eenmaal goed is aangeslagen, verdraagt hij lange tijd droogte en de hete zon. Hij groeit langzaam. Bij ons moet de plant in een pot, want vorst wordt niet verdragen. De vruchten zijn 7-20 cm lange, dofbruine peulvruchten (net muisjes!). De ovale, harde zaden liggen ingebed in donkerbruin, zoetzuur en aromatisch smakend vruchtvlees (heerlijk!). De planten dragen gewoonlijk na 4-6 jaar vruchten. Uit de pulp van de vruchten wordt tamarindesiroop bereid. Uit de siroop wordt frisdrank gemaakt. De pulp is ook een bestanddeel van verschillende sauzen, waaronder Worcestersaus, en is een belangrijk ingrediënt in de Aziatische keuken. Vruchten, schors en bladeren worden vaak medicinaal gebruikt. Bij verschillende volkeren heeft de tamarindeboom een mystieke betekenis of geldt de boom als heilig.

Van oorsprong uit tropisch Azië, waar dit soort verreweg de meest populaire is. Voor thee en gerechten. De plant heeft middelgroot blad en aartjes met lila bloemen. De groei is compact: hoogte 30cm. Het blad heeft een subtiele purperrode blos.
De luis wordt in uw tuin geweerd.

Van oorsprong uit tropisch Azië, waar dit soort verreweg de meest populaire is. Voor thee en gerechten. De plant heeft middelgroot groen blad en aartjes met lila bloemen.
De groei is compact: hoogte 30cm.De luis wordt in uw tuin geweerd.

De Bodhiboom is inheems in India en Sri Lanka en is de belangrijkste boom in het Boeddhisme. Deze geldt als heilige boom, omdat Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, onder een bodhiboom: bodhi (=verlichting) bereikte. Binnen het Hindoeïsme worden ook veel exemplaren van deze Ficus als heilig erkend, maar daar gaat de plaatselijke priester over... De opvallend gevormde bladeren hebben een "druppelspits", waarvan men aanneemt dat die zorgen voor de snelle afvoer van regenwater. De plant mag ‘s zomers buiten staan en is verder een boeiende kamerplant, die je niet snel aantreft in het normale kamerplantensortiment! Voor de sier worden de blaadjes ontdaan van het bladgroen en vervolgens gedroogd, wat een prachtig skelet oplevert! Uiteraard wordt aan zo’n heilige boom veel geneeskrachtige werking toegeschreven, op internet is daar informatie over.

Dat zo’n veel voorkomende plant zo nuttig kan zijn...! Een echte smaak- en natuurlijke zoetmaker in thee (gedroogd blad), soep (jong blad), likeur en gestoofde vruchten (bloemen), gekoelde drankjes etc. Van de wortel wordt zwarte kleurstof getrokken, van de planttoppen een gele kleurstof. Van de bloemknoppen wordt een belangrijke olie gemaakt voor de parfumindustrie, de gedroogde plantendelen verspreiden een heerlijke lucht in de kamer, die niet snel uitgewerkt is.

Moerasspirea heeft een zeer lange geneeskrachtige geschiedenis: het was één van de drie meest heilige kruiden van de Druïden. De bladeren en bloemstengels zijn o.a. ontstekingsremmend, maagbeschermend en darmherstellend. Een aftreksel van de gekookte wortel schijnt effectief te zijn, bij uitwendig gebruik bij de behandeling van wonden en zweren. In de homeopathie wordt de verse wortel verdund tegen hoest, bronchitis en koorts.

Het blad lijkt wel op een rozenblad (ze zijn dan ook familie) de kleine roomwitte bloemen staan in grote hoeveelheden bij elkaar en lijken wel grote pluimen. De flinke planten (tot 2 m hoog!) houden van veel vocht, ideaal voor waterkanten en andere natte plekken. De vlinders zullen een dankbare bezoeker zijn!

De knollen zijn licht- tot middelpaars van schil en soms beige rond de langwerpige ogen. Het witte knolvlees smaakt iets zoet vanuit een vrij bloemige (maar toch redelijk stevige) textuur. De planten bloeien prachtig violetblauw, wat vanaf de 16e eeuw al een reden was om de aardappel in de hoven te kweken. De plant groeit opvallend compact! Dit soort komt uit Peru, ten noorden van Lima (Huamantango). Voor de veredeling van aardappels is deze wilde aardappel belangrijk, omdat het een brug is tussen Solanum tuberosum (onze gewone aardappel) naar andere wilde soorten. Nog een prettige eigenschap: dit soort is resistent tegen de aardappelziekte (Phytophthora infestans)