Donzige rechtopstaande halmpjes, precies een hazenstaartje! Eenjarig, hoogte 20-25 cm.

Zie in het hoofdstuk "Bemestingsplanten" onder nummer 394290.

Een niet-woekerende, wintergroene soort, die zowel in de diepste schaduw als in de zon (en op alle grondsoorten) groeit. Onkruid wordt goed onderdrukt, dus een massale aanplant op moeilijke plekjes is ideaal! Vrij breed, glanzend blad is met witte haren afgezoomd. De bloei-aren (op 30-50cm hoogte) heeft opvallende witte meeldraden en is fragiel vertakt.

Zeer gemakkelijk te telen, dit siergras van 60-120cm hoog (hangt van voeding en zon af) Bronsbruine bloei-aren steken fraai af tegen frisgroen, tamelijk breed, lancetvormig blad.

Deze meerjarige vormt jaarlijks een volle bos met smalle, grijsgroene lancetbladeren. Net boven deze pollen ontstaan in de zomer de diepwijnrode grashalmpjes, die langzaam rijpen naar lilaroze en bijna wit. In dat laatste stadium blaast de wind de zaden met pluisjes de lucht in, op zoek naar een plekje om te ontkiemen... Zet de planten op een zonnige plek, ze staan ook fraai in grote potten of bakken!

Het eerste wat opvalt aan dit prachtige siergras zijn de brede zwierige bladeren. Daarnaast valt uiteraard het oplichtende, geelgroene blad op. De ijle bloei maakt het plaatje compleet. Tenslotte is bijzonder, dat dit siergras zelfs prima in de schaduw groeit. Hoogte 70 cm.

Prachtig siergras met flinke afmetingen van 150-175 cm. Eerst start de plant met frisgroen blad, vervolgens ontwikkelen de roze naar crèmekleurige pluimen en in de herfst kleurt het blad naar een unieke wijnrode kleur! Geef ze een zonnige plek, de bloei is van aug-okt. In het zakje zitten ‘Purple Fall’, ‘Ghana’ e.a. nieuwe hybriden.

Deze prachtige grassoort bloeit met roodbruine pluimen, die later in de herfst romig- tot zilverwit kleuren. Na enkele jaren bereiken de planten hun uiteindelijke hoogte: 1-2 m. Een prachtig gras, dat mooi combineert met bijna alle bloemplanten in de tuin! De bloeitijd valt in augustus-oktober, de plant behoudt de hele winter zijn sierwaarde als sierlijk plantskelet. Geef ze een zonnige plek, zeewind wordt goed verdragen.

Het pijpenstrootje is een in Nederland en België inheemse grassoort. Pijpenstrootje is een van de soorten die een rol spelen bij de vergrassing van heidevelden en heeft daardoor misschien een negatieve naam. In de tuin zijn ze fantastisch en beroemd geworden door de tuinen van Piet Oudolf. ‘Windspiel’ (deze variëteit) is het hoogste pijpenstrootje van allemaal! Na een paar jaar wordt een machtige, zeer dichte bundel gevormd van manshoge (tot 2.25 m), licht overhangende bloeiwijzen die vanaf augustus de pollen sieren. In de herfst en winter blijven ze overeind staan en zorgen voor een mooi wintersilhouet. Zeker als de halmen berijpt zijn! Molinia’s zijn langzaam groeiende grassen die zich kenmerken door hun lange, ijle, maar stevige bloeihalmen, die hoog boven het laagblijvende loof uitsteken. Ze hebben een fantastische gele herfstkleur. Zet ze in de volle zon en bemest ze niet te rijk, de halmen worden dan slapper.

Wie wel eens in de tropen is geweest kent ook de heldergroene rijstvelden, zelfs in Italië wordt rijst verbouwd. (zie nummer 242510). Deze sierrijst is een prachtige purperkleurige variatie op dit sierlijke grassoort. Hoe zonniger, hoe dieper van kleur. In een pot of in de tuin geeft het een bijzonder en rustig effect. De teelt is gemakkelijk en eenjarig.

Een massa van luchtige grashalmen, die als vuurwerk uitwaaieren. In de zon kleuren de halmpjes zachtlila. De teelt van deze geliefde tuinplant en snijbloem is heel gemakkelijk: een plekje in de zon tot enige schaduw en voldoende water zijn al voldoende. De 40-80 cm hoge plant (bloei juli-september) maakt breed, heldergroen blad.

Fraai gras- en graansoort, die op 80-120 cm hoogte de overhangende goudgele halmen krijgt.
Gierst wordt al sinds mensenheugenis geteeld door de mens. Verschillende gierstsoorten werden al in het vroege neolithicum in China verbouwd; er zijn sporen gevonden van gierstteelt uit 8300-6700 v.Chr. In die tijd kwam gierstteelt vaker voor dan rijst! Gierst werd vroeger ook al in Europa als voedsel gebruikt. Momenteel is er nog een zeer actieve teelt in Oostenrijk. In vele gebieden van Afrika en Azië zijn de verschillende gierstsoorten nu nog het belangrijkste voedingsmiddel. Pluimgierst behoort tot de vroegste in Nederland aangetroffen cultuurgewassen: op de raatakkers (ook wel bekend als 'celtic fields') werd deze gierstsoort al vóór het begin van de jaartelling verbouwd.
De korrels zijn glutenvrij en bestaan bij de meeste gierstsoorten voor 60-80 % uit koolhydraten, 6-20 % eiwit met belangrijke aminozuren en 1-6 % vet.

Verteerbaarheid
Gierst en sorghum bevatten meer onverteerbare stoffen (phytinezuur, oxaalzuur, kiezelzuur) dan andere graansoorten die gebruikt worden voor volkorenbrood. Omdat ongepelde gierst bitter smaakt is het beter deze graansoort niet in volkoren te verwerken: altijd gepeld eten dus!

Gebruik
De gepelde gierstkorrel kan net zoals rijst gegeten worden. Parelgierst wordt het meeste gegeten. Gierst wordt ook verwerkt tot meel, griesmeel, vlokken en popcorn. Ook wordt het veel geteeld als vogelzaad en... gebruikt als vulling voor jongleerballetjes.
Van gierst wordt naast de zaden ook de stengel voor het winnen van vezels gebruikt.
(Tekst bewerkt uit Wikipedia, de bekende kenniswebsite, die wij donerend ondersteunen)

100 g is voldoende voor 50 m²

Forse en hele sierlijke grassoort met bruinviolette halmen in sierlijk gebogen vorm. Dit is de siervorm (maar ook eetbaar) van een bekend (al zeer oud) nutsgewas vanwege de eetbare (graan)zaden. De statige planten zijn eenjarig en bloeien op een hoogte van 80-120 cm.

Een massa van luchtige, purperrode grashalmen. Dat is nog eens gemakkelijk te telen: kan tegen extreme droogte, warmte, kou en nattigheid, ja zelfs tegen harde (zee)wind. Zet ze in de zon tot enige schaduw. De 1½-2m hoge plant (bloei juli-augustus) maakt breed, blauwgroen blad. Meerjarig, bloeit hetzelfde jaar. In de winter blijft een beige, stevig "overblijfsel"…

Zwierig en fraai! Dit stevige siergras bloeit uitbundig met borstelige, beige met lila aren in een flinke hoogte: 90-120 cm.

Zwierig en fraai! Dit stevige siergras bloeit uitbundig met borstelige, bijna zwarte aren in een flinke hoogte: 90 cm.

Zwierig en fraai! Dit stevige siergras bloeit uitbundig met borstelige aren op een hoogte van 70-90 cm. De kleur van de aren: geelwit met rozerode uiteinden. Het blad en de stengels zijn lichtgroen. Bloeitijd juli-oktober.

Zwierig en fraai! Dit stevige siergras bloeit uitbundig met borstelige aren in een extra hoogte: 120-140 cm. De kleur van de aren: beige met lila en een wit uiteinde.

Zwierig en fraai! Dit stevige siergras bloeit uitbundig met borstelige aren op een hoogte van 125-150 cm. De kleur van de aren: diep violetroze in jong stadium en rijpend naar zilverwit. Bloeitijd juli-oktober. Dit is een van de meest forse Pennisetums!

Zwierig en fraai! Dit stevige siergras bloeit uitbundig met borstelige aren op een hoogte van 90-120 cm. De kleur van de aren: zilverwit met rozerode tot purperrode uiteinden. Bloeitijd juli-oktober.

Stijlvol en opvallend en een lieveling van tuinarchitecten: de zwierigheid van een gras, het robuuste van een Pennisetum en de decoratieve, bruinrode bladeren en bloeiaren van deze unieke variëteit! Hoogte 75-100 cm. Eenjarige groeikrachtige plant.

De vrolijkste lampepoetser met cremewitte bollige, wollige bloeiaartjes. Deze snelle groeier bloeit vaak het eerste jaar al op 50-100 cm hoogte. Geef ze een zonnige, niet al te natte plaats. In het voorjaar het oude loof afbranden geeft een gezonde hergroei! Bloeitijd juli-oktober.

Zwierig en toch strak zijn deze zeer winterharde siergrassen in een mix van mooie soorten: P. alopecuroides, P. alopecuroides 'Black Beauty', ‘Red Head’, P. japonicum, P. villosum en P. orientale. Ze groeien in de tuin van Ton de Waard en kruisen onderling tot mooie tussenvormen. Hoogte 75-100 cm.

Zoek je een grassoort, dat redelijk sierlijk is en daarnaast ook tegen extreme omstandigheden bestand is? Deze Phalaris heeft zijn sporen al verdiend! In Australië (New South Wales) is dit HET ras voor begrazing (door koeien, schapen, paarden en geiten) dan komt de plant uiteraard niet tot bloei, maar zonder begrazing vormt de plant een breedbladige basis met bloeistengels tot 150-180 cm hoogte. De borstelvormige aren zijn reuze populair bij vogels!
Droogte en vocht deren dit gras niet, intensieve begrazing en brand worden goed doorstaan, door de vorst komen ze goed heen, kortom: een doordouwer!

De absolute topper als voeding voor zangvogels, ze zijn er dol op om de zaden zelf uit de halmpjes te pikken. Onrijp gesneden is dit sierlijke grasje beeldschoon als snijbloem, ook voor droogboeketten. Een klein veldje met kanariegras wuift sierlijk en maakt (tegen de rijping) een typerend knisperig geluid. Hoogte 1m, als snijgroen goed in 2 maanden, zaad rijp in ruim 3 maanden.

Het ideale gras om hooi van te maken. Rond 1700 kwam dit gras in cultuur in Amerika en is vooral gepromoot door Timothy Hanson (vanaf 1720), vandaar de populaire naam Timothy-gras. Fantastische kwaliteit voor paarden, konijnen, varkens en andere huisdieren. Vers en jong goed voedsel voor volièrevogels.

Zacht behaarde, dikke halmpjes, kleurend van groen naar roodbruin. Dit éénjarige gras groeit graag op vochtige grond (zeker in de eerste groeispurt) en kan tegen zeewind. Op een hoogte van ongeveer 50 cm wuiven de halmen, zacht als een "kudde" muisjes!

Dit sterke grassoort uit Canada en Noord-Amerika is werkelijk een sierraad voor de tuin. Prachtig om mee te weven in natuurlijke ontwerpen. De planten met grijsgroen blad zijn rank en hoog, 100-120 cm, en kleuren in herfst prachtig bronsoranje. De mooie pluimen blijven lang, tot in de winter, de tuin versieren.

Het nut van deze wintergroene rogge is allereerst, dat door de actieve beworteling de mineralen en humus in de grond minder snel uitspoelen. Vervolgens is het groen, mits vroeg in het voorjaar afgemaaid een prima groenvoer voor (klein)vee. Tenslotte groeit er in de zomer een sterke rogge uit! Wilt je dit laatste niet dan kan het groen ook op de composthoop en de wortelkruin worden ingewerkt.

Dit eenjarige gewas wordt professioneel nog geteeld voor roggebrood of als groenbemesting. Typerend zijn de lange, stevige haren aan de halm en de komvormige aanhechting van het blad (zgn. "oortjes") Gerst is ook lekker als kiemgroente. Tenslotte is het jonge roggegras een lekkernij voor poezen!

Dit is de oudst bekende voorloper van de hedendaagse rogge. Deze graansoort, die verwant is aan tarwe en gerst, is ongeveer 7000 jaar oud. Oerrogge is op een gegeven moment ontstaan in het Midden-Oosten, van waaruit het zich heeft verbreid naar het Noord-Westen en zeer populair werd wegens haar weerbestendigheid en duurzaamheid. Oerrogge geeft brood en broodjes een donkerder kleur en een enigszins zoete smaak.
Vroeger werd deze rogge ingezaaid op open plaatsen in het bos, vandaar de naam Oerbos Rogge. In andere regio’s wordt het ook aangeduid als St John’s Rogge, omdat deze werd ingezaaid op St. John’s dag (24 juni), in ons huidige zachte klimaat tamelijk laat...
Door de kleinere graankorrels, in vergelijking met traditionele rogge, en een relatief laag rendement (minder dan 50% van het hedendaagse rogge), nam de populariteit van oerrogge snel af. Ondanks de voor de hand liggende voordelen zoals de heerlijke smaak en de vorstbestendigheid, is oerrogge bijna volledig verdwenen.
Oerrogge is onlangs gelukkig met succes herontdekt. Hoewel het merendeel van alle soorten brood en broodjes wordt gemaakt van tarwe (zachte tarwe, spelt, emmer of eenkoren), is rogge na tarwe het meest gebruikte broodgraan. Oerrogge bereikt een hoogte van wel 2 meter en de aren worden normaal gesproken pas na de eerste blootstelling aan vorst gevormd. Een van de grootste voordelen van oerrogge is haar krachtige en verfijnde wortelstructuur, die doordringt in de gehele bodem. De diepgewortelde plant laat daarmee een perfecte bodem achter, bijzonder geschikt voor de latere bebouwing van groenten of zelfs van andere graansoorten.
Oerrogge ontwikkelt een opmerkelijk aroma tijdens het bakproces en de zeer kleine graankorrels geven het product een enigszins zoete smaak. De rogge wordt hoofdzakelijk verwerkt in volkorenmeel en grutten in brood en banketbakkers-waren.
Het proteïnegehalte is hoger dan 10%, (dit is zeer hoog) en is eveneens zeer rijk aan sporenlementen zoals kalium, magnesium, ijzer en zink, en bevat veel vitamine B. Met oerrogge bereide voedingsmiddelen zijn een heerlijk en voedzaam alternatief voor personen met tarwe-intolerantie. (tekst - bewerkt en gecorrigeerd - uit www.waldkorn.com)

De iets hangende dikke gierst-aren hebben eerst een lichtgroene kleur, mooi voor boeketten. Het lancetvormige blad is vrij breed. Vanwege de geringe hoogte (70 cm) is dit soort ook als tuinplant bijzonder populair. De vogels smullen ervan in de herfst! Dan zijn ze inmiddels beigebruin afgerijpt.

De iets hangende dikke gierst-aren hebben eerst een groene, daarna een warmbronzen kleur, ideaal voor herfstboeketten. Het lancetvormige blad is vrij breed. Hoogte 90-120 cm.

De iets hangende dikke gierst-aren groeien vanuit prachtig lancetvormig blad in warmbronzen kleur, de aren zijn groen met roodbruin, erg decoratief voor boeketten, maar ook in combinaties in de tuin! ideaal voor herfstboeketten. Hoogte 90-120 cm.

Indiangras is een warmseizoensgras dat inheems is in Canada en het noorden van de VS. “Warmseizoensgras” betekent, dat de plant gaat groeien als de temperaturen wat hoger zijn, het voordeel is een fris ogend gras tot diep in de herfst! Bij voldoende vocht kunnen de planten tot twee meter hoog worden en is een gewaardeerd gras voor de achtergrond van je border of als afscheiding / zichtonttrekker. De prachtige, pluimvormige zaadhoofden zijn zeer decoratief, in de herfst kleurt de top van de plant samen met de pluimen: goedgeel! In een natuurlijke omgeving biedt dit gras een welkome beschutting en gezond voedsel voor wilde dieren.

De echte bezemmaïs, je komt ze veel in Hongarije en Roemenië tegen. Op een hoogte van 2m komen de zeer lange en losse halmen, die tot bezems worden gebonden. In de tuin een frivool sieraad in warme, bruinrode kleur.

Het koren van de toekomst! Lees de hierna volgende beschrijving maar eens… In Afrika is dit gewas al vanaf 3000 v. Chr. (dus al 5000 jaar!) in cultuur, vanaf de 17e eeuw in Amerika bekend (meegenomen door zwarte slaven) en inmiddels het 5e gewas in de wereld! Een opsomming van de vele eigenschappen en toepassingen: het graan is glutenvrij(!), ontgiftigend (anti-oxidant), je kan het graan bakken, poppen, fermenteren tot mout (werkt dan als probiotica), gebruik als grutten of couscous en verwerken tot melasse of suikerstroop. Verder wordt in Afrika het graan voor bierproductie en het stro voor huizenbouw en verpakking (karton) gebruikt. Overtuigd?
Dit oude ras uit Texas heeft een iets losse vorm en glimmende, pikzwarte zaden.

Het koren van de toekomst! Lees de hierna volgende beschrijving maar eens… In Afrika is dit gewas al vanaf 3000 v. Chr. (dus al 5000 jaar!) in cultuur, vanaf de 17e eeuw in Amerika bekend (meegenomen door zwarte slaven) en inmiddels het 5e gewas in de wereld! Een opsomming van de vele eigenschappen en toepassingen: het graan is glutenvrij(!), ontgiftigend (anti-oxidant), je kan het graan bakken, poppen, fermenteren tot mout (werkt dan als probiotica), gebruik als grutten of couscous en verwerken tot melasse of suikerstroop. Verder wordt in Afrika het graan voor bierproductie en het stro voor huizenbouw en verpakking (karton) gebruikt. Overtuigd? Dit polvormende grassoort vormt halmen in de kleuren rood, goud, zwart en kastanjerood met vele tussenkleuren. De enorme stengels worden ongeveer 200-250 cm hoog en de plant wortelt diep, wat goed is voor de grondstructuur.

Kent u de strobezems van vroeger (bij de kapper b.v.)? Al eeuwenlang worden in Oost-Europa en (later) in de US deze bezems gemaakt van de Sorghum. Van oorsprong oogst de mens ook het zaad van dit gras om mee te bakken! Hoogte 1,5 - 2m. Afgeleid van de originele bezemmaïs en dus sierlijk los van vorm is dit mengsel met zwarte, rode, purperen, bruine en gele halmen.

Als lichte veertjes wuiven de halmpjes van dit zachte gras in de wind...voor een bewegelijk plekje in de tuin, een middelhoge Stipa! Hoogte 40-60 cm. Meerjarig.

Prachtige tropische grassoort. Leuk om binnen te kweken en in de zomer buiten te zetten tussen bloemige planten! De bronzen bloeipluimen zijn wonderlijk mooi, bekijk en fotografeer ze eens van dichtbij!

Een ideaal gewas om de tuin in de winter beteeld te houden. Het voordeel daarvan is, dat de aanwezige voedingstoffen minder uitspoelen. Wintertarwe kan zelfs nog in januari worden gezaaid! In het voorjaar omspitten, afmaaien of laten doorgroeien tot echte tarwe.Toepassingen te over: u kunt er bv. mee bakken, of vers snijden als snijbloem!

ECO GETEELDE ZADEN! Een veelzijdig gewas! Allereerst heeft dit tarwezaad een uitstekende bakkwaliteit: brood uit eigen tuin. Uit een hoekje van uw tarweveldje oogst u wat onrijpere aren om vers in boeketten te verwerken of te drogen in droogboeketten. Verder: jaarrond gezaaid in een potje aarde, ontstaat kattengras, spinnend lekker voor uw poes! Tenslotte is tarwe ook populair als kiemgroente: zie nr 699700.

In samenwerking met de Doopsgezinde gemeente Ouddorp bieden we deze historische wintertarwe aan! We vragen slechts een kostprijs, maar verbinden daar wel de volgende voorwaarden aan: je maakt foto’s van diverse stadia van het gewas, houdt een logboekje bij en vertelt onze contactpersoon Rini Hameeteman (c.hameeteman@gmail.com) over al je bevindingen. Ook dien je minimaal 1 kg uit te zaaien en tot en met het meel deze unieke tarwe te verwerken.

Het verhaal in het kort (uitgebreider in de pdf-bijlage):
Menno Simons werd in 1496 te Witmarsum (Friesland) geboren en was de grondlegger van de Nederlandse Doopsgezinde Kerk. Deze geloofsrichting werd bruut vervolgd en de gelovigen verspreidden zich over Polen, Oekraïne en omstreken. Na de communistische revolutie zijn velen gevlucht naar Amerika, enkele Oekraïense Doopsgezinden namen deze ‘Red Turkey Wheat’ mee. In Witmarsum kreeg een groep mensen er lucht van dat sinds 1992 deze tarwe weer nieuw leven in werd geblazen en vanaf 2019 kwam deze weer terug in de geboorteplaats van Menno. De Doopsgezinde gemeente in Ouddorp vierde in 2022 zijn 400-jarig bestaan en heeft deze tarwe mede omarmd, zo was de cirkel rond. Nu Oekraïne nog…

Zonder twijfel een van de mooiste emmertarwe-rassen op aarde met 4 rijen blauwgrijze zaden en lange, zwarte baarden. Het dorsen is door de harde kaf niet zo gemakkelijk bij dit oude ras, maar ach... geniet vooral van deze mooie tarwe op de tuin of in prachtige boeketten! Ze kunnen wel 2 meter hoog worden... Dit ras schijnt tot het begin van de 20e eeuw rond Utrecht veel geteeld te zijn. Omdat deze meegenomen is naar de VS, is de naam erg verbasterd, we kwamen zelfs deze namen tegen: Utregse Blauwe, Utrect Blue.
De eerste portie van dit ras kregen we in 2010 van onze collega Dan Jason van Salt Spring Seeds.

Wilde emmer is sinds 1906 ontdekt in Rosh Pina en is de voorouder van de eeuwenlang gekweekte emmertarwe, zoals we die kennen van opgravingen en in grafkamers van pyramiden. Het is ook de voorouder van onze huidige tarwe. Emmer werd in de “vruchtbare sikkel” van het Midden-Oosten geteeld, maar ook in India zijn resten gevonden. Het Joodse volk ten tijde van de Thora teelde ook emmerkoren. Samen met eenkoren en gerst vormt emmer het koren van de oudheid. Bijzonder om dit historische graan eens te telen, je bakt er een aardig broodje van! Tenslotte is wilde emmer ook heel sierlijk in tuin en boeketten.

Deze Emmer is onder andere geteeld in Noord West Fryslan, bij de waddenkust op het terrein van It Fryske Gea. Op deze natuurgebieden in Fryslan worden geen kunstmest en chemicaliën gebruikt, eigenlijk is het Biologisch maar het heeft niet het certificaat.

Emmertarwe, de oervader van harde tarwe (Triticum durum) en khorasantarwe (Triticum turgidum), is historisch gezien de belangrijkste tarwesoort. Bij vele opgravingen in het Midden-Oosten en in Europa zijn resten van deze tarwesoort gevonden. De gedomesticeerde emmertarwe werd al vanaf 7000 v.Chr. verbouwd in onder meer Egypte. Ook is het een van de planten die ruwweg zo’n 2000-3000 jaar geleden in Nederland werden verbouwd op de zogenaamde raatakkers, ook wel bekend als ‘celtic fields’.

Voor de Tweede Wereldoorlog werd emmertarwe nog verbouwd in Duitsland, in Thüringen en Zuid-Duitsland. In Noord-Beieren, in de omgeving van Coburg, wordt weer emmertarwe verbouwd. Onder andere voor de bereiding van emmerbier. Ook in Nederland komen proefprojecten met emmertarwe voor, zoals in de Haarlemmermeer. Op grotere schaal wordt het alleen nog geteeld in Ethiopië, Turkije en Syrië, waar de soort ook in het wild voorkomt.

Emmertarwe kan 2 meter hoog worden. De oortjes zijn groot en gewimperd. Het tongetje is middelgroot en stompgetand. Het aartje heeft aan het onderste kroonkafje een enkele centimeters lange kafnaald en twee bloempjes. De korrels worden strak door de kafjes omsloten, daarom moet emmertarwe voor het vrijmaken van de korrels gepeld worden. Emmertarwe legert gemakkelijk. De oogst vindt plaats in augustus. De graanvrucht is vrij klein en de opbrengst per hectare laag, maximaal 2.500 kg per hectare.

Vanwege het lage glutengehalte is emmertarwe alleen geschikt voor de broodbereiding met koud rijzen en zuurdesem. Het brood is licht nootachtig van smaak en vochtig. Deze tarwesoort kan ook als smaakstof voor volkorenbrood worden gebruikt. (bron o.a. Wikipedia)

Deze typisch Zeeuwse Emmertarwe (nu geteeld aan de rand van de Weerribben) is waarschijnlijk ontstaan uit een kruising met wild gras. De bruine kleur van het kaf is uniek en zorgt voor een zeer goed aroma, populair als glutenarme baktarwe, maar ook als basis voor speciaalbiertjes! De term “Zomer” in de naam zou suggereren dat dit geen winterharde variëteit is, maar onze kweker zaait ze al jaren ook in oktober-november...

De algemene informatie over Emmertarwe vind je hier:
Emmertarwe, de oervader van harde tarwe (Triticum durum) en khorasantarwe (Triticum turgidum), is historisch gezien de belangrijkste tarwesoort. Bij vele opgravingen in het Midden-Oosten en in Europa zijn resten van deze tarwesoort gevonden. De gedomesticeerde emmertarwe werd al vanaf 7000 v.Chr. verbouwd in onder meer Egypte. Ook is het een van de planten die ruwweg zo’n 2000-3000 jaar geleden in Nederland werden verbouwd op de zogenaamde raatakkers, ook wel bekend als ‘celtic fields’.

Voor de Tweede Wereldoorlog werd emmertarwe nog verbouwd in Duitsland, in Thüringen en Zuid-Duitsland. In Noord-Beieren, in de omgeving van Coburg, wordt weer emmertarwe verbouwd. Onder andere voor de bereiding van emmerbier. Ook in Nederland komen proefprojecten met emmertarwe voor, zoals in de Haarlemmermeer. Op grotere schaal wordt het alleen nog geteeld in Ethiopië, Turkije en Syrië, waar de soort ook in het wild voorkomt.

Emmertarwe kan 2 meter hoog worden. De oortjes zijn groot en gewimperd. Het tongetje is middelgroot en stompgetand. Het aartje heeft aan het onderste kroonkafje een enkele centimeters lange kafnaald en twee bloempjes. De korrels worden strak door de kafjes omsloten, daarom moet emmertarwe voor het vrijmaken van de korrels gepeld worden. Emmertarwe legert gemakkelijk. De oogst vindt plaats in augustus. De graanvrucht is vrij klein en de opbrengst per hectare laag, maximaal 2.500 kg per hectare.

Vanwege het lage glutengehalte is emmertarwe alleen geschikt voor de broodbereiding met koud rijzen en zuurdesem. Het brood is licht nootachtig van smaak en vochtig. Deze tarwesoort kan ook als smaakstof voor volkorenbrood worden gebruikt. (bron o.a. Wikipedia)

Een kruising tussen Emmer, Khorasan en Durum leverde dit prachtige, speltachtige ras op. Kenners noemen dit het lekkerste graan, dat ze kennen: notig, zoet, perfect! Het proberen waard dus... We verspreiden dit ras in kleine porties zodat zoveel mogelijk kwekers er een eigen kweek van kunnen maken! Het gewas is hoog, sterk en vorstbestendig, zodat teelt in herfst of voorjaar kunnen plaatsvinden.

Eenkoorn is waarschijnlijk de eerste graansoort die gecultiveerd is. Uit opgravingen van 12.200 jaar voor de jaartelling blijkt het gebruik van eenkoorn. Deze wordt gezien als voorloper van emmertarwe, later spelt en tenslotte gewone tarwe. De naam is afgeleid van de op de aarspil apart zittende aartjes.
De plant stelt geen hoge eisen aan de bodem en is resistent tegen de meeste ziekten die voorkomen bij moderne graangewassen. Eenkoorn wordt op zeer kleine schaal nog professioneel verbouwd. Van eenkoornmeel kan je een brood bakken maar de glutenvormende eiwitten hebben naar hedendaagse maatstaven een lage kwaliteit waardoor Eenkoornbrood vrij compact blijft. Als je er meel van kan kopen, dan is deze erg duur: bedenk dat eenkoorn dunne 'platte' smalle aren oplevert en dat de korrels ook nog eens gepeld moeten worden. Misschien houd je uiteindelijk 1000-1500 kg gepelde geschoonde korrels over van een veld van 1 ha. Oude granen zoals de Eenkoorn waren gewend aan minimale bemesting, daar zijn de planten 'op gebouwd' zogezegd. Zouden ze groeien op een al te bemeste akker, dan zou het graan gaan legeren. Dus kunstmest toevoegen helpt niet voor een hogere opbrengst, integendeel. 1 kg voor 100 m2.