Bonen

Milde, smakelijke droge laagblijvende (stam)boon. Traditioneel oud ras uit Vermont in New Engeland (VS). Doet het echter ook heel goed in Nederland/Noord-Europa. Geniet van de bijzondere kleur: zalm tot roze zaden met wijnrode spikkels. Sterke planten met goede opbrengsten. Ook geschikt als soepboon. Dit ras uit oude tijden werd jarenlang door Amerikaanse bedrijven gevoerd als paradepaardje.

Het Wieringer boontje groeide al op Wieringen toen het nog een Zuiderzee-eiland was! Het prachtige droogboontje was eigenlijk zo goed als verdwenen, maar dankzij een naar de VS geëmigreerde Wieringer familie is het boontje weer teruggebracht: dankzij de ijver van Eb de Vries is het boontje weer beschikbaar! Sindsdien wordt dit fijne boontje gekoesterd vanwege uiterlijk: wit met een grote, lichtbruine vlek rond de navel en de smaak: stevig en verfijnd. Het gewas is struikvormig tot middenhoog klimmend (60-150 cm hoog) en geeft een grote oogst. Zeer jong geoogst wedijvert het boontje met menig naaldboontje!

Waar de eerste draadloze boon vandaan komt is in de nevelen der historie gehuld. Zeker is, dat dit draadloze ras al in Noord Amerika bekend was in 1810 en afkomstig van Duitse immigranten. Amerikanen vonden het ontdraden van boontjes kennelijk een typisch huisvrouwenklusje, omdat dit ras weinig tot geen draad heeft ontstond de gekscherende naam "Lazy Housewife"… maar ja, de wasmachine bestond nog niet eens! Overigens geeft de plant een grote oogst aan lange, vlezige bonen, die vers of als droogboon gegeten worden/werden. De droogbonen zullen gemakkelijk stuk koken, rustig laten sudderen dus.

De (ook in het buitenland) beroemde Hollandse witte bonen. Laagblijvend met zalvende smaak.

Een zeer bijzonder, kleurrijk en uniek mengsel van (oude) bonen(land)rassen, cultivars en kruisingen daarvan, uit alle windstreken van de wereld! Uit o.a. Korea, China, Kenia, VS, Zuid-Europa, voormalige Oostblok, enz., enz. Uit de nazaten van honderden kruisingen, zijn voor Noord-West Europa geschikte typen geselecteerd en beproefd. Het betreft dus een zeer unieke en uiterst brede variatie van bonenzaden, waarvan de planten wel goed beproefd zijn en onder de Hollandse omstandigheden geteeld kunnen worden. Ideaal geschikt en leuk om uw eigen favoriete selectie uit te ontwikkelen ! Markeer hiertoe de beste, mooiste of meest unieke planten en ontwikkel zo uw eigen huisselectie! Ongetwijfeld zult u tussen deze collectie ook een aantal typen aantreffen die uiterst geschikt zijn voor gebruik als verse- of sperzieboon. De resterende planten kunt u oogsten en aanwenden voor een dan wel zeer unieke bonensoep! Als “ornament” zijn de zaden –bijvoorbeeld in een glazen fles- een attractieve blikvanger. Kortom: warm aanbevolen.

De naam Yin Yang is niet historisch maar wel raak. Ook de bijnaam "orcabonen" duidt al op het zwart-witte karakter van de droge boontjes, opvallend is het zwarte oog in het witte veld en het witte oog in het zwarte veld… In de zuidelijke VS brengt het eten van dit boontje met nieuwjaar geluk! De niet-klimmende, dus lage bonenplanten geven een flinke oogst van smakelijke droogboontjes.

Na het koken lichtgele, bijna zwavelkleurige droogbonen (vandaar de naam!) met een romige, intense smaak, ze blijven heel na het koken. De kleine bonen zijn vrij rond van vorm. Dit fantastische, historische ras vindt zijn oorsprong in Italië en werd rond 1990 alleen nog rond Loro Ciuffenna (zuidoostelijk van Florence) geteeld. Gelukkig heeft het groeiende bewustzijn voor oude rassen ervoor gezorgd, dat dit ras nu op grotere schaal wordt geteeld in de heuvels langs het Pratomagno gebergte in Noord-Italië. In Italië wordt dit ras op de 100e dag van het jaar gezaaid en heeft daarom de bijnaam “fagiolo del cento”, een andere naam is “burrino” genoemd naar de peervormige, traditionele, gele kaas.

Duivenbonen zijn oeroude bonen, die al in 6000 v. Chr. werden gegeten (wie weet voor hoelang al). We zouden ze dus gerust Adamsbonen kunnen noemen...! De groente kwam in ons land door de Romeinen en heeft de hele Middeleeuwen op zowel mensen- als dierenmenulijst gestaan. Het Cruydt-Boek van Dodoens (1644) noemt de “Kleyne Boonkens” of “Zeeuwsche Boonkens”. Dit kleinste familielid van de tuinboon is zo groot als bruine bonen en vrij rond van vorm. Deze variëteit is lichtbruin van kleur, er bestaan ook witte, donkerrode, groene en zwarte rassen. De smaak is die van een verfijnde tuinboon, maar door de kleine afmeting is het mondgevoel uniek. Menig moderne tuinboon is jaloers op het aroma! Zaai ze flink vroeg: februari-maart, ze kunnen enkele graden vorst verdragen en kunnen i.v.m. vogelvraat (duiven zijn er gek op) het beste voorgezaaid worden of anders 5 cm diep zaaien. De oogst kan vers (veel werk maar erg lekker) of gedroogd plaatsvinden. In Groningen werd vroeger van deze bonen de originele "Mollebonen" klaargemaakt, tegenwoordig gebruikt men daar de grotere paardebonen of tuinbonen voor.

Duivenbonen zijn oeroude bonen, die al in 6000 v. Chr. werden gegeten (wie weet voor hoelang al). We zouden ze dus gerust Adamsbonen kunnen noemen...! De groente kwam in ons land door de Romeinen en heeft de hele Middeleeuwen op zowel mensen- als dierenmenulijst gestaan. Het Cruydt-Boek van Dodoens (1644) noemt de “Kleyne Boonkens” of “Zeeuwsche Boonkens”. Dit kleinste familielid van de tuinboon is zo groot als bruine bonen en vrij rond van vorm. Deze variëteit is violet tot donkerrood van kleur en is een oud Pools ras, dat vanaf 1967 in het westen bekend is. Er bestaan ook lichtbruine, witte, groene en zwarte rassen. De smaak is die van een verfijnde tuinboon, maar door de kleine afmeting is het mondgevoel uniek. Menig moderne tuinboon is jaloers op het aroma! Zaai ze flink vroeg: februari-maart, ze kunnen enkele graden vorst verdragen en kunnen i.v.m. vogelvraat (duiven zijn er gek op) het beste voorgezaaid worden of anders 5 cm diep zaaien. De oogst kan vers (veel werk maar erg lekker) of gedroogd plaatsvinden. In Groningen werd vroeger van deze bonen de originele "Mollebonen" klaargemaakt, tegenwoordig gebruikt men daar de grotere paardebonen of tuinbonen voor.

Duivenbonen zijn oeroude bonen, die al in 6000 v. Chr. werden gegeten (wie weet voor hoelang al). We zouden ze dus gerust Adamsbonen kunnen noemen...! De groente kwam in ons land door de Romeinen en heeft de hele Middeleeuwen op zowel mensen- als dierenmenulijst gestaan. Het Cruydt-Boek van Dodoens (1644) noemt de “Kleyne Boonkens” of “Zeeuwsche Boonkens”. Dit kleinste familielid van de tuinboon is zo groot als bruine bonen en vrij rond van vorm. Deze variëteit is violet tot donkerrood van kleur en is een oud Fins ras, waarvan de oorsprong ons niet bekend is. Er bestaan ook lichtbruine, witte, groene en zwarte rassen. De smaak is die van een verfijnde tuinboon, maar door de kleine afmeting is het mondgevoel uniek. Menig moderne tuinboon is jaloers op het aroma! Zaai ze flink vroeg: februari-maart, ze kunnen enkele graden vorst verdragen en kunnen i.v.m. vogelvraat (duiven zijn er gek op) het beste voorgezaaid worden of anders 5 cm diep zaaien. De oogst kan vers (veel werk maar erg lekker) of gedroogd plaatsvinden. In Groningen werd vroeger van deze bonen de originele "Mollebonen" klaargemaakt, tegenwoordig gebruikt men daar de grotere paardebonen of tuinbonen voor.

Dit familielid van de tuinbonen is wel 3x kleiner dan zijn grote broer, maar met heel veel smaak. Die lekkere bitterheid, waar de ware tuinboonliefhebber dol op is, veroorzaakt door tannine, herbergt dit boontje en maakt deze tot een ware smaakbom!
Door de zeer goede vorstbestendigheid kan je de bonen eigenlijk de hele winter doorzaaien, tenzij we de “pech” hebben van strenge vorst...
Naast voor consumptie worden veldbonen veel geteeld als groenbemester, omdat ze stikstof in de grond kunnen vastleggen.
Boeren gebruiken de gedroogde en vervolgens gemalen bonen als zeer eiwitrijk voer voor koeien. Rond 1990 verdween de teelt van veldbonen als eiwitrijk gewas bijna geheel. Er is echter weer interesse in dit gewas in het kader van vergroening en als teelt van eigen veevoer, deze vervangt dan de sojabonen.
Veldbonen werden voor het eerst geteeld in Midden Azië: Irak en Iran, vermoedelijk in het Bronzen Tijdperk. De bonen worden al een paar duizend jaar in Noord-West Europa geteeld. Pas in de Middeleeuwen ontstonden de grootzadige tuinbonen.
1 kg is voor 75 m²

Ongebruikelijk gebogen boontjes, afkomstig uit Noord-Italië, zeer gewild bij kenners! Pluk ze jong, dan zijn ze op zijn best en bieden een lekkere bonensmaak, zoals die hoort te zijn: sappig, vlezig en aromatisch. De boontjes zijn sierlijk groen gemarmerd, wat overigens na koken verandert in effen groen, de bloei is sierlijk lila met paars.

Een vrij zeldzaam Italiaans ras met een rijke historie! De fijne smaak combineert deze boon met prachtige, groen met paars gestreepte, draadloze peulen. Na de kook verkleuren ze weer tot effengroene bonen… Opvallend zijn de (voor een sperzieboon) zeer brede peulen: 13mm. De zaaiboontjes zijn ook decoratief gekleurd: beige met zwarte streepjes.

Een fijnpeulig, vruchtbaar boontje. Leent zich ook goed voor vroege teelt in de koude kas (zaaien vanaf half april). De boontjes zitten bovenin de plant, dat is makkelijk oogsten. Onze smaakproeven wezen dit ras als één van de beste fijne boontjes aan! Extra voor diepvries.

Waar de eerste draadloze boon vandaan komt is in de nevelen der historie gehuld. Zeker is, dat dit draadloze ras al in Noord Amerika bekend was in 1810 en afkomstig van Duitse immigranten. Amerikanen vonden het ontdraden van boontjes kennelijk een typisch huisvrouwenklusje, omdat dit ras geen draad heeft ontstond de gekscherende naam "Lazy Housewife"… maar ja, de wasmachine bestond nog niet eens! Overigens geeft de plant een grote oogst aan lange, vlezige bonen, die vers of als droogboon gegeten worden/werden.

Een beresterke boon met een enorme opbrengst. De stevige, 40cm hoge planten met opvallend groot blad, dragen trossen met lange (17cm) ovaalronde bonen (12mm ø). De bonenkleur is groen met purperen spikkels. Het zaaizaad is lichtbruin gespikkeld. Snij de boon in meerdere delen als spekbonen.
De smaak is fantastisch en de boon kan lang worden doorgeplukt.

In Nederland een van de eerste prinsessenboontjes zonder draad. Het "dubbele" duidt op een gevuld, tamelijk dikke peul. Liefhebbers laten er "een boontje in komen"…

ECO GETEELDE ZADEN! In Nederland een van de eerste prinsessenboontjes zonder draad. Het "dubbele" duidt op een gevuld, tamelijk dikke peul. Liefhebbers laten er "een boontje in komen"…

Sinds 1889 in de handel en nog steeds een sterke Oost-Friese en Groningse variëteit. Tamelijk vroeg oogstbaar met een lang oogsttraject. De vrij korte, brede peulen (13 cm lang, 11 mm breed) zijn vlezig en erg lekker. We krijgen allerlei superlatieven door van klanten... Te gebruiken als vers boontje, maar ook als spek- en snijboon. De lichtgroene peulen hebben rode strepen, die na het koken verdwijnen, ze zijn draadloos en witzadig. Vroeger werden de peulen aan een draad geregen en gedroogd voor de winter (zgn. Knipselbonen): Om te drogen de bonen plukken als ze geel beginnen te verkleuren. Vervolgens ontdraden en aan een snoer rijgen en drogen (bijvoorbeeld op zolder, vroeger langs de schoorsteen). Voor het koken de droge hulzen eerst een nacht voorweken. Zo kwam ook een arm gezin gezond de winter door! Een typisch Oost-Friese en Groningse variëteit! Verwant aan dit ras is de ‘Groninger Weekschil’, meer info zie www.knipselbonen.nl

Sinds 1920 geliefd als zeer vroege boon en destijds een verbetering van de 'Zwarte Belgische'. Evenals dat oude ras uit 1839 is 'Koning der Belgen' zwartzadig. Het wordt genoemd als hommage aan Koning Albert I. Door de vroege rijpheid kan deze smakelijke boon nog zeer laat worden gezaaid. Een extra voordeel is de bestendigheid tegen wat koudere weersomstandigheden!

Een oud bruinzadig ras uit 1907 met heerlijk zachte, platte peulen, lichtgroen van kleur. Vroeger was dit een populair ras om te “forceren”, d.w.z. onder glas voorzaaien om snel (in 50 dagen!) oogst te krijgen. Jaarlijks komen we zaden tekort van dit opmerkelijke oudje vanwege de zeer goede (ouderwetse) smaak! Het ras is inmiddels draadloos gemaakt, dat is de enige verbetering, die in de loop van de tijd is “ingekweekt”. Een tip voor de liefhebber van droogbonen: laat eens een paar planten afrijpen, de (lichtbruine) bonen zijn heerlijk!

Een kwekerstriomf, waar ook mijn vader lang aan gewerkt heeft: bonen, die zeer vroeg dragen en waarbij de bonen boven de plant uitsteken. Gemakkelijk oogstbaar en geen last van rotting omdat de peultjes snel aan de wind drogen. De peulen zijn 18-20 cm lang, donkergroen, smakelijk en zeer vruchtbaar!

Voor de liefhebber van een vlezige boon. Brengt veel op. Een verbetering uit de oude 'Dubbele Zonder Draad', kweekwerk van mijn vader: Wim Vreeken.

Een zeer populaire, door Vreeken's Zaden gekweekte boon. De goede eigenschappen zijn: vroege rijping, goede oogst, middelgrof. Goed voor diepvries.