Nieuwe introducties januari 2017

Evenals de pinda laat dit familielid van de bonen zijn vruchten onder de grond groeien. Van oorsprong komt de plant uit West-Afrika maar is inmiddels over de hele tropen verspreid. Dit gewas is zeer populair in moeilijk beteelbare gebieden (steppe) en verdient nog veel meer aandacht. Vanwege de hoge voedingswaarde worden de zaden gegeten: geroosterd, tot meel gemalen of gekookt. De hele plant verbetert trouwens de grond wegens het vastleggen van stikstof in de grond. Een bekend ontbijt in Nigeria heet “okpa” en wordt gemaakt van gestampte Aardbonen, gemengd met palmolie en pompoenbladeren, vervolgens in bananenblad gewikkeld (of plastic zakje) en gekookt tot een soort pudding.

Deze hard groeiende klimplant geeft kleine, smakelijke vruchtjes in de vorm van een lampion. Oogst ze groen voor consumptie, ze zijn flink zuur en zeer gezond, je vindt genoeg recepten onder de Surinaamse naam van deze vruchtgroente: Sopropo. Dit is de wilde, oorspronkelijke variant uit Afrika, zoals deze als eerste in Europa kwam. In eerste instantie werd de plant aangewend (mischien wel door Boerhaave) voor het behandelen van wonden. Laat ook eens enkele vruchten rijp worden, de oranje kleur is prachtig en als de vruchten openbarsten komen de rode zaden zichtbaar, dit rode schilletje bevat uiteindelijk de bruine zaden.

Deze wilde meloen is de voorouder van onze bekende watermeloen en groeit in het wild in Afrika; de Kalahariwoestijn staat er vol mee... Enkele duizenden jaren geleden gebruikten de Egyptenaren deze vrucht al! Door al het mondiale gesjouw met zaden is de plant ook verwilderd in Mexico. Het stevige witte vruchtvlees wordt vanwege het hoge pectine-gehalte graag gebruikt voor het aandikken van jam, maar in stukjes gesneden kan je het ook roerbakken, sommige mensen vinden het rauw erg lekker, op zuur (als augurken) is ook erg lekker. In Afrika zijn dieren er gek op en komen in droge tijden op deze manier aan voeding en vocht. Aan de buitenkant lijken de vruchten op een fraaie watermeloen, maar snijd je ze door, dan zie je onmiddellijk het typerende van de Citroenmeloen: wit vruchtvlees en rode zaden! De vruchten zijn na de oogst maandenlang (soms wel een vol jaar) houdbaar.

Nieuwe ontwikkelingen in de peultjesteelt! De bloemen hebben een fraaie dubbelkleur: wijnrood met lichtlila tot witte vlag, een sier voor de tuin! Voor je eigen vermeerdering moet je wel blijven selecteren op de meest zuivere kleur, het ras is nog jong en moet nog wat “uitmendelen”... De stevig groeiende klimmer geeft een hoge productie van heerlijk malse, groene peulen! In de VS noemen ze dit ras “hyper-tendril” (semi-bladloos), dat betekent dat de planten zeer veel rankjes maken in plaats van blaadjes, die je eventueel kan oogsten om ze heerlijk door de sla te mengen! ‘Magnolia’ belooft een blijvertje te worden en werd ontwikkeld door Alan Kapuler PhD.

Een show-stopper: een tweekleurig peultje! De peultjes zijn groen met roze blos en de bloemen hebben een fraaie dubbelkleur: wijnrood met lichtlila tot witte vlag. Voor je eigen vermeerdering moet je wel blijven selecteren op de meest zuivere kleur, het ras is nog jong en moet nog wat “uitmendelen”... De stevig groeiende klimmer geeft een hoge productie van (niet alleen fraaie maar ook) heerlijk malse peulen! In de VS noemen ze dit ras “hyper-tendril” (semi-bladloos), dat betekent dat de planten zeer veel rankjes maken in plaats van blaadjes, die je eventueel kan oogsten om ze heerlijk door de sla te mengen! ‘Spring Blush’ belooft een blijvertje te worden en werd ontwikkeld door Alan Kapuler PhD.