Een heerlijk maar tegelijk ook berucht knolletje...
Heerlijk: de knolletjes kunnen in het najaar worden geoogst en smaken rauw of in de roerbakschotel heerlijk “nootachtig”. Je kan ze roosteren voor een smakelijke koffie- of chocolademelkvervanger. In Spanje wordt van deze knolletjes de bekende horchata getrokken, een melkkleurige drank met notensmaak. Het knolletje is al eeuwenlang bekend (en in cultuur) in Afrika, Azië en Europa. Ze zijn gevonden bij Egyptische tomben van 2400 v.Chr. en de Zoeloe’s kennen het knolletje als sinds mensenheugenis als hulp voor spijsvertering en verbetering van de ademgeur.
Berucht: De tuinbouw kan enorm last krijgen van de wilde vorm van dit plantje, een rampzalig onkruid in de bollen- en aardappelteelt. Onze variëteit is echter niet rankend en bloeit niet, dus maakt geen zaad. Je hoeft dus niet bang te zijn om tot last te wezen voor de buurman die bollenboer is.

De meeste nakomelingen van dit ras geven blauw knolvlees, enkele witte of rode komen voor. De oogst is middentijds met soms een late plant ertussen. Stevig knolvlees en een goede smaak! Dit ras ontstond uit een kruising, die werd uitgevoerd door Karsten Ellenberg: degene, die het ras ‘Linda’ door het aanwakkeren van een volksbeweging heeft gered van de ondergang.

Kweker Stefan Griesser. (Blue Eyes x Phureja Dreams)
Deze telg van de Solanum phureja (een ander soort dan de normale aardappel) is allereerst redelijk goed resistent tegen Phytophthora. Het is een vrij goed te bewaren aardappel: vast tot fijn kruimig, knapperig, fris, kortom uniek van smaak! Probeer ze gelijkmatig te telen, nooit laten uitdrogen, zware grond wat verbeteren. Deze lekkernij verdient wat extra aandacht... De ronde knollen zijn rozerood van schil en lichtgeel knolvlees met soms een rode ring. Koks eren dit type met de aanduiding “oeraardappel”, ze bevat een intensieve “wilde” aardappelsmaak en heeft een vrij hoog caroteengehalte! Ze geven een grote oogst.

De gele vruchtjes zijn werkelijk een smaaktopper! En de vogels laten ze onaangeroerd!

Dit is een onbekend familielid van de moerbei en verdient veel meer aandacht! Uit de zaailingen groeien flinke struiken tot kleine bomen, die rode, (uiterlijk) op aardbeien lijkende vruchten gaan dragen. De smaak van de volledig rijpe vruchten is zeer zoet en fris als een watermeloen. Voor vruchtzetting heeft de vrouwelijke plant een mannetje nodig, laat dus enkele planten samen opgroeien in de hoop dat je beide seksen te pakken hebt. Het fruit rijpt in het begin van de winter, wacht dus met plukken totdat er smaak aan zit! Dit mooie avontuur vergt enig geduld, pas na 10 jaar komt er bloei en vruchtzetting. Snoei het boompje jaarlijks, want de bloei en vruchtzetting vindt plaats aan éénjarig hout. Deze bladverliezende (bedoornde) struik of boom is volkomen winterhard in ons klimaat, het eerste jaar enige bescherming geven.

Gewoon uit het “wild” eten wordt gelukkig steeds bekender! Deze inheemse, eetbare plant houdt van een zonnige tot licht beschaduwde plaats. Het jonge, malse blad wordt gegeten in salade of kort in de roerbak of pan als spinazie. De smaak is pittig als radijs met een aromatisch bittertje. Lapsane (de geslachtsnaam) betekent “eetbaar kruid” en werd al beschreven door Marcus Terentius Varro, een Romein die leefde van 116-27 v.Chr. De plant zaait uiteraard gemakkelijk uit, om dit te voorkomen kunnen “doorgeschoten” planten worden verwijderd.

Deze hard groeiende klimplant geeft kleine, smakelijke vruchtjes in de vorm van een lampion. Oogst ze groen voor consumptie, ze zijn flink zuur en zeer gezond, je vindt genoeg recepten onder de Surinaamse naam van deze vruchtgroente: Sopropo. Dit is de wilde, oorspronkelijke variant uit Afrika, zoals deze als eerste in Europa kwam. In eerste instantie werd de plant aangewend (mischien wel door Boerhaave) voor het behandelen van wonden. Laat ook eens enkele vruchten rijp worden, de oranje kleur is prachtig en als de vruchten openbarsten komen de rode zaden zichtbaar, dit rode schilletje bevat uiteindelijk de bruine zaden.

Hoe veelzijdig kan een plant zijn: in de tropen een populaire “spinazie” en “graan”soort! Het grote blad is heerlijk zacht na roerbakken of koken, de Surinamer noemt het “Klaroen”, maar de groente is ook bekend als Calalu, Bayam, Bitekuteku of Hing Choi. De hangende, groene bloemtrossen (80 cm hoog) zijn zeer decoratief in boeketten en na rijping komen de zeer fijne zaden beschikbaar, die gekookt worden tot een gezonde couscous! Omdat meestal een deel van de zaden heel wordt ingeslikt is er een gunstig effect op de darmfunctie.

Zeer geliefde Aziatische, Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse (Surinaamse) bladgroente. Het grote, groene blad wordt gebruikt in roerbakgerechten en salades.

Zeer geliefde Chinese en Surinaamse bladgroente. Het grote, frisse, lichtgroene blad wordt gebruikt in roerbakgerechten en salades. Oogsten op een lengte van 15-20cm.