Al eeuwen lang een specialiteit van (Oost)-Utrechtse kwekers. In het begin van de zomer (24 juni, Sint Jansdag) worden de jonge uitjes geoogst. Enkele planten laten zitten of in de herfst terugplanten. Zowel de holle stengeltjes als de uitjes hebben een typische, pittige, naar knoflook neigende smaak. Heerlijk rauw in de salade. Wij leveren in zomer en herfst de bolletjes. Buiten het ‘droge’ seizoen leveren we ze soms in potjes, die het gehele jaar kunnen worden geplant. Geef ze 's winters flink wat organische mest, het liefst op een verhoogd plantenbed.
Prins Bernhard was gek op deze uitjes! Misschien wel omdat ze in Duitsland ook al eeuwen onder kwekers en hobbyisten bekend zijn... Een dergelijk uitje is in de 17e eeuw door Jezuïeten meegenomen naar de VS en aldaar omarmd door de O’odham Native People. Ik vond ze op internet onder de namen “Tohono O’Odham Onion” of “l’Itoi Sivol Onion”
(Foto's afkomstig van nl.wikipedia.org)

VANAF FEBRUARI VERKOPEN WE PLANTJES, ZIE 831400)
Een meerjarige, wilde telg van het uiengeslacht. De plant komt (zeldzaam) nog voor op vochtige schaduwplaatsen (loofbossen) en het brede blad met de witte, bolvormige bloeiwijzen (30-40 cm hoog) zijn van een verrassende schoonheid! Je plant ze dan ook het beste op een (deels) beschaduwde plaats, de grondsoort maakt niet veel uit hoewel kalkrijk het meest wordt gewaardeerd. Blad en bolletjes worden fijngehakt gebruikt in soepen, salades, kwark en kaas. De bloemen (zelfs bij afrijping eetbaar) zijn wat pittiger dan het blad, maar met mate een mooie aanvulling in salades. Heerlijk is daslook in pesto en kan op alle mogelijk manieren i.p.v. knoflook worden gebruikt, de smaak is milder. Vermeldenswaardig is de geneeskrachtige werking op vele gebieden o.a. bij arteriosclerose (aderverkalking).
Let bij het wildplukken op de uiengeur, het blad lijk namelijk op het giftige blad van Lelietje der Dalen, Aronskelk en Herfsttijloos.
WE LEVEREN ZEER GEZONDE KNOLLETJES, MEESTAL MET MEER GROEIPUNTEN. VANAF FEBRUARI VERKOPEN WE DASLOOK ALS PLANT, ZIE 831400

LEVERBAAR VAN SEPTEMBER-DECEMBER. Een bizar gevormde bloem, doordat de broedbolletjes snel uitlopen. Deze selectie uit de wilde Slangenlook geeft “bloemen”, die bestaan kronkelig vergroeide stengeltjes. De stelen staan stevig op 100-120 cm hoogte, waardoor de bloemen zich prima lenen voor de vaas. Bloeitijd: juni-juli. De bollen en de bloemen zijn eetbaar, vergelijk de smaak van de bol met een milde knoflook!

Sierlijk en eetbaar uitje, de opbouw lijkt op een grote bieslook, de bloei is zachtlila, hoogte 50 cm. Zowel bloemen, blad en bolletjes zijn eetbaar, de laatste hebben een prettig knoflookaroma.

Een prachtig uitje, dat nog zelden in Noord-Europa voorkomt. Geef ze een droog plekje of op een helling en de stevige stengels belonen u met een maaltje kleine uitjes aan de top. Enkele lila bloemetjes steken eigenwijs ver buiten de purperrode bolletjes uit.
Het beste worden deze pittige uitjes kort en heet in olie gebakken.

JAARLIJKS LEVERBAAR VAN SEPTEMBER TOT DE VOORRAAD OP IS.
De bollen hebben het uiterlijk van knoflook, de smaak is zachter en zoeter (richting prei). Dit soort wordt dan ook (w.s. terecht) de voorvader van onze prei genoemd en heeft naast de verfijnde preismaak ook een prachtige bloei: wit met roze bloempjes in compacte schermen bijeen op 1 m hoge stengels. In de zomer zijn de bollen uitgegroeid en kunnen worden geoogst en gegeten. Plant de kleinere bollen weer terug voor oogst het jaar erna! Het blad is uiteraard eetbaar als prei. Oerprei wordt vaak vergeleken en verward met Olifantenknoflook. Ze zijn zeer verwant, maar deze laatste vormt dikkere bollen met een steviger vlies.

Zeldzaam (en) mooi! De volkomen bolvormige bloemcluster is geheel gevuld met limegroene tot citroengele bloemen. De grote, uitstekende, witte meeldraden geven het geheel een zeldzame wollige sfeer. De hele plant is eetbaar (zoals gebruikelijk bij ui-achtigen): de bollen hebben een prettig knoflookaroma, het blad en vooral de bloem zijn zeer aantrekkelijk op het bord! Hoogte 80-100 cm. Bloei juni-juli.

Vroeg geplant betekent vroeg oogstbaar, dit ras is ondanks de vroege oogst toch goed houdbaar. De uitjes zijn zeer koudebestendig, ze kunnen van september-mei geplant worden, maar planten in de herfst of vroege winter geeft alleen de gewenste vroege oogst. Op natte klei adviseren we verhoogde bedden te maken voor een natuurlijke afwatering. Plant ze op 20 cm afstand en ze zijn vanaf het voorjaar (als jonge, witte ui) of vanaf mei-september in bruine schil oogstbaar. Het resultaat is een mild smakende ui, die van herfst tot in de winter te bewaren is.

LEVERBAAR VAN SEPTEMBER-NOVEMBER. Hoe sierlijk ook lekker kan zijn ontdekten de Native Americans (Indianen) al eeuwen geleden. De Salish-, Nez Perce-, Shoshone-, Paiutes-, Cree- en Blackfoot-stammen roosterden of kookten de bolletjes van deze fraaie Camassia. Rauw smaken ze mild, maar met een iets taaie textuur, waar je van houden moet. De heerlijk zoete, notige smaak is het resultaat van de echte slow-cook! De Indianen maakten een grondoven: graaf een gat in de grond, bekleed dat met (liefst platte) stenen en bouw er een flink vuur in. Zodra het vuur gaat smeulen, kunnen de bolletjes in een afgesloten oude pan op de stenen gelegd worden, de kuil dichtgooien met aarde en 2 dagen laten smeulen. Een van de moderne methodes: gebruik een stoompan en laat de bolletjes 36 uur rustig stomen. Houd het waterniveau in de gaten, na 12-24 uur komt er al een heerlijk zoete melassegeur uit de pan! In een oven op 220̊C, gedurende 12 uur is ook een goede optie. Als de witte (schoongemaakte) bolletjes via beige naar bruin verkleuren is het Slowfoodproject gelukt, de inuline is omgezet naar fructose: een beetje zout er op en smullen maar, je blijft er van eten, ook heel populair bij kinderen! Zie ook arcadianabe.blogspot.nl en honest-food.net
De bolletjes zijn volkomen winterhard en geven licht- tot donkerblauwe, stervormige bloemetjes aan 30-90 cm lange stengels. Ze voelen zich thuis in elke grondsoort.