Rest eetbare planten

Een snelgroeiende kruip- of klimplant met de bijzondere eigenschappen van een echte tropische pinda! De laag ontstane bloemen richten zich na bevruchting naar de grond: net onder de grond groeit vanuit elke bloem een “nootje” van 1-2 cm groot, die een dun schilletje heeft. Na pellen kunnen ze rauw, gebrand of gebakken worden gegeten: een frisse nootsmaak met een tintje bonenaroma. De hoger bloeiende bloemen vormen peultjes met enkele echte zaden, die net als linzen kunnen worden gekookt. Het blad is driedelig en de lila bloemetjes groeien in trosjes. Omdat de plant vlinderbloemig is, wordt stikstof gebonden aan de worteltjes, die eventueel door buurplanten wordt gewaardeerd, een combinatie met stevig groeiende andere planten zoals maïs o.i.d. (let op voor overwoekering) is daarom heel nuttig. Het oogsten is een geduldig klusje! De plant is goed winterhard in ons klimaat (zone 7), houdt van schaduw (bosplant) en humeuze grond.

De Braziliaanse kers of Grumichama is een subtropische plant, die zich dus bij ons prima thuis voelt in huis (in de winter koel en licht) en ‘s zomers buiten. Een geringe nachtvorst doorstaat de plant. De witte bloemetjes zijn al een sieraad en worden na bestuiving beloond met sierlijke, purperzwarte vruchtjes (soms oranje), zeer vitamine C-rijk!
Ze zijn 1-2 cm in doorsnee en hebben een prettige, zoete kersensmaak. De vruchten bevatten één tot drie zaden. Ze kunnen als handfruit dienen of worden verwerkt tot jam en gelei. Pitjes kunnen beter worden verwijderd. Vruchtzetting vindt na enkele jaren plaats.

De cacaoboom wordt geteeld in landen rond de evenaar en levert cacaobonen, waarvan chocolade wordt gemaakt. Hij groeit tussen 20̊NB en 20̊ZB en stelt hoge eisen aan neerslag, temperatuur en bodemvruchtbaarheid. Cacaobomen groeien slecht in de volle zon. Daarom wordt cacao meestal onder schaduwbomen geteeld. Het is dus een uitdaging om deze plant als kamerplant op te kweken, ze mogen ‘s zomers (in de schaduw) naar buiten. Een cacaoboom wordt in de natuur meer dan 50 jaar oud, tot 10 m hoog en maakt een dichte kroon van leerachtig blad. Als de boom ± 4 jaar oud is, gaat hij bloeien. De kleine witte of roze bloemen zitten direct op de stam en op de dikke takken. Als hij eenmaal is gaan bloeien, bloeit de cacaoboom zonder ophouden vrijwel het hele jaar door. De boom draagt dan ook constant vruchten.
Bloeiwijze
Ondanks de lange bloei, levert de cacaoboom maar 30-40 (op langwerpige meloenen lijkende) vruchten per jaar. Ze worden geplukt en vervolgens opengebroken, de cacaobonen liggen in het midden van de vrucht. Elke vrucht bevat 40-50 “bonen”, die elk ± 1 g wegen. Een gemiddelde cacaoboom levert per jaar dus 1-2 kg bonen. Deze worden met het vruchtvlees dat er nog aanzit door schimmels en bacteriën 5 dagen gefermenteerd. Hierbij loopt de temperatuur op tot 50̊C. De kiem van het zaad wordt gedood en de kleur verandert van paars naar bruin. Door het fermenteren worden de smaakvoorlopers voor de chocoladesmaak gevormd. Vervolgens worden de bonen in de zon of in drooghuizen gedroogd. Deze zijn vervolgens klaar voor de export.
Geschiedenis
De cacao is inheems in Midden-Amerika en het noordelijke deel van Zuid-Amerika. De Azteken verbonden cacao met Tlaloc, de god van de regen en de vruchtbaarheid. Zij dronken een cacaodrank (Xocoatl) die vaak op smaak werd gebracht met vanille, chilipeper en piment.
Cacaobonen dienden bij de Azteken ook als betaalmiddel. Voor 10 bonen kon een konijn gekocht worden, terwijl men - naar verluidt - een slaaf kon kopen voor 100 bonen. De Spaanse veroveraar Fernando Cortez bracht in 1528 als eerste een grote hoeveelheid cacaobonen naar Europa.
In de 17e en 18e eeuw is de cacao aangeplant in Azië, met name in Ceylon, Indonesië en Maleisië. In Zuid-Amerika verspreidde de productie zich tot in Brazilië. Ook in Afrika werden cacaobomen aangeplant, aan de Goudkust (het huidige Ghana). Een vrijgelaten slaaf bracht de bonen in 1879 vanaf een plantage op Femando-Po over naar zijn geboorteland.
In 2002 was 79% van de wereldproductie afkomstig uit de landen Ivoorkust, Ghana, Indonesië, Nigeria en Brazilië. Een van de meest gebruikte insecticiden bij de verbouw van cacao in West-Afrika is lindaan (hexachloorcyclohexaan), een giftige organochloorverbinding net als DDT.
Nederland heeft vanouds een belangrijke rol in de cacaohandel gespeeld. In Suriname werden cacaobomen aangeplant. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 waren deze cacaoplantages niet lonend meer. Amsterdam is nog steeds de belangrijkste wereldhaven voor cacao, jaarlijks wordt hier circa 500.000 ton cacaobonen overgeslagen. In 1828 werd door Conrad van Houten ontdekt hoe het vet uit de bonen kon worden verwijderd, waarbij cacaopoeder en cacaoboter ontstond. Dit was de basis voor de huidige chocolade.
CACAO IS NIET GEMAKKELIJK TE TELEN. GEEF ZE EEN WARME EN VOCHTIGE PLAATS, DOOR DE BEHOEFTE AAN HOGE LUCHTVOCHTIGHEID KUNNEN ER PLEKJES OP HET BLAD ONTSTAAN, KIJK DUS NIET TE KRITISCH…! HET IS DE UITDAGING VAN JOU ALS KWEKER OM ZE VERDER TE HELPEN.

Sier en nuttig ontmoeten elkaar weer! Dit Chileense soort komt uit het koude Patagonië en vormt heerlijk geurende, crèmewitte klokvormige bloemetjes. Na de bloei ontstaan de roze rode medaillon-achtige zaadpeulen, die tot diep in de herfst eraan blijven, ze doen wat aan de kardinaalsmuts denken. Het struikje verdraagt goed de kou, de bloesem is heel populair als bijenvoer! Uit de bast wordt looizuur gewonnen voor het looien van leer.

Het fraaie grijze klaverblad is in de lengte gevouwen. De lichtroze bloemetjes (met witte hartjes) knallen eruit. Ze houden van goed gedraineerde grond en groeien in het wild in het Andesgebergte (Patagonië e.o.) van Chili en Argentinië. De rijke bloei is van mei-augustus op 10 cm hoogte.
De culinaire wereld is gek op dit gewasje: sierlijk en smakelijk is immers de ideale mix om gerechten een extra touch te geven! Zowel de blaadjes als de tere bloemen hebben een lichte fris-zure smaak. De oorspronkelijke bewoners van Zuid-Amerika aten van deze Oxalis vooral de conische knolletjes.

Deze zeer gezonde, zwarte besjes (5-7 mm) groeien in vrij zuidelijke bossen van Chili en Argentinië en zijn aldaar zeer gewild en duur op de markt. De planten groeien bij ons in flinke potten en moeten vorstvrij (bijvoorbeeld in een schuur) overwinteren, een zeer lichte vorst wordt wel verdragen. Geef ze lichtzure, goed drainerende grond. De smaak is zoetzuur (als bosbessen), goed uit de hand te eten, maar je maakt er een ook gezonde jam, sap of wijn van.
VOOR DE BESTUIVING IS EEN MANNELIJKE PLANT NODIG, BESTEL ZE DUS ALTIJD SAMEN!

WIL JE DE VOLLE LENGTE VAN DE BOOMPJES. DAN IS OPHALEN AAN TE BEVELEN. BIJ VERZENDEN SNOEIEN WE TERUG NAAR 1,7 M.
Een in ons klimaat goed winterharde boom, na een strenge vorst kan invriezing plaatsvinden, maar loopt de boom toch weer uit vanuit de wortel. Iedereen kent wel de krachtige helende werking van Citronellaolie: etherisch en krachtig als Fishermans Friend... Het blad levert deze olie. Een gezond en zoet drankje wordt getapt uit de wonden van de schors, de plant schijnt ook een zoet manna te leveren. Deze sierlijke boom groeit uitstekend in een grote pot!

Het meest bekende citroengras, beroemd om zijn frisse citroensmaak in Aziatische gerechten. Maar ook voor de thee heel geliefd! Bekend is ook het gebruik in parfums, zeep, olie en medicijnen. Deze originele, dikke, Aziatische soort leveren we alleen als plant, omdat deze geen (goed) zaad levert.

Wat het eerste opvalt is het prachtige, diepingesneden, grijsgroene blad met sterk citroenaroma. Het is een Zuid-Europese plant, die net als lavendel en rozemarijn eigenlijk een struikje (houtig) is, maar bij ons door jaarlijks terug te snoeien zich steeds verjongt. Zet de plant zonnig en niet te nat, dan blijft deze jarenlang je maatje! De iets bittere nasmaak was in de Middeleeuwen reden om de plant te verwerken in vette gerechten voor een betere vertering. Geen verkeerde keuze, want een matig gebruik is goed voor het maag-darmkanaal. Uit de plant wordt een gele verfstof getrokken. In 1792 werd absint, gemaakt van onder andere citroenkruid, uitgevonden door een Franse dokter. Het was bedoeld als een geneesmiddel, maar werd een volksdrank. Het beroemde kruidenbittertje werd een tijd verboden vanwege de rustgevende bijwerking die werd gewantrouwd, een thee getrokken van citroenkruid (en toevoegingen vanwege de smaak) is nog steeds rustgevend. Overdaad schaadt!

Al eeuwen staat dit heerlijk naar citroen geurende en smakende kruid bekend om zijn verjongende en rustgevende werking! Thee van citroenmelisse met een beetje honing is een veel beproefd slaapmutsje... Maar gebruik ook eens een blaadje bij een frisdrankje of in de salade. Verder worden de blaadjes gebruikt bij paling, vis en vleesgerechten (niet meebakken of -koken) en bij de likeur- of wijnbereiding.

Een heerlijk frisse en fruitige salie, die echt naar citroen geurt! Het blad wordt dan ook gehakt aan fruitsalades en koude vruchtensappen toegevoegd of als hele blaadjes in de thee.
De bloemen, die iets zoet geuren en eetbaar zijn, versieren salades en desserts. Ook uiteraard in vleesgerechten en wat dacht u van toevoegen aan cakedeeg: fris en aromatisch. De plant groeit breed en bloeit zeer laat in de herfst met felrode, buisvormige bloemen op ongeveer 1 m hoogte.
Geef de plant een iets beschaduwde plaats en goed doorlatende grond, bij zachte winters of goede bescherming blijft de plant in leven, oppotten en in de schuur zetten bij vorst mag ook. Jaarlijks terugsnoeien helpt de struikachtige plant om te verjongen. Vermeerderen door stekken lukt heel gemakkelijk.

Dit kruid geeft absoluut de meest frisse en heldere citroenbeleving, zelfs lekkerder dan citroen zelf…! Heerlijk om een paar blaadjes te kwetsen door frisdrank! Of maak er 'Tisane de Verveine' van, een heerlijke kruidenthee. Overwinteren als kuipplant is goed mogelijk, op mijn dakterras overleeft de plant een lichte vorst zonder bescherming. De plant maakt geen zaad, dus we kunnen alleen planten leveren.

Dit kruid geeft absoluut de meest frisse en heldere citroenbeleving met een herkenbaar tintje limoen! Heerlijk om een paar blaadjes te kwetsen door frisdrank! Of maak er 'Tisane de Verveine' van, een heerlijke kruidenthee. Overwinteren als kuipplant is goed mogelijk, op mijn dakterras overleeft de plant een lichte vorst zonder bescherming. De plant maakt geen zaad, dus we kunnen alleen planten leveren.

JAARLIJKS LEVERBAAR VANAF JUNI TOT ZOLANG DE VOORRAAD STREKT.
Citronella is vooral bekend als anti-insectenpreparaat, echter voor de keuken is deze ook heel populair. De smaak is zoeter dan Citroengras, de plant wordt hoger. Gebruik ze in kerrie, in de soep of als thee. Een zeer goede beschrijving vind je op www.gielenaroma.nl

De uiteinden van de takken ruiken en proeven als Cola, verrassend voor en geliefd door kinderen! Voeg die topjes dan ook zonder problemen toe aan drankjes, desserts en maaltijden. De rest van de takken smaken bitterder maar geven bij de juiste dressing een goede smaakversteviging aan salades of vleesgerechten. Meteen goed voor de spijsvertering... De winterharde planten houden van zon en kunnen tegen zilte wind. De fijnvertakte, grijze blaadjes zijn op zich al sierlijk en worden in juli-oktober extra gesierd met kleine gele bloemetjes. Totale hoogte 80-100 cm.

VANAF OKTOBER - NOVEMBER LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS!
Het parfum van deze beroemde geurroos uit het Midden-Oosten wordt zeer gewaardeerd, de complexe geur wordt veroorzaakt door maar liefst 275 stoffen in de bloem! De x damascena is een (spontane?) kruising tussen Rosa gallica en Rosa moschata (met ook nog wat DNA uit de Rosa fedtschenkoana) en was in de Romeinse tijd al bekend. In de 13e eeuw zijn de planten door kruisvaarders meegenomen naar Noord-Europa. Door de latere bloei volgt dit soort de Rosa gallica op. Pluk de bloemblaadjes, laat ze drogen en ziehier: voor maandenlang rozengeur (en maneschijn?) in uw huis. Van verse rozenblaadjes geef je thee een heerlijke zoete afdronk. Samen met wat honing geeft dit extra heling en verzachting bij keelpijn. In de tuin zal deze roos nauwelijks last hebben van ziekten, mits je ze goed zonnig en het liefst op een verhoogd plantenbed plaatst. De hoogte is 60-90 cm, bloeitijd juli-september.
OMDAT ONZE ROZEN SLECHTS 1X (HOOGUIT 2X) PER JAAR LEVERBAAR ZIJN, KAN DE WACHTTIJD LANG ZIJN.

VANAF FEBRUARI TOT DE VOORRAAD OP IS. DAARNA LEVEREN WE IN HET NAJAAR WEER DE KNOLLETJES, ZIE 306025 OF 734560.
Een meerjarige, wilde telg van het uiengeslacht. De plant komt (zeldzaam) nog voor op vochtige schaduwplaatsen (loofbossen) en het brede blad met de witte, bolvormige bloeiwijzen (30-40 cm hoog) zijn van een verrassende schoonheid! Je plant ze dan ook het beste op een (deels) beschaduwde plaats, de grondsoort maakt niet veel uit hoewel kalkrijk het meest wordt gewaardeerd. Blad en bolletjes worden fijngehakt gebruikt in soepen, salades, kwark en kaas. De bloemen (zelfs bij afrijping eetbaar) zijn wat pittiger dan het blad, maar met mate een mooie aanvulling in salades. Heerlijk is daslook in pesto en kan op alle mogelijk manieren i.p.v. knoflook worden gebruikt, de smaak is milder. Vermeldenswaardig is de geneeskrachtige werking op vele gebieden o.a. bij arteriosclerose (aderverkalking).
Let bij het wildplukken op de uiengeur, het blad lijk namelijk op het giftige blad van Lelietje der Dalen, Aronskelk en Herfsttijloos.

De dragon, die u zaait heeft niet veel etherische olie. Deze echte Franse dragon is vol van smaak en aroma. Laat ze niet te vochtig overwinteren, eventueel onder glas beschermen.

Niet veel mensen beseffen, dat de decoratieve en zeer smakelijke Drakenvrucht aan een cactus groeit! Kweek deze plant in een flinke pot, die op een pilaartje of tafel kan overhangen. Kwekerijen in de tropen binden 1-3 scheuten aan een stok van 1-3 m hoogte en toppen de planten vervolgens, waardoor productieve boompjes ontstaan. ‘s Zomers mogen de planten buiten in half zon, half schaduw (om inbranden van zon te voorkomen), bij veel regen liefst onder een afdak. ‘s Winters op een lichte, koele plaats tamelijk droog houden: in rust. Na jaren geduldige oogst komen de prachtige, witte bloemen en rozerode vruchten: rijp geplukt is het witte vruchtvlees met zwarte pitjes verrukkelijk: mildzoet, vergelijkbaar met meloen en kiwi!

Door kruising van 2 oude groentesoorten ontstond deze prachtige nieuwe groente!
Eeuwig Moes (831470) werd gekruist met Boerenkool en na selectie kwam een prachtige, lichtgekrulde redelijk winterharde kool bovendrijven... Geniet van dit interessante kweekresultaat!
Geef de planten veel organische mest en snoei ze regelmatig terug (stekken!) dan blijft de moederplant jaren produceren. Een vitrage of insectennet helpt tegen rupsen (vlinders). Bij strenge vorst inpakken in acryldoek (808400,808405) is aan te bevelen.

Deze winterharde kool wordt sinds lange tijd in Limburg geteeld. Vermoedelijk is dit type kool al door de Romeinen naar onze streken gebracht. Vroeger werd eeuwige moes vooral gebruikt als eerste voorjaarsgroente en als voedergewas. In het begin van de 20e eeuw is de groente in onbruik geraakt door de toenemende welvaart, maar door speurders naar vergeten groenten van uitsterving gered! De naam eeuwige moes geeft de levensduur en de manier van vermeerdering aan, je steekt een stukje stengel in de grond en de plant groeit weer vernieuwd door: “eeuwigdurend”… Geef de planten veel mest en snoei ze regelmatig terug (stekken!) dan blijft de moederplant jaren produceren. Een vitrage of insectennet helpt tegen rupsen (vlinders). We leveren de groenbladige vorm.

Het is een klimplant uit de komkommerfamilie (Cucurbitaceae) die in Zuidoost-China, Japan en Thailand in het wild voorkomt. Het is van oudsher een belangrijke plant in de traditionele Chinese geneeskunde. De plant staat in de belangstelling van onderzoekers vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen, die verwant zijn aan de eigenschappen van ginseng.
De plant heeft vele positieve bijnamen. De plant wordt in de Chinese provincie Guizhou het "kruid der onsterfelijkheid" genoemd, omdat het hoge aantal honderdjarigen in de regio aan het dagelijks gebruik van theebereidingen met dit geneeskruid wordt toegeschreven. Ook heet het soms vijfbladige ginseng, hoewel het niet nauw verwant is met de echte ginseng. In Japan wordt de theesoort vanwege zijn enigszins zoete smaak "Amachazuru Sweet Tea" genoemd.
Thee kan op de gebruikelijke wijze gemaakt worden van verse of gedroogde bladeren. Verse geplukte bladeren van de plant zijn eetbaar en smaken naar zoethout.
De Jiaogulan kan binnen of buiten als klim- of als hangplant gehouden worden. Als zij buiten overwintert, verliest ze haar bladeren in het koude seizoen. De plant neemt genoegen met een plaats in de halfschaduw en met normale potgrond, die af en toe bijgemest wordt. Het snel groeiende plantje kan men goed vermeerderen door het te stekken. Vermeerdering uit zaad vergt geduld want de kiemduur is lang (bij een constante temperatuur van boven de 20 graden Celsius). Bron: Wikipedia

Een merkwaardig en historisch uitje! De bolletjes vormen in de grond nieuwe aanwas (klisters) en bovenaan de stengels ontstaan naast soms enkele bloemetjes ook “luchtbolletjes”, die vervolgens ook weer uitlopen. Een groei in etages dus. Naast boeiend is dit winterharde uitje ook lekker pittig in salades.
DEZE PLANTJES ZIJN VOORAL IN DE WINTER BESCHIKBAAR, VANAF JULI (TOT DE VOORRAAD OP IS) LEVEREN WE BOLLETJES I.P.V. PLANTJES, ZIE 306000.

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Het blad is groen.

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Extra bijzonder: het blad is ook donkerviolet, hoe meer zon, hoe donkerder de kleur van het blad.