Net als bij andere telgen van het geslacht Amaranthus kunnen de zachte blaadjes van vooral de jonge planten worden gegeten als spinazie. Als bloemtrossen afrijpen kan het zaad worden geoogst: heel gezond (bijvoorbeeld gepoft in de oven bij 130°C) in muesli. Ook gezond en voedzaam zijn de net ontkiemende zaden (spruitgroente). Het zaad kan ook in brood worden meegebakken of meekoken met rijst. Dit ras is in Nederland bekender als sierplant en niet onterecht: op vruchtbare grond (met voldoende vocht) torent de plant tot 2 m hoogte en tooit zich met wijnrode, hangende trossen: een sieraad en flinke ruimtevuller in de tuin, maar ook een zeer sterke en elegante snijbloem.

Deze zeer productieve Amarant, die grote hangende rozerode trossen vormt wordt ruim 1 m hoog en is ook sierlijk voor de tuin of sterk als snijbloem. Het groene blad heeft min of meer (maar zeker sierlijke) rode vlekken.
Het te oogsten zaad is rozerood, de zaadoogst is tamelijk goed: gemiddeld 1,2 kg per 10 m² .

Deze Amarant vormt enorme, vertakte, rechtopgaande bloemtrossen in rozerode kleur en wordt 1-1.5 m hoog. Naast eetbaar is de amarant ook heel sierlijk in de tuin en sterk als snijbloem! Het blad is groen met roze.
Het zaad is zeer donkerbruin tot zwart, de zaadoogst is tamelijk goed: gemiddeld 1,3 kg per 10 m²

Kaarsrechte Amarant met slanke, volle, trossen in donkerrode kleur, de hoogte is 1-1,5 m. Naast eetbaar is de amarant ook heel sierlijk in de tuin en sterk als snijbloem! Het blad start groen en kleurt naar rood. Het zaad is glanzend pikzwart, de zaadoogst is enorm: gemiddeld 2 kg per 10 m²

Net als rucola is dit een familielid van de grote koolfamilie. De plantjes groeien in het wild, maar een kweekplekje is een werkelijk feest: op 20-50 cm hoogte bloeien ze uitbundig met witte bloemtrosjes. Als eenmaal de hartvormige vruchtjes ontstaan, dan zie je gelijkenis met het Herderstasje. Boerenkers heeft rechtopstaande, hartvormige vruchtjes, bij het Herderstasje zijn het hangende vruchtjes. Zorg voor vruchtbare grond en voldoende water zodat de plant niet te snel gaat bloeien, de blaadjes zijn vooral lekker voordat de bloei begint, daarna worden ze te bitter. Je eet ze rauw of gekookt (in bijvoorbeeld soepen), de smaak is zeer aromatisch met een fijn bittertje, heerlijk als menging door salades. De uitgebloeide stengels (vol vruchtjes) zijn heel sierlijk als snijbloem en zeer in trek! En dan de zaden... die kan je lekker laten kiemen als spruitgroente of met de vijzel tot poeder vermalen en door de sla mengen (mosterdvervanger). Industrieel is het zaad tot olie te persen en is misschien bruikbaar als biobrandstof.

In Korea, maar ook in China, Japan en Oost-Siberië wordt dit fraaie plantje gekweekt voor de oogst van de dunne, vlezige wortels, die het 2e of 3e jaar ontstaan. De Doraji of Toraji wordt vers of gedroogd (maar altijd eerst verhit) met andere groente en rijst opgediend: Namul. Maar er wordt ook siroop of likeur gemaakt van de Doraji. Vooraf moet je de wortels weken, wassen, inwrijven met grof zeezout en meerdere keren spoelen.
In de Chinese geneeskunde wordt Platycodon grandiflorus veel aangewend, zie hiervoor de vele informatie op internet.
Wat betreft de sierwaarde:
Het is waarlijk een edelsteen onder de tuinbloeiers met opvallende stervormige, hemelsblauwe klokbloemen, die in de knop eerst opzwellen tot schijnbare ballonnetjes. Ze bloeien van juli tot oktober toe ! De plant groeit redelijk compact: 40-50 cm en wordt ook in bakken aangeplant, zelfs als kamerplantje (in de zomer) of als snijbloem is het plantje populair!
Dek de planten in de winter toe met vruchtbare compost, dan groeien ze vruchtbaar, groot en zullen snel kunnen worden geoogst!

Eeuwenoude, sierlijke maïs met bijzondere kolven: elke korrel is bedekt met een dikke vlies. Gepeld zijn de kolven iets dikker dan een potlood (vandaar de naam). Gebruik: het best smaakt de maïs zeer jong geoogst als mini-maïs, rijp geoogst zijn de kolven nog redelijk zoet en… sierlijk en dan als snijbloem of droogbloem zeer geliefd!

Een meerjarige, fors groeiende plant met gele schermbloemen, die zeer sterk zijn als snijbloem. De hoogte is (afhankelijk van de standplaats) 80-150 cm en de bloei begint in juni met een nabloei tot diep in de herfst. De botanische naam “Tanacetum” is vermoedelijk afgeleid van het Oudgriekse woord “athanasia” dat “onsterfelijk” betekent. Het heeft deze naam waarschijnlijk te danken aan het feit dat de bloemen niet makkelijk verwelken en lang hun gele kleur behouden, maar het kan ook duiden op een soort levensdrank die ervan gemaakt werd. Ook werd boerenwormkruid gebruikt voor het conserveren van lichamen.
De klierharen aan het sierlijk geveerde blad zijn verantwoordelijk voor de typische kamferachtige geur, die een signaal geeft dat de plant wel eens giftig zou kunnen zijn. Welnu, dat is ook zo: de olie, die uit de plant kan worden gewonnen is in principe giftig, een reden waarom het in de Verenigde Staten verboden is om de plant te verkopen (wat natuurlijk onzinnig is, binnen de geneeskunst gebruiken we juist dat gif in de juiste dosering). Mieren houden niet van boerenwormkruid, daarom werd het kruid vroeger wel bij keukendeuren geplant.
Geneeskrachtige eigenschappen: uitwendig kan het gebruikt worden als lotion bij schurft. Wat boerenwormkruid in de schoenen geplaatst zou helpen tegen chronische koorts. In de fytotherapie wordt het gebruikt tegen onder andere artritis en verkoudheid. In de plant komt het giftige thujon voor dat wormafdrijvend (spoel- en lintwormen) is. Verkeerde doses veroorzaken duizeligheid, krampen, buikpijn en kunnen dodelijk zijn.
Verdelgingsmiddel: de etherische oliën uit de plant, zoals triticine, irisine en graminine worden gebruikt in de receptuur voor insectenverdrijvende middelen.
Als voedsel: in kleine hoeveelheden wordt boerenwormkruid vermengd in groenkoeken of ovenkoeken en gebruikt om de smaak van eieren te verbeteren.
Verfplant: de bloem is een dankbare “leverancier” van gele kleurstof.
(bron: o.a. Wikipedia)

Al sinds de 17e eeuw in Noord-Europa in cultuur. Sterk vertakkende dicht bebladerde plant met sterke kamillegeur (wrijven). Kamille-achtige witte bloemetjes met geel hartje. Koorst-stillend, migraine-remmend en..een sterke snijbloem.

De stevige stengels (80-120 cm hoog) dragen donkergroen blad en dieporanje, pluimvormige bloemetjes op distelachtige bloemhoofdjes, kunnen een beetje prikken. Een aanwinst in het houdbare snijbloemassortiment en als droogbloem ook heel populair.
De bloemblaadjes zijn eetbaar en worden vaak (openlijk of stiekem) gebruikt als vervanger voor het peperdure saffraan. Je gerechten krijgen er dezelfde aantrekkelijke kleur door, het garneert net zo subtiel, maar mist de specifieke smaak van saffraan.
Saffloer is heel gezond voor inwendig en uitwendig gebruik, kijk maar eens in veel bronnen op internet of in boeken. De bloemen geven een rode kleurstof, die bijvoorbeeld wordt gebruikt voor de traditionele maiko en geisha lipstick (benibana) in Kyoto, Japan. Uit de zaden wordt blanke saffloer-olie geperst, veel gebruikt in verven, maar ook in margarine en dressings.
Interessante websites:
nitta-yonezawa.com
www.medicalnewstoday.com
De stevige stengels (80-120 cm hoog) dragen donkergroen blad en dieporanje, pluimvormige bloemetjes op distelachtige bloemhoofdjes, kunnen een beetje prikken. Een aanwinst in het houdbare snijbloemassortiment en als droogbloem ook heel populair.
De bloemblaadjes zijn eetbaar en worden vaak (openlijk of stiekem) gebruikt als vervanger voor het peperdure saffraan. Je gerechten krijgen er dezelfde aantrekkelijke kleur door, het garneert net zo subtiel, maar mist de specifieke smaak van saffraan.
Saffloer is heel gezond voor inwendig en uitwendig gebruik, kijk maar eens in veel bronnen op internet of in boeken. De bloemen geven een rode kleurstof, die bijvoorbeeld wordt gebruikt voor de traditionele maiko en geisha lipstick (benibana) in Kyoto, Japan. Uit de zaden wordt blanke saffloer-olie geperst, veel gebruikt in verven, maar ook in margarine en dressings.
Interessante websites:
nitta-yonezawa.com
www.medicalnewstoday.com