De Bodhiboom is inheems in India en Sri Lanka en is de belangrijkste boom in het Boeddhisme. Deze geldt als heilige boom, omdat Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, onder een bodhiboom: bodhi (=verlichting) bereikte. Binnen het Hindoeïsme worden ook veel exemplaren van deze Ficus als heilig erkend, maar daar gaat de plaatselijke priester over... De opvallend gevormde bladeren hebben een "druppelspits", waarvan men aanneemt dat die zorgen voor de snelle afvoer van regenwater. De plant mag ‘s zomers buiten staan en is verder een boeiende kamerplant, die je niet snel aantreft in het normale kamerplantensortiment! Voor de sier worden de blaadjes ontdaan van het bladgroen en vervolgens gedroogd, wat een prachtig skelet oplevert! Uiteraard wordt aan zo’n heilige boom veel geneeskrachtige werking toegeschreven, op internet is daar informatie over.

Een heel beroemd, vochtafdrijvend, dus niergenezend volksdrankje. Aangetoond is op zijn minst dat de thee versterkend en ziektevoorkomend is. Gebruik en dosering goed overleggen en uiteraard op eigen risico. De planten zijn bijzonder sierlijk met de kattensnor-achtige bloemtrossen in witte tot lichtlila kleur. Hoogte 70-90 cm. ‘s Zomers naar buiten, ‘s winters naar binnen.

Een zeer geliefde plant die onder meer in Thailand, de Filipijnen en Indonesië voorkomt. In Indonesië wordt de plant Daun Dewa genoemd, dat “Plant van God” betekent... dat belooft wat! De kruidachtige plant vormt dikke stengels met dikke, vochtrijke en knapperige bladeren. Uiteindelijk ontstaan de voor Gynura typerende oranje, pluisachtige bloemen; de plant laat zich gemakkelijk stekken. De smaak van het blad is fris en gaat richting boontjes. Ze worden zowel rauw als (kort) gekookt verwerkt. Uiteraard wordt aan de plant vele medicinale eigenschap toegedicht, al was het alleen maar door de uitbundige groei!

Het is een klimplant uit de komkommerfamilie (Cucurbitaceae) die in Zuidoost-China, Japan en Thailand in het wild voorkomt. Het is van oudsher een belangrijke plant in de traditionele Chinese geneeskunde. De plant staat in de belangstelling van onderzoekers vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen, die verwant zijn aan de eigenschappen van ginseng.
De plant heeft vele positieve bijnamen. De plant wordt in de Chinese provincie Guizhou het "kruid der onsterfelijkheid" genoemd, omdat het hoge aantal honderdjarigen in de regio aan het dagelijks gebruik van theebereidingen met dit geneeskruid wordt toegeschreven. Ook heet het soms vijfbladige ginseng, hoewel het niet nauw verwant is met de echte ginseng. In Japan wordt de theesoort vanwege zijn enigszins zoete smaak "Amachazuru Sweet Tea" genoemd.
Thee kan op de gebruikelijke wijze gemaakt worden van verse of gedroogde bladeren. Verse geplukte bladeren van de plant zijn eetbaar en smaken naar zoethout.
De Jiaogulan kan binnen of buiten als klim- of als hangplant gehouden worden. Als zij buiten overwintert, verliest ze haar bladeren in het koude seizoen. De plant neemt genoegen met een plaats in de halfschaduw en met normale potgrond, die af en toe bijgemest wordt. Het snel groeiende plantje kan men goed vermeerderen door het te stekken. Vermeerdering uit zaad vergt geduld want de kiemduur is lang (bij een constante temperatuur van boven de 20 graden Celsius). Bron: Wikipedia