Zeer aromatische, gele, zeer hete peper. Typerend voor deze zeer populaire, Surinaamse variëteit is de blokvormige, gekreukelde vorm. Voor de insider: ze lijken op de gele Adjuma, maar groter, meer gedeukt en nog smakelijker! De geur, die uit je gerecht komt is niet te evenaren….

Deze flinke boom groei in het Peruaanse deel van de Andes en geeft na de bloei helderroze bessen, die als peperkorrels worden verwerkt. De boom is overigens geen familie van het echte specerij Zwarte Peper. Bij ons groeit de boom goed als struik in een pot, er zijn mannelijke en vrouwelijke planten, het is dus wijs om minimaal 3 planten te kopen. Het aromatische van de plant blijkt al uit de geur van (iets gekwetste) stengel en bladeren. De boom is een taaie rakker, die goed tegen droogte kan en is dus inmiddels in alle tropische en subtropische delen van de wereld een (over)bekende boom. De roze peperkorrels worden vaak gemengd met echte peperkorrels. Traditioneel worden ze aangewend als medicijn tegen ontstekingen. Het blad wordt gebruikt als verfstof voor textiel. De buitenzijde van de bessen geven trouwens een zoete drank, die al vanaf 1000 v.Chr. werd gebruikt voor het brouwen van een alcoholische drank.

Peper als specerij kennen we vooral uit Sumatra. De VOC importeerde deze al zwart (uit de onrijpe vrucht) of wit (uit rijpe bessen). Peper is een tropische klimplant die veel vocht, schaduw en een hoge temperatuur vraagt. Bij ons groeit de plant dus het beste als kamerplant. Na de bloei ontwikkelen zich trossen van bessen die eerst groen, daarna rood en tenslotte zwart worden. Voor het verkrijgen van zwarte peper worden de trossen geplukt zodra enige bessen rood beginnen te worden. De trossen worden in de openlucht te drogen gelegd totdat de bessen zwart zijn. Vervolgens worden zij met de handen gewreven om de bessen van de stengel los te maken. Om schimmelen tegen te gaan worden de korrels gerookt. Een volwassen peperplant brengt jaarlijks een paar pond peper op. Voor het verkrijgen van witte peper worden alleen de rijpste rode bessen gebruikt. Deze worden in water geweekt en aan een gistingsproces onderworpen. Na enige dagen barst de huid open en komt de korrel te voorschijn. Vervolgens wordt deze in de zon gedroogd. De voorkeur voor zwarte of witte peper is en was een kwestie van smaak. Bron: www.voc-kenniscentrum.nl

Meerjarig familielid van de Tuinkers. Het stevige wasachtige blad is lekker om te snipperen door salade.
Sterke plant met zeer sierlijke, witte bloemetjes: iedereen vraagt bij ons wat voor leuk plantje dit is!
Op een vochtige plek worden ze vrij hoog en slap, droog en zonnig is beter. Houd de plant in toom, ze hebben de neiging zich sterk uit te breiden.

Mooie glanzendbladige munt met roze bloei en bij rustige beschadiging de herkenbaar odeur van het bekende geurwater uit Keulen! Van oorsprong was deze plant ook de bron van de etherische olie, die voor de bekende "4711" gebruikt werd. Tegenwoordig zal dat wel chemisch zijn nagemaakt. Een nostalgisch geurtje nietwaar…? Populair bij veehouders: af en toe door de plant heen lopen en er zijn veel minder vliegen!

Prachtig dieppaars blad typeert dit pepermuntsoort. De smaak is zoals het behoort te zijn: fris en prikkelend!

Dit familielid van de aubergine en de aardappel is typisch een plant uit Zuid-Amerika, waar hij dan ook populair en bekend is. De plant wordt ongeveer 1m hoog, en krijgt hele fraaie, crèmekleurige vruchten met een paars streepje. We selecteerden de zoetste planten om mee te stekken en door te telen: vruchten met een zachte en zoete smaak (als meloen), knapperige schil, heerlijk in salades en voor -of nagerechten. De planten houden van warmte, kunnen ‘s zomers buiten en moeten vanaf de eerste kou in september naar binnen. ‘s Winters af en toe snoeien, koel en licht zetten.

BEPERKT LEVERBAAR. Een heerlijke bladpeper: vooral vleesgerechten, maar ook nootjes, citroen, garnalen etc. worden ingerold. Een populaire snack in Zuid-Amerika en Azië! De plant kan ‘s zomers op een schaduwplekje naar buiten, ‘s winters als kamerplant binnen.

IN 2025-2026 LEVEREN WE DE GOED LIJKENDE ABRIKOOSROOS: ROSA ‘BELLA ROMANTICA’
Het is de heerlijke lichte perzikgeur waar we voor vielen bij deze roos. Ideaal voor parfums, maar de bloemblaadjes zijn vooral eetbaar in nagerechten (crème brûlée) en salade!
De plant is trouwens in de tuin meer dan de moeite waard: Genoemd naar een van de beroemdste Franse schrijvers van de eerste helft der 19e eeuw: een van de grondleggers van de realistische roman als schrijfvorm.
De prachtige theehybride uit 1993 van veredelaar Meilland met een goede doorbloei. In die tijd kwam er veel vraag naar de ouderwetse zeer dubbelbloemige rozen, de zgn. Romantica Rozen. De echte “oudjes” waren en zijn zeer ziektegevoelig, het was dus een uitdaging voor Meilland om een goed ziektebestendig ras te kweken. De bloem is groot (10-12 cm), goed gevuld, crèmewit met roze randjes en licht geurend. De groei is matig sterk, bossig en opgaand: ± 100 cm hoog en 80 cm breed. Uiteraard is de grote bloem regengevoelig.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Prachtige, forse planten, die laat in de herfst (of in de wintertuin) prachtig bloeit met violetroze lipbloemen. Het blad is eetbaar en geeft een fruitige smaak dat doet denken aan perzik, ananas en grapefruit. Ze kunnen tegen nachtvorst, maar meer wordt niet verdragen, dus: koel, vorstvrij en licht overwinteren.

Een tropische boom, die grote, platte bonen vormt in lange, vaak gedraaide peulen, soms wel 50 cm lang. De peulen worden gepeld, waarbij de stank van de bonen zeer opvallend is: de stank lijkt op de geur van Shiitake, maar dan sterker. In Azië is de boon zeer populair, want je eet ze als het ware uit de straat. Vaak worden de bonen in gerechten gecombineerd met andere sterke smaken: knoflook, peper, paddestoelen en sojasaus. De boom moet in een flinke pot geteeld worden, kan ‘s zomers buiten en moet warm overwinteren. Na een aantal jaren goede verzorging is de kans op peulzetting zeker niet ondenkbeeldig. Stuur foto’s van de ontwikkelingen van je plant!

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Pinda wordt ook wel aardnoot genoemd, maar in feite is het een peulvrucht. Als de plant gebloeid heeft (met gele vlinderbloemen) groeien de bevruchte bloemen de grond in, waar zich de peulen ontwikkelen. Dit maakte de oogst arbeidsintensief, want de grond om de plant moet helemaal worden losgewoeld om alle scheuten onbeschadigd te kunnen kaalplukken. Nu gebeurt dat natuurlijk machinaal. Pinda's komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, en werden al eind vijftiende eeuw door Columbus naar Europa gebracht. Als wereldvoedsel is de pinda een van de belangrijke bron van eiwitten en vetten. Ongebrande (rauwe) pinda's kunnen gepeld en gegeten worden. Voor menselijke consumptie is het echter gebruikelijk de pinda's eerst te branden. In de winter kunnen ze ongepeld gebruikt worden om aan een snoer te rijgen voor de vogels. Pindaplantjes zijn eenjarig en kunnen geen vorst verdragen, sterker nog het zijn echte koukleumen! Ze groeien in Nederland het beste in potten en kunnen in september naar binnen om nog even door te leven... Voor 1 plant is een pot van 20-30 cm nodig, 3 planten 40-50 cm etc. Ze worden ongeveer 20-40 cm hoog. Geef ze voedzame potgrond en volop licht, ze mogen in de zon.

Een zeer geliefde plant die onder meer in Thailand, de Filipijnen en Indonesië voorkomt. In Indonesië wordt de plant Daun Dewa genoemd, dat “Plant van God” betekent... dat belooft wat! De kruidachtige plant vormt dikke stengels met dikke, vochtrijke en knapperige bladeren. Uiteindelijk ontstaan de voor Gynura typerende oranje, pluisachtige bloemen; de plant laat zich gemakkelijk stekken. De smaak van het blad is fris en gaat richting boontjes. Ze worden zowel rauw als (kort) gekookt verwerkt. Uiteraard wordt aan de plant vele medicinale eigenschap toegedicht, al was het alleen maar door de uitbundige groei!

Dit kruipende familielid (10-15 cm hoog) van de gewone braam bloeit prachtig met roze bloemen, die daarna (zelfbestuivend) uitgroeien tot heerlijk zoete, kleine rode vruchten. In Scandinavië is de plant een delicatesse! In de winter verdwijnt de plant onder de grond, het is dus geen struik maar een vaste plant, zeer winterhard! De planten kunnen het beste groeien in de zon tot halfschaduw.

Een plant uit de tropische regenwouden, alleen ‘s zomers dus geschikt voor buiten (in de schaduw). De wortelstokken (verdikte wortel) zijn al minstens 7000 jaar in cultuur als basisvoedsel door het hoge eiwitgehalte (23%). Koks zijn gek op de onvervalste Arrowroot omdat tijdens het koken een perfecte gelei ontstaat. De smaak is vrij neutraal, wat om interessante toevoegingen van smaakmakers vraagt. Tenslotte is de plant bijzonder fraai als kamer- of kuipplant.

Een hele smakelijke en ook zeer sierlijke rabarber, die ook (al bijna 3 eeuwen) heel populair is als medicijn. Om het Russische staatsmonopolie van deze plant te omzeilen, gingen Engelse biologen op zoek naar de beste medicinale wortels, deze vond men bij de Tibetaanse Rheum officinalis. Bekend is bijvoorbeeld de zeer goede werking tegen constipatie en andere maag- of darmklachten. Momenteel wordt de werking tegen Hepatitis B onderzocht. De prachtige gekartelde bladeren lijken wel wat op de esdoorn (maar dan reusachtig!) In de zomer bloeit de plant op 1,5-2 m hoogte met wijnrode bloemtrossen aan dieprode (ook eetbare!) stengels. Geef ze een zonnige tot half beschaduwde plaats, zware klei is geen probleem.

Een topper van onze Nederlandse rabarberkwekerij. Een matig hard groeiende rabarber met extra kwaliteit: dikke, dieprode, rechte stengels en een zeer goede smaak. Dit ras is ideaal voor Noord-Europa, langdurige warmte wordt moeilijk verdragen. Na uitvoerige testen lijkt dit echt een blijvertje! Diamar is middentijds oogstbaar en leent zich ook voor vroeg forceren.

Middenlaat. De dieprode stelen zijn van binnen groenwit. Opvallend is de fijne smaak, niet te stevig, ideaal voor de gemiddelde rababereter en geliefd in restaurants. Ook ideaal voor rabarberwijn.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF EIND OKTOBER EN MAART ALS GROTE LOSSE PLANTEN. Een zeer vruchtbare rabarber, die dikke stelen krijgt. Ze geven wel 6 kg per m2! De kleur van deze “Rabarber XXL” is groen met een tintje rood, wat dit ras heel geliefd maakt bij Hak! Vanwege de fantastische groeikracht is dit ras heel geschikt om te bleken of forceren (=vervroegen onder glas). Bloeistengels (jammer genoeg wel erg sierlijk) verwijderen, het gaat ten koste van de bladvorming.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART EN OKTOBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Middentijds, deze zgn. Bloedrabarber is sterk groeiend en geeft van mei-eind juni vrij lange (50-60 cm) stengels, die rood met groene aders zijn. Het gekookte eindresultaat is prachtig rood en de smaak wordt algemeen geroemd.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART EN OKTOBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Een zeer smakelijk, middenlaat oogstbaar ras met lichtrode, fijnere stengels. Extra veel stengels zorgen toch voor een goede opbrengst: ze geuren licht zoet! Vanwege de geur en kleur is deze Deense rabarber vernoemd naar de Aardbei (=Jordbaer).

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART TOT DE VOORRAAD OP IS. Zeer vroeg. De brede stelen zijn lichtrood en van goede kwaliteit. Bloeit uitbundig, maar dat mag bij een vroeg ras.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART EN OKTOBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Vroeg. Dit mooie, Engelse ras van rond 1800 geeft helderrode, zware en brede stengels. Typerend is de grote, vroeg startende oogst en de zeer goede smaak, die minder zuur uitvalt dan veel andere rassen.

Deze vrij recent gekweekte rabarber groeit gemakkelijk en gezond op tot een rechtopgaande, sterke plant. De rode, tot roodbruine stengels zitten vol “stengelvlees” en bieden een lichtgekleurde, aromatische en milde rabarbermoes.

Vroeg. Veel gebruikt historisch ras met goede smaak en intense kleur.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART EN OKTOBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Een nieuwe selectie van onze Noord-Hollandse kweker. Opvallend is de compacte groei, de dikke, door-en-door rode, korte stengels, waardoor de smaak prettig en niet te zuur is. De oogst is middenvroeg en de planten gaan lang door met produceren, want ze bloeien nauwelijks.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART EN OKTOBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Laat. Een modern Engels ras uit Yorkshire, in Engeland de standaard! Ze geven lange, sterke, rode stengels, die gemakkelijk oogstbaar zijn. Het is een van de hekkensluiters van het rabarberseizoen, hoewel ze ook in de kas kunnen worden vervroegd. Het pijlvormige blad is typerend en daar dankt dit ras zijn naam aan.
Dit vrij nieuwe ras werd ontwikkeld op de proeftuinen van het Ministerie van Experimentele Landbouw in Stockbridge House, Yorkshire. Het werd al snel populair bij traditionele Yorkshire telers, die zoeken naar de beste “forceerrassen” voor de kas. Samen met ‘Timperley Early’ is het inmiddels een van de meest populaire rassen!

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART TOT DE VOORRAAD OP IS. Middentijds. De zeer brede stelen zijn donkerrood, lang en recht. De kwaliteit van dit niet bloeiende ras is zeer goed.

MEESTAL LEVERBAAR VANAF MAART EN OKTOBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Een zeer vroeg, goed productief ras, ook te forceren onder plastic voor een primeuroogst. Hoewel de voet vaak lichtrood wordt, is dit de meest groene rabarber, vanwege de groene inwendige kleur. Vroege rassen vormen vaak zaadstengels na de oogst.

UITVERKOCHT!
Deze hekkensluiter van het rabarberseizoen start wat later maar beloont je met een goede productie. De stelen zijn ook inwendig zeer rood en de smaak is fantastisch: uiteraard lekker zuur, met voldoende fruitaroma’s om het eindresultaat een fijne rabarberbeleving te geven! Deze topper geeft vrijwel geen bloei, dus alle kracht gaat naar de bladproductie.

We zijn sinds 2008 aan het experimenteren met deze onbekende groente, die overigens in Scandinavië al langer bekend is: in Zweden werd deze plant al sinds 1870 op iets grotere schaal verbouwd (voor de sier) en later ontdekt als eetbare plant. De plant staat inmiddels in Zweden bekend onder de naam rankspenat. Rankspinazie is een overblijvende, zeer winterharde klimplant en komt van origine uit de Kaukasus. In de winter trekt de plant zich terug in wortelknollen om in het vroege voorjaar weer uit te lopen. Die uitlopers zijn extra mals en kunnen bij oudere planten tot juni worden kaalgeoogst, daarna de plant laten doorgroeien: ze kunnen wel drie meter hoog worden! De plant wordt vermeerderd door zaden of scheuren, stekken is erg lastig. De plant kan tegen zon (wel met een mulchlaag) maar groeit van nature in de schaduw, maar wel afwaterend.

De plant lijkt wat op fluitekruid, het blad wat breder varenachtig en de bloeischermen wat vaster. Verse, onrijpe zaden van de roomse kervel is van oudsher in de Nederlandse keuken bekend vanwege de zachte anijssmaak. Het blad voor het natuurlijk zoeten van fruitmoes en het maken van kruidmoes (Veluwe). De bladstengels leveren een gele, groene of oranjebruine kleurstof om wol of stoffen te verven. Voor de rest: de gehele plant heeft geneeskrachtige eigenschappen. Deze winterharde plant groeit in vochthoudende, humeuze, vruchtbare grond, eventueel half in de schaduw en wordt 100-150cm hoog.

Een gerecht in de oven... enkele takjes Rozemarijn erbij... de hele kamer vult zich met de heerlijke en kenmerkende geur! Rozemarijn hoort bij de sfeer van zomer en subtropen. Toch overwintert de plant bij ons op een droog plekje prima! De sierlijke, kruipende of overhangende vorm maakt dit ras geschikt voor aanplant in bloembakken, verhoogde bedden e.d. We verkopen 3 variëteiten, naargelang beschikbaarheid. De blauwe bloei is een sierlijke toegift van de zomer.
De blaadjes en bloemen (mildere smaak) kunnen rauw, gekookt of gebakken worden gebruikt. Heerlijk bij vlees, in sauzen, bij erwtjes, peulen en spinazie, maar ook in zoete gerechten: koekjes of jams. Het blad laat zich gemakkelijk drogen en blijft goed op smaak. Tip: een beetje boerenwormkruid toevoegen voor een speciaal effect! Uiteraard wordt zo’n heerlijk geurende plant graag gebruikt om olie van te maken: in parfums, shampoo etc. Je hebt 200 kg nodig om 1 kg olie te maken!

In Centraal Rusland is deze prachtige ui een bekende verschijning op bord! De bollen zijn 3-6 cm in doorsnee en hebben een goede uiensmaak. Het blad en de (eetbare) bloemen doen er niet voor onder: fris, uiig en aromatisch!

SALAMBLAD WORDT MEER GEVRAAGD DAN AANGEBODEN. REKEN OP EEN LANGE WACHTTIJD.
Uit Bali namen we wat stekjes mee en na enkele jaren ijverig kweken kunnen we nu af en toe planten aanbieden. Salamblad wordt meestal in gedroogde vorm gebruikt en wordt ook wel "Indonesische Laurier" genoemd. De smaak is citroenachtig en zeer aromatisch. Het kan bijvoorbeeld gebruikt worden in stoofschotels en bij het op smaak brengen van seroendeng. In combinatie met Laos (Galangawortel) geeft het de specifieke smaak aan Indonesische groentengerechten zoals Sajur Lodeh en Sajur Buncis. Het blad wordt ook vaak in combinatie met citroengras (sereh) gebruikt.

Fantastisch bloeiende salie, in tinten roze en rood met mogelijke tussenkleuren. De bloemen zijn zeer geliefd vanwege de lichtzoete smaak met cassisnuance (kers). Het blad is tamelijk bitter, maar na melkinfuus (bijvoorbeeld voor de bereiding van ijs) verdwijnt deze bitterheid en maakt plaats voor een kruidige saliesmaak. Goed winterhard, mits niet te nat.

Salie is inmiddels een zeer bekende verschijning in de keuken. Deze extra sierlijke soort heeft paarsgrijs blad met mooie blauwe lipbloemen, die zeer geliefd zijn door bijen. De planten geuren heerlijk , heerlijk geurende planten zijn meerjarig en winterhard. Jong blad en de bloemen kan je rauw eten: heerlijk in salades. Salie is ruim toepasbaar in sauzen, bij vlees en vis, in saliekoekjes en saliemeel. Er kan een medicinale thee van worden getrokken tegen bijv. ontstoken tandvlees (spoelen en uitspugen), veel andere medicinale toepassingen op o.a. de pfaf-website. Over het gebit gesproken: met het oudere blad kan je heel goed je tanden poetsen!

Een salie uit de oude Indiaanse traditie. Vele ceremonies bevatten witte salie als ingrediënt. De bossige planten vormen stevige stengels met poederig grijsgroen blad ("wit"). Bijen e.a. insecten zijn gek op de bloei! Verder gebruik: voor huidwassing, natuurlijke deo en als kruidige thee. Zaad te vinden onder nummer 359050.

ELK JAAR BEPERKT LEVERBAAR VANAF APRIL. Dit familielid van de bekende Oregano (wilde marjolein) en Majoraan (eenjarige marjolein) is bijzonder fraai! De ronde blaadjes volgen elkaar zo snel dat ze elkaar overlappen en het meest opvallend is de overvloed aan roze tot lila bloemetjes, die tussen een reeks groenroze schutblaadjes te voorschijn komen: net hopbellen. Dat al dit moois ook nog een zeer oude kruidenhistorie heeft verbaast niet als we beseffen, dat deze plant oorspronkelijk uit Santorini komt, een eiland met een beschaving van minstens 5000 jaar oud immers, hoewel een vulkaanuitbarsting 1500 v. Chr. het einde inluidde van de toenmalige cultuur! Heerlijk fris en kruidig zijn de blaadjes door de salade, heel bekend is de toepassing als smaakmaker in sausen voor de pasta, maar ook als smaakversterker in Vermout. Uiteraard zijn vele genezende en helende effecten toegeschreven aan dit kruid, voel u vrij om het uit te proberen!

Een van de populairste geneeskrachtige planten in India! De plant groeit kruipend met slanke stengels en smal blad. Een echte tropische plant, die in een grote pot groeit of in de tuin, maar dan stekken of oppotten in de nazomer. Bij het oogsten ruik je al meteen de aromatische wortels: het doel van de teelt. De wortel wordt net als bij de echte Sarsaparilla gebruikt tegen ontstekingen en je maakt er een lekkere drank van: het ‘root beer’... Het medicijn Sariva, Sugandi e.v.a. wordt van de wortels gemaakt en is al duizenden jaren bij de Indische bevolking bekend.

LEVERBAAR VAN DECEMBER TOT DE VOORRAAD OP IS. Een bizar gevormde bloem, doordat de broedbolletjes snel uitlopen. Deze selectie uit de wilde Slangenlook geeft “bloemen”, die bestaan kronkelig vergroeide stengeltjes. De stelen staan stevig op 100-120 cm hoogte, waardoor de bloemen zich prima lenen voor de vaas. Bloeitijd: juni-juli. De bollen en de bloemen zijn eetbaar, vergelijk de smaak van de bol met een milde knoflook!

Deze hybride kruising is de meest gevraagde en beroemde smeerwortel. Het is de enige smeerwortel, die niet uitzaait en niet woekert! Bijzonder rijk aan proteïnen, het jonge blad is eetbaar. Beroemd is de plant bij biologische tuinders vanwege de verrijkende toevoeging aan compost, basis van rijke vloeibare mest (smeerwortel-thee) en rijke mulch.

Soms snap je niet waarom een plant niet veel bekender is! Neem nu deze wonderlijke, winterharde struik: het blad is glanzend groen, zoals de laurierkers en vanaf juni tot in de herfst is er de exotische bloei: bruinrood in de vorm van een magnolia of protea… De geur van de bloemen is fantastisch: zoet als kaneel of meloenen, een geur, die ook vrijkomt bij het snijden van jonge twijgen. De oudere takken kunnen worden geschild voor een zeer goede vervanger van kaneel. De struik groeit langzaam en bloeit het rijkst op een zonnige plaats. De uiteindelijke hoogte is ruim 2 m, maar snoeien is mogelijk. Geef ze rijke, vochthoudende grond: een aanwinst! Sinds 1726 is deze uit Noord-Amerika afkomstige, bijzondere struik al in cultuur in Europa.

Een van de bekendste voorbodes van ons voorjaar wordt ingeleid door het wilde plantje Speenkruid. Geliefd en verfoeid, maar met ongekende eigenschappen! Plant ze niet in een keurige tuin, want dit is een woekeraar, maar in een flinke pot zal Speenkruid jarenlang zich keurig gedragen... Het jonge blad is fris in de salade en iets ouder blad moet verhit worden en laat zich dus lekker roerbakken als spinazie. De knolletjes kunnen ook in de roerbakpan! De bloemknoppen zijn een goede vervanger voor kappertjes! Een schaduwplekje is geen probleem, geniet in het voorjaar van de boterbloemgele bloemetjes... Speenkruid behoort tot de ranonkelfamilie.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS.
Steevast het middelpunt van verwondering, dit eenjarige plantje uit N.O.-Paraguay. Wie op het blad kauwt merkt het al: een prettige natuurlijke zoetheid, die je nergens anders naturel aantreft! Lekker om tussendoor van te snoepen, of in de koffie, thee of gerechten als rodekool en rabarber. Omdat het plantje bij ons niet bloeit kunt u hem wel eens een jaartje binnen laten overwinteren.

In je ontdekkingstocht door eetbaar plantenland mag natuurlijk de grootste suikerleverancier ter wereld niet ontbreken: suikerriet. De planten groeien in de tropen wel tot 6 m hoogte met 5 cm dikke stengels, die vol zoetigheid zitten! Bij ons is vanwege de vorstgevoeligheid alleen teelt in (grote) potten mogelijk. ‘s Zomers buiten en in de herfst naar binnen op een lichte, niet te warme plaats. Na 1 jaar kan af en toe een dikkere stengel worden geoogst: lekker kauwen, een natuurlijk snoepje!
Suikerriet komt van oorsprong uit Indonesië en is van daaruit eerst over tropisch Azië verspreid. Alexander de Grote nam de plant mee naar Griekenland, verbaasd over dit “riet dat honing maakt zonder bijen”... Later hebben vooral de Arabieren de teelt verspreid, waarna de Europeanen deze naar Midden- en Zuid-Amerika brachten. Helaas kwam er in de 17e-19e eeuw veel slavenwerk bij kijken.

Een oude groente, die nog maar zelden wordt geteeld. Het is een meerjarige plant met een bundel zeer zoete wortels van ongeveer 1 cm doorsnee. De plant zelf kan 150 cm hoog worden en is gemakkelijk te telen in voedselrijke, vochtige grond. U maakt ze net zo klaar als schorseneren. Met deze groente halen we weer oude historie in huis. Suikerwortel was mogelijk al bij de Romeinen bekend en is in elk geval rond 1546 (opnieuw?) in Europa geïntroduceerd. Zoetigheid was lux in die tijd, dus het behoorde tot de koningsmalen. In de 18e eeuw verdwijnt het gewas (bijna) in de vergetelheid.

Een sierlijke plant met vlezige stengels, zachte bladeren en roze bloemen. De plant groeit gemakkelijk in de warmte, en pronkt de hele zomer in je tuin! Oogst de jonge stengels, de bloemen en bladeren (in kleine hoeveelheden) voor de sla of voor een korte roerbaksessie: heerlijk fris en vol mineralen en vitaminen! De plant komt waarschijnlijk uit Afrika en is van daaruit in Midden- en Zuid-Amerika terecht gekomen. De gezonde eigenschappen hebben deze plant de bijnaam Blad-Ginseng bezorgd.

De lekkerste tropische bladgroente (volgens velen)! Tajerblad is vooral in Suriname heel populair als wokgerecht. Het blad is in 2-3 minuten klaar en biedt een heerlijk zacht spinazie-achtig gerecht. De bijnaam “boterblad” zegt al genoeg… Heerlijk met gember bijvoorbeeld! De nerf en stengel (geschild) kan fijngesneden iets langer gekookt worden. We leveren in knolletjes, die uitlopen tot forse planten, die alleen in de zomer buiten (in zon tot half schaduw) mogen. Geef ze zeer humusrijke grond en voortdurend vocht.

Deze sierlijke bladplant is in de tropen zeer geliefd vanwege de eetbare knollen. Het blad van de Xanthosoma brasiliense (833000) is zachter en populairder, maar het blad van deze Tajer is (vooral jong) ook zeer goed eetbaar. Het hoofddoel van de teelt van deze Tajer zijn vooral de flinke knollen die de plant vormt. In Suriname worden knollen gekookt, gebakken of gefrituurd, heel populair is het gerecht Pom, dat meestal van deze Tajer gemaakt wordt.

Een laanboom in de tropen, bij ons een sterke kuipplant. Oorspronkelijk komt de Tamarinde uit Oost-Afrika. Al in de prehistorische tijd kwam de boom naar India, vanwaar hij zich als nuttige plant bijna over alle tropische gebieden verspreidde. De boom is geschikt voor alle gronden, behalve zure grond. Als de boom eenmaal goed is aangeslagen, verdraagt hij lange tijd droogte en de hete zon. Hij groeit langzaam. Bij ons moet de plant in een pot, want vorst wordt niet verdragen. De vruchten zijn 7-20 cm lange, dofbruine peulvruchten (net muisjes!). De ovale, harde zaden liggen ingebed in donkerbruin, zoetzuur en aromatisch smakend vruchtvlees (heerlijk!). De planten dragen gewoonlijk na 4-6 jaar vruchten. Uit de pulp van de vruchten wordt tamarindesiroop bereid. Uit de siroop wordt frisdrank gemaakt. De pulp is ook een bestanddeel van verschillende sauzen, waaronder Worcestersaus, en is een belangrijk ingrediënt in de Aziatische keuken. Vruchten, schors en bladeren worden vaak medicinaal gebruikt. Bij verschillende volkeren heeft de tamarindeboom een mystieke betekenis of geldt de boom als heilig.

ELK JAAR VANAF FEBRUARI ALS KNOL LEVERBAAR (705480), NA MEI WORDEN DEZE OPGEPOT.
Een prachtige bladplant met enorme bladeren (als olifantsoren) en met een adembenemende blauw-groene waslaag. Tot bloei komt deze aronskelkachtige niet in ons klimaat. Zet ze vochtig tot nat en 's winters vorstvrij en droog. De Taroknollen worden al sinds mensenheugenis in de tropen gegeten, in Azië en Afrika is de teelt enorm populair, ze bevatten 25% zetmeel en zijn vrijwel ongevoelig voor ziekten. Ze worden gekookt, geroosterd, gebakken en gefrituurd. In Afrika worden ze in een pasta (“fufu”) verwerkt. Het blad is na koken ook eetbaar (lekker om vlees of vis in te rollen). Hoogte 1m.

Een prachtige bladplant met enorme purperbruine bladeren (de vorm als olifantsoren) en met nog donkerder nerven en stengels. Tot bloei komt deze aronskelkachtige niet in ons klimaat. Zet ze vochtig tot nat en 's winters vorstvrij en droog (hoewel extra dek over de knollen vaak voor overleving in onze winters zorgt). De Taroknollen worden al sinds mensenheugenis in de tropen gegeten, in Azië en Afrika is de teelt enorm populair, ze bevatten 25% zetmeel en zijn vrijwel ongevoelig voor ziekten. Ze worden gekookt, geroosterd, gebakken en gefrituurd. In Afrika worden ze in een pasta (“fufu”) verwerkt. Het blad is na koken ook eetbaar (lekker om vlees of vis in te rollen). Hoogte 1m.

Een prachtige bladplant met enorme groene bladeren (de vorm als olifantsoren) en met scherp uitstekende, donkerpaarse nerven en stengels. Tot bloei komt deze aronskelkachtige niet in ons klimaat. Zet ze in de zomer vochtig tot nat en 's winters vorstvrij en droog (hoewel extra dek over de knollen vaak voor overleving in onze winters zorgt). De Taroknollen worden al sinds mensenheugenis in de tropen gegeten, in Azië en Afrika is de teelt enorm populair, ze bevatten 25% zetmeel en zijn vrijwel ongevoelig voor ziekten. Ze worden gekookt, geroosterd, gebakken en gefrituurd. In Afrika worden ze in een pasta (“fufu”) verwerkt. Het blad is na koken ook eetbaar (lekker om vlees of vis in te rollen). Hoogte 1m.

Deze belangrijke plant wordt in de tropen een snelgroeiende boom en veel gebruikt voor timmerhout. Bij ons uiteraard alleen als “boom-in-pot” (misschien als echte bonsai) te kweken. De eetbare, gele bloemtros is heel sierlijk en wordt in de tropen gemengd met rijst tot een traditionele Nieuwjaarsmaaltijd, de plant (en later boom) houdt van veel vocht! Zowel bast, als bladeren en wortels bevatten medische, gezondmakende stoffen. Nog veel meer nuttige toepassingen vind je op pfaf.org

Deze plant is nauw verwant aan gember. Het is een meerjarige plant uit de tropen, waarschijnlijk afkomstig uit Indonesië maar wordt momenteel geteeld in Indochina, Thailand, Maleisië en Indonesië. Het kruid werd echter met zekerheid al in de 12e ook in Nederland gebruikt: Hildegard van Bingen gebruikte het in die tijd als medicijn tegen ‘hartpijn’. De wortel wordt gebruikt als specerij, hij heeft een milde gembersmaak en ruikt naar citrus en pijnbomen. Hij wordt vers, gedroogd of ingemaakt gebruikt. Laos kan in recepten vervangen worden door gember en vice versa. In Indonesië wordt de plant gezien als een pepmiddel en een afrodisiacum. Het zou bovendien de menstruatie opwekken. (Bron: Wikipedia)

De theeplant (Camellia sinensis) is een plant die van oorsprong voorkomt in Zuidoost-Azië. De jonge scheuten van deze plant worden gebruikt om thee te produceren. Sinensis is Latijn voor Chinees. Tegenwoordig wordt thee over de gehele wereld in tropische en subtropische gebieden geteeld. Van deze plant worden witte thee, groene thee, oolong en zwarte thee gemaakt. De theeplant is een groenblijvende struik of kleine boom die zo'n 17 m hoog kan worden, maar meestal tot onder de twee meter wordt gesnoeid als het voor de bladeren wordt geteeld. De plant heeft een sterke penwortel. De bloemen zijn geel-wit met een diameter van zo'n 2,5-4 cm met 7 of 8 bloemblaadjes. De zaden van de theeplant kunnen fijngemalen worden voor thee-olie, een zoete olie voor kookdoeleinden die niet verward moet worden met Tea Tree-olie, een etherische olie die gebruikt wordt voor medische en cosmetische doeleinden en gemaakt wordt van de bladeren van een andere plant. (Bron: Wikipedia)
De planten kunnen in Nederland ‘s zomers naar buiten en van oktober-april op een koele en lichte plaats binnen.

Een vetplantje, dat op een droog en zonnig plekje gedijt. Vanaf het voorjaar worden de jonge groeitopjes geoogst: sappig, koel-vochtig en fris voor in een gemengde salade. Dit is een winterharde plant, mits niet te nat overwinterd.

Wie kent niet de heerlijke geur van tijm…? Smaakmaker (in kleine beetjes) bij vrijwel alle gerechten, zeker als ze zwaar op de maag liggen, tijm stimuleert nl. de spijsvertering. Geef ze een droog plekje in de zon en knip de takjes met donkergroene blaadjes regelmatig, de plant verjongt zich dan voortdurend. Een strenge winter, gecombineerd met een natte plek is funest.

Wie kent niet de heerlijke geur van tijm…? Bedenk daar een vleugje smaak en geur van citroen bij! Smaakmaker (in kleine beetjes) bij vrijwel alle gerechten, zeker als ze zwaar op de maag liggen, tijm stimuleert nl. de spijsvertering. Geef ze een droog plekje in de zon en knip de takjes met donkergroene blaadjes regelmatig, de plant verjongt zich dan voortdurend. Een strenge winter, gecombineerd met een natte plek is funest.

Een vrolijk kruipertje met geelbont blad: groen met een goudgeel randje. In het voorbijgaan even met uw hand er doorheen: heerlijk mengsel van citroen en tijm komt u tegemoet!

Zilvergroen met een wit randje en lilaroze bloemtrosjes: dat typeert dit naar citroen geurende en naar tijm en citroen smakende frisse plantje.

Bijna plat op de grond groeit dit naar citroen geurend (en smakend) kruipertje. Het geel met groene blad geeft een speels effect, een deel van de blaadjes is groen, een ander deel bont en de rest geel.

Een typische tijm, dat in het wild voorkomt op Corsica, Sardinië en Majorca. De opvallende smaak en geur is een mix van tijm en karwij en dient in de keuken voor beide kruiden. Geef de planten een zonnige plaats met goede afwatering. Het kleine, iets harige blad groeit aan kruipende stengels. De planten tooien zich met lichtroze lipbloemetjes, die populair zijn bij vlinders, bijen en andere insecten. In ons land voor eenjarig gebruik, maar in de kas te overwinteren.

De geur en smaak van Oregano komt duidelijk door bij deze tijm! Naast keukengebruik is dit ook een favoriete tijm vanwege de rijke bloei in de siertuin.

Deze smakelijke kruising uit Spanje is verbazend winterhard en zeer smakelijk. De groei is compact en de bloei bijna wit.

Valeriaan is een veelzijdige plant: veel eetbare delen, geneeskrachtig en geestverruimend. Wees voorzichtig met het gebruik en bereid je ook voor op een gemakkelijke, flinke groei van deze winterharde plant. De zaden zijn eetbaar, van de bladeren en wortels wordt een belangrijke olie gemaakt, dat ijs en bakgerechten van een kruidige smaak voorziet.
Gedroogde wortels worden gebruikt voor een preparaat dat het bekende rustgevende effect geeft, lees je goed in over de beperkingen: gevaarlijk voor leverpatiënten en kans op verslaving, etc.
De planten kunnen woekeren, dus omringen met anti-worteldoek of planten in een grote kuip verdient aanbeveling. Ze worden ongeveer 1 m hoog met fraai geveerd blad en lichtroze bloemen in een schermvorm.

Boeiend om te zien van welke plant er vanille wordt gemaakt! De witte bloemen moeten met de hand worden bestoven, vervolgens is er een kans op vruchtvorming. Na behandeling van de vrucht (verwarmen, drogen, fermenteren…) ontstaat de heerlijk zoete vanille!
WE LEVEREN ZEER JONGE PLANTJES, RETOURNEREN IS GEEN OPTIE.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS.
Dit meerjarige gras is (zeldzaam maar) inheems in Nederland, opvallend is de toffee-achtige hooigeur! De hoogte varieert tussen 20-100 cm afhankelijk van grondsoort en vochttoevoer. Vroeger werd het gras op heiligendagen voor kerkdeuren gestrooid. In Frankrijk is het gebruik bekend als smaakstof in snoep, tabak, limonade en parfums. In Rusland en Polen is het oude gebruik als thee en het huidige gebruik als smaakmaker in wodka bekend. De Indianen in Noord-Amerika gebruiken de plant bij rituelen en maken van de lange bladeren manden.

Werkelijk een sieraad, dit zeer fijne rood-bronskleurige blad met later de gele schermbloemen. De plant is meerjarig en overwintert gemakkelijk in niet te natte gronden. Het aromatische, naar anijs smakende blad wordt o.a. gebruikt in visgerechten. De zaden kan je meebakken in brood, cake, gebak e.d. of meekoken in soepen.

Wie wil dat niet... door eten verjongd worden. In India kent dit kruid een grote populariteit: eetbaar zijn de jonge scheuten, jonge blaadjes en de wortel, alle 3 in gekookte of gebakken vorm: een zachte smaak. Het zaad geeft vermalen een goede smaak aan baksels...
Daarnaast (en vandaar de naam) heeft de hele plant een rijke traditie van geneeskracht, lees het internet er maar op na! Er worden serieus meerdere geneesmiddelen gemaakt van dit kostbare plantje. De planten groeien gemakkelijk op arme en rijke grond, niet te nat en op een zonnige plaats. Geniet van dit nachtbloeiertje, ze blijven tamelijk klein: 10-50 cm en bloeien met trosjes roze bloemetjes. De planten zijn meerjarig, maar verdragen geen vorst, binnenhalen dus in de winter.

IN 2025-2026 LEVEREN WE DE GOED LIJKENDE GLANSROOS: ROSA NITIDA ‘KEBU’
Deze roos groeit flink, tot wel 2 m hoogte, je kan de plant gemakkelijk langs een rekje laten groeien. Een halfbeschaduwde tot zonnige plaats is ideaal voor deze zeer vorstbestendige, bijna doornloze struik. De lichtroze bloemblaadjes zijn populair in rozenwater, cake, desserts etc. De vruchten (bottels) zijn ideaal voor jam of gedroogd voor thee. Snijd de vruchtjes open en verwijder de haartjes die onder de zaden zichtbaar zijn. De zaden zitten vol vitamine E!

Een heerlijke bladpeper: vooral vleesgerechten, maar ook nootjes, citroen, garnalen etc. worden ingerold. Een populaire snack in Azië! De plant kan ‘s zomers op een schaduwplekje naar buiten, ‘s winters als kamerplant binnen.

Een bijzonder Australisch viooltje, dat kruipt of hangt! Naast deze unieke groei geeft het plantje frisse blaadjes met lichtblauwe bloemetjes. Alles aan de plant is eetbaar, maar de bloemetjes zijn het meest smakelijk.

Het Labradorviooltje groeit heel makkelijk in zon of schaduw en zaait zich snel uit. De plantjes blijven compact en starten al vroeg in het voorjaar met groeien en bloeien. Op elke grond, rijk of arm, rul of vol stenen... ze zullen het er doen! De jonge paarsgroene blaadjes, bloemknoppen en helderblauwe bloemetjes zijn lekker en sierlijk door de salade. Ouder blad kan door de soep en heeft een verdikkend (bindend) effect, ze kunnen vers of gedroogd in elke thee!

IN 2025-2026 LEVEREN WE DE GOED LIJKENDE BOTTELROOS: ROSA CANINA
Dit is een van de gezondste rozen, want de vruchten bevatten het hoogste Vitamine-C gehalte van alle bottelrozen. Rozenbottels doen niet onder voor de vele ‘superfoods’, die menig bewuste eter het hart sneller doet kloppen! Naast vitamine C zit er ook vitamine A, B, E en K in rozenbottels. Deze Pillnitzer Vitamineroos 'Pi Ro 3' is ontstaan uit een kruising van Rosa dumalis met Rosa pendulina var salaevensis. De struiken hebben een flinke groeikracht op alle gronden en worden 1-2 meter groot, ze groeien breed uit en bevatten heel weinig stekels. De donkerrode bottels zijn 3x1,5 cm, donkerrood en hebben een vitamine-C gehalte van 1150 mg per 100 g vruchtgewicht. We moeten uiteraard het voorafgaande wonder niet vergeten: de talrijke bloemen (3-4 cm, enkelbloemig) zijn lichtroze en bloeien in juni. De bladeren hebben een opvallende gele herfstkleur.

Dit kruid is weer volop in de belangstelling en niet onterecht: de frisse muntsmaak leent zich voor een heerlijke thee. Een enkel gesnipperd blaadje geeft salades of jonge groentes (worteltjes, peultjes, erwtjes, krieltjes) een levendig aroma! De mentholgeur, die de plant na flinke kneuzing verspreidt frist de hele tuin op…. De planten werden al in de oudheid in Egypte gebruikt; de Romeinen brachten ze waarschijnlijk in West-Europa. Geef de plant een zonnige plek, ze breiden zich flink uit, teelt in een kuip is dus handig. Zongedroogd blad kan worden gesnipperd en bewaard. Hoogte van het blad 50cm, inclusief bloei: 1-1,5 m.

Een sierlijk kamerplantje, dat ‘s zomers graag buiten groeit. Het dikke, sappige blad heeft een zeer aromatische kamfer- en muntgeur en wordt ook als zodanig aangewend: ideaal om vlees- en visgerechten op smaak te brengen. Het aardige van kamerplantjes is, dat je ze 4 seizoenen tot je beschikking hebt!

Een voluit Chinese, medicinale plant. Bij ons gedraagt de plant zich als een meerjarige, winterharde klimmer. Als de plant na enige jaren volwassen is verschijnen in de lente de trossen met lichtroze, hangende bloemen gevolgd door aren met felrode bessen. Deze bessen hebben een rustgevende en stimulerende werking. Je zou kunnen zeggen, dat dit de klimmende Ginseng is... Gebruik de bessen alleen bij volle afrijping. Ze hebben zure, zoete, zoute, hete en bitter smaken in zich! Vandaar de Chinese naam “Wu-Wei-Zi”, wat dus “Vijf-Smaken-Vrucht” betekent.

Dit is een heemplant, dus uitstekend voor verwildering. De basis wordt gevormd door fijne in kransen groeiende, eetbare blaadjes, gevolgd door gele, fijne bloemetjes in flinke trosjes. Deze verspreiden een heerlijk zoete geur! Hierom werden de gedroogde bloemen vroeger tussen de lakens gelegd om vlooien te verdrijven. De bloemen worden veel toegepast als veelzijdige verfplant in voedsel en kleding, maar ook om in kaas het stremsel van de wei te scheiden (coaguleren). Tenslotte kunnen de zaden ook geroosterd worden tot een koffievervanger en de bloemtoppen geven een prettig, bitter drankje.

Wasabi is een zeer scherpe specerij uit de Japanse keuken, die vaak gebruikt wordt bij sushi- en andere visgerechten. De op mosterd gelijkende substantie wordt gemaakt van de wortels, die op de mierikswortel lijken maar een opvallend groene kleur hebben. Wasabi wordt onder meer in tubes en in poedervorm op de markt gebracht. De meeste Wasabi die op de markt aangeboden wordt, is geen echte, maar een imitatie, die gemaakt is van groengekleurde radijs, of een mengsel van mierikswortel, radijs, mosterd en bladgroen.
Door ze zelf te telen kan je in elk geval genieten van het zacht pittige blad en de smakelijke bloemtros. De wortels ontstaan na enkele jaren groei en alleen bij constant doorstromend water. Houd in elk geval de plant goed vochtig, ze zijn tamelijk winterhard maar houden niet van een zwaar blad- of sneeuwdek. Lukt het ooit om wortels te telen? Rasp ze altijd vers! Echte verse Wasabi is een sensatie, enkele seconden super heet en dan zacht wegvagend!

Prachtig kruipend plantje met dikke, succulente blaadjes en helderwitte bloemetjes on-top. De plantjes houden van veel water, moeras en kunnen zelfs in het water groeien! In veel tropische landen al eeuwen in gebruik als geneeskrachtig kruid, zowel uit- als inwendig. Bekend is het gebruik als zenuwversterker, geheugenverbeteraar en kalmerend middel. Maar ook tegen kaalheid, astma, ontstekingen etc. Uiteraard is gebruik voor ieders eigen verantwoording en het effect valt niet onder onze garantie.

Beroemde, traditioneel medische en in veel gerechten gebruikte plant uit Zuid Azië, Oost-Afrika en Australië. Planten houden van veel vocht, houd de grond dus met mulch bedekt. Ze groeien zelfs in ondiepe vijvertjes. Het blad wordt vaak rauw gegeten in salades of bij “inrol”-gerechten en heeft een aangename, kruidige smaak.
Medisch wordt o.a. wondheling en remming van ontstekingen toegedicht aan deze plant. Maar ook prachtige resultaten in het seksleven en andere vitaliteiten staan op het menu! Het leuke, ronde blad groeit aan lange uitlopers (navels), de plant blijft laag en gaat in een pot sierlijk hangen. De kleine roze bloemetjes rijpen tot paarsrode vruchtjes.

Lekker pittig blad, heerlijk door de salade en zeer populair in de Japanse keuken. Waterpeper is uit de familie van de duizendknoopachtigen en groeit van oorsprong op vochtige plaatsen in de subtropen. De eenjarige plant zaait zich bij ons uit en kiemt dan het jaar erna na wat harken door de grond. Waterpeper houdt van vocht en lichte schaduw. Eet jonge scheuten, aan het begin van de bloeitijd, en gekiemde zaden in salades. De bladeren kunnen ook gedroogd worden. Hoewel de plant heel gezond is mag het rauw niet in grote hoeveelheden gegeten worden, houd het dus als smaakmaker! Na het roerbakken kunnen overigens wel grotere hoeveelheden worden gegeten. Waterpeper bevat veel vitamine C, ijzer, calcium, fosfor, magnesium en rutine. De smaak is behoorlijk peperig.

Een van de weinige soorten van dit geslacht waarvan het blad eetbaar is! In Japan (Seri) en in Korea (Minari) en verder in China, India, Maleisië (Ulam), Vietnam, Thailand (phakchi lom) maar ook in Italië een populaire groente, waarvan de jonge uitlopers het lekkerst zijn. De Japanners gebruiken het blad als ingrediënt bij een symbolische voorjaarsmaaltijd. Het blad heeft qua smaak de combinatie van wortelen en peterselie en bevat veel mineralen en vitaminen! Geef ze een vochtige tot natte plaats.

Deze winterharde vetplant met grijsgroen blad bloeit op ongeveer 10-30 cm hoogte met gele schermbloemen. Geef ze een zonnige plaats, vochtig maar goed gedraineerd, ze kunnen een lange periode van droogte doorstaan.
Het extract van de wortels worden in de natuurgenezing aangewend ter verbetering van je gemoedstoestand, verlichting van depressies, verbetering van prestaties en rustgevend. Het proberen waard dus! De wortels zijn na 3 jaar groei te oogsten.

Uit opgravingen is komen vast te staan dat al in 2000 v. Chr. (toen de bronstijd net begon) het bietenblad in de Oude Wereld werd gegeten en geofferd. De plant groeit wild langs oceanen en zeeën, maar de teelt lukt ook prima op de klei. Het dikke blad tijdig oogsten voor een zeer gezonde salade (vitamine A, C en vele mineralen) en geniet van de frisse, knapperige “bite”!

Een prachtige plant met gekruld, blauwgroen blad. Meerjarig en zeer winterhard. De oogst is het 2e of 3e jaar. De plant wordt dan vanaf januari bedekt met een pot van 30-40 cm, om zodoende de jonge scheuten te bleken. De scheuten smaken heerlijk mals. In de zomer zal de plant gaan bloeien, de bloemsteeltjes (in knop) zijn ook een lekkernij!

Van Zeeland tot aan de Wadden is dit eenjarige plantje een bekende verschijning, maar ook heel leuk om zelf te telen! Een plant, die beter tegen zout water kan kennen we niet, voor een smakelijk resultaat teel je dit makkelijke plantje dus het beste in een afgeschermd plekje (in potten of een door folie begrensd plekje in de tuin) waar je af en toe zout water kan geven. Wie in brak gebied woont, hoeft uiteraard geen maatregelen te nemen. Overigens groeit de plant met zoet water ook uitstekend en heeft zelfs tijdens het zaai- en opkweekproces liefst niet te veel zout. De vertakkende vlezige stengeltjes worden donkergroen geoogst en rauw gegeten in salades, op brood of kort gekookt. Een vruchtbaar stukje grond zorgt voor de mooiste vertakte planten.

Zuid-Chileense groenblijvende boom met bijzondere eigenschappen. De plant kan goed gedijen in een (grote) pot, maar bij ons in de vollegrond op een tamelijk droge plaats zal ook zeker lukken, aangezien 12 graden vorst goed wordt doorstaan. Het uiterlijk: stevig, leerachtig blad met witte, fraai gevormde bloemetjes uitgroeiend in donkerblauwe bessen. Bewoners van het Andes-gebergte aldaar gebruiken de boom al eeuwen voor het maken van zeep. De binnenste bast wordt vermalen tot poeder en schuimt in water! De geur van het hout, dat overigens ook goed timmerhout is, maakt deze geschikt als basis voor parfums. Uit de schors wordt Quillaia gewonnen (E999), bekend als schuimmiddel in drankjes (bier) en andere levensmiddelen. De saponine uit de schors helpt bij hoesten e.d. Kortom: nuttigheid te over!

Ideaal als menging in salades: voor een lekkere pittige touch! Op lange zeereizen nam men vroeger een vat gezouten lepelblad mee, het werd gegeten ter voorkoming van scheurbuik. Toen wist men nog niet eens dat het blad extreem veel vitamine C bevat. Geneeskrachtig verhoogt lepelblad de eetlust en bevordert de spijsvertering. Verder wordt gal en lever positief beïnvloed, wat weer verzachtend werkt op jicht en reuma. De meerjarige plant is wintergroen en groeit van oorsprong in brakwatergebieden. Bij teelt met zoet en zout water worden de blaadjes kleiner dan in zoetwatergebieden. De plantjes zijn wintergroen, in een zachte winter (of in de kas) kan dus doorgeoogst worden! (bron (o.a.): Kruidenencyclopedie door Nico Vermeulen)

Zeevenkel is een inheemse schermbloemige, die langs de zee te vinden is. Zoals alle planten onder zulke omstandigheden, heeft zeevenkel korte dikke bladeren om zo min mogelijk water te verliezen door verdamping. Zeevenkel is in Nederland en Belgie erg zeldzaam, maar komt op rotskusten in de het Zuiden van Europa veel voor. De plant is niet bestand tegen strenge vorst, enige bescherming is dus aan te bevelen. Zeevenkel heeft een uitgesproken smaak met het opvallende typische zilte van veel zeegroenten. Je gebruikt de jonge bladeren, vers en rauw; eventueel gemarineerd in azijn, citroen, olijfolie en zout. De jonge bloemknoppen, bloemen en zaadpeulen zijn eetbaar en stengels en bladeren kunnen gekookt worden als asperges.
Voor de specialist een botanische beschrijving: Dit is de enige soort in het geslacht Crithmum. De botanische naam Crithmum komt van het Oudgriekse 'krithe' dat gerst betekent vanwege de overeenkomst van de vrucht met een gerstekorrel. De plant wordt 20-50 cm hoog en de stengel is aan de voet verhout. Ook de wortels zijn houtig. De wortelbladeren zijn dubbel geveerd. De blaadjes van de eerste orde zijn gesteeld en die van de tweede orde vlezig, aan de voet versmald en met gave bladrand. De tot 7 cm lange bladeren zijn aromatisch. Zeevenkel bloeit van juli tot oktober met samengestelde schermen, die bestaan uit acht tot zesendertig stralen met vijf tot tien omwindselbladen en -blaadjes.
De bloempjes zijn geelgroen of wit van kleur. De 5-6 mm lange, olijfgroene tot paarse vrucht is een tweedelige splitvrucht en heeft weinig uitstekende ribben. De deelvruchtjes zijn sponsachtig, op doorsnede breed-driehoekig en bevatten een enkel zaadje. De vruchten worden door het water verspreid.
Namen in andere talen: Duits: Meerfenchel, Engels: Rock Samphire, Español: Hinojo Marino, Frans: Fenouil de Mer.

Een bijzondere smaakmaker! Familie van de Citroenverbena (Vervaine). Het blad heeft een kruidige, zoete smaak (lekker om een blaadje zo te kauwen) en is een topper voor de thee. De Azteken noemen het kruid "Tzopelic Xihuitl" en gebruikten de thee tegen hoesten (mint en honing in 1!). De blaadjes bevatten 1000-1500x meer zoetstof dan suiker, maar vanwege de kamfer in het blad mag deze niet geconcentreerd worden tot zoetstof. Een handje blaadjes door de sla, rabarber, bietjes en wortelen geven een uniek smaakeffect! Als sierplantje is dit witbloeiende, breed uitgroeiende plantje bepaald niet onverdienstelijk: niet hoger dan 30 cm en een overdaad aan witte bloemtrosjes, vergelijkbaar met sierverbena en lantana. Vorstvrij overwinteren, de wortels lopen weer uit. Koppert Cress noemt de bloemetjes van deze plant Dushi Buttons.

Een zeer oud cultuurgewas met dikke houtige wortels, waaruit zoethout en drop worden bereid. Bovengronds is de plant ook de moeite waard: los groeiend, geveerd blad met bovenin een trosje lichtroze vlinderbloemetjes. Zoethout heeft een verfrissend effect op de luchtwegen.

Een Japans Kalmoesgras met bijzondere smaakeigenschappen: iets drop en fris anijs. Het blad is heerlijk in een kruidenthee, jong blad door salades of bij desserts. De wortelneusjes zijn smakelijk in de wok. Het gras is vorstbestendig en houdt van zon en vocht, groeihoogte 30 cm. Af en toe terugknippen zorgt voor frisse groei. De plant leent zich voor aanplant langs vijvers of tussen stapstenen voor een mooi Japans effect.

Het zaad, de gele bloemetjes en het varenachtige blad hebben een heerlijke, kamferachtige geur... dit maakt de plant al heel aantrekkelijk! Een beetje van de gedroogde plant door je kussen geeft een rustgevend effect. Maar voordat we gaan oogsten, eerst de plant zelf: deze groeit wel tot 2 meter hoog en is een prachtige éénjarige afscheiding voor een veranderlijke tuin. Al eeuwenlang is in China de geneeskrachtige werking bekend: koortsverlagend en bacteriedodend. Het Artemisinine-gen, dat in deze plant wordt gevonden blijkt veelbelovend voor de medicatie tegen malaria te zijn. Ook zijn er veelbelovende onderzoeken bekend met positieve uitslagen tegen kanker. We verwijzen naar externe bronnen op internet, gebruik op eigen verantwoordelijkheid. De blaadjes kunnen overigens ook als pittige bittermaker door salades.
Voor meer info, zie ook 880114

Deze zilte plant komt in ons land in het wild voor op kwelders, waar het zoute water af en toe overheen gaat. Het is niet de echte Lamsoor (Limonium vulgare) maar wel de enige eetbare “Lamsoor”! Het jonge blad is eetbaar in de salade of kort geroerbakt. Teel ze bij voorkeur op brakke grond of maak je eigen zoute plantenbak. Het 2e jaar gaat de plant rijk bloeien met witte of lichtblauwe asterbloemetjes, de bijen zijn er gek op!

Zeldzame zuring, die geheel roodbladig is. Regelmatig terugknippen geeft voortdurend jong aanwas, die heerlijk is als zuurtje in de gemengde sla. Uiteraard zijn alle zuringrecepten ook van toepassing op deze fraaie planten! De soort is afkomstig uit Canada, we zoeken nog naar de juiste benaming. Wie helpt mee?

Pijlvormige bladeren strekken zich hemelwaarts. Dieprode hoofdnerf en zijnerven suggereren een actieve bloedbaan... U begrijpt het al: we zijn helemaal enthousiast over dit diamantje voor uw tuin! De jonge blaadjes zijn decoratief en lekker door de salade: aromatisch met een licht “bittertje”. Ouder blad fijn snijden en kort wokken.

Het bijzondere van deze zuring is, dat deze niet bloeit. Dit soort blijft dus ijverig nieuwe blaadjes maken! Heerlijk: enkele jonge blaadjes (voor een citroensmaak) door de sla, niet teveel gebruiken. Zuringpap of blommepap is een traditioneel gerecht: (karne)melk, bloem, rozijnen, suiker, stroop en zuring…. Lekker! Zuring door de soep maakt deze bondiger en gezonder! De wortels zijn ook eetbaar. Medicinaal werkt zuring ontgiftigend, laxerend, koortsremmend en darmregulerend.