Eco en Oké Zaden, Bloembollen, Pootgoed en Planten

ECO GETEELDE ZADEN! In Nederland een van de eerste prinsessenboontjes zonder draad. Het "dubbele" duidt op een gevuld, tamelijk dikke peul. Liefhebbers laten er "een boontje in komen"…

ECO GETEELDE ZADEN! Paarse, glanzende peulen, roze bloei: een sieraad voor huis of pot! Na de kook worden de bonen donkergroen en zijn zeer smakelijk!
Goed voor de diepvries.

ECO GETEELDE ZADEN! Oud en beproefd ras, dat opvalt door de vroege oogstbaarheid. De groene peulen zijn van gemiddelde lengte (12-13 cm), goed vlezig en gevuld en uiteraard draadloos. De smaak is sappig en smakelijk. Geschikt voor warme en koude klimaten.

ECO GETEELDE ZADEN! Middelfijn boontje met een grote oogst van donkergroene, glanzende, vrij lange boontjes. De smaak is voortreffelijk en blijft goed behouden na diepvriezen.

Heerlijk mals en van onderaf aan al boontjes te oogsten! Een van onze Belgische kwekers mengt en kruist de nieuwere types groene, paarse, rode en gele (boter) slaboontjes met als doel: malsheid en hoge productie! Wel regelmatig oogsten om de planten aan de bloei te houden…

ECO GETEELDE ZADEN! Een moderne topper: de boon met de volmaakte vorm! Middenlange, goed gevulde en zeer vlezige boon: 9-11 mm dik en 18-20 cm lang. Oogsten wordt vergemakkelijkt door de opvallend grote trossen, ze dragen lang door. De sterke groeikracht zorgt voor een vitaal gewas, ook als het weer even tegen zit. Deze absoluut draadloze boon is resistent tegen virus 1 en kan ook goed in de kas geteeld worden. Opvallend is de zwarte zaadkleur, de mooie lila bloei en vrij donkergroene peulen en de zeer goede smaak!

Deze zeldzame, klimmende bonenvariëteit geeft malse, lichtgroene slabonen. Iets breed van vorm, sommigen zien er een kleine snijboon in. De zaden, die ook heerlijk zijn als droogbonen, zijn bijna zwart met bruine en crèmewitte spikkels.

ECO GETEELDE ZADEN! Populaire klimmende spekboon. Geeft volle, vlezige, slanke bonen van wel 25 cm. Weelderig groeiend en veel gevend. Heet ook Duitse of Rinse prinses.

ECO GETEELDE ZADEN! Lange rechte snijboon geschikt voor volle grond, en ook speciaal voor de glasteelt. Dit ras blijft lang mals en gezond.

Deze compacte, (iets rankende) boon werd zelfs al 5000 v.Chr. geteeld! Hoewel voor de ontkieming vocht nodig is, groeit deze boon verder met zeer weinig water tot wasdom. Een ideale woestijnboon dus, teelt in de kas is heel succesvol en in de vollegrond graag op een verhoogd bedje. Wie wel eens in Midden-Amerika en Mexico droogbonen op de markt ziet, kijkt 10 tegen 1 naar Teparybonen... Er bestaat geen andere cultuurgroente, die met zo weinig water toe kan! ‘Black Mitla’ geeft glanzend zwarte bonen (9x5 mm), die gekookt of geroosterd worden. De kooktijd is ongeveer 30 minuten, korter dus dan normaal. De smaak is bijzonder aangenaam en wijkt af van de gewone droogboon, die immers tot het soort Phaseolus vulgaris behoort. Deze unieke soort kent veel traditionele cultuurrassen, die allemaal bij de Indianen gevonden zijn. De naam Tepary-bonen is een Engelse verbastering voor T’pawi = Tohono O’odham voor “het is een boon”.

Deze (nog) zeer zeldzame, Russische tuinboon heeft dieppurperen zaden in verse vorm en bijna zwarte zaden in gedroogde toestand. De planten zijn zeer koubestendig en de smaak is als een smakelijke, traditionele tuinboon. Eet ze vers of na drogen, ook heerlijk als basis voor humus e.d.

Een oude boon die onze kweker vanaf ± 2000 teelt en gekregen heeft van een oude opa op Heerjansdam. Hij en zijn vader teelden deze tuinboon al w.s. vanaf de 1920s. Onze kweker houdt ze kort (op tijd toppen) ivm luis, de opbrengst is goed (ook nu hij ze in Zweden teelt) en hij plukt ze klein “dan hoef je ze niet dubbel te doppen”, maar verder doorgegroeid worden ze ouderwets groot met gemiddeld 5 bonen in een dop. De tuinboontjes zijn witkokend en goed te bewaren in de diepvries, ook na twee jaar, wel in vacuüm verpakking.
De oude opa heette Cor en werd op de tuin Corretje de Kikker genoemd. Hij is rond 2014 overleden en was over de 90 jaar.

ECO GETEELDE ZADEN! Een goed producerend ras van het Express Type. Kenmerkend zijn: mooie compacte groei, vrij fijne bonen, 4-5 per peul en een ouderwetse tuinbonensmaak. Deze fijne “bruinkokers” kunnen ook goed worden ingevroren!

Een bijzonder fijne en zeer smakelijke tuinboon, die waarschijnlijk door de Romeinen naar Engeland is gebracht en al wordt genoemd en geroemd in de 12e eeuw als lekkernij tijdens feesten rond Martock in Somerset. Overigens was het in die tijd echt overlevingsvoedsel, gemakkelijk te telen en de hele winter bewaarbaar. Het fijnzadige rasje werd van de ondergang gered omdat nog enkelen (waaronder de plaatselijke dominee) ze teelden. De planten blijven lager dan gemiddeld en dragen veel peulen!

Een zeer productieve, oude, traditionele tuinboon uit de gemeente Solberga in Bohuslän (Zweden), waar hij al honderden jaren wordt verbouwd en een zeer belangrijk hoofdvoedsel is. Linnaeus' leerling Pehr Kalm, die het ras tijdens zijn reis in 1742 beschreef, beschouwde het als de beste tuinboon van die tijd in de hem bekende omgeving. Ze worden geteeld door Lars en Lennart Eliasson in Ödsmåls Västergård in Solberga.

De boon is iets kleiner en fijner dan we tegenwoordig gewend zijn, maar volgens het tijdschrift Trädgården uit 1916 wordt de Bohusländ tuinboon geprezen als "deze overtreffen de boerenbonen die over het algemeen in de tuinen worden geteeld".

Een heerlijke bosbes uit de bossen van Oost-Canada en Maine (VS) zeer populair bij de bevolking daar om uit het wild te plukken. Geef ze een plekje met zure grond op een halfbeschaduwde plaats. De plant gedijt heel goed waar bossen zijn verbrand, dus regelmatig wat hout-as als bemesting zal ze goed doen!

WAT EEN SMAAKFESTIJN!
In 2008 was de verzamelaar Helton Muniz op het “Projeto Colecionando Frutas” (fruitverzamelingsproject) in het bos van Angatuba (São Paulo) en ontdekte deze soort.
Sindsdien is hij erin geslaagd deze zeldzame soort te kweken en enkele jaren later bereikten de eerste zaden Europa.
De Juã-Açu is gewoonweg geweldig qua smaak. Heel exotisch. Je kan kiwi, abrikoos, achachairu, sinaasappel en passievrucht proeven. Ongelofelijk hoe veelzijdig de smaak van een "Solanum" kan zijn.
Deze Juã-Açu zaden zijn ook interessant voor mensen die deze fruitplant al bezitten.
Je hebt dan weer een plant om te kruisbestuiven (wat vaak een voordeel is). Kweek dus het liefst 2 planten in de buurt van elkaar op.
In Noord-Europa bloeien ze overigens niet in het eerste jaar, maar eerder in het tweede of derde jaar. Vervolgens dragen ze minimaal 6 jaar vrucht. Overwinteren bij minimaal 10 graden (ook al kan het kortstondig -3 verdragen). De plant wordt flink groot met grote bladeren en doorntjes, hij sterft af en komt in het voorjaar weer terug.

Dit lage kruipplantje is kalkminnend en doet het zelfs bij snijdende, zoute zeewind. De roze lipbloempjes steken eigenwijs uit de bruine bloemhoofdjes en zijn ook bij vlinders en bijen zeer in trek. De bijna ronde tot langwerpige blaadjes zijn heerlijk in de sla of in de soep en al sinds de oudheid in trek! Alle delen van de plant zijn overigens eetbaar, de bladeren goed wassen helpt de iets bittere tannine te verwijderen. Van de bloemen en stengels wordt een olifgroene kleurstof gewonnen. Tenslotte de medicinale toepassingen: die zijn zo talrijk, dat je er (op eigen risico) mee kan experimenteren, kijk maar eens op internet of in geneeskruidenboeken…

Een vreemde eend in de zaden-bijt vormt dit familielid van de komkommers (Cucurbitaceae)! Ik introduceer de term “naaktkiemer”, want dit fantastische zaad kiemt in de loop van de winter gewoon (binnen!) uit zijn eigen vrucht, dit is dan ook de enige kiemmethode! Bewaar deze prachtige, grofgestekelde vrucht (er bestaat ook een fijngestekeld ras) dus op een lichte, niet te warme plaats. In de warme kamer mag ook, maar dan moeten de scheuten af en toe gesnoeid worden. Vanaf februari-maart is het beter om de groeiende vruchten in potten te planten (eerder mag ook): geheel onder de grond of op zijn kant, zo dat de uitloper in elk geval net onder de grond is geplant. Water naar behoefte, aarde droog = water geven. Bij mooi weer af en toe met de plant naar buiten is gunstig voor een stevige groei. Uiteindelijk moet de plant (na de vorstperiode dus ongeveer in mei) lekker in de zon naar buiten en uitgeplant worden in de vollegrond. Deze zal aan de klimmende of kruipende ranken in zomer en herfst een enorme oogst geven. Er bestaan ook Chayotes met een gladde schil (060405), deze zijn net zo smakelijk, ze doen het beide goed in ons klimaat, het ene jaar doet de gladde het beter, het andere jaar juist de gestekelde... Over de bereiding van deze Midden-Amerikaanse vrucht vind je veel ideeën op internet. Opvallend is, dat de zachte structuur behouden blijft, je bakt of kookt ze dus niet tot moes. Vergelijk de smaak met die van een sappige aardappel, je kan er dus mee koken, bakken, maar ze kunnen ook rauw gegeten worden met een beetje citroen en wat zeezout...! De gehele plant is overigens eetbaar: bloemen, bladeren, groeischeuten en wortelknollen. De plant vormt mannelijke (10-30 bij elkaar) en vrouwelijke (solitaire) bloemen aan 1 plant, eenslachtig en eenhuizig dus.

BIJ FORSE GROEI WORDEN DE VRUCHTEN ALDOOR ONS OPGEPOT, ZE ZIJN DAN € 1,00 DUURDER.

Een vreemde eend in de zaden-bijt vormt dit familielid van de komkommers (Cucurbitaceae)! Ik introduceer de term “naaktkiemer”, want dit fantastische zaad kiemt in de loop van de winter gewoon uit zijn eigen vrucht, dit is dan ook de enige kiemmethode! Bewaar deze prachtige, vrijwel gladde vrucht dus op een lichte, niet te warme plaats. In de warmte mag ook, maar dan moeten de scheuten af en toe gesnoeid worden. Vanaf februari-maart is het beter om de groeiende vruchten in potten te planten: geheel onder de grond of op zijn kant, zo dat de uitloper in elk geval net onder de grond is geplant. Water naar behoefte, aarde droog = water geven. Bij mooi weer af en toe met de plant naar buiten is gunstig voor een stevige groei. Uiteindelijk moet de plant (na de vorstperiode dus ongeveer in mei) lekker in de zon naar buiten en uitgeplant worden in de vollegrond. Deze zal aan de klimmende of kruipende ranken in zomer en herfst een goede oogst geven. Er bestaan ook Chayotes met een gestekelde schil, deze zijn minstens zo smakelijk en geven ook een goede oogst in ons klimaat, maar de stekels (die bij rustig gebruik niet prikken) zijn wat lastiger. Over de bereiding van deze Midden-Amerikaanse vrucht vind je veel ideeën op internet. Opvallend is, dat de zachte structuur behouden blijft, je bakt of kookt ze dus niet tot moes. Vergelijk de smaak met die van een sappige aardappel, je kan er dus mee koken, bakken, maar ze kunnen ook rauw gegeten worden met een beetje citroen en wat zeezout...! De gehele plant is overigens eetbaar: bloemen, bladeren, groeischeuten en wortelknollen. De plant vormt mannelijke (10-30 bij elkaar) en vrouwelijke (solitaire) bloemen aan 1 plant, eenslachtig en eenhuizig dus.

BIJ FORSE GROEI WORDEN DE VRUCHTEN DOOR ONS AL OPGEPOT, ZE ZIJN DAN € 1,00 DUURDER.