Geelvlezige selectie van Peterson met weinig zaden. Typisch aan deze selectie is ook de horizontale bladstand.

Convis geeft grote vruchten van gemiddeld 400 g en heeft opvallend geel en zeer aromatisch vruchtvlees. De rijping is begin oktober. Gebruik een ander ras als bestuiver.

Selectie met vroege rijping en goede bewaarbaarheid (in de koelkast).

Selectie van Peterson. Grote vruchten met extreem weinig zaden. Zoet met sterke pawpawsmaak.

Dit ras geeft vruchten van gemiddeld 200 g met een uitstekende smaak. ‘Sunflower’ is zelfbestuivend, hoewel kruisbestuiving met een ander ras toch meer vruchten geeft. De vruchten bevatten relatief weinig zaden (pitten).

Deze roomappel vormt mooie, grote groene, berijpte vruchten met geel vruchtvlees bij rijpheid (begin oktober). De smaak is erg goed, dit ras is zeer vruchtbaar en gemakkelijk zelfbestuivend, dus verschillende rassen is niet per se nodig. Een succesvolle selectie door D. Montanari uit Faenza - Italië.

Tollgate of Sibley geven zeer grote vruchten (400 g - 450 g) met gele schil en geel vruchtvlees met een uitstekende smaak! Gebruik een ander ras als bestuiver.

De eerste selectie van Peterson, ook gekend als Shenandoah®. Milde smaak.

Deze Belgische selectie, door Dimitri Jacobs van kwekerij Zoetewei, geeft grote vruchten van rond de 300 gram. De bomen hebben een gezonde groei en de oogst zal jaarlijks rond half oktober zijn. Gebruik een ander ras als bestuiver.

Deze betrouwbare selectie uit 1982 geeft grote vruchten met weinig zaden (pitten). De New Yorkse Roomappelkweker G.A. Zimmerman bracht deze topper in de handel. Gebruik een ander ras als bestuiver.

Het vijfdelige blad geeft al een speels aanzien aan deze steeds populairder wordende klimplant. De trosjes hangende, diepwijnrode (of spierwitte) bloemetjes decoreren in de zomer je muur of schutting. De plant komt uit Oost-Azië en krijgt het liefst een halfbeschaduwd plekje. Uiteindelijk zullen er hele bijzondere, grijsblauwe, langwerpige vruchten (5-10 cm lang en 4 cm breed) ontstaan, deze bevatten de zaden en er omheen een witte, bijna vloeibare vruchtmassa. De inhoud is in zijn geheel eetbaar met een structuur als de granaatappel. Met een beetje citroensap is het een lekkernij! De schil is bitter, maar na bakken is ook deze een heerlijkheid. De jonge uitlopers van de Akebia zijn heerlijk door de sla en van ouder blad maak je een gezonde thee. Er zijn in de Chinese geneeskunst veel toepassingen bekend tegen o.a. infecties. Tenslotte zijn de 1-jarige twijgen na de winter geschikt als vlechtmateriaal voor manden. Voor goede vruchtzetting zijn 2 planten nodig en is het wijs om met een kwastje de pollen van de mannelijke bloemen (meestal bovenin de plant) in aanraking te brengen met de stampers van de vrouwelijke bloemen van de andere plant. Als je tijdens de bloei veel insecten aan het werk ziet, dan is die handmatige bestuiving niet nodig.

Geweldig effect als sinaasappels bloedrood vruchtvlees hebben! Dit soort bezit meer anti-oxidanten dan de gewone oranje. De roodkleuring ontstaat alleen bij koudere nachten. Aan de buitenkant is nauwelijks verschil te zien met gewone sinaasappels, het geheim zit dus in de inhoud…

De echte sinaasappel is wellicht de bekendste telg van het Citrusgeslacht. Het zoete (iets zure) vruchtvlees is direct of geperst een lekkernij. Geniet van de fraaie, heerlijk geurende bloesem en denk je in hoe een hele boomgaard met sinaasappels zullen geuren! De planten van deze variëteiten kunnen lichte vorst verdragen (op een windvrije plek), maar op tijd vorstvrij “stallen” verdient aanbeveling. Op aanvraag sturen we graag een uitgebreide teeltaanwijzing.

Deze struik groeit in Europa in het wild en wordt graag gebruikt voor een vogelvriendelijke haag of houtwal. De vroege en fraaie witte bloei (eetbaar!) is de voorbode voor blauwe bessen (15 mm) met een dof laagje. De bessen zijn tamelijk bitter, maar worden na de eerste nachtvorst wel wat zoeter. Te bittere vruchten niet rauw eten. Conserveren tot jam of sap is heel populair en in Frankrijk worden ze ingelegd als olijven. Van de gedroogde vruchten maak je een geneeskrachtige thee. Er zijn nog veel meer medicinale toepassingen bekend van deze nuttige struik, raadpleeg internet, bijvoorbeeld de website van Plants For A Future. De struiken houden van een plekje in de zon of halfschaduw. De struiken maken veel wortels, geef ze de ruimte of beperk de groeiplek, ideaal voor het verstevigen van een helling. Teelt in een grote kuip is zeer goed mogelijk. De naam: “slee” betekent, dat het de tanden stroef maakt, dat gebeurt bij te vroeg en rauw eten; de oudere takken lopen uit in een doorn, samen “sleedoorn”.

Bijzondere struik, die me als kind al intrigeerde! In de nazomer ontstaan eigenaardige marineblauwe peulen, die jong en rauw gepeld worden net als tuinbonen. De “boontjes” (de zaden) kan je niet eten, maar het witte, zachte vruchtvlees heeft een verrassend delicate, zoete smaak. Alles in de mond en zaadjes spugen is eigenlijk het handigst! De struiken zijn volkomen winterhard, van oorsprong komt deze struik uit Azië, ze houden van een vochtige, halfbeschaduwde plek, maar wel goed gedraineerd.

De Steeneik rukt naar het noorden op naarmate onze winters zachter worden en blijven. Het blijft uiteraard wel oppassen, want een zeer strenge winter overleeft deze fraaie, wintergroene eik niet. De eikels zijn heel populair en eetbaar, ze worden geroosterd of vermalen tot meel. In de natuur zijn de wortels van de steeneik een van de belangrijkste woongebieden van de zeer geliefde truffels. Kweek de boompjes gerust in de vollegrond, je kan ze goed vormsnoeien. We verkopen acryldoek of klimaatnet als de winter extreem dreigt te worden.

Je geniet allereerst al van de prachtige bloesem van deze Prunus! Dit soort zit tussen abrikoos en pruim in, iets meer richting abrikoos. In China, Japan en Korea zijn de vruchten heel populair voor sappen, alcoholische dranken en in sauzen. Ze worden ook medicinaal toegepast. Het meest bekend is de toepassing in Japan als Umeboshi (droog) of Umezuke (vers gezouten), volgens de methode tsukemono (konomono, oshinko of okoko), de vruchten worden dan ingezouten in potten, die met een zware steendeksel wordt bedekt (tsukemonoishi). Het resultaat is een min of meer zout tussendoortje tijdens de maaltijd, die heel gezond is en goed voor de spijsvertering en als voorbereiding voor nieuwe smaken. In Japan is het dagelijks eten van Umeboshi hetzelfde als “snoep verstandig, eet een appel”. De bloemen en het zaad is ook eetbaar. De laatste: mits niet bitter, dan zijn ze licht giftig (cyanide). Door snoeien is de hoogte te beperken tot 4 m, anders wordt het boompje maximaal 8-10 m.

Dit inheemse, zuurminnende plantje geeft 2x per jaar oogst (VII en X) van rode, aromatische en iets pittige vruchtjes. Voor directe eet of inmaak zeer gezond! Geef ze een vochtige, zonnige plek: mulchen en turfmolm bijmengen. De plantjes groeien niet hoger dan 25 cm, maken ondergrondse uitlopers en zijn zeer winterhard. De eerste oogst moet voorzichtig gebeuren om de volgende bloei te ontzien. 3 planten per m² is voldoende, de opbrengst loopt op naar 1 kg per m². Na 8 jaar flink snoeien, nooit kunstmest geven. Idee: zet enkele vossebessen in potten op het terras!

Deze gewone groenbladige vlier is speciaal ontwikkeld (in Oostenrijk) tot het dragen van een enorm grote opbrengst: veel bloei en een hoop kilo’s bessen! De struiken hebben een flinke groeikracht. De witte bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in augustus-september rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze vlier krijgt donkerpurperbruin blad (in de grootte en de vorm zoals een groenbladige vlier) en wordt ongeveer 2-3 m hoog. Na de lichtroze rijke bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze vlier krijgt diep ingesneden, donkerpurperbruin blad en wordt ongeveer 2m hoog. Na de lichtroze rijke bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst deels -bewerkt- uit Wikipedia)

Waarom geen mooie variatie aanschaffen op een eenvoudig thema? Deze vlier krijgt diep purperbruin blad en blijft vrij smal: 2m hoog en 1m breed. Na de lichtroze rijke bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt. Tenslotte worden de bessen gebruikt voor het verven.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst deels -bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze vlier krijgt goudgele bladeren, fijn ingesneden en groeit smal en opgaand: 70 cm breed en 2-3 m hoog, ideaal voor de kleine tuin dus! Na de spierwitte bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Het prachtige, gezaagde, esdoornvormige blad start rozerood en kleurt later bruingroen. Een mooie start voor de later ontstane lichtroze bloei aan fraaie schermbloemen. In de herfst groeien deze uit tot de bekende blauwzwarte vlierbessen. De struik wordt ongeveer even hoog als breed: 2 m. De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst deels -bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze groenbladige vlier groeit compact en zuilvormig smal: 70 cm breed en 2-3 m hoog, ideaal voor de kleine tuin dus! Na de spierwitte bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in augustus-september rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Deze zeer winterharde en groeikrachtige vijg draagt (vrij laat) zijn grote paarse vruchten. Voor goede rijping is een warme zomer nodig, gelukkig zijn die niet meer zeldzaam!

Veelbelovende bruinpaarse vijg, wordt al succesvol in Denemarken geteeld! De smaak van de vijgen is zoet en aromatisch.

Een rijkdragend ras met mintgroene, naar geelgroen rijpende vruchten. De mooie en grote vruchten zijn lichtroze van binnen en smakken fris en zoet!

Goed winterharde, snel groeiende vijg met zeer decoratief, ingesneden blad. De mintgroene, geribbelde vruchten rijpen naar geel met oranje blos. Het vruchtvlees is wit met dieprood centrum. De smaak is fris en licht zoet. De meeste vruchten groeien op het korte hout en niet op de lange takken.

De topvariëteit voor ons klimaat: goed winterhard en continue vruchtzetting. De chocoladebruine vijgen (met opvallende stipjes) hebben soms een lichtpaarse blos en zijn zoet en smakelijk.

Opvallend compact groeiende vijg met grote diep ingesneden bladeren. De middelgrote, koperkleurige, stompe vruchten verschijnen in enorm grote hoeveelheden (als de struik wat ouder is), die in Noord-Europa goed afrijpen en zeer goed smaken.

Deze vijg groeit uit tot een vrij klein boompje, reken op 3 m hoog en 2 m breed, hoewel (vorm)snoeien uiteraard ook mogelijk is. De vruchten rijpen paars-rood-bruin en zijn heerlijk zoet! Het ras is gevonden langs de Thames in de buurt van de Chelsea Bridge, alwaar de enorme oogst en zeer goede vorstbestendigheid opvielen.

Deze Toscaanse topper vormt ook in ons land heerlijke, bruinpaarse vruchten met wijnrood vruchtvlees. De zoete smaak en dunne schil maakt dit tot een favoriet in je tuin! Geef ze een beschutte plek en je kan zelfs 2x oogsten: in juli en september…

WIL JE DE VOLLE LENGTE VAN DE BOOMPJES (2 M). DAN IS OPHALEN AAN TE BEVELEN. BIJ VERZENDEN SNOEIEN WE TERUG NAAR 1,7 M.
Dit is een uitstekende vijgenvariëteit voor het Noord-Europa klimaat, omdat de vruchten goed standhouden in de regen. De boom draagt midden in de zomer en produceert overvloedige vruchten met een licht geelgroene schil en een felrode binnenkant. 2 oogsten per jaar zijn bij een goede zomer mogelijk. Jonge struiken kunnen al vrucht gaan dragen.

Dit fraaie, in Italië populaire ras komt steeds beter tot rijping in ons klimaat! De vrij groene vruchten hebben dieprood vruchtvlees in het centrum: heerlijk zoet...

Een succesvolle, Tsjechische variëteit (kweker Mr. Malecek), die ook in Noord-Europa goed tot rijping komt. De vruchten (van 4-5 cm) zijn groen met bruinoranje blos, het vruchtvlees is op zijn best dieprood.

Deze rustig groeiende vijg draagt grote, goudgele vruchten met een bruinrode blos. Het sappige roze vruchtvlees heeft een zeer goede smaak. Dit oude Franse ras wordt al beschreven in 1667 en is dus vast al veel ouder! In Frankrijk waarschijnlijk de meest bekende en geliefde vijg. Als de struik op een extra warme plaats staat (zuidermuur of kas) dan dragen de struik 2x: in juli en september.

Zeer populaire en veel geteelde vijg met vrij grote, vrijwel ronde paars-grijze vruchten. Het blad is ondiep ingesneden. De vruchten rijpen in onze huidige warme zomers goed en de smaak excellent! Deze Vijg kent vele synoniemen, de namen ‘Observantine’ en ‘Savantine’ pasten er niets eens meer bij…

Opvallend zijn de sierlijke, dubbel ingesneden bladeren (als ijskristallen!). De kleine vruchten worden gemakkelijk rijp in ons klimaat en kleuren via donkergroen naar kastanjebruin.

De ideale vijg voor een kleine tuin of in een pot. De plant blijft klein en geeft toch grote, zeer smakelijke, paarse vruchten (rood van binnen).

Deze populaire vijg produceert tamelijk grote, lichtbruinrode vruchten met een zoet, sappig rozekleurig vruchtvlees. In een lange warme zomer kan men zelfs 2x oogsten. De groei is zwak, zodat de struik wat kleiner kan blijven, ook goed te houden in een grote pot.

Een Italiaanse topper met paarszwarte vruchten met heerlijk zoet en rood vruchtvlees , die door onze warme zomers steeds beter tot rijping komen in ons klimaat! Bij zeer strenge vorst is het wijs om de struik te beschermen, zullen we dat nog eens meemaken...? De oogst kan flink groot zijn!

De kleine tot middelgrote vruchten hebben een fantastische groen-geelgestreepte kleur. Het droge, zoete vruchtvlees is aardbeikleurig en erg goed van smaak! Tamelijk laat oogstbaar. Een enthousiast commentaar op internet: "Then Howard gave us the "Panache" to taste. It was the best thing I've ever had in my life. With a greenish outer skin a tiny bit tart, the magenta center tasted like raspberry jam. My sister and I immediately started asking how to grow it. "

Deze peervormige vijg geeft grote groen-bruine vijgen met een zoete smaak. Het vruchtvlees is diep rood en sappig. Naast de hoge productie (met soms ook een tweede oogst binnen hetzelfde jaar) staat dit ras ook bekend om zijn winterhardheid.

Als je een vijg “honingdruppel” noemt, dan kan je wel een heerlijk zoete vrucht verwachten! De vrij laag blijvende struiken geven een grote oogst van vruchten met een gele schil en amberkleurig centrum. De kleur van het vruchtvlees lijkt dus ook op honing, dat heeft wellicht meegeholpen om deze smaaktopper Pingo de Mel te noemen.

Goed winterharde vijg met groene, peervormige vruchten met rozerood vruchtvlees. De planten blijven vrij compact, daarom groeien ze ook prima in een flinke pot. De zoete vruchten worden goed rijp in ons klimaat. De diep ingesneden bladeren geven extra sier.

Deze variëteit heeft een flinke groeikracht en groeit uit tot een kleine boom. De grote groene vruchten rijpen met roodbruine blos en kunnen wel 100 gram zwaar worden. Geef ze een warm plekje tegen een zuidmuur, dan kan je 2 keer oogst verwachten: zowel in juli als in september en de vruchten zijn heerlijk zoet van smaak met sappig, rood vruchtvlees.

Met rood vruchtvlees en een geweldige zoete smaak met een tikje aardbeiensmaak, is Ronde de Bordeaux een topvijg voor koude gebieden, en geprezen door de prestigieuze Franse teler Pierre Baud. Ronde de Bordeaux is vernoemd naar de unieke Franse Atlantische havenstad waar het bekendheid verwierf. Deze mooi gevormde kastanjebruine vijg met een zeer gladde schil is stevig en sterk van vorm, dus goed transportbestendig. De rijping is tamelijk vroeg in de zomer en de productiviteit groot, Ronde de Bordeaux wordt wel de perfecte vijg genoemd.

Een prachtige, donkere vijg: dieppaars tot bijna zwart en aan de onderkant (waar de zon niet komt) wat lichter van kleur. Het vruchtvlees is dieprood. De grootbladige plant geeft grote vruchten zijn zowel vers als gedroogd heerlijk van smaak met een intens aroma. Goed geschikt voor ons klimaat en laat in de zomer oogstbaar.

De platronde, rond of iets peervormige vruchten zijn prachtig blauwpaars van schil en dieprood van binnen. Een Franse delicatesse, die goed winterhard is in ons klimaat.

Deze compact groeiende variëteit geeft heerlijke, donkerpaarse vruchten met rozerood vruchtvlees. Er is goede rijping in ons klimaat en bij een lange, warme zomder geeft de plant zelfs 2x vrucht!

Deze Franse Vijg geeft in elk geval aan het begin van de herfst zijn kleine, goed smakende, donkerviolette vruchten. Van binnen zijn ze rood. Bij voldoende warmte kunnen ze 2x per jaar vruchten geven.

Dit prachtige ras heeft zeer oude wortels, al in de 6e eeuw werd aangetekend dat deze aangeplant was door kardinaal Pole in Groot-Brittannië, wellicht door de Romeinen daarnaartoe gebracht. De vrij ronde, iets peervormige vruchten kleuren groengeel bij afrijping en tonen bij doorsnijden het typerende witte, heerlijk zoete vruchtvlees.

Voor wie het lastig vindt om te kiezen, stellen we een collectie samen van 5 toprassen (minimaal 4 verschillende) uit onze grote collectie. Het is uitsluitend onze keus.

Zaailing uit een vruchtbare variëteit.

‘Broadview’ groeit iets langzamer dan de gewone soort en blijft uiteindelijk iets kleiner, waardoor deze voor de relatief kleinere tuin geschikt is, een plek van 4x4 m is ideaal. Het ras is zeer productief, al vanaf jonge leeftijd en zelfbestuivend. De vruchten zijn iets langwerpig, met weinig groeven, ze rijpen in de tweede helft van oktober tot begin november. De smaak is goed en de schaal opent gemakkelijk: de vruchten vallen derhalve uit de boom zonder bolster.
HELAAS IS HET VERZENDEN VAN PRODUCTEN LANGER DAN 175 CM TE DUUR GEWORDEN, KIES JE TOCH VOOR VERZENDEN VAN EEN LANGER PRODUCT, DAN WORDT DEZE DOOR ONS TERUGGESNOEID. WE VERZOEKEN JE OM VOOR DE OPHAAL-OPTIE TE KIEZEN, ALS JE DE BESCHIKBARE LENGTE WILT BEHOUDEN.

‘Buccaneer’ is een Nederlands ras uit de buurt van Neer, Limburg. De bomen worden normaal groot, ze geven een uitbundige mannelijke en vrouwelijke bloei en zijn goed in staat tot zelfbestuiving. Kruisbestuiving geeft nog meer vruchten en helpt alle andere rassen ook aan meer oogst. De lichtbruine noten zijn gegroefd en bijzonder smakelijk!

‘Coenen’ is een Nederlands ras uit de Veghel, Noord-Brabant. De bomen worden normaal groot, ze geven een uitbundige mannelijke en vrouwelijke bloei en zijn goed in staat tot zelfbestuiving. Kruisbestuiving geeft nog meer vruchten en helpt alle andere rassen ook aan meer oogst. De noot is vrij groot, goed van smaak en zonder schaalgebreken en makkelijk te kraken, kortom een topper.

‘Moselaner’ is een van de beste Duitse rassen. De bomen worden normaal groot, geven ruime productie van vrij grote noten met een zeer goede smaak. Dit ras kan tegen extreme omstandigheden, langdurige droogte wordt goed verdragen! Plant deze walnoot samen met 1 of 2 andere rassen voor de noodzakelijke kruisbestuiving.

‘Menen' (evenals 'Broadview’ waardeze sterk op lijkt) groeit iets langzamer dan de gewone soort en blijft uiteindelijk iets kleiner, waardoor deze voor de relatief kleinere tuin geschikt is, een plek van 4x4 m is ideaal. Het ras is zeer productief, al vanaf jonge leeftijd en zelfbestuivend. De vruchten zijn iets langwerpig, met weinig groeven, ze rijpen in de tweede helft van oktober tot begin november. De smaak is goed en de schaal opent gemakkelijk: de vruchten vallen derhalve uit de boom zonder bolster.
PLANTEN BOVEN DE 1,70M WORDEN VOOR VERZENDING TERUGGESNOEID, OM DE VOLLEDIG HOOGTE TE KOPEN, KIES VOOR OPHALEN.

‘Plovdivski’ is een Bulgaars ras met een rustige groei en brede kroon, geschikt voor de wat minder grote tuin. De langwerpige noten zijn zeer goed van smaak, het is dan ook een van de beste Oost-Europese rassen. Plant dit ras samen met een ander ras, kruisbestuiving is noodzakelijk.

‘Weinheimer Nr. 139' komt (zoals de naam al zegt) uit de omgeving van Weinheim (bij Heidelberg) en draagt grote, zeer goed smakende noten. Het ras is goed zelfbestuivend en de vruchten (die vaak in trosjes groeien) rijpen vroeg, een ideale Alleinganger dus...

(1850) De tamelijk korte trosjes met kleine bessen geven wel de lekkerste witte bessen! Frisse kleur door de bowl…

Deze Japanse citrusvrucht heeft een milde citroensmaak met duidelijke kenmerken van grapefruit en mandarijn. Het gebruik is als smaakmaker in sauzen, azijn, thee (samen met honing), likeur, bier en wijn. De schil wordt in marmelades en cake verwerkt. De vruchten zijn onregelmatig rond van vorm en 5-8 cm in doorsnee, uitschieters van 10 cm komen voor. Deze citrus kan wel een koudje hebben, maar bescherming tegen vorst overdag is wel aan te bevelen. De plant kent een gezonde groei met langwerpige doorns.

Deze zeer winterharde heester kruipt over de grond en wordt maar 10-25 cm hoog! Ze groeien van nature in de duinen (vandaar de naam), maar aarden ook prima in voedingrijke grond. In de loop van het voorjaar verschijnt de witte bloei, gevolgd door wijnrode naar bijna zwart rijpende bessen. De vruchtjes zijn (goed uitgerijpt) zoet met een prettig zuurtje, soms iets bitter. Bittere vruchten niet eten! Uiteraard zeer geschikt om er een gezonde jam of sap van te maken.

Zwarte bessen zijn tamelijk zuur voor verse eet, maar steeds meer mensen wennen daar aan en waarderen de complexe smaak! Uiteraard zijn de bessen voor jam of sap ook prachtig fruit en... zeer gezond! De vitamine C spat er af en is zeer welkom in de winter. Veel gezondheidsstimulerende werkingen worden aan deze bes toegekend (zie internet). Bij late nachtvorst kan de bloeiende struik enige bescherming gebruiken. Hoewel zelfbestuiving prima gaat, geven 2 planten van verschillende rassen in verhouding meer vrucht. Ojebyn is een Scandinavisch, sterk topras, goed bestand tegen meeldauw met een behoorlijke oogst.

Zwarte bessen zijn tamelijk zuur voor verse eet, maar steeds meer mensen wennen daar aan en waarderen de complexe smaak! Uiteraard zijn de bessen voor jam of sap ook prachtig fruit en... zeer gezond! De vitamine C spat er af en is zeer welkom in de winter. Veel gezondheidsstimulerende werkingen worden aan deze bes toegekend (zie internet). Bij late nachtvorst kan de bloeiende struik enige bescherming gebruiken. Hoewel zelfbestuiving prima gaat, geven 2 planten van verschillende rassen in verhouding meer vrucht. Deze Zweedse variëteit groeit sterk en is ziekteresistent.

Zwarte bessen zijn tamelijk zuur voor verse eet, maar steeds meer mensen wennen daar aan en waarderen de complexe smaak! Uiteraard zijn de bessen voor jam of sap ook prachtig fruit en... zeer gezond! De vitamine C spat er af en is zeer welkom in de winter. Veel gezondheidsstimulerende werkingen worden aan deze bes toegekend (zie internet). Bij late nachtvorst kan de bloeiende struik enige bescherming gebruiken. Wellington XXX is een oud, betrouwbaar, goed zelfbestuivend ras. Preventief beschermen tegen meeldauw verdient wel aanbeveling, bijvoorbeeld met 805000 of 805100. Samen aangeplant met een ander ras wordt de productie per struik wel hoger!