Buckskin is een heerlijk romige, lichtbruine tot warmgele droogboon die veel heeft gereisd: hoewel hij ongetwijfeld zijn reis begon in Mexico, vond hij uiteindelijk zijn weg naar Zweden en werd in de jaren 1800 door Zweedse immigranten naar Buckeye (Montana) gebracht. Soms werd de boon wel 'Yellow Indian Woman' genoemd, het is een krachtig groeiende boon voor het korte seizoen die vele handen vol peulen vormt aan laagblijvende planten.

Buckskin is een betrouwbare hoogproductieve boon gebleken voor Noordelijke klimaten. Deze boon, die vroeg rijpt en gelijkmatig droogt, presteerde goed in proeven met droge-droog-boeren in zowel de Willamette-vallei in Oregon als de Snoqualmie-vallei in de buurt van Seattle, Washington. De peulen houden de bonen goed vast tijdens de oogst en zijn toch gemakkelijk te dorsen. Het is altijd vrolijk om de (dan nog) felgele bonen in de herfst uit de hoop puin te zien zeven.

Er zijn veel bonen om uit te kiezen, maar dit is de boon waar mensen altijd voor terugkomen. Buckskin heeft een vlezige textuur die tegelijk stevig en romig is en zijn vorm behoudt tijdens het koken. Het doet in veel opzichten denken aan een limaboon. Met een op zichzelf staande smaak belichaamt deze boon een rijkdom die maar weinig bonen kunnen evenaren. Geniet gewoon als gekookte bonen met een beetje knoflook, verwerk ze in een hartige succotash, laat ze zwemmen tussen wintergroenten in een stevige soep op koude avonden, of bak ze in traditioneel maïsbrood. Past ook goed bij roomsauzen of gestoomde bladgroenten zoals boerenkool.

Milde, smakelijke droge laagblijvende (stam)boon. Traditioneel oud ras uit Vermont in New Engeland (VS). Doet het echter ook heel goed in Nederland/Noord-Europa. Geniet van de bijzondere kleur: zalm tot roze zaden met wijnrode spikkels. Sterke planten met goede opbrengsten. Ook geschikt als soepboon. Dit ras uit oude tijden werd jarenlang door Amerikaanse bedrijven gevoerd als paradepaardje.

Deze geweldige winterbloemkool werd in 1982 in Co. Dublin verzameld bij een oudere boer en produceert prachtige kolen. Kim Tyler vertelde: "Het is jaar na jaar super betrouwbaar, ik kan me niet herinneren wanneer ik zaad van jullie heb ontvangen, maar het is de enige bloemkool die ik nu kweek, het is zo goed!" De oogst van deze overwinterende bloemkool is rond Saint Patrick’s Day: 17 maart.

(vóór 1900) Dit vrij oude streekras was vroeger vooral bekend in Zuid-Holland en Zeeland en wordt nog steeds sporadisch geteeld op Goeree-Overflakkee. De knollen zijn iets hoekig rond met in de vrij diepe ogen de typerende paarse kleur, het knolvlees is okergeel. De smaak is de beloning: deze is zeer goed en alom geliefd! Dat deze eigenschap samengaat met een grote vatbaarheid voor de aardappelziekte wordt voor lief genomen: jong oogsten is dus de boodschap. Jarenlang hebben hobbyisten dit ras onderling uitgewisseld omdat deze niet meer verhandeld werd. Ik herinner me de jarenlange (ietwat stiekem gestelde) vraag naar “Paarspitjes” aan de toonbank... We hebben ze dus weer!

Een wonderschone soort met lilablauwe kelkbloemen en stralenkrans. Het is echt een warmteminner, ook 's winters. Zet de planten in een grote pot met veel voeding. Na enige jaren flinke groei zal de plant gaan bloeien.

De Ark van de Smaak in Nederland is een ode aan de gastronomische rijkdom van Nederland. Nederland is niet alleen een van de grootste landbouwexporteurs ter wereld, maar ook een rijk culinair land met een royaal aanbod aan producten. Aardappelen, groentes, kazen, vissen, vruchten, granen en vee, het wordt hier gemaakt, verbouwd, gevangen, gefokt en geteeld. Veel is voor export bestemd en maar al te graag halen we producten ervoor terug uit het buitenland. En dat is zonde.

De Ark van de Smaak in Nederland laat zien dat we heel goed kunnen volstaan met voedsel van eigen bodem. Minder 'voedselkilometers' maken en verkorting van de voedselketen is gezond voor mens, dier en natuur. Het draagt bij aan een betere regionale economie, eerlijker prijzen, verse producten die beter van smaak zijn en versterkt bovendien het contact tussen boer en burger.

Met recepten van chef-koks, interviews met producenten, een kalender voor seizoensgebonden eten en verdiepende essays presenteert dit boek de gastronomische kracht en het culinaire erfgoed van Nederland in een notendop.

Wat is de Ark van de Smaak?
De Ark van de Smaak van de mondiale voedselbeweging Slow Food is een internationale catalogus van bedreigd culinair erfgoed. Het bevat kleinschalige producten, dierrassen en gewassen die specifiek horen bij de cultuur, historie of traditie van een streek of land, maar dreigen te verdwijnen onder druk van de wereldmarkt en een voedselsysteem dat steeds meer gericht is op lage prijzen en efficiëntie. De Ark van de Smaak biedt een platform voor deze kwetsbare groente- en fruitsoorten, granen, dierenrassen, dranken, kazen en vleeswaren. Denk in Nederland aan de Oosterschelde kreeft, de lakenvelder koe of de Opperdoezer ronde aardappel. Benieuwd wat er nog meer in de ark zit? Kijk dan eens hier.
De producten in de Ark verbinden ons met onze geschiedenis en onze omgeving, en zeggen iets over de staat van ons voedselsysteem en eetcultuur.

Waarom dit boek?
Andere landen in het Slow Food netwerk gingen ons al voor. In Kenya, Peru en Brazilië werd lokale kennis en verhalen van gastronomisch erfgoed in de Ark of Taste Atlasses vastgelegd.
In Nederland gaan we een stap verder. 'De Ark van de Smaak Nederland' is meer dan een catalogus. Het is een verzamelpunt voor verhalen, mensen en producten die ieder weer hun eigen verbindingen hebben naar landschap, naar geschiedenis en biodiversiteit.
'De Ark van de Smaak in Nederland' is een weergave van hoe we als mensen door voedsel zijn geworteld in plaats en tijd. Het boek laat zien dat het hard werken is voor de boeren en vissers die deze wortels in leven houden, en dat ze de hulp de samenleving goed kunnen gebruiken. Het boek is een uitnodiging, een kans, een herinnering dat we veel hebben om te waarderen. Dat dat niet vanzelfsprekend behouden blijft en dat de voedselkeuzes van ieder individu een investering zijn in klimaat, landbouw en landschap hier en elders in de wereld.