Rest eetbare planten

VANAF OKTOBER - NOVEMBER LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS!
Het parfum van deze beroemde geurroos uit het Midden-Oosten wordt zeer gewaardeerd, de complexe geur wordt veroorzaakt door maar liefst 275 stoffen in de bloem! De x damascena is een (spontane?) kruising tussen Rosa gallica en Rosa moschata (met ook nog wat DNA uit de Rosa fedtschenkoana) en was in de Romeinse tijd al bekend. In de 13e eeuw zijn de planten door kruisvaarders meegenomen naar Noord-Europa. Door de latere bloei volgt dit soort de Rosa gallica op. Pluk de bloemblaadjes, laat ze drogen en ziehier: voor maandenlang rozengeur (en maneschijn?) in uw huis. Van verse rozenblaadjes geef je thee een heerlijke zoete afdronk. Samen met wat honing geeft dit extra heling en verzachting bij keelpijn. In de tuin zal deze roos nauwelijks last hebben van ziekten, mits je ze goed zonnig en het liefst op een verhoogd plantenbed plaatst. De hoogte is 60-90 cm, bloeitijd juli-september.
OMDAT ONZE ROZEN SLECHTS 1X (HOOGUIT 2X) PER JAAR LEVERBAAR ZIJN, KAN DE WACHTTIJD LANG ZIJN.

VANAF FEBRUARI TOT DE VOORRAAD OP IS. DAARNA LEVEREN WE IN HET NAJAAR WEER DE KNOLLETJES, ZIE 306025 OF 734560.
Een meerjarige, wilde telg van het uiengeslacht. De plant komt (zeldzaam) nog voor op vochtige schaduwplaatsen (loofbossen) en het brede blad met de witte, bolvormige bloeiwijzen (30-40 cm hoog) zijn van een verrassende schoonheid! Je plant ze dan ook het beste op een (deels) beschaduwde plaats, de grondsoort maakt niet veel uit hoewel kalkrijk het meest wordt gewaardeerd. Blad en bolletjes worden fijngehakt gebruikt in soepen, salades, kwark en kaas. De bloemen (zelfs bij afrijping eetbaar) zijn wat pittiger dan het blad, maar met mate een mooie aanvulling in salades. Heerlijk is daslook in pesto en kan op alle mogelijk manieren i.p.v. knoflook worden gebruikt, de smaak is milder. Vermeldenswaardig is de geneeskrachtige werking op vele gebieden o.a. bij arteriosclerose (aderverkalking).
Let bij het wildplukken op de uiengeur, het blad lijk namelijk op het giftige blad van Lelietje der Dalen, Aronskelk en Herfsttijloos.

De dragon, die u zaait heeft niet veel etherische olie. Deze echte Franse dragon is vol van smaak en aroma. Laat ze niet te vochtig overwinteren, eventueel onder glas beschermen.

Niet veel mensen beseffen, dat de decoratieve en zeer smakelijke Drakenvrucht aan een cactus groeit! Kweek deze plant in een flinke pot, die op een pilaartje of tafel kan overhangen. Kwekerijen in de tropen binden 1-3 scheuten aan een stok van 1-3 m hoogte en toppen de planten vervolgens, waardoor productieve boompjes ontstaan. ‘s Zomers mogen de planten buiten in half zon, half schaduw (om inbranden van zon te voorkomen), bij veel regen liefst onder een afdak. ‘s Winters op een lichte, koele plaats tamelijk droog houden: in rust. Na jaren geduldige oogst komen de prachtige, witte bloemen en rozerode vruchten: rijp geplukt is het witte vruchtvlees met zwarte pitjes verrukkelijk: mildzoet, vergelijkbaar met meloen en kiwi!

Door kruising van 2 oude groentesoorten ontstond deze prachtige nieuwe groente!
Eeuwig Moes (831470) werd gekruist met Boerenkool en na selectie kwam een prachtige, lichtgekrulde redelijk winterharde kool bovendrijven... Geniet van dit interessante kweekresultaat!
Geef de planten veel organische mest en snoei ze regelmatig terug (stekken!) dan blijft de moederplant jaren produceren. Een vitrage of insectennet helpt tegen rupsen (vlinders). Bij strenge vorst inpakken in acryldoek (808400,808405) is aan te bevelen.

Deze winterharde kool wordt sinds lange tijd in Limburg geteeld. Vermoedelijk is dit type kool al door de Romeinen naar onze streken gebracht. Vroeger werd eeuwige moes vooral gebruikt als eerste voorjaarsgroente en als voedergewas. In het begin van de 20e eeuw is de groente in onbruik geraakt door de toenemende welvaart, maar door speurders naar vergeten groenten van uitsterving gered! De naam eeuwige moes geeft de levensduur en de manier van vermeerdering aan, je steekt een stukje stengel in de grond en de plant groeit weer vernieuwd door: “eeuwigdurend”… Geef de planten veel mest en snoei ze regelmatig terug (stekken!) dan blijft de moederplant jaren produceren. Een vitrage of insectennet helpt tegen rupsen (vlinders). We leveren de groenbladige vorm.

Het is een klimplant uit de komkommerfamilie (Cucurbitaceae) die in Zuidoost-China, Japan en Thailand in het wild voorkomt. Het is van oudsher een belangrijke plant in de traditionele Chinese geneeskunde. De plant staat in de belangstelling van onderzoekers vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen, die verwant zijn aan de eigenschappen van ginseng.
De plant heeft vele positieve bijnamen. De plant wordt in de Chinese provincie Guizhou het "kruid der onsterfelijkheid" genoemd, omdat het hoge aantal honderdjarigen in de regio aan het dagelijks gebruik van theebereidingen met dit geneeskruid wordt toegeschreven. Ook heet het soms vijfbladige ginseng, hoewel het niet nauw verwant is met de echte ginseng. In Japan wordt de theesoort vanwege zijn enigszins zoete smaak "Amachazuru Sweet Tea" genoemd.
Thee kan op de gebruikelijke wijze gemaakt worden van verse of gedroogde bladeren. Verse geplukte bladeren van de plant zijn eetbaar en smaken naar zoethout.
De Jiaogulan kan binnen of buiten als klim- of als hangplant gehouden worden. Als zij buiten overwintert, verliest ze haar bladeren in het koude seizoen. De plant neemt genoegen met een plaats in de halfschaduw en met normale potgrond, die af en toe bijgemest wordt. Het snel groeiende plantje kan men goed vermeerderen door het te stekken. Vermeerdering uit zaad vergt geduld want de kiemduur is lang (bij een constante temperatuur van boven de 20 graden Celsius). Bron: Wikipedia

Een merkwaardig en historisch uitje! De bolletjes vormen in de grond nieuwe aanwas (klisters) en bovenaan de stengels ontstaan naast soms enkele bloemetjes ook “luchtbolletjes”, die vervolgens ook weer uitlopen. Een groei in etages dus. Naast boeiend is dit winterharde uitje ook lekker pittig in salades.
DEZE PLANTJES ZIJN VOORAL IN DE WINTER BESCHIKBAAR, VANAF JULI (TOT DE VOORRAAD OP IS) LEVEREN WE BOLLETJES I.P.V. PLANTJES, ZIE 306000.

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Het blad is groen.

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Extra bijzonder: het blad is ook donkerviolet, hoe meer zon, hoe donkerder de kleur van het blad.

Een imposante en sierlijke plant, die ten onrechte wel wordt verward met de berenklauw (Heracleum), de hoogte kan oplopen tot wel 2 m! Een opsomming van alle eetkwaliteiten: Het blad wordt rauw gegeten in salades of kort gekookt de zoete smaak doet wat denken aan zoethout. Jonge stengels en jonge scheuten worden ook gekookt of rauw verwerkt. Stengels moeten worden geschild als bleekselderij. In de zomer kan de buitenste laag van de stengels huidirritatie veroorzaken (niet zo erg als bij de Berenklauw), oogsten met handschoenen dus! Bekend is de toepassing als natuurlijke zoetmaker van taartvruchten en jam. Extra gesuikerd is het een sierlijke lekkernij als snoep of in de verjaardagstaart! Uit de wortels en de zaden wordt een heerlijke, etherische olie verkregen, die vervolgens wordt verwerkt in likeuren zoals Chartreuse. Van alle delen wordt overigens ook thee getrokken. De vele medische toepassingen vind je op internet.

Van dit soort wordt een heerlijke en helende olie uit de bladeren en zaden gemaakt, vooral voor uitwendig gebruik. Pluk het blad voor een heerlijk frisse potpourri! Muggen worden misleid en zullen je minder snel kunnen vinden... Van de bladeren wordt de poeder afgeschraapt als een eetbare manna. De planten kunnen lichte vorst verdragen, maar bij meer vorst koel overwinteren. Op den duur ontstaat een fraaie struik in een pot, je kan er zelfs een mooie bonsai van snoeien! Het blad is langwerpig en wordt dikker en smaller naarmate de plant ouder wordt.

Een onooglijk en (in het wild) zeldzaam struikje met veel toepassingen! Allereerst valt de heerlijk zoete geur op van het blad, dat is meteen de reden, dat muggen je niet zo snel kunnen vinden. Vroeger werd de plant veel aangewend als geneeskrachtige plant, tegen bijvoorbeeld kiespijn. Ook bij het leerlooien werd deze gebruikt en (nog steeds) voor het winnen van een gele kleurstof. Voor de ontdekking van hop werd gagel gebruikt in bier, nu is deze opnieuw ontdekt in bijzondere, ambachtelijke biertjes. Bloemisten gebruiken de wintertakjes graag in boeketten, vroeger werden ze veel tussen tulpen verwerkt voor de stevigheid van de stelen. Planten maken vrouwelijke of mannelijke katjes, 1 plant kan het ene jaar vrouwelijke en een ander jaar mannelijke katjes geven. Ze houden van vochthoudende grond.

Dit familielid van de gember is een pittiger smaakmaker: van de (wel of niet gedroogde) wortel worden stukjes gesneden voor een smaakmix van gember, peper en kruidnagel. De Maleisische- en Indonesische keuken onderscheidt zich door het gebruik van dit specerij. Het geurige en aromatische blad is ook eetbaar, de vruchten dienen als vervanger voor Kardemom. Medicinaal helpt de wortel bij de spijsvertering. In Europa wordt galantwortel verwerkt in likeuren en bitters. Met de zijderoute kwam deze Europa al binnen. Het lange, lancetvormige blad (1-1,5 m hoog) wordt in de zomer gesierd met fantastische bloemtrossen: wit aan de buitenkant, van binnen geel met rode aders, een orchidee is er niets bij... De planten kunnen het beste in de herfst al naar binnen en vanaf mei naar buiten.

Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

Dit prachtige familielid van de gember is waarschijnlijk het meest bekend vanwege de helder gele kleur, curcumine, die veel toegepast wordt in levensmiddelen (E100). De plant stamt oorspronkelijk uit India waar hij Haldi genoemd wordt. In Indonesië en Maleisië heet het Koenjit of Kunyit, maar het staat ook bekend als Turmeric, Curcuma of Kurkuma, en als Indiase Gember of Gele Gember. In Zuid Amerika noemen ze het Palillo. Het rhizoom of wortelstok van de Koenjit wordt gebruikt voor het op smaak brengen en kleuren van voedsel, en heeft ook interessante medicinale toepassingen. De smaak is licht bitter, met een peperachtig aroma. Het is een belangrijk ingrediënt in Indiase curry en wordt ook veel in de Indonesische en Maleise keuken gebruikt voor allerlei marinades en sauzen. Verse Koenjit wordt geschild en gesneden of gehakt zoals gember. In de traditionele Indiase geneeskunst wordt Haldi al duizenden jaren gebruikt als ontsmettingsmiddel en om pijn te verzachten. De werkzame bestanddelen (zogeheten curcuminoiden) zijn sterke anti-oxidanten, ontstekingsremmers en schimmeldoders. Bovendien stimuleren zij de functie van de lever. Het forse, lange blad met de mooie bloemen halverwege de plant maken geelwortel tot een dankbare kamerplant. Terugknippen geeft frisse hergroei!
VAN SEPTEMBER TOT ONGEVEER MEI IS DE PLANT IN RUST EN STUREN WE EEN POT MET KNOL, DIE WEL AL EEN GROEIHISTORIE ACHTER DE RUG HEEFT.

Echte Gember heeft een unieke, scherpe smaak en wordt gewonnen uit de wortelstok. Gedroogde gember is scherper dan verse, heerlijk is de toepassing in koek en gebak, maar ook in pittige Aziatische gerechten, jam, azijn, frisdrank en zelfs bier. Marco Polo bracht gember uit China, waar het al 3000 jaar geteeld werd. Medicinaal wordt gember gebruikt ter verhoging van de libido en tegen misselijkheid tijdens reizen. Zet de plant ‘s zomers lekker buiten en in de winter vorstvrij of warmer.
VAN SEPTEMBER TOT ONGEVEER MEI IS DE PLANT IN RUST EN STUREN WE EEN POT MET KNOL, DIE WEL AL EEN GROEIHISTORIE ACHTER DE RUG HEEFT.

Rode Gember is de lieveling van gemberliefhebbers vanwege de zeer goede smaak: scherp genoeg, vol aroma en ook nog met fraaie rode knollen, waardoor gerechten lichtrood kleuren.
Verwar deze gember niet met Alpinia purpurata (840200), die rode bloemen heeft en een sierplant is.

Een neefje van de Kurkuma, de wortels smaken naar gewone gember, maar minder scherpte en met een fruitige mangosmaak.
In een handboek lazen we:
De wortelstok van Mango Gember is een populaire specerij en groente vanwege de rijke smaak, die wordt beschreven als zoet met subtiele aardse bloemen- en pepertonen en aroma’s die vergelijkbaar zijn met die van rauwe mango. Het is een heerlijke toevoeging aan salades en roerbakgerechten. Het wordt gebruikt in Zuid-Aziatische en Zuidoost-Aziatische en Aziatische keukens in het Verre Oosten en, meestal, in de Thaise keuken. In India wordt het het meest gebruikt in chutneys en bij het inleggen van augurken. Enkele van de gerechten op populaire receptenwebsites waarin mangogember wordt gebruikt als smaak- en specerij zijn: Kondaikadalai pachadi, mangogemberjus, mangogember augurk, gegrilde pan kip met vurige mangogembersalsa, peperkoek cupcakes met mangogember glazuur, heet gegrilde garnalen met mango-gembersaus, couscouscake met verse mango-gemberchutney, gegrilde Thaise kipsalade met mango-gember, pittige mango-gembertofu, mango-gembersorbet.

Deze bijzondere gember bloeit prachtig, meestal voordat het blad verschijnt met zachtroze bloemen uit de typerende gemberknots. De plant kan flink groot uitgroeien: de enorme bladeren hebben een fraaie zwartpurperen hoofdnerf en de plant wordt tot wel 2 m hoog! Het knolvlees is blauw van kleur en uiteraard eetbaar, maar in de tropen wordt deze gember vooral aangewend als ruimwerkend medicijn: ontstekingsremmend!

Deze zeer smakelijke gembersoort is vooral in de Thaise keuken populair en wordt in kerriemengsels toegepast, bijvoorbeeld in Kroeung, De wortels zijn vrij lang en slank, vingervormig dus, de kelkvormige, roze bloemen verschijnen aan de voet van de plant: opletten en genieten! In de zomer mag de plant naar buiten en bij kans op vorst naar binnen.

Deze (bij ons) tamelijk winterharde, Japanse gember (of Miyoga) is een naaste verwant van de echte gember. Je eet er echter niet de knol van (deze is zelfs giftig) maar de jonge groeiknoppen van het blad en de bloemknoppen! Je zal ze hier maar zelden in de handel vinden en dan nog alleen in Aziatische speciaalzaken. De smaak is veel zachter dan van gewone gember. De bloemen worden meestal rauw gesnipperd op allerlei Japanse gerechten. De bloemen zijn steriel (maken geen zaad), de plant kan dus alleen vermeerderd worden met de worteldelen. De bloemen komen niet (zoals bij gewone gember) boven het blad uit, maar ontstaan aan een kleine stengel aan de basis van de plant.
Kortom, naast een sierlijke bladplant voor de tuin ook af en toe een lekkernij op het bord! Geef ze een schaduwrijk plekje, dat niet te nat wordt.

Deze Zuid-Aziatische Kurkuma groeit uit tot een fraaie plant van ongeveer 1 m hoog met mooie bloemen in gele, witte en roze kleur, die ook nog eens heerlijk geuren! De dikke wortels zijn wit van binnen (vandaar de naam) en mengen de smaak van gember en mango met een stevige nasmaak. De wortels worden zowel vers als tot poeder vermalen gegeten, vooral als smaakmaker in gerechten (bijvoorbeeld als ingrediënt in curry) of thee. In Azië zijn meerdere medicinale toepassingen bekend.
De planten mogen ‘s zomers naar buiten en in de winter ruim vorstvrij, ze sterven jaarlijks af, de knol overwintert en kan deels worden geoogst.

De oude bekende citroengeranium, ik teelde deze al als tiener en maakte er een prachtige bonsai van door voortdurend te snoeien. Gebruik de plant (naast de frisse eetbaarheid) als beschermer tegen muggen! Het iets gekrulde, groene blad tooit zich in de zomer met roze-witte bloemen!

De geur van munt, roosjes en andere kruiden mengen zich tot een mysterieuze odeur… Ik teelde deze al als tiener en maakte er een prachtige bonsai van door voortdurend te snoeien. Gebruik de plant (naast de frisse eetbaarheid) als beschermer tegen muggen! Het iets gekrulde, groen-met-witte blad tooit zich in de zomer met roze-witte bloemen!

Het blad heeft een aangename, zoete geur dat iets aan worteltjes doet denken... De zachtroze bloemetjes maken dit geurwondertje werkelijk tot een sierplant!

De geur van citroen mengt zich met een vleugje onmiskenbare gember: echt genieten! De planten krijgen vrij grote, lichtroze bloemetjes met donkere aders.

Bijna in 3 delen verdeeld en ingesneden blad en (later) ranke, roze rode bloemetjes met dieprode adertjes. Elk bloemetje is een kunstwerk! Een notig en fris aroma komt vrij na fijnwrijven van het blad.

Een sierlijke en smakelijke geranium! De plant groeit breed uit met kort behaard, grijsgroen blad: net een fluwelen kussen! De lichtroze bloemetjes zijn slank, subtiel en verschijnen in flinke trossen. Deze Zuid-Afrikaanse plant houdt (ondanks de beharing) van veel vocht. Geef ze zon tot halfschaduw en verbaas je over deze beauty... Meng wat fijngeknipt blad door cakes, desserts e.d. of maak er een frisse thee van. Uitwendig wordt het blad gebruikt voor verzachting van de (zon)verbrande huid. Van het blad wordt een heerlijk geurende olie gemaakt, je kan zelf beleven hoelang de geur actief is door wat blad te mengen in een geurpotpourri.

Heerlijk geurend naar Citroen, Dennen en Nootmuskaat... Dat geeft leuke mogelijkheden in gerechten! Het blad is tamelijk klein en de witte met roze bloemetjes subtiel.

Fraai generfd blad en (later) roze bloemen met een purperen vlek. Het blad heeft een sterke Citrusgeur, richting sinaasappel.

In Japan is het eten van Hosta’s al lang gewoonte, hoog tijd dat we daar mee gaan experimenteren, vonden we! Jonge bladeren worden in kokend water gelegd en kort gekookt, net als sugar snaps, na de kook en eerste verkleuring direct koelen met koud water: heerlijk knapperig en zacht als asperge’s met een licht snel vervagend bittertje. Vóór de bladontwikkeling kunnen de scheuten zoals asperge worden gebleekt onder een bleekpot. De bloemen zijn in later stadium (rauw) eetbaar in salades. Kortom: een mooie aanwinst in de eetbare tuin, de plant groeit ook goed in de schaduw. We onderzochten en proefden vele Hosta’s en hebben de lekkerste uitgezocht. De zoektocht gaat uiteraard nog door, maar tot nu toe is dit de beste! De Japanse naam voor de eetbare Hosta is Urui of Oobagibooshi.

Deze unieke boom is eigenlijk een naaldboom, hoewel het blad op dat van een loofboom lijkt. In China is de boom bijna heilig vanwege alle vermeende geneeskrachtige werkingen, wees daar wel voorzichtig mee. De boom is in een pot heel goed klein te houden, zelfs als bonsai! Van de bladeren wordt de heilzame thee gemaakt, in de cosmetica gebruikt men het blad in huidproducten en shampoo, er wordt ook een insecticide en mest van gemaakt. Al met al een boeiende boom, die al 250 miljoen jaar geleden op de aarde groeide! Geniet ook van de fantastische herfstverkleuring... Er bestaan mannelijke en vrouwelijke bomen. We weten niet welke we leveren (helaas).

Deze unieke boom is eigenlijk een naaldboom, hoewel het blad op dat van een loofboom lijkt. In China is de boom bijna heilig vanwege alle vermeende geneeskrachtige werkingen, wees daar wel voorzichtig mee. De boom is in een pot heel goed klein te houden, zelfs als bonsai! Van de bladeren wordt de heilzame thee gemaakt, in de cosmetica gebruikt men het blad in huidproducten en shampoo, er wordt ook een insecticide en mest van gemaakt. Al met al een boeiende boom, die al 250 miljoen jaar geleden op de aarde groeide! Geniet ook van de fantastische herfstverkleuring... Dit is een mannelijke, zuilvormige cultivar en geeft dus GEEN vruchten. Rijpe Ginkgovruchten hebben een speciale geur, die niet door iedereen wordt gewaardeerd.

AF EN TOE LEVERBAAR. Het zaaien van ginseng is lastig, de teelt niet minder. We namen het eerste probleem op ons door ze voor je te zaaien, het tweede probleem mag je zien als een uitdaging! Veel informatie over dit 'krachtdadige' kruid vind je op internet.

Deze zeer winterharde, Chinese struik is nog tamelijk zeldzaam, wij verkopen de fraaie, bontbladige vorm die dezelfde werking heeft dan de groenbladige. De groei is vrij kalm, na 10 jaar zijn de struiken ongeveer 150 cm en snoeien is geen probleem. Het vijfdelige, harige blad is groot en uit witte bloeibolletjes groeien blauwzwarte bessen, die lang kunnen narijpen. De takken zijn bedoornd. In de 19e eeuw werd dit soort nog onder het Panax-geslacht gerangschikt, de bekende Ginseng (zie edepot.wur.nl) Gelukkig is deze struik veel gemakkelijker in de teelt en wordt gezien als een mildere vorm van de gewone Ginseng, werkzame componenten zijn eleuterosiden, sterolen en flavonen. Je maakt een geneeskrachtige thee van het jonge blad.

Dit mooie uitje lijkt wel op de bekende knoflook-bieslook, met vooral een verschil in de bloem: deze is bij de grote berglook veel groter! Verder ontwikkelt dit ras smakelijke bolletjes, die zowel rauw als gebakken een heerlijke uiensmaak geven. Het blad heeft een stevige uiensmaak en kan rauw door de sla of lekker in de roerbakschotel. De bloemen zijn rauw of gebakken een subtiel uiengenot...
De planten vormen mooie, compacte toefjes van dun, lancetvormig blad en bloeien met lilablauwe, bolvormige bloemtrossen, die volop bezocht worden door bijen, vlinders en andere insecten.

Deze specerijpeper wordt geteeld voor het zeer aromatische blad. Bij goede verzorging kunnen deze wel 30 cm in doorsnede worden! In een poging het complexe aroma te beschrijven moeten we een vermenging bedenken van Eucalyptus, zoethout, sassafras(olie), anijs, nootmuskaat, mint, dragon en zwarte peper. (Ik zei toch: complex...?) In de Mexicaanse keuken is het gebruik heel bekend: 1) de zgn. Tamales is vis of vlees, dat wordt ingerold in dit geurige blad, 2) verder is het een essentieel onderdeel in de bekende saus “mole verde”, 3) fijngehakt in soep, 4) smaakmaker in chocoladedrankjes en 5) in de likeur “Verdin”. De Amerikaanse kaasmaker Paula Lambert introduceerde “Hoja Santa Cheese”, geitenkaas dat tijdens de fermentatie in het peperblad wordt gerold en zodoende een unieke smaak krijgt. Hoewel vers gebruik de voorkeur heeft, kan het blad ook worden gedroogd.

Henna is de bekende rode kleurstof, die in Arabische, Afrikaanse en Indische culturen wordt gebruikt voor het verven van nagels, handpalmen en haar. Al sinds 3500 v. Chr. is het gebruik bekend! Voor de kleurstof zijn vooral de nerven van het jonge blad interessant. Zet de plant ‘s winters binnen, de minimum temperatuur is 10̊C. Een goede groei vindt plaats bij 25̊-35̊C. Bloeien doet de plant met kleine heerlijk geurende bloemetjes in de kleuren wit, rood, roze of geel. Een beroemde parfum wordt al eeuwenlang hiervan gemaakt. Volgens overlevering de favoriete geur van de profeet Mohammed.

Meer info volgt.