Zaden - Groenten en Fruit

De zeer smaakvolle aardbeihybride 'Soraya' is een belangrijke uitbreiding van het assortiment voor de professionele- en hobbyteelt.
Dit doordragende ras gedijt zelfs goed onder duurzame LED belichting en produceert hierbij mooie, stevige en goed houdbare vruchten!
Vanuit het gezonde uitgangsmateriaal groeit de plant uit tot een sterk en vitaal gewas onder LED. Ook de vruchten die geproduceerd worden zijn mooi, stevig, uniform én bovenal: heel erg lekker! Het aardbei ras 'Soraya' heeft zich ook reeds in de zomerkasteelt bewezen, het ras is dus geschikt voor jaarrond teelt.
'Soraya' is een meisjesnaam van Perzische oorsprong. 'Soraya' verwijst naar het Zevengesternte en betekent ook wel 'juweel'. Aardbei 'Soraya' schittert dan ook als een juweel in ons assortiment.

Vanaf 2018 zag de eerste telg van deze veelbelovende serie het licht: het teeltdoel was om erg sierlijk met heel lekker te combineren! De dubbelbloemige, diep rozerode bloemetjes zijn de voorbode voor heerlijke, vrij grote en zoete aardbeivruchten. De planten bloeien lang en zijn dus doordragend (een lang oogsttraject).

Bijna lichtgevende telg van deze veelbelovende serie: het teeltdoel was om erg sierlijk met heel lekker te combineren! De dubbelbloemige, sneeuwwitte bloemetjes zijn de voorbode voor heerlijke, vrij grote en zoete aardbeivruchten. De planten bloeien lang en zijn dus doordragend (een lang oogsttraject).

Deze doordrager werd vanwege de sierlijke, donkerroze bloemen nota bene FleuroStar-winnaar! Voor een vruchtplant is dat een doorbraak. Doordragend betekent ook doorbloeiend, dus aan de plant groeien op een bepaald moment de smakelijke, langwerpige vruchten samen met de roze bloei. Doordat de planten uit zaad komen is de kans op ziekten zeer klein.

Het witste bosaardbeitje! De smakelijke, kleine, crèmewitte vruchtjes groeien zowel in zon als halfschaduw.

De gele vruchtjes zijn werkelijk een smaaktopper! En de vogels laten ze onaangeroerd!

Dat deze plant niet al veel bekender is...! De opkweek is eenvoudig, de witte bloemetjes (in het najaar) zijn sierlijk en de langzaam rijpende vruchten (duurt een jaar) geeft een prachtige combinatie van bloei en vruchten. De smaak is tropisch en prettig uniek, te veel achter elkaar eten wordt afgeraden i.v.m. maaggisting. Eerst in een pot opkweken, daarna in de kas planten of op een niet te natte plaats in de tuin. De kleine boom is redelijk winterhard, tot -16°C. De groei in Noord-Europa is tamelijk traag: in 5 jaar tot 2 meter, blijft steken op 3 meter hoogte, behalve op zeer beschutte plekken. In de subtropen met voldoende vocht, kan de boom tot maximaal 10 meter hoogte uitgroeien.

Dit is een onbekend familielid van de moerbei en verdient veel meer aandacht! Uit de zaailingen groeien flinke struiken tot kleine bomen, die rode, (uiterlijk) op aardbeien lijkende vruchten gaan dragen. De smaak van de volledig rijpe vruchten is zeer zoet en fris als een watermeloen. Voor vruchtzetting heeft de vrouwelijke plant een mannetje nodig, laat dus enkele planten samen opgroeien in de hoop dat je beide seksen te pakken hebt. Het fruit rijpt in het begin van de winter, wacht dus met plukken totdat er smaak aan zit! Dit mooie avontuur vergt enig geduld, pas na 10 jaar komt er bloei en vruchtzetting. Snoei het boompje jaarlijks, want de bloei en vruchtzetting vindt plaats aan éénjarig hout. Deze bladverliezende (bedoornde) struik of boom is volkomen winterhard in ons klimaat, het eerste jaar enige bescherming geven.

Vergeten en toch zeer decoratieve, eenjarige groente, terug van weggeweest. Het blad is na 6 - 7 weken als spinazie oogstbaar. Groeit de plant door, dan ontstaan na 1-2 maanden de als aardbeitjes ogende vruchtjes! Het verschil met aardbeispinazie (C. foliosum) is de plaatsing van de vruchtjes, die geconcentreerd aan het einde van de stengel is, vooraf gegaan door wat forser blad dan de aardbeispinazie. Decoratief in gerechten, maar ook als sierplant een verrassing. Gebruik de vruchtjes om sappen te kleuren (in de blender) of als decoratie door salade. Van (sec) alleen de vruchtjes heb je weinig plezier, ze smaken tamelijk neutraal.

Ouderwetse en decoratieve, eenjarige groente, terug van weggeweest. Het blad is na 6 - 7 weken als spinazie oogstbaar. Groeit de plant door, dan ontstaan na 1-2 maanden de als aardbeitjes ogende vruchtjes! Het verschil met aardbeimelde (C. capitatum) is de plaatsing van de vruchtjes, die over de stengel verdeeld is gevolgd door een paar blaadjes. Decoratief in gerechten, maar ook als sierplant een verrassing. Gebruik de vruchtjes om sappen te kleuren (in de blender) of als decoratie door salade. Van (sec) alleen de vruchtjes heb je weinig plezier, ze smaken tamelijk neutraal.

Evenals de pinda laat dit familielid van de bonen zijn vruchten onder de grond groeien. Van oorsprong komt de plant uit West-Afrika maar is inmiddels over de hele tropen verspreid. Dit gewas is zeer populair in moeilijk beteelbare gebieden (steppe) en verdient nog veel meer aandacht. Vanwege de hoge voedingswaarde worden de zaden gegeten: geroosterd, tot meel gemalen of gekookt. De hele plant verbetert trouwens de grond wegens het vastleggen van stikstof in de grond. Een bekend ontbijt in Nigeria heet “okpa” en wordt gemaakt van gestampte Aardbonen, gemengd met palmolie en pompoenbladeren, vervolgens in bananenblad gewikkeld (of plastic zakje) en gekookt tot een soort pudding.

Een meerjarige plant, die aan het eind van het jaar ovalen knolletjes vormt. De smaak is iets zoet nootachtig, eet ze gekookt, gefrituurd of gebakken. Omdat veel leden van dit geslacht giftig zijn (net als veel familieleden van de aardappel) mogen de knollen niet rauw worden gegeten! Verplant en scheur de plant regelmatig, hij misstaat niet in de tuin: witte schermbloemen op 1 m hoogte en vaak aanwezig winterblad.
Er bestaan naast de Kleine Aardkastanjes nog twee andere soorten die ook Aardkastanje worden genoemd, het verschil is duidelijk te zien: Bunium bulbocastanum of Grote Aardkastanje en Conopodium majus, de Franse Aardkastanje vormen beiden maar één, wat grotere knol per plant. Deze twee soorten Aardkastanje mogen wél rauw gegeten worden.

Een origineel gewasje met breed lancetvormig blad en gele bolvormige bloeiwijze. Typering: Pikante smaak en pittig als peper. De blaadjes van deze populaire groente (in Madagaskar en rond de hele Indische Oceaan) zijn bv. geschikt in pittige salades met rucola en korianderblad. Goede tip (uit ervaring!) voor het genezen van chronisch droge ogen (bijv. na een oogoperatie) gebruik de uitgebloeide bloemknoppen en neem daar een héél klein stukje van.
Kauw dit in zijn geheel op, je ogen zijn dagenlang geactiveerd. (Wanneer je een hele knop neemt heb je een aardige overdosis en voor enkele minuten een gevoelloze mond). Half mei voorzaaien en eind juni op 40 cm uitplanten. Koppert heeft dit soort inmiddels ook ontdekt en beschrijft als volgt: Geeft een zeer verrassende smaak die tintelend naar voren komt, peperachtig en pittig. Komt in eerste instantie als jong en groen naar voren, om later over te gaan in prikkelend. Geeft een verrassingselement in amuses. (Bron: www.saisonnier.net)

Een origineel gewasje met breed lancetvormig blad en bolvormige bloeiwijze in grappige 2-kleur: geel met een mahonierood centrum. Typering: Pikante smaak en pittig als peper. De blaadjes van deze populaire groente (in Madagaskar en rond de hele Indische Oceaan) zijn bv. geschikt in pittige salades met rucola en korianderblad. Goede tip (uit ervaring!) voor het genezen van chronisch droge ogen (bijv. na een oogoperatie) gebruik de uitgebloeide bloemknoppen en neem daar een héél klein stukje van.
Kauw dit in zijn geheel op, je ogen zijn dagenlang geactiveerd. (Wanneer je een hele knop neemt heb je een aardige overdosis en voor enkele minuten een gevoelloze mond). Half mei voorzaaien en eind juni op 40 cm uitplanten. Koppert heeft dit soort inmiddels ook ontdekt en beschrijft als volgt: Geeft een zeer verrassende smaak die tintelend naar voren komt, peperachtig en pittig. Komt in eerste instantie als jong en groen naar voren, om later over te gaan in prikkelend. Geeft een verrassingselement in amuses. (Bron: www.saisonnier.net)

Gewoon uit het “wild” eten wordt gelukkig steeds bekender! Deze inheemse, eetbare plant houdt van een zonnige tot licht beschaduwde plaats. Het jonge, malse blad wordt gegeten in salade of kort in de roerbak of pan als spinazie. De smaak is pittig als radijs met een aromatisch bittertje. Lapsane (de geslachtsnaam) betekent “eetbaar kruid” en werd al beschreven door Marcus Terentius Varro, een Romein die leefde van 116-27 v.Chr. De plant zaait uiteraard gemakkelijk uit, om dit te voorkomen kunnen “doorgeschoten” planten worden verwijderd.

Een bijzondere maat heeft deze klimplant uit de tropen. De plant geeft korte, zeer brede, hartvormige vruchten (14 cm lang en 10 cm breed van boven, aflopend naar 7 cm van onderen). De kleur is lichtgroen, de smaak is uitgesproken bitter, maar daarvoor juist enorm gewaardeerd in de Aziatische en Surinaamse keuken (die trucjes heeft om de bitterstof deels te neutraliseren). Ze geven een goede opbrengst van 400 gram per vrucht.

Deze klimplant uit de tropen geeft middenlange, lichtgroene, bittere vruchten met een afmeting van ongeveer 30-35 x 6-5 cm. De huidstructuur is glooiend gebobbeld. Een bekende in de Surinaamse-, Keniase- en Indische keuken.
Deze verbeterde hybride kopen we in China, we horen graag jullie bevindingen.

Klimplant uit de tropen, geeft korte, sierlijke donkergroene, zachtbittere vruchten met een lengte van ongeveer 7-10cm.
Een bekende in de Surinaamse- en
Indische keuken.