Geelvlezige selectie van Peterson met weinig zaden. Typisch aan deze selectie is ook de horizontale bladstand.

Convis geeft grote vruchten van gemiddeld 400 g en heeft opvallend geel en zeer aromatisch vruchtvlees. De rijping is begin oktober. Gebruik een ander ras als bestuiver.

Selectie met vroege rijping en goede bewaarbaarheid (in de koelkast).

Selectie van Peterson. Grote vruchten met extreem weinig zaden. Zoet met sterke pawpawsmaak.

Dit ras geeft vruchten van gemiddeld 200 g met een uitstekende smaak. ‘Sunflower’ is zelfbestuivend, hoewel kruisbestuiving met een ander ras toch meer vruchten geeft. De vruchten bevatten relatief weinig zaden (pitten).

Deze roomappel vormt mooie, grote groene, berijpte vruchten met geel vruchtvlees bij rijpheid (begin oktober). De smaak is erg goed, dit ras is zeer vruchtbaar en gemakkelijk zelfbestuivend, dus verschillende rassen is niet per se nodig. Een succesvolle selectie door D. Montanari uit Faenza - Italië.

Tollgate of Sibley geven zeer grote vruchten (400 g - 450 g) met gele schil en geel vruchtvlees met een uitstekende smaak! Gebruik een ander ras als bestuiver.

De eerste selectie van Peterson, ook gekend als Shenandoah®. Milde smaak.

Deze Belgische selectie, door Dimitri Jacobs van kwekerij Zoetewei, geeft grote vruchten van rond de 300 gram. De bomen hebben een gezonde groei en de oogst zal jaarlijks rond half oktober zijn. Gebruik een ander ras als bestuiver.

Deze betrouwbare selectie uit 1982 geeft grote vruchten met weinig zaden (pitten). De New Yorkse Roomappelkweker G.A. Zimmerman bracht deze topper in de handel. Gebruik een ander ras als bestuiver.

Het vijfdelige blad geeft al een speels aanzien aan deze steeds populairder wordende klimplant. De trosjes hangende, diepwijnrode (of spierwitte) bloemetjes decoreren in de zomer je muur of schutting. De plant komt uit Oost-Azië en krijgt het liefst een halfbeschaduwd plekje. Uiteindelijk zullen er hele bijzondere, grijsblauwe, langwerpige vruchten (5-10 cm lang en 4 cm breed) ontstaan, deze bevatten de zaden en er omheen een witte, bijna vloeibare vruchtmassa. De inhoud is in zijn geheel eetbaar met een structuur als de granaatappel. Met een beetje citroensap is het een lekkernij! De schil is bitter, maar na bakken is ook deze een heerlijkheid. De jonge uitlopers van de Akebia zijn heerlijk door de sla en van ouder blad maak je een gezonde thee. Er zijn in de Chinese geneeskunst veel toepassingen bekend tegen o.a. infecties. Tenslotte zijn de 1-jarige twijgen na de winter geschikt als vlechtmateriaal voor manden. Voor goede vruchtzetting zijn 2 planten nodig en is het wijs om met een kwastje de pollen van de mannelijke bloemen (meestal bovenin de plant) in aanraking te brengen met de stampers van de vrouwelijke bloemen van de andere plant. Als je tijdens de bloei veel insecten aan het werk ziet, dan is die handmatige bestuiving niet nodig.

Geweldig effect als sinaasappels bloedrood vruchtvlees hebben! Dit soort bezit meer anti-oxidanten dan de gewone oranje. De roodkleuring ontstaat alleen bij koudere nachten. Aan de buitenkant is nauwelijks verschil te zien met gewone sinaasappels, het geheim zit dus in de inhoud…

De echte sinaasappel is wellicht de bekendste telg van het Citrusgeslacht. Het zoete (iets zure) vruchtvlees is direct of geperst een lekkernij. Geniet van de fraaie, heerlijk geurende bloesem en denk je in hoe een hele boomgaard met sinaasappels zullen geuren! De planten van deze variëteiten kunnen lichte vorst verdragen (op een windvrije plek), maar op tijd vorstvrij “stallen” verdient aanbeveling. Op aanvraag sturen we graag een uitgebreide teeltaanwijzing.

Deze struik groeit in Europa in het wild en wordt graag gebruikt voor een vogelvriendelijke haag of houtwal. De vroege en fraaie witte bloei (eetbaar!) is de voorbode voor blauwe bessen (15 mm) met een dof laagje. De bessen zijn tamelijk bitter, maar worden na de eerste nachtvorst wel wat zoeter. Te bittere vruchten niet rauw eten. Conserveren tot jam of sap is heel populair en in Frankrijk worden ze ingelegd als olijven. Van de gedroogde vruchten maak je een geneeskrachtige thee. Er zijn nog veel meer medicinale toepassingen bekend van deze nuttige struik, raadpleeg internet, bijvoorbeeld de website van Plants For A Future. De struiken houden van een plekje in de zon of halfschaduw. De struiken maken veel wortels, geef ze de ruimte of beperk de groeiplek, ideaal voor het verstevigen van een helling. Teelt in een grote kuip is zeer goed mogelijk. De naam: “slee” betekent, dat het de tanden stroef maakt, dat gebeurt bij te vroeg en rauw eten; de oudere takken lopen uit in een doorn, samen “sleedoorn”.

Bijzondere struik, die me als kind al intrigeerde! In de nazomer ontstaan eigenaardige marineblauwe peulen, die jong en rauw gepeld worden net als tuinbonen. De “boontjes” (de zaden) kan je niet eten, maar het witte, zachte vruchtvlees heeft een verrassend delicate, zoete smaak. Alles in de mond en zaadjes spugen is eigenlijk het handigst! De struiken zijn volkomen winterhard, van oorsprong komt deze struik uit Azië, ze houden van een vochtige, halfbeschaduwde plek, maar wel goed gedraineerd.

De Steeneik rukt naar het noorden op naarmate onze winters zachter worden en blijven. Het blijft uiteraard wel oppassen, want een zeer strenge winter overleeft deze fraaie, wintergroene eik niet. De eikels zijn heel populair en eetbaar, ze worden geroosterd of vermalen tot meel. In de natuur zijn de wortels van de steeneik een van de belangrijkste woongebieden van de zeer geliefde truffels. Kweek de boompjes gerust in de vollegrond, je kan ze goed vormsnoeien. We verkopen acryldoek of klimaatnet als de winter extreem dreigt te worden.

Je geniet allereerst al van de prachtige bloesem van deze Prunus! Dit soort zit tussen abrikoos en pruim in, iets meer richting abrikoos. In China, Japan en Korea zijn de vruchten heel populair voor sappen, alcoholische dranken en in sauzen. Ze worden ook medicinaal toegepast. Het meest bekend is de toepassing in Japan als Umeboshi (droog) of Umezuke (vers gezouten), volgens de methode tsukemono (konomono, oshinko of okoko), de vruchten worden dan ingezouten in potten, die met een zware steendeksel wordt bedekt (tsukemonoishi). Het resultaat is een min of meer zout tussendoortje tijdens de maaltijd, die heel gezond is en goed voor de spijsvertering en als voorbereiding voor nieuwe smaken. In Japan is het dagelijks eten van Umeboshi hetzelfde als “snoep verstandig, eet een appel”. De bloemen en het zaad is ook eetbaar. De laatste: mits niet bitter, dan zijn ze licht giftig (cyanide). Door snoeien is de hoogte te beperken tot 4 m, anders wordt het boompje maximaal 8-10 m.

Dit inheemse, zuurminnende plantje geeft 2x per jaar oogst (VII en X) van rode, aromatische en iets pittige vruchtjes. Voor directe eet of inmaak zeer gezond! Geef ze een vochtige, zonnige plek: mulchen en turfmolm bijmengen. De plantjes groeien niet hoger dan 25 cm, maken ondergrondse uitlopers en zijn zeer winterhard. De eerste oogst moet voorzichtig gebeuren om de volgende bloei te ontzien. 3 planten per m² is voldoende, de opbrengst loopt op naar 1 kg per m². Na 8 jaar flink snoeien, nooit kunstmest geven. Idee: zet enkele vossebessen in potten op het terras!

Deze gewone groenbladige vlier is speciaal ontwikkeld (in Oostenrijk) tot het dragen van een enorm grote opbrengst: veel bloei en een hoop kilo’s bessen! De struiken hebben een flinke groeikracht. De witte bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in augustus-september rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze vlier krijgt donkerpurperbruin blad (in de grootte en de vorm zoals een groenbladige vlier) en wordt ongeveer 2-3 m hoog. Na de lichtroze rijke bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze vlier krijgt diep ingesneden, donkerpurperbruin blad en wordt ongeveer 2m hoog. Na de lichtroze rijke bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst deels -bewerkt- uit Wikipedia)

Waarom geen mooie variatie aanschaffen op een eenvoudig thema? Deze vlier krijgt diep purperbruin blad en blijft vrij smal: 2m hoog en 1m breed. Na de lichtroze rijke bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt. Tenslotte worden de bessen gebruikt voor het verven.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst deels -bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze vlier krijgt goudgele bladeren, fijn ingesneden en groeit smal en opgaand: 70 cm breed en 2-3 m hoog, ideaal voor de kleine tuin dus! Na de spierwitte bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Het prachtige, gezaagde, esdoornvormige blad start rozerood en kleurt later bruingroen. Een mooie start voor de later ontstane lichtroze bloei aan fraaie schermbloemen. In de herfst groeien deze uit tot de bekende blauwzwarte vlierbessen. De struik wordt ongeveer even hoog als breed: 2 m. De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in september-oktober rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst deels -bewerkt- uit Wikipedia)

Een prachtige variatie op een eenvoudig thema! Deze groenbladige vlier groeit compact en zuilvormig smal: 70 cm breed en 2-3 m hoog, ideaal voor de kleine tuin dus! Na de spierwitte bloei in grote schermbloemen ontstaan de gewilde vlierbessen.
De bloei is van mei-juli, de bestuiving vindt plaats door insecten en de grote hangende trossen met blauwzwarte vruchtjes zijn in augustus-september rijp. De vlier stelt geen hoge eisen aan zijn standplaats, maar bloeit het rijkst op een zonnige plek. Er zijn veel keukentoepassingen:
VRUCHTEN: Van de vruchten wordt jam, vruchtensap, gelei en vlierbessenjenever gemaakt. Ook worden de bessen gebruikt voor het verven. De bessen kunnen beter niet rauw gegeten worden aangezien ze licht giftig zijn. Ze bevatten de naar dit geslacht genoemde stof sambunigrine, die door koken onschadelijk wordt gemaakt.
BLOESEM: De bloesem wordt wel in pannenkoeken gebruikt en wat denk je van vlierbloesembeignets: hiervoor moeten ze in een beslag worden gedoopt en daarna in ruim vet goudbruin worden gebakken... Bovendien kan men van de bloesem siroop maken, deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het siroop bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.
(Tekst -deels bewerkt- uit Wikipedia)

Deze zeer winterharde en groeikrachtige vijg draagt (vrij laat) zijn grote paarse vruchten. Voor goede rijping is een warme zomer nodig, gelukkig zijn die niet meer zeldzaam!

Veelbelovende bruinpaarse vijg, wordt al succesvol in Denemarken geteeld! De smaak van de vijgen is zoet en aromatisch.

Een rijkdragend ras met mintgroene, naar geelgroen rijpende vruchten. De mooie en grote vruchten zijn lichtroze van binnen en smakken fris en zoet!

Goed winterharde, snel groeiende vijg met zeer decoratief, ingesneden blad. De mintgroene, geribbelde vruchten rijpen naar geel met oranje blos. Het vruchtvlees is wit met dieprood centrum. De smaak is fris en licht zoet. De meeste vruchten groeien op het korte hout en niet op de lange takken.

De topvariëteit voor ons klimaat: goed winterhard en continue vruchtzetting. De chocoladebruine vijgen (met opvallende stipjes) hebben soms een lichtpaarse blos en zijn zoet en smakelijk.