Rest eetbare planten

Allereerst is hop natuurlijk beroemd om de bittere stof in bier (lupuline) dat overigens vroeger als conservering werd gebruikt en nu als bittere smaak essentieel en geliefd is.
Verder is de bereiding van een medicinale thee (vaak in combinatie met andere kruiden) bekend. De laatste tijd is de oogst van de JONGE HOPSCHEUTEN “ontdekt” als smakelijke voorjaarsdelicatesse. Alleen vrouwelijke planten geven de mooie hopbellen. Omdat uit zaad zowel mannelijke als vrouwelijke planten komen, hebben we besloten u professionele wortelstekken aan te bieden.
Garantie: 100% vrouwelijk. Hop is een snelgroeiende slingerplant, die door zijn ruwe stengels en bladeren ook wel eens een muurtje ‘neemt’. Zon is belangrijk voor een rijke bloei; de hangende “bellen” verschijnen in ‘t najaar. 1 plant bevat meerdere stekken/scheuten

Allereerst is hop natuurlijk beroemd om de bittere stof in bier (lupuline) dat overigens vroeger als conservering werd gebruikt en nu als bittere smaak essentieel en geliefd is.
Verder is de bereiding van een medicinale thee (vaak in combinatie met andere kruiden) bekend. De laatste tijd is de oogst van de JONGE HOPSCHEUTEN “ontdekt” als smakelijke voorjaarsdelicatesse. Alleen vrouwelijke planten geven de mooie hopbellen. Omdat uit zaad zowel mannelijke als vrouwelijke planten komen, hebben we besloten u professionele wortelstekken aan te bieden.
Garantie: 100% vrouwelijk. Hop is een snelgroeiende slingerplant, die door zijn ruwe stengels en bladeren ook wel eens een muurtje ‘neemt’. Zon is belangrijk voor een rijke bloei; de hangende “bellen” verschijnen in ‘t najaar.
Dit ras groeit al sinds mensenheugenis in Berlaar, België.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Deze goudgeel-bladige hop heeft wat minder groeikracht, wat vaal als positief wordt ervaren. Het blad is sierlijk en licht als het ware op. Deze soort maakt (evenals de groene) smakelijke hopscheuten voor een delicate voorjaarsbeleving!

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Deze fraaie plant groeit in de hoger gelegen delen van India, Paksistan en Nepal. Het vrij grote blad vormt de basis voor langwerpige trossen met witte lipbloemen, elk met een purperrood geaderde markering.
De Malabarnoot wordt al duizenden jaren in de geneeskunde gebruikt bij de behandeling van tuberculose, astma en hooikoorts. De werkbare stoffen maken de luchtpijpvertakkingen in de longen wijder en werken als oplosmiddel voor slijm, wat problemen met ademhaling verlicht. Het is ook een middel tegen verschillende allergische reacties, hepatitis, koorts en oogontsteking. Uit de bladeren van de plant kan een insecticide gewonnen worden. Ook bevatten de bladeren de alkaloïde Vasicine, een stof die bij zoogdieren abortus stimuleert.
Laat de plant in een flinke pot groeien, ze kunnen ‘s zomers lekker naar buiten, in de zon, ‘s winters binnen overwinteren.

Een waterplant, die zich thuisvoelt aan de oever of in ondiep water, de thuisbasis is langs kreken van Noord-West Amerika. De bladstelen zijn smakelijk en kunnen geschild zowel rauw als (kort) gekookt worden gegeten. De smaak is fris zuur en iets zoet, naar het blad toe wat steviger van smaak. Gebruik jonge stengels! Vóór de bladgroei ontstaat de roze bloei op lange, kale stengels waarna de ronde en gegolfde, zeer decoratieve bladeren een imposante plant vormen: prachtig spiegelend langs de waterkant. In de herfst kleurt het blad roodbrons. De plant kruipt en breidt zich uit met bovengrondse wortelstokken, de zgn. rhizomen. Zowel zon als schaduw is oké, als het maar vochtig is. Bloeitijd april-juli, afhankelijk van de standplaats.

Hoe sierlijk ook lekker kan zijn ontdekten de Native Americans (Indianen) al eeuwen geleden. De Salish-, Nez Perce-, Shoshone-, Paiutes-, Cree- en Blackfoot-stammen roosterden of kookten de bolletjes van deze fraaie Camassia. Rauw smaken ze mild, maar met een iets taaie textuur, waar je van houden moet. De heerlijk zoete, notige smaak is het resultaat van de echte slow-cook! De Indianen maakten een grondoven: graaf een gat in de grond, bekleed dat met (liefst platte) stenen en bouw er een flink vuur in. Zodra het vuur gaat smeulen, kunnen de bolletjes in een afgesloten oude pan op de stenen gelegd worden, de kuil dichtgooien met aarde en 2 dagen laten smeulen. Een van de moderne methodes: gebruik een stoompan en laat de bolletjes 36 uur rustig stomen. Houd het waterniveau in de gaten, na 12-24 uur komt er al een heerlijk zoete melassegeur uit de pan! In een oven op 220°C, gedurende 12 uur is ook een goede optie. Als de witte (schoongemaakte) bolletjes via beige naar bruin verkleuren is het Slowfoodproject gelukt, de inuline is omgezet naar fructose: een beetje zout er op en smullen maar, je blijft er van eten, ook heel populair bij kinderen! Zie ook arcadianabe.blogspot.nl en honest-food.net
De bolletjes zijn volkomen winterhard en geven licht- tot donkerblauwe, stervormige bloemetjes aan 30-90 cm lange stengels. Ze voelen zich thuis in elke grondsoort.

Een zeer veelzijdige plant, familielid van de Egyptische Papyrus, deze groeit in vochtige gebieden aan de rivieroevers van heel Azië. Het zijn de verdikte wortels en de knolletjes die gebruikt worden, en waarbij het meteen opvalt dat de geur van deze het midden houdt tussen Nardus en Patchouli.
Door de eeuwen heen speelt deze plant een rol in de Indiase volksgeneeskunde.

• De wortelknolletjes worden vers of gedroogd gebruikt voor de behandeling van tal van ziekten.
  
• Een aftreksel van de verse wortels is bekend als dipaniya, een aperitief.
  
• Geroosterde knollen worden ook gebruikt als een vervanger voor koffie en als (illegale) bijmenging in cacao.
  
• De wortel is in het oorsprongsland een belangrijk huismiddel bij de behandeling van vrouwenkwaaltjes.
  
• Natuurartsen passen extracten en poeders van gemalen wortels toe bij de behandeling van jeuk en overmatig zweten.
  
• Massage met het droge poeder, (zgn. Udvartana) zou een goede remedie zijn voor het verminderen van onderhuidse vetafzetting.
  
• Wassen met een afkooksel van de wortelknolletjes stimuleert de haargroei.
  
• Ondergebracht in een zalf is Nagarmotha heilzaam bij huidaandoeningen zoals schurft en eczeem.
  
• Door destillatie van de wortels en wortelknollen wordt een aromatische olie gewonnen met een houtige grondige geur en ondertonen van kaneel, cederhout of wierook die o.a. ook in de parfumindustrie wordt gebruikt.
  
• Cypriololie heeft een kalmerende en ontspannende werking op de geest. Nagarmotha wordt veelvuldig in klassieke Indiase wierookstokjes toegepast. Het is een geurige toevoeging die graag door Tibetaanse Lama’s gebruikt worden
  

Vanwege zijn krachtige werking dient deze olie gering gedoseerd te worden, een paar druppels in een basisolie is voldoende. De grasachtige plant is bij ons niet winterhard, binnen overwinteren dus, de hoogte is ongeveer 1 m.

Een echte Amerikaanse (“West-Indische”) specerij peper! Het zijn de zaden die worden gebruikt in gedroogde of gemalen vorm. De smaak is zachter dan zwarte of witte peper en heeft aroma’s van de kruidnagel, peper, kaneel en nootmuskaat. Je begrijpt dat deze specerij al eeuwenlang bekend was bij de Azteken en Maya’s.

Het mondgevoel is sappig en knapperig, de smaak heeft aspecten van oregano, tijm, komkommerkruid (borage), marjolein en munt. Dat belooft wat voor de toepassing! De smaak van het blad is tamelijk sterk, ideaal dus voor vleesgerechten. Veel tropische voedingsmiddelen, die “oregano-aroma” bevatten, worden meestal met Vijf-in-één-kruid gekruid. Veel medische toepassingen zijn bekend: verkoudheid, infecties, darmregulatie en regulatie van menstruatie cq. bevordering van vruchtbaarheid. Geef ze een flinke pot, een halve dag zon en niet te nat. De plant verdraagt geen vorst, dus ‘s winters koel binnen!

Deze klimmende jasmijn geeft een overvloed aan wijnrode bloemetjes, die heerlijk geuren en (zoals bijna alle jasmijnsoorten) je thee verrijken met een zoet en bloemig aroma. De planten kunnen vorst verdragen tot -12grC, bij een strenge vorst is bescherming aan te raden. De groeikracht is enorm, flink snoeien dus elk jaar.

De enige (bij ons) goed zeer winterharde jasmijn met fantastisch geurende, wittebloemen (roze in de knop) waar een heerlijke thee van wordt getrokken! Het is een slingerplant met enorme groeikracht, jaarlijks terugsnoeien is dus aan te bevelen, de plant bloeit aan eenjarig hout. De aromatische olie, die van de jasmijnbloemen wordt getrokken is beroemd en wordt medicinaal toegepast.

Een prachtige, heerlijk geurende jasmijn met een afwijkende kleur: zachtroze in de bloei en donkerroze in de knop. De plant kan heel veel kou verdragen, bij strenge vorstwind wel beschermen met bijvoorbeeld acryldoek. Het is een klimmer met een flinke groeikracht, maar snoeien kan altijd nog... maak van de heerlijk geurende bloemen een verrukkelijke thee!

Dit is in de tropen de meest beroemde jasmijn, de hemelse zoete geur vult menig tropische terras... De bloemen worden als aroma gebruik in jasmijnthee en veel gebruikt in parfums.
Boeddhisten en Hindoes gebruiken de bloemen voor offergave, deze zijn het symbool van reinheid. In de zomer kan de plant naar buiten en zal dan bloeien, in de winter is het een kamerplant.

Een heel beroemd, vochtafdrijvend, dus niergenezend volksdrankje. Aangetoond is op zijn minst dat de thee versterkend en ziektevoorkomend is. Gebruik en dosering goed overleggen en uiteraard op eigen risico. De planten zijn bijzonder sierlijk met de kattensnor-achtige bloemtrossen in witte tot lichtlila kleur. Hoogte 70-90 cm. ‘s Zomers naar buiten, ‘s winters naar binnen.

Deze Verveine is zowel in Indonesië als in Zuidelijk Afrika populair voor het bereiden van heilzame thee: verkoudheid, benauwdheid en koorts worden verzacht. Sterke thee kan ook afgekoeld als huidverzorging dienst doen. De rook van het gedroogde blad is ook helend. Wat gedroogd blad in een linnen zakje zorgt voor frisse geur in kamer en kast.

Geweldige plant met een cheesy smaak! De Fransen herkennen onmiddellijk een camembert, vooral bij de jonge bladeren die in de lente en vroege zomer groeien... De smaak verandert naargelang de rijpheid van de bladeren. Het is een plant die voor zijn geneeskrachtige eigenschappen (spijsverteringsstelsel) lange tijd vooral in Azië gebruikt wordt.
De plant is en geurt sterk, mooi als kamerplant en in de zomer een leuke buitenplant.
Bind het plantje aan een stok of langs een rekje, het is een klimmertje.
We verwachten veel van deze zeer gewilde plant uit Vietnam, alwaar deze La Mo Long heet. In de zomer zullen de bladeren onder invloed van zonlicht, veel roodkleuring tonen.
Veganisten zijn erg blij met deze “kaasvervanger”, het is een welkome smaakmaker in salades…

KANEELBOOM WORDT MEER GEVRAAGD DAN AANGEBODEN. REKEN OP EEN LANGE WACHTTIJD.
Deze plant kan (evenals veel andere tropische boomsoorten) als kamerplant gehouden worden en eventueel ‘s zomers naar buiten op een halfschaduwplek.
Kaneel is een in de keuken gebruikte specerij. Het bestaat uit de binnenbast van de scheuten van de kaneelboom. Er bestaan meer soorten binnen dit geslacht, de belangrijkste zijn de Burmaanse Kaneel (C. burmanii) en de Cassia of Kassie (C. aromaticum). Cassia is wat branderiger en zoeter dan Ceylonkaneel. Kaneel wordt in stokjes verkocht. Het kaneelpoeder dat in de keuken wordt gebruikt bestaat meestal uit gemalen Cassia waar soms wat gemalen (echte) kaneel aan toegevoegd is.
Gebruik
Kaneel wordt gebruikt als smaakmaker in zoete gerechten, zoals appelmoes of stoofperen, en in vele soorten gebak. Warme rijst met boter, suiker en kaneel is in sommige gezinnen een door kinderen zeer gewaardeerd dessert. Traditioneel wordt kaneel ook in snoep gebruikt, bijvoorbeeld in kaneelstokken, die op de kermis nog wel verkocht worden. Kaneel wordt sinds het eind van de 20e eeuw ook gebruikt als smaakmaker in thee of koffie. In India wordt kaneel (eigenlijk alleen de cassia) in allerhande vlees- en groentegerechten gebruikt. Kaneel is dan een onderdeel van het kerriemengsel. Verder wordt kaneel toegepast in likeur, bijvoorbeeld Bénédictine. De etherische olie van de bast en het blad van de kaneelboom wordt wel gebruikt in parfums.
Productie
De kaneelboom groeit vooral in Sri Lanka, maar ook op Java, in Brazilië en Egypte. De kaneelboom groeit alleen in een tropisch klimaat, en dan het liefst aan de kust. De struik wordt twee tot drie maal per jaar gesnoeid, en daarbij laag gehouden. Van de 2 meter lange scheuten van ongeveer anderhalf jaar oud wordt de bast verwijderd. In kokosmatten gerold vindt fermentatie van de bast plaats. Daarna wordt de schors en de middenbast verwijderd. De dunne binnenste bast blijft over. Die rolt zich vanzelf op. Daarna worden de rolletjes gedroogd. Bij het drogen verkleuren de stengels naar de typische geelbruine kleur.
Geschiedenis
De naam kaneel is afkomstig uit het Latijn, "canella" = "rolletje". Rond 2800 v. Chr. werd kaneel al genoemd in het kruidboek van de Chinese Keizer Shennung. Ook in het oude Egypte was kaneel al bekend. Het werd gebruikt in parfum. Ook in de bijbel was kaneel bekend, o.a. voor de zalfolie van de tabernakel. Vanaf 1580 hadden de Portugezen de heerschappij over Ceylon (het latere Sri Lanka), en daarmee het monopolie op de kaneelhandel. Zij legden het eiland een schatting op van 125 ton kaneel per jaar. De koning van Kandy riep vervolgens de hulp in van de Hollanders. Hiermee ging het kaneelmonopolie over in Nederlandse handen. In 1765 begon men op Ceylon voor het eerst kaneel te verbouwen op plantages. In 1796 veroverden de Engelsen het eiland. Het monopolie op de kaneelhandel kwam vanaf dat moment in Engelse handen, totdat de Nederlanders er in Indonesië in slaagden om ook daar kaneelplantages aan te leggen. Sindsdien exporteert Indonesië ongeveer 8000 ton kaneel per jaar.
Kaneel in de taal
“Het leven is als een pijpkaneel, eenieder zuigt eraan en krijgt zijn deel.” Dit is een parodie op de spreuk van Joost van den Vondel: “De wereld is een schouwtoneel. Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.” De spreuk gaat nog verder met: “en wie niet zuigt die krijgt niet veel.” Nog enkele spreuken: “Om gerst en kaneelwater lopen.” = Van het kastje naar de muur gestuurd worden. “Hij is boven zijn kaneelwater.” = Hij is dronken. “Wordt eikenschors bij het pond gewogen, men weegt kaneel bij 't lood.” (Puntdicht A.C.W. Staring) = Hoe schaarser het artikel, hoe zorgvuldiger ermee wordt omgegaan. “Dat is nog uit de kaneeltijd.” = Dat is heel oud (letterlijk: uit de tijd van de V.O.C.)
(Bron: Wikipedia, iets bewerkt en gecorrigeerd)
ALS DE CEYLONKANEEL NIET LEVERBAAR IS, VERVANGEN WE MET DE BURMAANSE KANEEL OF DE KASSIE!

VANAF OKTOBER - NOVEMBER LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS!
Deze roos komt in het wild voor in ons land en houd van zon tot halfschaduw. De planten kunnen wel 2 m hoog worden. Na de donkerroze bloemen ontstaan volle, bolvormige bottels.
De bottels bevatten veel ascorbinezuur (vitamine C), verder vitamine B, K en P, de zaden bevatten vitamine E, routine, caroteen, etc. De bottels hebben een dun schilletje, daaronder komen de zaden en zaadhaartjes zichtbaar, deze haartjes moet je verwijderen.
OMDAT ONZE ROZEN SLECHTS 1X (HOOGUIT 2X) PER JAAR LEVERBAAR ZIJN, KAN DE WACHTTIJD LANG ZIJN.