Rest eetbare planten

Deze munt zal wel gevonden zijn in Zwitserland, door lange geïsoleerde teelt ontstaat een uniek ras: de grote groeikracht en het stevige aroma vallen meteen op! Zoals alle andere munten een ruim toepasbare soort voor thee en gerechten. Teel ze jarenlang in een pot, in het voorjaar een beetje mest en groeien maar!

De Muntstruik is een onbekend fenomeen in onze tuinen, maar wie hem eenmaal heeft geniet van de vele prettige eigenschappen! Allereerst verraad de naam de aanwezigheid van een heerlijke etherische muntgeur en muntsmaak aan het blad en de bloem. Sterk genoeg om maar enkele blaadjes nodig te hebben voor een verkwikkende thee. De sensationele smaak verrijkt chocoladegerechten, sauzen en desserts. De witte bloemetjes (met in het centrum paarse en oranje vlekjes) lokken bijen en hommels en zijn een frisse en sierlijke toevoeging aan salades. Het struikje wordt ongeveer 50-60 cm hoog en heeft bij strenge vorst graag enige bescherming. Tijdens zwoele avonden schud je even met je handen door de plant en de lucht vult zich met frisse muntgeur en houdt de muggen op afstand!

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS.
In Zuid-Afrika is dit geurige familielid van de Citroenverbena (Vervaine) bekend onder de naam “beukesbossie” en is een populair kruid. Ook in Zuid-Amerika komt de plant veel voor. Vele traditionele medische toepassingen zijn bekend, in de keuken is vooral de toepassing als milde mint in bijvoorbeeld thee en bij gerechten in gebruik. De smaak is stevig, maar niet overheersend. Deze gemakkelijke plant houdt van zon en bloeit met witte bloeiaren op 50-100 cm hoogte. Overwinter ze vorstvrij.

Op een beschutte plek herken je dit boeiende plantje meteen aan de ronde, sappige, wintergroene blaadjes. Het is dan ook een vetplantje, dat verwant is aan Sedum en Steenbreek. We kwamen door een klant op het idee om dit soortje te gaan telen omdat een restaurateur in Menton (Le Mirazur) de blaadjes verwerkt in gerechten. Bij nader onderzoek blijkt inderdaad: de blaadjes zijn heerlijk in salades, de smaak is mild kruidig met een fijne bite! De bloemstengeltjes dragen naar beneden gerichte buisbloemetjes in een lichtgele tot roze kleur en zijn ook eetbaar.
In de natuur vind je ze in ons land zeer zelden, maar ik kwam ze overvloedig tegen in Zuid-West Engeland. Met de toenemende zachte winters kan daar snel verandering in komen, ze houden niet van strenge vorst en op een vochtig, halfbeschaduwd plekje groeien ze het grootst op. Maar het is ook een pionier, die op vochtige muren en kades zich tussen de stenen wurmt, eenmaal ontkiemt zal de plant zich aanpassen aan de omstandigheden: veel zon betekent zeer compacte groei, meer schaduw geeft grotere planten.

Van oorsprong komt deze groenblijvende boomsoort uit India en Sri Lanka, maar tegenwoordig vinden we de boom in de gehele tropen. Bij ons is het een kuip- of kamerplant, die zeer goed in een (flinke) pot te houden is. In Azië wordt de plant vanwege de vele medicinale toepassingen als "wonderboom" of "dorpsapotheek" gezien. De takken van de Neemboom worden door honderden miljoenen mensen als natuurlijke tandenborstel gebruikt! Als insektenverdrijver heeft de Neemboom grote waarde tegen malaria. Meer informatie over deze zeer veelzijdige plant op internet.

JAARLIJKS LEVERBAAR VAN SEPTEMBER TOT DE VOORRAAD OP IS.
De bollen hebben het uiterlijk van knoflook, de smaak is zachter en zoeter (richting prei). Dit soort wordt dan ook (w.s. terecht) de voorvader van onze prei genoemd en heeft naast de verfijnde preismaak ook een prachtige bloei: wit met roze bloempjes in compacte schermen bijeen op 1 m hoge stengels. In de zomer zijn de bollen uitgegroeid en kunnen worden geoogst en gegeten. Plant de kleinere bollen weer terug voor oogst het jaar erna! Het blad is uiteraard eetbaar als prei. Oerprei wordt vaak vergeleken en verward met Olifantenknoflook. Ze zijn zeer verwant, maar deze laatste vormt dikkere bollen met een steviger vlies.

Dit familielid van de komkommerkruid is in de zoektocht naar eetbare planten “boven komen drijven” hoewel de Schotten, IJslanders en Groenlanders deze plant al eeuwen langs de kusten vinden en eten. Koppert Cress heeft in ons land het “laatste duwtje” gegeven voor de huidige populariteit in de culinaire wereld. De knapperige, ziltige smaak komt natuurlijk het best tot stand langs de kust op zilte grond, maar landinwaarts blijft de smaak heerlijk zacht: als oesters, ansjovis of champignons... De plant, die kruipend slechts 20 cm hoog wordt, is zeer winterhard en bloeit prachtig (VI-VIII) met blauwe bloemetjes, die ook eetbaar zijn. Het matgrijze blad is een sieraad op uw bord. Zelfs de wortel is (ws gekookt of geroerbakt) eetbaar, volgens traditie bij de Inuit (Groenlandse Eskimo’s). Geef de plant een zonnige, goed gedraineerde plek en houd de slakken in de gaten.

Aantrekkelijk en smakelijk! Dit overblijvende, maar niet winterharde bladgewas heeft half paars, half donkergroene bladeren die een heerlijke toevoeging aan salades maken, of kunnen worden (kort) gekookt of geroerbakt als spinazie. Okinawa Spinazie kan de hele zomer op een zonnige of half beschaduwde plaats pronken in tuin of pot. Zorg altijd voor voldoende water.

Het “Superfood” van Brazilië!
Een opmerkelijke, succulente plant uit Brazilië (Minas Gerais), die in Nederland liefdevol voor u wordt gekweekt. Lokaal staat de plant bekend als een wonderdoener, veel ziekten worden voorkomen (zegt men), dus de moeite waard om deze plant te kweken en uit te proberen. In Zuid-Amerika worden de bladeren en bloemen gebruikt bij het bereiden van soepen, omeletten, hartige taarten, stoofschotels en in salades. De blaadjes hebben een knapperige textuur en de smaak heeft tonen van asperge, artisjok en spinazie. Ze zitten vol vitaminen, eiwitten, vezels en mineralen en omdat ze in de tropen veel (soms woekerend) aanwezig zijn is het voor vegetariërs en armere bevolking een goede vleesvervanger.

In de natuur wordt deze een fors groeiende klimmer, maar wij kweken de planten in een pot, op den duur kan je deze opbinden. De stengels hebben doorns, oudere takjes krijgen clusters van stekels. De heerlijk geurende, crèmewitte bloemetjes groeien uit tot oranje-gele vruchtjes (lijken op kruisbessen) met een heerlijke smaak!
De planten komen in alle tropische landen van Zuid-Amerika in het wild voor, inclusief Suriname.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Blad met een champignonsmaak: dat opent nieuwe perspectieven! Denk aan salades, als laatste toevoeging in soepen, in de wok etc. De aardsmaak is echt een sensatie. Oorspronkelijk komt de plant uit Papoea Nieuw Guinea, is dus bij ons een kamerplant, die ‘s zomers buiten kan en is naast smakelijk ook bijzonder fraai: glanzend op basilicum lijkend blad, vaak met een gele tekening, dat uitmondt in hemelsblauwe lipvormige bloemetjes. De plant groeit langzaam en verdraagt schaduw. Hoogte 40-60 cm.