Meerjarig

Dit is wel een van de hoogste Arisaema’s, op 1-1,5 m hoogte torenen de wit-groen-lila bloemen (meestal) boven het vingervormige blad uit. De bloeikolf (of knots) groeit uit tot een lange staart, die recht omhoog steekt. Geef ze zeer humeuze grond en plant ze gerust 10-20 cm diep voor een stevige groei. Na de bloei ontstaan in de herfst prachtig dikke trossen met rode bessen. Je vindt dit soort in het wild vooral in het Indisch subcontinent.

Dit fraaie Japanse soort maakt grote bekers (vlak boven de grond) en ongeveer tegelijk ontvouwt zich het (niet minder fraaie) blad. De bekers hebben aan de binnenzijde een diep bruinrood dakje, het uitgroeisel van de bloemschede. De bruinrode bloeikolf groeit uit met een decimeters lange sliert, wellicht om insecten extra te lokken. De buitenkant van de bloemschede is gestreept wit met bruinrood... Zet de knollen op een schaduwplek in zeer humeuze grond, extra winterdek geeft een goede kans op overwintering, anders even oppotten en vorstvrij houden.

Grote open gele bloemen op hoge behaarde stengels. Deze van oudsher genees-krachtige plant (helende massageolie, geen intern gebruik) komt veel voor in bergachtige streken.

Een gemakkelijke en goed winterharde aronskelk! Enkele aantrekkelijke eigenschappen: het winterharde, puntvormige, donkergroene blad met lichtgroene marmering verschijnt al in het najaar, de bloei is vrijwel onder het blad, maar als alles in de zomer is afgestorven komt de volgende verrassing: een stengeltje met fel-oranjerode bessen in de nazomer tot in het najaar! Zet ze in de schaduw of langs een bomenrand. De plant is rauw gegeten giftig, maar dat leer je snel, want de tongprikkelingen waarschuwen je al! De wortels daarentegen zijn gekookt een goed eetbare knol.

Dit is een telg van de aronskelkfamilie (Araceae). Het is een vrij zeldzame plant die vooral voorkomt in vruchtbare en vochtige loofbossen. Ook nabij heggen en in de buurt van longkruid en daslook komt de plant voor. Deze overblijvende plant kan 20-40 cm hoog worden. De wortelstok loopt uit in een knolletje met vele zijwortels. De bladeren zijn groot, sierlijk, pijlvormig en soms bruin- en zwartgevlekt. De bloei is een wonder van vernuft: deze verspreidt een lucht van rottend vlees, waar vliegjes op af komen. Wanneer ze op het blad van de bloeiwijze komen, dan glijden ze naar binnen, ze kunnen de bloem dan niet verlaten. De volgende dag echter, is het blad minder glad waardoor ze de bloeiwijze verlaten kunnen en het stuifmeel mee naar buiten nemen. De bloeitijd is van april tot mei, het blad loopt al vroeg in het voorjaar uit. De bessen zijn stralend rood en verschijnen in de herfst als het blad al afgestorven is. De knollen van de plant bevatten veel zetmeel en kunnen gekookt gegeten worden. De plant zelf is giftig in verse toestand en licht giftig als deze gedroogd is. In de fytotherapie wordt de plant gebruikt tegen heesheid, hardnekkig hoesten en keelpijn.
(bewerkt naar Wikipedia)

Een topper voor de schaduw, deze kruipplant met glanzende, donkergroene, niervormige bladeren (5 cm). De bloemetjes zijn onopvallend, purperkleurig. Geef de plant humeuze grond.

HEEL POPULAIR IN BOEKETTEN!
Een meerjarige plant, die 90 cm hoog wordt. De bloeitijd is juni-augustus. Het lancetvormige blad verraadt een zeer goede droogtebestendigheid en de trosjes met kleine, witte bloemtrosjes verspreiden een honingzoete geur. Het zijn de vruchten, waar de plant zijn populariteit aan dankt. Het lijken wel opgeblazen kastanjevruchten, meerdere aan een steel. Heldergroen van kleur, naar rood verkleurend en iets (zacht) gestekeld zijn ze, uitlopend in een puntje. Na rijping barsten de 5 cm ronde vruchten open en zien we aan draadjes (parachuutjes) de zaden hangen. Deze plant is belangrijk voedsel voor de rupsen van de Monarchvlinder, wie weet komt deze prachtige vlinder meer naar Noord-Europa... Geef de planten‘s winters wat extra bladerdek tegen vorst en u kunt er jaren van genieten!

Een goede winterharde telg van dit boeiende geslacht. De roze tot wijnrode bloeischermen staan op 120 cm lange stengels (bloeitijd juli-augustus) die overigens onder de bloemen vol bezet zijn met lancetvormig blad: een volle bladbasis! Deze sterke snijbloem verrast u met een heerlijke vanillegeur en is in de tuin geliefd bij vlinders, bijen en andere insecten. Geef ze een zonnige, niet te droge plek.

Een matig winterharde plant, die 150 cm hoog wordt. De bloeitijd is juni-augustus. De kleine, witte bloemtrosjes verspreiden een honingzoete geur. Het zijn de vruchten, waar de plant zijn populariteit aan dankt. Het lijken wel opgeblazen kastanjevruchten, meerdere aan een steel. Heldergroen van kleur en iets (zacht) gestekeld zijn ze. Na rijping barsten de 5 cm ronde vruchten open en zien we aan draadjes de zaden hangen. Geef de planten een vorstvrije plek ‘s winters en u kunt er jaren van genieten!

Een zeer veelzijdige plant, alle delen van de plant zijn (met mate) eetbaar. Bijen, vlinders en veel andere nuttige insecten zijn dol op de fraaie bloemen.
De jonge bladscheuten (roerbakken) smaken als asperges, de toppen van de oudere scheuten eet je (kort gestoofd) als spinazie, de bloemknoppen en jonge vruchtjes van 3-4 cm (kort gekookt of in de wok) zijn heerlijk knapperig. De bloemen kan je koken tot een heerlijke siroop. Tijdens hete dagen hoopt zich in de bloemen zoveel nectar op, dat het kristalliseert en als mini-snoepjes kan worden gegeten.
De genezende werking van de plant is al eeuwen bekend bij de Native Americans, bekend is het wortelextract, dat door deskundigen wordt aangewend tegen pleuritis, maar je vindt nog veel meer toepassingen op internet!
De stengels van de afrijpende plant is een populaire vezelleverancier, het pluis in de rijpe vruchten is zacht als zijde en wordt gebruikt als vulling in kussens, vezel voor kleding en... als filter voor olievervuiling in de zee. Er zijn nog veel meer toepassingen, zie bijvoorbeeld de site van pfaf.org
Tenslotte (last-but-not-least) is dit een behoorlijk winterharde, helderoranje bloeiende, zeer sierlijke plant in de tuin. In de winter willen de planten niet nat staan, zorg dus voor goede afwatering. De bloeitijd is in juni-augustus op een hoogte van 70 cm. (Zie ook 329885 Zijdezaligheid)

Typerend voor alle telgen van de Asclepias-familie is het melkachtige plantensap. De fraaie roze meeldaden en stampers worden omgeven door geelgroene bloembladen in een flinke, volle bloemtros. De bloemen zijn zeer populair bij vlinders en andere insecten. Na de bloei ontstaan groene, later zalmkleurige blaasvruchten met zaden aan parachuutjes. De hoogte is 60-90 cm.

De stevige ruim 1m hoge stengels, rondom bezet met smalle bladeren (als een lelie), lijken met de gele bloemtrossen in de top wel speren! In mei begint de bloei in kransen: gele stervormige bloemetjes tot 3cm groot HEERLIJK GEUREND! Geef ze een zonnige tot halfbeschaduwde plek.

Frisse zomerbloeiende aster, bloeit met roze, blauwe en witte tinten. De bloemen staan op korte 30 cm lange stengeltjes en elk bloempje laat een vrolijk geel hartje zien. Deze soort heeft nauwelijks last van schimmel.

Een overvloed van hemelsblauwe bloemetjes (met het bekende gele hartje) kan je verwachten van deze langbloeiende aster: van juli tot aan de vorst trouw in bloei! Hoogte 60-90 cm. In Noord-Amerika een geliefde wildplant, die maar liefst 200 varianten kent. Geef ze zon tot halfschaduw, vlinders en insecten bezoeken de bloemetjes graag.

Een ongelofelijke bloeikracht kent deze herfstaster. Op een hoogte van 60-120 cm bloeit een overvloed aan hemelsblauwe bloemetjes met geel hartje. De eerste vorst deert deze plant niet, tegen de vorst in blijft deze standvastig mooi te zijn in de tuin! Ga je met je hand door de plant, dan ervaar je het zachte gevoel, waaraan deze Aster zijn Engelse naam “Smooth Blue Aster” dankt. Geef ze een zonnige plek…

Van oorsprong komt deze plant uit Noord-Oost Amerika (het vroegere Nieuw-Nederland) vanwaar de plant in Noord-Europa inheems is geworden. Deze aster bloeit rijk (op een tamelijk tot zeer zonnige plaats met voldoende water) in tinten roze, wijnrood, wit en blauw. De late zomer en herfst worden volop gekleurd met deze dankbare tuinplant. Bijen en vlinders zijn genieters van de nectar!

Fijn ingesneden blad met daarboven pluimvormige bloemen in heldere witte, roze, lila en rode tinten. Ideaal voor (half)schaduwplaats.

Je zou kunnen zeggen: een verbetering van de gewone A. major (als je van groter houdt): De puntige, wit-groene buitenkrans is extra groot en heeft meer groene contrastkleur. Deze omsluit een bolvormig, meestal roze schermpje van kleine bloemetjes. Het geheel heeft een zachtroze uitstraling. Geef de plant een schaduwrijk plekje, zon verdraagt de plant goed als de voet vochtig blijft door mulch of lage begroeiing. Hoogte 60-80 cm, bloeitijd mei-september.

Wat een subtiel en sierlijk bloemetje! De puntige, wit-groene buitenkrans omsluit een bolvormig, meestal roze schermpje van kleine bloemetjes. Het geheel heeft een zachtroze uitstraling. Geef de plant een schaduwrijk plekje, zon verdraagt de plant goed als de voet vochtig blijft door mulch of lage begroeiing. Hoogte 80-100 cm, bloeitijd mei-september. De planten kunnen geneeskrachtig worden aangewend: maagversterkend en eetlustopwekkend.

Goed in de zon gezet valt deze variëteit op door zijn rechte groeiwijze. Het stevige bladdek (geraniumachtig) stuwt een massa bescheiden gekleurde bloemen omhoog. De diepwijnrode kleur leent zich voor talloze combinaties. Overigens: de planten groeien ook goed in de schaduw en zijn dan iets weelderiger van groei. Bij een zonnige standplaats is mulchen of lage onderbegroeiing noodzakelijk.

Hoogte 10 cm. Zeer populaire randbloem of rotstuinplant. Bloeit vroeg en zeer rijk. De diepblauwe bloemetjes bedekken geheel de plant! Geef ze een goed gedraineerd plekje in de zon of halfschaduw.

Hoogte 15 cm. In tinten paars, roze en violet.

Zie 576000, maar dan karmijnrood.

Pittige purpervioletten bloei in het voorjaar. Sterke, kruipende meerjarige plant, die van een zonnige en goed vochtdoorlatende grond houdt.

Niet in het minst aantrekkelijk vanwege de hemelsblauwe vlinderbloemen. Een “reuzenlupine” zou je hem kunnen noemen. Op vruchtbare klei (iets beschaduwd) schiet de plant door tot 2 m hoogte! Deze vaste plant (afkomstig uit Noord-Amerika) is een oude bekende voor de indianen. De Mohicanen kenden al de ontstekings- remmende werking. Voor creatieven onder ons: uit het blad wordt een blauwe kleurstof getrokken. Goede snijbloem

Deze goed winterharde plant houdt van zon en niet te veel water. Het vetachtige blad, glanzend-groene blad duidt daar al op. Ik het voorjaar bloeit deze plant met warmgele bloemtrossen op ongeveer 10-20 cm hoogte. Na de bloei ontstaan sierlijke, lange zaaddozen, die roodgroen afrijpen. Een onbekende plant, waar we vast binnenkort meer van gaan zien!

Een bijzonder sierlijk en rank bloemetje. Deze irisachtige houdt van droge- of goed gedraineerde grond en volle zon. Na het lancetvormige blad groeien de 60-75cm hoge stengels uit tot oranje open bloemetjes met 6 bloemblaadjes. De bloedrode stippels op de bloem geven het tijgereffect.

De gewone roze bloeiende cultivar, zeer geliefd vanwege de vroege bloei (april-mei) en de goede bodembedekking. Het grote wintergroene blad is groen tot lichtrood en de bloei: dikke stengels (40-50 cm hoog), trossen met kleine roze, iets hangende klokbloemen. De bloei is uitbundig en “en masse”.

De eerste groei toont al een imposante bladbasis van donkergroene, glanzende, prikkende distelbladeren. Daaruit torenen op 60 cm de vervaarlijk bedoornde stengels met trossen (verhip) gele (!) bloemen. Omdat de meeste distel-achtigen roze zijn, is dit een leuke verrassing. Hoewel dit soort oorspronkelijk uit Zuid-Afrika komt, zijn de planten zeer winterhard in ons klimaat.

De eerste groei toont al een imposante bladbasis van donkergroene, glanzende, prikkende distelbladeren. Daaruit torenen op 60-70 cm de vervaarlijk bedoornde stengels met trossen wit met zachtlila bloemen en een donkerpurper hart. De bloei start in juni en zet dor tot in september! Hoewel dit soort oorspronkelijk uit Zuid-Afrika komt, zijn de planten voldoende winterhard in ons klimaat.

Een struik zaaien.... kan dat? Heel gemakkelijk! Vlinderstruiken worden breed, bloeien met trossen van honderden bloemetjes en trekken echt vele vlinders.
Verpakking bevat violet tinten. (Afhankelijk van beschikbaarheid hebben we ook wel eens de gemengde kleuren.)

Geen romantische naam, maar dit ijverig bloeiend, geel margrietachtig bloemetje verdient een plekje in uw tuin. Lancetvormig blad, bloeit juni tot sept., dus tot diep in de herfst kleur! Hoogte 30-60 cm.

ZELDZAAM IN CULTUUR!
Op een hoogte van 90 cm bloeit deze sterke meerjarige plant maandenlang met naar boven gerichte, kelkvormige, wijnrode bloemetjes. De stengels zijn stevig en de hele plant biedt goed doorzicht omdat deze nauwelijks blaadjes heeft. Dit soort is inheems in het midden van de VS.

U ziet het goed: heide is goed te telen uit een pakje zaad! Roze tinten gemengd, meestal niet hoger dan 30 cm. Van de jonge topjes wordt een gele kleurstof gemaakt.

Opvallend zijn de stevige vlezige stengels met langwerpige trossen stervormige bloemen, licht(hemels)blauw van kleur. Hoogte 80 cm, bloeit in juni. Zet ze lekker vochtig in zon of iets beschaduwd.

Opvallend zijn de stevige vlezige stengels met langwerpige trossen stervormige bloemen, helderwit van kleur. Hoogte 80 cm, bloeit in juni. Zet ze lekker vochtig in zon of iets beschaduwd.

Op 60 cm hoogte bloeien de fraaie, helderwitte, klokvormige bloemen. Bijen zijn er dol op, geef ze een plekje in de zon of halfschaduw, ze houden van humusrijke, vochthoudende, maar goed drainerende grond. Het jonge blad is lekker in een gemengde salade en de bloemen zijn ook eetbaar: een fijne smaak, prettige textuur en een tikkeltje zoet.

De bijzonderheid zit in de details! De lichtblauwe, hangende klokjes (aan 10-40 cm lange stengels) hebben aan de uiteinde en de binnenzijde van de kelk een fijne beharing. Ze bloeien van juni-augustus. Je vindt dit zeldzame plantje in Noorwegen, de Alpen en de Karpaten: typisch een plantje dat door het terugtrekkende ijs na de ijstijd tevoorschijn kon komen.

Bloemen in de vorm van een klokje. Vormt mooie, ronde pollen. Hoogte 35 cm.

Witte bloemen in de vorm van een klokje, als ze verder open komen tot een sterretje.
Vormt mooie, ronde pollen, niet te lang overwinteren.

De violetblauwe klokbloemen staan als een ronde kluwen boven aan de stengels. Hoogte 50 cm, bloeit juni-augustus, zeer sterke snijbloem.

Stevige stengels (120 cm hoog) en middelgrote, trechtervormige bloemen vormen deze sterke borderplant. De kleur, die van oorsprong melkwit is, heeft men in de loop van de jaren uitgebreid met blauwe en lila tinten.

Een massa bloemen, qua vorm tussen ster- en klokvorm, in een helderwitte kleur. Enige steun is wijs bij hoge Campanula’s (90 cm). Zet ze zonnig.